yok ben çok mutluyum Allah'ıma şükür, evimde kocamla, işimdede, arkadaşlarım ve amirlerim tarafından çok sevilen biriyi. Ama bunu anlatmak o kadar zorki, mesela geçenlerde amcam kaza yaptı, ağla ağla gidemedim, bütün sülale orda ben burda. maddi olanak desen çok rahat orası sonuçta küçük yer çocuklarımda bizim gibi sokakta büyüsün istiyorum. büyük şehirde küçük adam değil küçük şehirde büyük adam olmak istiyorumboshayallersmileboshayallersmile
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Burada yaşamak istemiyorum
- Konu Sahibi YeniHayat
- Başlangıç Tarihi
yok ben çok mutluyum Allah'ıma şükür, evimde kocamla, işimdede, arkadaşlarım ve amirlerim tarafından çok sevilen biriyi. Ama bunu anlatmak o kadar zorki, mesela geçenlerde amcam kaza yaptı, ağla ağla gidemedim, bütün sülale orda ben burda. maddi olanak desen çok rahat orası sonuçta küçük yer çocuklarımda bizim gibi sokakta büyüsün istiyorum. büyük şehirde küçük adam değil küçük şehirde büyük adam olmak istiyorumboshayallersmileboshayallersmile
arkadaşım resmen benim içimi okumuşsun da buraya yazmışsın.. inan ben de hergün eşimle bu konuyu konuşmaktan, hayal etmekten yoruldum ama ben de senin gibi memleketime ailemin, kökümün olduğu yere gitmek istiyorum. 10 günlük tatiller yeter mi? orada çocuklarım okula gitsin orada yaşlanayım diyorum hayırlısıyla inş ama benim engelim eşimin kariyeri. aşılması zor bir engel. Evel Allah bunu da aşarız inş. dilerim sen de en kısa zamanda memleketine temmelli mutlu huzurlu bi şekilde dönersin. dilerim ben de..(
umarım istediğinizi gerçekleştirebilirsiniz. bende aynen senin gibi düşünüyorum. kariyer falan güzel şeyler ama önemli olan sevdiklerinle olmak değil mi? birde insan küçük yerde kendini daha iyi gösterir
Ben de yaşadığım yeri hiiiiiç sevmiyorum. Eşimin memleketinde yaşıyoruz ve yine eşimin işi nedeniyle buradan kolay kolay ayrılamayacağız bu gidişle. Niyetim kendi memleketime yerleşmek de değil. En azından şehirde yaşamak istiyorum.Çok sıkılıyorum küçük bir ilçede yaşadığım için.
Oysa evlenmeden önce şart koşmuştum, ben burada yaşayacaksam seninle evlenmem demiştim. Kabul etmişti 3-5 yıl içinde taşınacağımızı vaad etmişti. Evleneli bir yıl oldu ama şimdi "şartlar olgunlaşınca" ancak taşınabiliriz burdan diyor.Yani en erken 10 yıl sonra filan....O saatten sonra da benim için ne kıymeti var ki, şu genç yaşımda mutlu olamayacaksam......
Maddi durumlar nedeniyle, haftasonları filan gezmek de zorlaşıyor. Kendimi kapana kısılmış gibi hissediyorum....Mutsuzum......
Oysa evlenmeden önce şart koşmuştum, ben burada yaşayacaksam seninle evlenmem demiştim. Kabul etmişti 3-5 yıl içinde taşınacağımızı vaad etmişti. Evleneli bir yıl oldu ama şimdi "şartlar olgunlaşınca" ancak taşınabiliriz burdan diyor.Yani en erken 10 yıl sonra filan....O saatten sonra da benim için ne kıymeti var ki, şu genç yaşımda mutlu olamayacaksam......
Maddi durumlar nedeniyle, haftasonları filan gezmek de zorlaşıyor. Kendimi kapana kısılmış gibi hissediyorum....Mutsuzum......
Son düzenleme:
Eşimin sağlık sorunları var. Ayrıca ev kredisi var ayda 1200 tl.Geriye kalıyor benim maaşım o da evin geçimini ancak sağlıyor.
Tayin istemek benim için kolay tabi ki ama eşim ya istifa ederse ya da günde 120 km gidiş-geliş yapmayı göze alırsa ancak o zaman en yakın şehre taşınma ihtimalimiz var. O zaman maddi-manevi anlamda ikimiz de iyice yıprancaz. Şimdi bu şekilde sadece ben yıpranıyorum
Offfffffff
Eşim gidiş geliş yapmayı kabul etse keşke ama nerdeeeeeee
Son düzenleme:
Eşimin sağlık sorunları var. Ayrıca ev kredisi var ayda 1200 tl.Geriye kalıyor benim maaşım o da evin geçimini ancak sağlıyor.
Tayin istemek benim için kolay tabi ki ama eşim ya istifa ederse ya da günde 120 km gidiş-geliş yapmayı göze alırsa ancak o zaman en yakın şehre taşınma ihtimalimiz var. O zaman maddi-manevi anlamda ikimiz de iyice yıprancaz. Şimdi bu şekilde sadece ben yıpranıyorum
Offfffffff
Eşim gidiş geliş yapmayı kabul etse keşke ama nerdeeeeeee
yani tek gidiş 60km, yol açıksa 1 saat sürmez. büyükşehirde insanlar kaç saat harcıyorlar yolda ama dediğin gibi büyük şehirde geçim çok zor maddi anlamda.
bende senle aynı durumdayım hatta daha kötü ev kredim var aylık 1030, eşim özelde çalışıyordu ama hiçbir zaman maaşını doğru dürüst alamadı oda işi bıraktı evde ders çalıştı ama kpss kötü geçmiş, alımda yok zaten. kafam allak bullak
yılların geçmesini, gençliğimin bu berbat yerde heba olmasını beklemekten başka çarem yok.... inan ağlamak üzereyim şu an sinirden ama elden ne gelir.......
