bunaltan iş - istifa mı devam mı?

Türkiye şartların da güzel paralar. Sorumlu olmak zor malesef. İnsanlarla uğraşmak, insanları yönetmek gerçekten zor. Para kazanıp parayı harcayamadıktan tabiri caizce ezemedikten sonra bir anlamı yok.Hayata bir kez geliyoruz.Kadın erkek farketmez herkes sosyalleşmeye gerek duyuyor.Bence kendinize çevrenize vakit ayırabileceğiniz pozisyon bir alt pozisyon ise tercih edebilirsiniz. Robot gibi çalışmakta bir yere kadar. Herşey para değil.
teşekkür ederim, tam olarak bahsim bu,

'yiyemeyeceğim' bir parayı kazanmamın önemi ne? gerçekten her şey para değil,

teşekkür ederim
 
Ben olsam bu noktada asla istifa etmezdim.Şu anda en zor dönemdesiniz burada vazgeçip bırakmak olmaz.Alt kademeden belki de bi nevi sıfırdan başlamak sizi daha fazla yaralar.Evet belki işiniz rahatlar ama bu sefer de aklınız eski işinizde kalabilir.Eminim bir süre sonra hayatınızda her şey daha güzel olacak.Sadece kendinize çok baskı yapmayın sürekli kum saati gibi zamanınızın daraldığını düşünmeyin.
 
Yani bence burada sizin için ne daha çok önemliyse onu seçmeniz daha doğru olur gibi geliyor. Bazı insanlar için kariyeri daha ağır basar sosyal hayatlarından geri planda kalsa da önemsemezler, bazı insanlar içinse mutlu, huzurlu çalışması daha önemlidir. Eğer ki bu pozisyonunuz da rahat nefes alma, zamanla ekip oturdukça iş yükü ve stres azalma durumu olacaksa bence biraz daha sabredilebilinir. Ama iş yükünün ve stresin azalma durumu olmayacaksa da daha fazla sabretmenin bir anlamı yok bana kalırsa. Siz yılın sadece 2 haftası tatil yapacaksınız-ki siz onu bile son 1.5 senede yapamamışsınız- diğer tüm günler o stresi çekeceksiniz. Gerçekten değer mi bu kadar insanın kendisini yıpratmasına? Bu kadar stres insanı psikolojik olarak hasta etmenin yanında bir süre sonra fiziksel olarak da hasta ediyor.. Ben katlanmazdım. Hayata 1 defa geliyorum. Bir iş yüzünden bu kadar mutsuz olup, stres çekip, kazandığım parayı harcamadan yaşamazdım.
Bu arada çocuk düşünüyor musunuz yakın zamanda? Çocuktan sonra da ayrılabilirsiniz. En azından belirli süre o iyi maaşı almaya devam ederdiniz..
 
Emir veren pozisyondan emir alan pozisyona düşmek ve maaşın yarıya inmesi..bilemiyorum. ben ayrılmazdım sanırım. Farklı rollerin farklı dinamikleri oluyor. Aşağıdan yukarı çıkınca onun motivasyonuyla uyum sağlamak keyifli olabilirken yukarıdan aşağıya inmeye uyum sağlamak sancılı olabilir. Hayatı kaçırma kısmı göreceli. Kaçırmasak nereye yetişeceğiz? Öyle veya böyle çalışacaksınız ve yorucu dönemler hep olacak.
 
Şöyle açıklayayım, buradaki yönetici pozisyonu sadece yöneticilik içermiyor. Yönetici olmasaydım yapmam gereken iş temposunun üstüne, bir de aynı tempoyla ekibi çalıştırmak ekleniyor. Eğer kendi görevlerimde bir eksik olursa, ya da ekipte bir fire olursa bu kazancımı etkiliyor. Yani ekibi çalıştır kendin rahat et gibi bi durum söz konusu değil, ekibin yaptığı işleri ben de yapmak ekibe de doğru bir şekilde yaptırmak zorundayım. Biri olmazsa iki taraftan edineceğim kazanctan da oluyorum.

