kızlar içim daralıyor
büyük bir kurumda çalışıyorum
ama işe girdiğimden beri 1000 türlü ahlaksızlık, döneklik, yalancılık gördüm
nitekim vaadedilen hiçbireşyin olmamasını kabullenerek devam ettim
korktum çünkü başka iş bulamamaktan, uzun süre iş aradım, bi burası oldu, çok cesaretim kırıldı
buraya ilk geldiğimde yüzüne gülen arkandan her türlü şerefsizliği yapan bir yönetici ile çalışmaya başladım hep alttan aldım yüzüne güldüm o ise hep beni alttan alttan çelmelemeye devam etti. sonra şans bir şekilde yüzüme güldü, buraya başka bir yönetici geldi bu benim için kötü olan yöneticide farklı bir yere geçti ama hala buranın en üst yöneticisi idi. sadece burayı üçümsediği için hiç gelip gitmioyor, hiç bir şeye karışmıyordu.
şimdi iyi olan yöneticim ayrılıyor ve ben gene bu kötü olan kadına bağlanıyorum. artık izinlerimi bile ondan istemek zorunda kalıcam. ki kendisi geçen sene arife günü izin istedim diye bütün bir yıl burnumdan getirip herkese arife günü izin istedi demiş. sakın işimin arife günü yoğum çalışmayı gerektirecek bir iş olduğunu düşünmeyin çünkü değil, ben olmadan da burada arife günü işler gayet yolunda gidiyor ama onun sorunu benim program yapıp ailemle biryere gidecek olmam. önce ona soracakmışım diyorum ki program yapmadan ailemle konuşmadan size ne sorucam bişi yapacağım belli değil ama izin verir misiniz mi dicem. tabi bi program yapıcaz sonrasında yıllık izin hakkımda var izin isticem, son gün de istemedim, haftalar önce istedim.
nitekim yüzünü görmeye sesini duymaya bile katlanamadığım bu kadınla çalışacak olmak göğsüme bir ağırlık olarak çöktü.
yeni nişanlandım paraya ihtiyacımız var ki düğünümüzü minimum borçla yapalım, hem hiç değilse evlenene kadar çalışayım diyorum ki çıkarken en azından tazminatımı alayım. o parayla ne bilim hic değilse oturma grubumu alırım ama nasıl sabredicem, nasıl dayanıcam bilmiyorum. zaten şimdi bile işe hiç istemeye isteeye gelirken bir de o zaman nasıl sabah kalkıp gelicem ben buraya