• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

bunaltan iş - istifa mı devam mı?

cezamibu

ufukta normal diye bir şey görünmüyor.
Kayıtlı Üye
7 Mart 2014
541
1.842
313
Merhaba,

Ben 5 yıldır aynı firmada çalışıyorum, kazancı çok iyi ama çooook stresli bir işteyim. Tanınmamak adına firma adı veremiyorum ama bu sektör yayılmadan önce orta halli bir firmaya girdim, üç yılın sonunda sektör çok talep görmediği için yönetici pozisyonuna atandım lakin bu atamadan sonra sektör devleşti ve benim bulunduğum pozisyon çok kıymetli oldu, ben ise genç yaşta büyük bi şans yakalamış oldum bla bla bla.

Ama çok bunaldım, artık stres saçlarımı beyazlatıyor. Benim önümde iki yol var,

Ya buradan ayrılacağım ve rakiplerden birine başlayacağım, yönetici olmayacağım, olmam için de sonrasında yıllar geçmesi gerekecek çünkü hem yaşım genç hem de buradaki atamam bile büyük bir şanstı, sadece doğru zamanda doğru yerdeydim o kadar. Ama kafam çoooook rahat olacak. Gelirim yine iyi olacak, gelirde çok minimal sapmalar var ( ne alaka demeyin diye açıklıyorum, yöneticiyken başkalarının başarısından kazanç sağlıyorsun, değilken kendi başarından. kümülatifte hesapladığında iki taraf da neredeyse aynı paraları kazanmış oluyor, biri 10x ise diğeri de 8x, birinde başkasına yaptırarak diğerinde kendin yaparak, çok bi fark yok. )

Bu durumda beni korkutan sıfırdan başlayacak olmak. Bi de herkes mala bak, kovuldu herhalde, yoksa neden o firmadan çıkıp burada bu pozisyona başlasın falan diyecekmiş gibime geliyor, ki diyecektir. Ama biraz daha bu pozisyonda çalışırsam stresten öleceğim artık. Ben de yaşıtlarım gibi yıllık izinler planlamak, tatillere çıkmak, sorumluluğumu müdürümün üstüne yığıp keyfime bakmak, paramı kazanmak kazandığımı harcamak istiyorum. Bir buçuk yıl önce evlenip evime taşındım, hesapladım bu bir buçuk yılda evimde üst üste iki gün hiç geçirmemişim. Haftanın 6 günü çalışıyorum.

Ama kime sorsam 'o kadar emek verdin, biraz ekmeğini ye, ne zamandır o ekibi toparlamak için uğraşıyorsun, tam ekip oturdu yapılacak hareket mi bırakıp gitmek...?' minvalinde konuşuyor. ama ben iyi değilim.

Sizlerden görüş almak istedim hanımlar. Böyle bir durumda birincil önceliğiniz ne olurdu? İstifa edersem hayat kalitem artacak, etmezsem kariyer anlamında çok iyi ilerlemeler alabileceğim bir pozisyondayım, ama aldığım her ilerleme daha stresli bir işi getirecek. Siz olsanız ne yapardınız?
 
Son düzenleme:
Zamanında Maslak bölgesindeki alanında lider olan dev bir kurumsalda çalışıyordum. Bir gün benim içimde öyle bi şeyler kırıldı ki, metro ile kendimi metrocity durağına atıp -durağı seçmemde bi amaç yoktu. Sadece oraya kadar dayanabildim- eşime beni oradan almasını söylediğim korkunç bir arama yaptıktan sonra o gelene kadar AVM içindeki korkulukların önünde çömelip haykırarak ağlamıştım. İnsanlar "deli herhalde ya" diye ben bakıyordu. O günden sonra kaliteli yaşamayı seçtim. Kendinizi bu aşamaya getirmemeye çalışın.
 
6 yil boyunca stresli bir pozisyonda işimden nefret ederek çalıştım. ordan kurtulmak için başvurmadıgım şirket kalmadi. sonunda gönlüme göre, severek çalıstıgım bir kurumdayım. başlarda maaşım eski işimden daha düşüktü ama en azından kafam rahat, iznim bol diye bunu sorun etmedim, zamanla maaşımda yükseldi. hala eski işimi hatırladıkca karnıma agrılar girer. ordan ayrılmak hayatımda aldıgım en dogru karardı
 
ben değil ama eşim 10 sene sonra çalıştığı şirketten istifa etti. Şimdi çalıştığı yerde o kadar mutlu ki, keşke bu kararı daha önce verseydim diyor. Ben ise onun mutsuz olduğu dönemlerde bu mutsuzluğun ilişkimize nasıl yansıdığını hatırlıyorum. İnsan mutsuz olduğu yerde durmamalı gerçekten. Kimin ne dediğinin, ne düşündüğünün pek önemi yok. Her şey title ya da para değil bu hayatta.
 