Kazancının iyi olmasının sebebi de yalnızca bu.

Ayrıca bir üst bağlı olduğum yöneticimin emrine amadeyim, enteresan bir sektör burası.
E zaten yönetici dediğin bu şekilde oluyor. Ekip veya personele yönetim iş verir ve takibini yapar. Bizimkinde kazanç değil ama atacağın yanlış bir imza çok kötü sonuçlar doğurabilir. Personelin yaptığı yanlışı sen düzeltirsin ve tekrar denenir vs. Artı olarak kurum müdürüsündür fakat amirin muhakkak vardır. Bazı şartları farklı ama yöneticilik böyle bir şey.
 
Merhaba,

Ben 5 yıldır aynı firmada çalışıyorum, kazancı çok iyi ama çooook stresli bir işteyim. Tanınmamak adına firma adı veremiyorum ama bu sektör yayılmadan önce orta halli bir firmaya girdim, üç yılın sonunda sektör çok talep görmediği için yönetici pozisyonuna atandım lakin bu atamadan sonra sektör devleşti ve benim bulunduğum pozisyon çok kıymetli oldu, ben ise genç yaşta büyük bi şans yakalamış oldum bla bla bla.

Ama çok bunaldım, artık stres saçlarımı beyazlatıyor. Benim önümde iki yol var,

Ya buradan ayrılacağım ve rakiplerden birine başlayacağım, yönetici olmayacağım, olmam için de sonrasında yıllar geçmesi gerekecek çünkü hem yaşım genç hem de buradaki atamam bile büyük bir şanstı, sadece doğru zamanda doğru yerdeydim o kadar. Ama kafam çoooook rahat olacak. Gelirim yine iyi olacak, gelirde çok minimal sapmalar var ( ne alaka demeyin diye açıklıyorum, yöneticiyken başkalarının başarısından kazanç sağlıyorsun, değilken kendi başarından. kümülatifte hesapladığında iki taraf da neredeyse aynı paraları kazanmış oluyor, biri 10x ise diğeri de 8x, birinde başkasına yaptırarak diğerinde kendin yaparak, çok bi fark yok. )

Bu durumda beni korkutan sıfırdan başlayacak olmak. Bi de herkes mala bak, kovuldu herhalde, yoksa neden o firmadan çıkıp burada bu pozisyona başlasın falan diyecekmiş gibime geliyor, ki diyecektir. Ama biraz daha bu pozisyonda çalışırsam stresten öleceğim artık. Ben de yaşıtlarım gibi yıllık izinler planlamak, tatillere çıkmak, sorumluluğumu müdürümün üstüne yığıp keyfime bakmak, paramı kazanmak kazandığımı harcamak istiyorum. Bir buçuk yıl önce evlenip evime taşındım, hesapladım bu bir buçuk yılda evimde üst üste iki gün hiç geçirmemişim. Haftanın 6 günü çalışıyorum.

Ama kime sorsam 'o kadar emek verdin, biraz ekmeğini ye, ne zamandır o ekibi toparlamak için uğraşıyorsun, tam ekip oturdu yapılacak hareket mi bırakıp gitmek...?' minvalinde konuşuyor. ama ben iyi değilim.

Sizlerden görüş almak istedim hanımlar. Böyle bir durumda birincil önceliğiniz ne olurdu? İstifa edersem hayat kalitem artacak, etmezsem kariyer anlamında çok iyi ilerlemeler alabileceğim bir pozisyondayım, ama aldığım her ilerleme daha stresli bir işi getirecek. Siz olsanız ne yapardınız?
Para aynıysa daha rahat işe geçerdim. Millet benle mı yaşıyor stresi de dediklerini takacağım kafaya
 
Merhaba,

Ben 5 yıldır aynı firmada çalışıyorum, kazancı çok iyi ama çooook stresli bir işteyim. Tanınmamak adına firma adı veremiyorum ama bu sektör yayılmadan önce orta halli bir firmaya girdim, üç yılın sonunda sektör çok talep görmediği için yönetici pozisyonuna atandım lakin bu atamadan sonra sektör devleşti ve benim bulunduğum pozisyon çok kıymetli oldu, ben ise genç yaşta büyük bi şans yakalamış oldum bla bla bla.

Ama çok bunaldım, artık stres saçlarımı beyazlatıyor. Benim önümde iki yol var,

Ya buradan ayrılacağım ve rakiplerden birine başlayacağım, yönetici olmayacağım, olmam için de sonrasında yıllar geçmesi gerekecek çünkü hem yaşım genç hem de buradaki atamam bile büyük bir şanstı, sadece doğru zamanda doğru yerdeydim o kadar. Ama kafam çoooook rahat olacak. Gelirim yine iyi olacak, gelirde çok minimal sapmalar var ( ne alaka demeyin diye açıklıyorum, yöneticiyken başkalarının başarısından kazanç sağlıyorsun, değilken kendi başarından. kümülatifte hesapladığında iki taraf da neredeyse aynı paraları kazanmış oluyor, biri 10x ise diğeri de 8x, birinde başkasına yaptırarak diğerinde kendin yaparak, çok bi fark yok. )

Bu durumda beni korkutan sıfırdan başlayacak olmak. Bi de herkes mala bak, kovuldu herhalde, yoksa neden o firmadan çıkıp burada bu pozisyona başlasın falan diyecekmiş gibime geliyor, ki diyecektir. Ama biraz daha bu pozisyonda çalışırsam stresten öleceğim artık. Ben de yaşıtlarım gibi yıllık izinler planlamak, tatillere çıkmak, sorumluluğumu müdürümün üstüne yığıp keyfime bakmak, paramı kazanmak kazandığımı harcamak istiyorum. Bir buçuk yıl önce evlenip evime taşındım, hesapladım bu bir buçuk yılda evimde üst üste iki gün hiç geçirmemişim. Haftanın 6 günü çalışıyorum.

Ama kime sorsam 'o kadar emek verdin, biraz ekmeğini ye, ne zamandır o ekibi toparlamak için uğraşıyorsun, tam ekip oturdu yapılacak hareket mi bırakıp gitmek...?' minvalinde konuşuyor. ama ben iyi değilim.

Sizlerden görüş almak istedim hanımlar. Böyle bir durumda birincil önceliğiniz ne olurdu? İstifa edersem hayat kalitem artacak, etmezsem kariyer anlamında çok iyi ilerlemeler alabileceğim bir pozisyondayım, ama aldığım her ilerleme daha stresli bir işi getirecek. Siz olsanız ne yapardınız?
30 yıl özel sektörde çalıştım, tecrübemle diyebilirim ki aynı sektörün içinde alt bir pozisyona asla gitmeyin, bütün emeklerinizi yakarsınız.
Stres ve iş yükü özel sektörde tüm şirketlerde var, şekli ve şartları değişebilir ama var, belki gittiğiniz yer burayı aratacak size. Alt kadroya gitmek demek ben bu işi yapamıyorum demektir, terfi şansınız bir daha asla olmayabilir. İş hayatımın 17 yılı aynı şirkette geçti kolay değildi, benden bir şeyler gitti mi gitti ama karşılığını aldım, değdi mi değdi. Aynı sektörde farklı bir şirket aynı yolu yeniden yürümek demek, eski şirketimden ayrıldığımda sektörde denk pozisyonda çok teklif aldım ama gitmedim pozisyon denk olsa da vereceğim mücadele aynıydı. Kazançta azalacak o halde maceraya ne gerek var. Şu an ki iyi şartlarınızı olabildiğince değerlendirin derim, ülkenin hali malum, yükünüzü paylaşmanın yollarını arayın
 
Yani bu sorunun cevabı bence biraz değişken. Kaç yaşındasınız, evli misiniz, eviniz arabanız var mı, çocuğunuz var mı?