Bunu iyi tartmanız lazım yani şöyle yönetimdeyseniz iş yükü alt personelden oluyor ama kafa yorgunluğu çok fazla yani mesai bitince herkes evine çekilirken sizinkisi bitmeyebiliyor. Ama şu yani iyi emir almıyorsunuz. Şimdi mesela ben böyle bir şey yapsam rahat olurum ama emir veren değil, emir alan pozisyonu yorabilir.

Yönetimde kendi odanız var ve saygınlığınız var. Diğer memurların olduğu (kamuda olduğumdan) alanlarda felaket dedikodu dönüyor ve kuyu kazmaya çok fazla ve sevmediğiniz insanlarla iş birliği yapmanız gerekebilir. Ama yönetimde zaten teksin ve olumsuz şeylere maruz kalmıyorsun (iş harici durumlar) Bir kere odam tadilata girdi ve çoklu odaya geçtim eminim hepsi dua etmiştir bir an önce odama geçmem için çünkü yanımda dedikodu yapamıyorlar vs.

Bana tek getirisi maddi fark, sevmediğim şeylerden uzak olmak, emir almamak. Kötü yani ise sorumluluk çok fazla şehirle alakalı durumlarda vs. İllaki orda olmam lazım, farklı kurumlara gitmem lazım veya etkinlikte muhakkak sahada olmam lazım gibi gibi.

Artı eksi yapın ve kaldırabileceğiniz şeyi göze alın. Olurda ortam sizi sarmaz, alışık olmadığınız şeyler yaşarsınız geri dönme şansınızda olmaz. En kötü karar, kararsızlıktan iyidir.
 
Ben kariyerim için en çıkarlı olanı tercih ederdim, kariyer yapmak bazı insanlar için çok zor güzel fırsatlar hep çıkmaz. Ama kafa rahatlığı her şeyden önemli sanki. Ne kaybedip ne kazanacaksınız çok iyi tartıp, ölçüp öyle karar vermek lazım.
 
Ben hem ülke hem kariyer değişikliği yaptığım için pozisyon olarak geri düşmek nedir iyi bilirim. Aşırı stresli ortamda çalışmayı da haliyle iyi bilirim çoğumuz gibi 😅 kıyas yapmak istersem yönetici kalmayı tercih ederim. O noktada kafaya daha az takma tekniklerimi muazzam geliştirdim, stres eskisi kadar etki etmiyor.
 
Yönetici olarak gereksiz is yükü ve stresi üstünüze almış olabilir misiniz? Ekip lideri olduğum dönem en rahat olduğum dönemdi, ekip arkadaşlarımın takibini yapıyordum ve sadece gerekli yerlerde destek oluyordum.
Şahsen daha alt pozisyona geçmek istemem.
 
Bu kadar yoğunsanız zaten sadece yöneticilik yapmıyorsunuz demektir. Ekibi derleyip toplarsanız yükünüz hafifler. Ayrıca rakibe gitseniz orda iş yükünüzün ağır olmayacağının garantisi olacak mı. Bu arada ben ik’cıyım asla ve asla düşük pozisyona gitmeyin yoksa kariyeriniz biter. Bir yolunu bulun ve yükünüzü hafifletin. Çok pişman olursunuz.
 
Adam ettigin ekip senin is yukunu azaltacak mi gercekten. Onunu gorebiliyor musun ?
Paranin olmamasi mutsuzluk kaynagi ama. Cok fazla stresli iste mutsuzluk kaynagi.