Ben memurum, kariyer uzmanıyım merkezde. Eşim baya büyük global bir şirkette yönetici. Eşimle ayni okuldan mezunuz, benzer bölümlerden. Eşim ve benzer niteliklerdeki okul arkadaşlarım beni maaş olarak 2'ye 3'e katliyor:D
Bizim maaşlar kamuya açık bilgi zaten 75-85 arasinda değişiyor kideme göre.

Sizin işinizle ilgili en kötü şey haftada 6 gün olması bence. İsterlerse 500 bin versinler ben tercih etmem eğer imkanım varsa. Hele ki yıllık izinlerinizi de istediğiniz gibi planlayamıyorsanız değmiyor bence bu strese. Benim eşim de çok yoğun çalışıyor, sık sık mesaiye kaldığı oluyor filan ama en azından haftasonları ve yıllık izinleri nispeten daha rahat.

Şu an bekar ve çocuksuzsanız çok sıkıntı değil belki ama çocuklu hayatta bu şekilde devam etmek sıkıntı olabilir.
 
teşekkür ederim, tam olarak bahsim bu,

'yiyemeyeceğim' bir parayı kazanmamın önemi ne? gerçekten her şey para değil,

teşekkür ederim
Mâdem ‘statü ve kazanç kaybı’na zihnen râzısınız ve diğer iş %100 siz HE deyince hazır, o taktirde bu anlattıklarınızı DAHA PROFESYONEL BİR KILIFA SOKulmuş hâliyle üstünüze anlatsanız. Ben olsaydım en tez vakitte randevu oluşturup ‘Ben aklımı yitirmek üzere saçma sapan şeyler düşünmeye başladım stresten, MUHAKKAK BİR ASİSTANA İHTİYACIM VAR’ diyerek altımdakilerden kafama yatanlardan birini de gösterip XY olsun, veyâ siz seçin’ ayrıca ‘bundan sonra X saatte çıkıyorum, saçım başım birbirine girdi, müşterilere de rezil oluyoruz’ ‘Yılda muhakkak X gün dinlenmeye ihtiyâcım var’ gibi şartlar koşarak durumu OLDUĞU GİBİ SUNardım.

En kötü hayır denir, siz de gururunuzu ‘robotlaşmama’ üzere yutar diğer şirkete geçerseiniz. En azından denemiş olursunuz. Ayrıca patronunuz moron değilse sizin kadar fedakar birini kaptırmak istemez rakibine. Göze alıyorsa da zaten işiniz hazır diyorsunuz. Orda da yadırgayan olursa AÇIK AÇIK ‘Ahmak yerine konmanın bir sınırı var’ ‘Eşekliği kabul edeceğime sizlerle mücâdele etmeyi seçtim’ gibi gibi anlatırdım.

AMMMMMMMA! Ben size benzer bir hareket sonrasında gideceğim yer patladı… işte bu sebeple hafife alınacak hamleler değil.

Patronunuzla konuşup suyun ısısına bakın derim.
 
Merhaba,

Ben 5 yıldır aynı firmada çalışıyorum, kazancı çok iyi ama çooook stresli bir işteyim. Tanınmamak adına firma adı veremiyorum ama bu sektör yayılmadan önce orta halli bir firmaya girdim, üç yılın sonunda sektör çok talep görmediği için yönetici pozisyonuna atandım lakin bu atamadan sonra sektör devleşti ve benim bulunduğum pozisyon çok kıymetli oldu, ben ise genç yaşta büyük bi şans yakalamış oldum bla bla bla.

Ama çok bunaldım, artık stres saçlarımı beyazlatıyor. Benim önümde iki yol var,

Ya buradan ayrılacağım ve rakiplerden birine başlayacağım, yönetici olmayacağım, olmam için de sonrasında yıllar geçmesi gerekecek çünkü hem yaşım genç hem de buradaki atamam bile büyük bir şanstı, sadece doğru zamanda doğru yerdeydim o kadar. Ama kafam çoooook rahat olacak. Gelirim yine iyi olacak, gelirde çok minimal sapmalar var ( ne alaka demeyin diye açıklıyorum, yöneticiyken başkalarının başarısından kazanç sağlıyorsun, değilken kendi başarından. kümülatifte hesapladığında iki taraf da neredeyse aynı paraları kazanmış oluyor, biri 10x ise diğeri de 8x, birinde başkasına yaptırarak diğerinde kendin yaparak, çok bi fark yok. )

Bu durumda beni korkutan sıfırdan başlayacak olmak. Bi de herkes mala bak, kovuldu herhalde, yoksa neden o firmadan çıkıp burada bu pozisyona başlasın falan diyecekmiş gibime geliyor, ki diyecektir. Ama biraz daha bu pozisyonda çalışırsam stresten öleceğim artık. Ben de yaşıtlarım gibi yıllık izinler planlamak, tatillere çıkmak, sorumluluğumu müdürümün üstüne yığıp keyfime bakmak, paramı kazanmak kazandığımı harcamak istiyorum. Bir buçuk yıl önce evlenip evime taşındım, hesapladım bu bir buçuk yılda evimde üst üste iki gün hiç geçirmemişim. Haftanın 6 günü çalışıyorum.

Ama kime sorsam 'o kadar emek verdin, biraz ekmeğini ye, ne zamandır o ekibi toparlamak için uğraşıyorsun, tam ekip oturdu yapılacak hareket mi bırakıp gitmek...?' minvalinde konuşuyor. ama ben iyi değilim.

Sizlerden görüş almak istedim hanımlar. Böyle bir durumda birincil önceliğiniz ne olurdu? İstifa edersem hayat kalitem artacak, etmezsem kariyer anlamında çok iyi ilerlemeler alabileceğim bir pozisyondayım, ama aldığım her ilerleme daha stresli bir işi getirecek. Siz olsanız ne yapardınız?
Genç ve enerji varken biraz zorlanmak daha mantıklı ama psikolojim aryık kaldırmıyor derseniz de ikinci firmaya geçin.
 
Gerekli yatırımlarını yaptın mı ? Ev araba hisse kenarda para ,altın döviz vs
Bir evim bir arabam var, şükür ki üç beş bi şeyler de attım kenara, e tabi bunun üst limiti yok her şeyin daha iyisi daha fazlası var lakin en azından bana bu yeter dediğim durumdayım
 
Yani bu sorunun cevabı bence biraz değişken. Kaç yaşındasınız, evli misiniz, eviniz arabanız var mı, çocuğunuz var mı?

Ben memurum, kariyer uzmanıyım merkezde. Eşim baya büyük global bir şirkette yönetici. Eşimle ayni okuldan mezunuz, benzer bölümlerden. Eşim ve benzer niteliklerdeki okul arkadaşlarım beni maaş olarak 2'ye 3'e katliyor:D
Bizim maaşlar kamuya açık bilgi zaten 75-85 arasinda değişiyor kideme göre.

Sizin işinizle ilgili en kötü şey haftada 6 gün olması bence. İsterlerse 500 bin versinler ben tercih etmem eğer imkanım varsa. Hele ki yıllık izinlerinizi de istediğiniz gibi planlayamıyorsanız değmiyor bence bu strese. Benim eşim de çok yoğun çalışıyor, sık sık mesaiye kaldığı oluyor filan ama en azından haftasonları ve yıllık izinleri nispeten daha rahat.

Şu an bekar ve çocuksuzsanız çok sıkıntı değil belki ama çocuklu hayatta bu şekilde devam etmek sıkıntı olabilir.

ev araba var,

Evliyim ve mevcut şartlarda çocuk düşünmem imkansız, doğurursam kovarlar zaten bu pozisyonda, diğer pozisyonda geri dönebilirim
 
Bir evim bir arabam var, şükür ki üç beş bi şeyler de attım kenara, e tabi bunun üst limiti yok her şeyin daha iyisi daha fazlası var lakin en azından bana bu yeter dediğim durumdayım
200-250 binden 100-150 bine düşmek seni çok etkilemeyecekse psikolojin daha önemli , önceki mesajımda genç ve dinamikken çalışmak gerek diyordum ama sen yapmışsın birikimini 100-150 de Türkiye için iyi bir kazanç. Hakkında hayırlısı olsun.
 