Artisi eksisini iyi dusun.
Hayır, bunun garantisi yok. çünkü sektör toplumsal olaylara çok bağlı. Çok iyi bir kadroyla da çalışsan çok zor günler yaşayabiliyorsun.
Zamanında Maslak bölgesindeki alanında lider olan dev bir kurumsalda çalışıyordum. Bir gün benim içimde öyle bi şeyler kırıldı ki, metro ile kendimi metrocity durağına atıp -durağı seçmemde bi amaç yoktu. Sadece oraya kadar dayanabildim- eşime beni oradan almasını söylediğim korkunç bir arama yaptıktan sonra o gelene kadar AVM içindeki korkulukların önünde çömelip haykırarak ağlamıştım. İnsanlar "deli herhalde ya" diye ben bakıyordu. O günden sonra kaliteli yaşamayı seçtim. Kendinizi bu aşamaya getirmemeye çalışın.
Gelmeme ramak kaldı. Kendime hiç vakit ayıramıyorum hiç ama hiç, pazar günlerini iple çekiyorum, müşterilerimle artık tiksinerek konuşuyorum neredeyse.
6 yil boyunca stresli bir pozisyonda işimden nefret ederek çalıştım. ordan kurtulmak için başvurmadıgım şirket kalmadi. sonunda gönlüme göre, severek çalıstıgım bir kurumdayım. başlarda maaşım eski işimden daha düşüktü ama en azından kafam rahat, iznim bol diye bunu sorun etmedim, zamanla maaşımda yükseldi. hala eski işimi hatırladıkca karnıma agrılar girer. ordan ayrılmak hayatımda aldıgım en dogru karardı
ben değil ama eşim 10 sene sonra çalıştığı şirketten istifa etti. Şimdi çalıştığı yerde o kadar mutlu ki, keşke bu kararı daha önce verseydim diyor. Ben ise onun mutsuz olduğu dönemlerde bu mutsuzluğun ilişkimize nasıl yansıdığını hatırlıyorum. İnsan mutsuz olduğu yerde durmamalı gerçekten. Kimin ne dediğinin, ne düşündüğünün pek önemi yok. Her şey title ya da para değil bu hayatta.
tam olarak bunu düşünüyorum işte. son 5 yılım çöp, hatra değer anılarım yok, bu anılar için vaktim yok. Her şeyi geçtim bu düzenin içinde hayatı kaçırdığımı hissediyorum.
 
Bunu iyi tartmanız lazım yani şöyle yönetimdeyseniz iş yükü alt personelden oluyor ama kafa yorgunluğu çok fazla yani mesai bitince herkes evine çekilirken sizinkisi bitmeyebiliyor. Ama şu yani iyi emir almıyorsunuz. Şimdi mesela ben böyle bir şey yapsam rahat olurum ama emir veren değil, emir alan pozisyonu yorabilir.

Yönetimde kendi odanız var ve saygınlığınız var. Diğer memurların olduğu (kamuda olduğumdan) alanlarda felaket dedikodu dönüyor ve kuyu kazmaya çok fazla ve sevmediğiniz insanlarla iş birliği yapmanız gerekebilir. Ama yönetimde zaten teksin ve olumsuz şeylere maruz kalmıyorsun (iş harici durumlar) Bir kere odam tadilata girdi ve çoklu odaya geçtim eminim hepsi dua etmiştir bir an önce odama geçmem için çünkü yanımda dedikodu yapamıyorlar vs.

Bana tek getirisi maddi fark, sevmediğim şeylerden uzak olmak, emir almamak. Kötü yani ise sorumluluk çok fazla şehirle alakalı durumlarda vs. İllaki orda olmam lazım, farklı kurumlara gitmem lazım veya etkinlikte muhakkak sahada olmam lazım gibi gibi.

Artı eksi yapın ve kaldırabileceğiniz şeyi göze alın. Olurda ortam sizi sarmaz, alışık olmadığınız şeyler yaşarsınız geri dönme şansınızda olmaz. En kötü karar, kararsızlıktan iyidir.
Yönetici olarak gereksiz is yükü ve stresi üstünüze almış olabilir misiniz? Ekip lideri olduğum dönem en rahat olduğum dönemdi, ekip arkadaşlarımın takibini yapıyordum ve sadece gerekli yerlerde destek oluyordum.
Şahsen daha alt pozisyona geçmek istemem.
Bu kadar yoğunsanız zaten sadece yöneticilik yapmıyorsunuz demektir. Ekibi derleyip toplarsanız yükünüz hafifler. Ayrıca rakibe gitseniz orda iş yükünüzün ağır olmayacağının garantisi olacak mı. Bu arada ben ik’cıyım asla ve asla düşük pozisyona gitmeyin yoksa kariyeriniz biter. Bir yolunu bulun ve yükünüzü hafifletin. Çok pişman olursunuz.
Şöyle açıklayayım, buradaki yönetici pozisyonu sadece yöneticilik içermiyor. Yönetici olmasaydım yapmam gereken iş temposunun üstüne, bir de aynı tempoyla ekibi çalıştırmak ekleniyor. Eğer kendi görevlerimde bir eksik olursa, ya da ekipte bir fire olursa bu kazancımı etkiliyor. Yani ekibi çalıştır kendin rahat et gibi bi durum söz konusu değil, ekibin yaptığı işleri ben de yapmak ekibe de doğru bir şekilde yaptırmak zorundayım. Biri olmazsa iki taraftan edineceğim kazanctan da oluyorum.

Kazancının iyi olmasının sebebi de yalnızca bu.

Ayrıca bir üst bağlı olduğum yöneticimin emrine amadeyim, enteresan bir sektör burası.
 
Ben kariyerim için en çıkarlı olanı tercih ederdim, kariyer yapmak bazı insanlar için çok zor güzel fırsatlar hep çıkmaz. Ama kafa rahatlığı her şeyden önemli sanki. Ne kaybedip ne kazanacaksınız çok iyi tartıp, ölçüp öyle karar vermek lazım.
Ben hem ülke hem kariyer değişikliği yaptığım için pozisyon olarak geri düşmek nedir iyi bilirim. Aşırı stresli ortamda çalışmayı da haliyle iyi bilirim çoğumuz gibi 😅 kıyas yapmak istersem yönetici kalmayı tercih ederim. O noktada kafaya daha az takma tekniklerimi muazzam geliştirdim, stres eskisi kadar etki etmiyor.
işte bu düşünce beni mahvediyor :)

stresi yönetememek ve bunu reddetmek de bana başarısız olduğum hissi veriyor.
 
Şöyle açıklayayım, buradaki yönetici pozisyonu sadece yöneticilik içermiyor. Yönetici olmasaydım yapmam gereken iş temposunun üstüne, bir de aynı tempoyla ekibi çalıştırmak ekleniyor. Eğer kendi görevlerimde bir eksik olursa, ya da ekipte bir fire olursa bu kazancımı etkiliyor. Yani ekibi çalıştır kendin rahat et gibi bi durum söz konusu değil, ekibin yaptığı işleri ben de yapmak ekibe de doğru bir şekilde yaptırmak zorundayım. Biri olmazsa iki taraftan edineceğim kazanctan da oluyorum.

Kazancının iyi olmasının sebebi de yalnızca bu.

Ayrıca bir üst bağlı olduğum yöneticimin emrine amadeyim, enteresan bir sektör burası.
Ay çatlayacagim nedir bu iş? Avon mu satıyorsunuz😂
 
Ay çatlayacagim nedir bu iş? Avon mu satıyorsunuz😂
hahahahah yok ya, şekillenmesi için faktoring gibi bi şey düşünebilirsiniz (çalışma tarzları açısından benzettim, hedeflerle çalışıyorlar portföy oluşturuyorlar vs vs). sektör küçük ve çalışanı az o yüzden paylaşamıyorum yanlış anlamayın
 
Şu an iki kademeli olarak ortalama 200-250 bandını görüyorum.

Eğer istifa edip bir alt pozisyondan başlarsam 150k ları göreceğim maks.

Türkiye şartların da güzel paralar. Sorumlu olmak zor malesef. İnsanlarla uğraşmak, insanları yönetmek gerçekten zor. Para kazanıp parayı harcayamadıktan tabiri caizce ezemedikten sonra bir anlamı yok.Hayata bir kez geliyoruz.Kadın erkek farketmez herkes sosyalleşmeye gerek duyuyor.Bence kendinize çevrenize vakit ayırabileceğiniz pozisyon bir alt pozisyon ise tercih edebilirsiniz. Robot gibi çalışmakta bir yere kadar. Herşey para değil.
 
Bu kadar yoğunsanız zaten sadece yöneticilik yapmıyorsunuz demektir. Ekibi derleyip toplarsanız yükünüz hafifler. Ayrıca rakibe gitseniz orda iş yükünüzün ağır olmayacağının garantisi olacak mı. Bu arada ben ik’cıyım asla ve asla düşük pozisyona gitmeyin yoksa kariyeriniz biter. Bir yolunu bulun ve yükünüzü hafifletin. Çok pişman olursunuz.
iki kolum var su an, birincisi bireysel görevlendirmelerim ikincisi ekipsel görevlendirmelerim. gidersem ekibim olmayacak haliyle her halükarda bir iş kolum eksilecek ve iş yüküm hafifleyecek.
ama ne demek istediğinizi çok iyi anladım
 
Back
X