Merhaba,

Ben 5 yıldır aynı firmada çalışıyorum, kazancı çok iyi ama çooook stresli bir işteyim. Tanınmamak adına firma adı veremiyorum ama bu sektör yayılmadan önce orta halli bir firmaya girdim, üç yılın sonunda sektör çok talep görmediği için yönetici pozisyonuna atandım lakin bu atamadan sonra sektör devleşti ve benim bulunduğum pozisyon çok kıymetli oldu, ben ise genç yaşta büyük bi şans yakalamış oldum bla bla bla.

Ama çok bunaldım, artık stres saçlarımı beyazlatıyor. Benim önümde iki yol var,

Ya buradan ayrılacağım ve rakiplerden birine başlayacağım, yönetici olmayacağım, olmam için de sonrasında yıllar geçmesi gerekecek çünkü hem yaşım genç hem de buradaki atamam bile büyük bir şanstı, sadece doğru zamanda doğru yerdeydim o kadar. Ama kafam çoooook rahat olacak. Gelirim yine iyi olacak, gelirde çok minimal sapmalar var ( ne alaka demeyin diye açıklıyorum, yöneticiyken başkalarının başarısından kazanç sağlıyorsun, değilken kendi başarından. kümülatifte hesapladığında iki taraf da neredeyse aynı paraları kazanmış oluyor, biri 10x ise diğeri de 8x, birinde başkasına yaptırarak diğerinde kendin yaparak, çok bi fark yok. )

Bu durumda beni korkutan sıfırdan başlayacak olmak. Bi de herkes mala bak, kovuldu herhalde, yoksa neden o firmadan çıkıp burada bu pozisyona başlasın falan diyecekmiş gibime geliyor, ki diyecektir. Ama biraz daha bu pozisyonda çalışırsam stresten öleceğim artık. Ben de yaşıtlarım gibi yıllık izinler planlamak, tatillere çıkmak, sorumluluğumu müdürümün üstüne yığıp keyfime bakmak, paramı kazanmak kazandığımı harcamak istiyorum. Bir buçuk yıl önce evlenip evime taşındım, hesapladım bu bir buçuk yılda evimde üst üste iki gün hiç geçirmemişim. Haftanın 6 günü çalışıyorum.

Ama kime sorsam 'o kadar emek verdin, biraz ekmeğini ye, ne zamandır o ekibi toparlamak için uğraşıyorsun, tam ekip oturdu yapılacak hareket mi bırakıp gitmek...?' minvalinde konuşuyor. ama ben iyi değilim.

Sizlerden görüş almak istedim hanımlar. Böyle bir durumda birincil önceliğiniz ne olurdu? İstifa edersem hayat kalitem artacak, etmezsem kariyer anlamında çok iyi ilerlemeler alabileceğim bir pozisyondayım, ama aldığım her ilerleme daha stresli bir işi getirecek. Siz olsanız ne yapardınız?
Bu tamamen kişinin içinde olduğu duruma göre değişir. Benim küçük bir cocugum var. Şu andaki durumda daha üst bir pozisyonda veya farklı bir yerde olmak gözümü korkutur. Çünkü kendimi tam anlamı ile ise verememe düşüncesi olabilir, cesaret edemem. İçinde bulunduğum durumdan maksimum verip almaya bakarım, düzenimi bozmak istemem.
Ancak çocuğum yokken daha fazla risk alabilirligim olurdu. O sebeple yonetici iken sorumlu veya uzman olarak farklı bir yere giderseniz bu size bir süre sonra yeterli gelmez. Bir de şunu anlayamadim yönetici iseniz neden bu kadar iş yukunuz var? Ekibiniz kaç kişilik? Normalde sizin ekini koordine ve kontrol etmeniz gerekir aslında.
 
Back
X