eşime de ne zaman bu konuyu açsam, tartışmamıza neden oluyor. Hiç konuşmasam ona göre problem yok ama ben göz göre göre,içten içe eriyip gidiyorum... tatile bile gidemicez sanırım bu yıl, belki eylülde 2-3 günlüğüne
1 yıllık evliyim, geçen sene balayına gittik doğal olarak. o bile eften püften bişeydi. off allahım, sabır ver, dayanma gücü ver, sağlık ver......yine de şükürler olsun halimize...daha da başka bişey diyemiyorum
yalnız olmadığımı görmek iyi geldi kızlar. ben de bu şehir olayına çok taktım ama beni anlayan kimse yok etrafımda. şu an özellikle o kadar yalnız hissediyorum ki arkadaşlarım tatile gitti tabi eşleri de öğretmen yaz boyu gezecekler. eşim yakın zamanda iş değiştirdi doğal olarak tatil olayı yok. ben de küçük bir şehirdeyim ve alışamıyorum. çıkıp dolaşabileceğim yer yok. arkadaşlarım burda olsa yine yapacak bir şeyler bulunuyor ama.. o da artık çok sınırlı. benim eşimde burda yaşamak istemediğini söylemişti evlenirken ama işi dolayısıyla mecburen buraya yerleştik. ben memnun olmadığımı söylediğimde kayınvalidem sen geldin oğlumun peşinden gelmeseydin beğenmiyosan dedi. zaten hiç anlaşamıyoruz. bikaç aydır çok zorlanıyorum zor bi gebelik yaşıyorum. sürekli bulantı, kusma, serumlar.. evime bi kap yemek getiren yok, üstüne bi de kapris çekiyorum kayınvalidem akrabasının düğününe gidemicemi söylediğim için bir ton surat yaptı. ısrarla gel gel yok ayıp olur. yok burda kusarsın yok belki de geçmez dokuz ay bulantıların... zaten az görüşüyorum gün geçtikçe daha da soğuyorum...kendi memleketimde olsam böyle olmazdı diyorum son bikaç gündür toparlandım çok şükür en azından yemek yapabiliyorum ama ben o zor durumlardayken eşim haricinde kimseden destek görememek çok üzdü beni. ne işim var benim burda demeye başladım yine. evlenirken aşkın ağır basıyo tamam diyorsun da şimdiki aklım olsa kesinlikle benim istediğim yerde yaşamaya ikna ederdim kocamı... uff amma dertliymişim bende:) dua etmekten başka çare yok gibi. inşallah hepimiz en kısa zamanda sevdiklerimize yakın, gönlümüze göre yerlere taşınırız...
arkadaşlarım tatile gitti tabi eşleri de öğretmen yaz boyu gezecekler. eşim yakın zamanda iş değiştirdi doğal olarak tatil olayı yok. ben de küçük bir şehirdeyim ve alışamıyorum. çıkıp dolaşabileceğim yer yok. arkadaşlarım burda olsa yine yapacak bir şeyler bulunuyor ama.. o da artık çok sınırlı. benim eşimde burda yaşamak istemediğini söylemişti evlenirken ama işi dolayısıyla mecburen buraya yerleştik. ben memnun olmadığımı söylediğimde kayınvalidem sen geldin oğlumun peşinden gelmeseydin beğenmiyosan dedi. zaten hiç anlaşamıyoruz. bikaç aydır çok zorlanıyorum zor bi gebelik yaşıyorum. sürekli bulantı, kusma, serumlar.. evime bi kap yemek getiren yok, üstüne bi de kapris çekiyorum kayınvalidem akrabasının düğününe gidemicemi söylediğim için bir ton surat yaptı. ısrarla gel gel yok ayıp olur. yok burda kusarsın yok belki de geçmez dokuz ay bulantıların... zaten az görüşüyorum gün geçtikçe daha da soğuyorum...kendi memleketimde olsam böyle olmazdı diyorum son bikaç gündür toparlandım çok şükür en azından yemek yapabiliyorum ama ben o zor durumlardayken eşim haricinde kimseden destek görememek çok üzdü beni. ne işim var benim burda demeye başladım yine. evlenirken aşkın ağır basıyo tamam diyorsun da şimdiki aklım olsa kesinlikle benim istediğim yerde yaşamaya ikna ederdim kocamı... uff amma dertliymişim bende:) dua etmekten başka çare yok gibi. inşallah hepimiz en kısa zamanda sevdiklerimize yakın, gönlümüze göre yerlere taşınırız...
- 3 Ekim 2007
- 14.614
- 36.492
- 1.123
- 39
yenihayat,Allah sabır versin canım hepimize.en azından eşinizle ortakmış memleketleriniz,zor da olsa gitme ihtimalin var.ben 3 yıldır hiç sevmediğim bi yerde yaşamak zorundayım,eşimin memleketinde.ruhum daralıyor burda,çarşıya bile çıkmıyorum,napıyım ki her yer aynı. hiç arkadaşım yok,olanların tayinleri çıkıp giidyor,geriye hep çıkarcı insanlar kalıyor. en azından diyorum eşime doğası güzel bi yere tayin istesek,denizi olsa,yeşili olsa...burası sapsarı,küçücük bi iç anadolu şehri.yok,yok,yok..eşim bütün kapıları kapatıyor.ankaraya gitmek istiyorum,ama oraya da sırf kendi ailesini bırakıp benim. ailemin olduğu şehir diye gitmez biliyorum
eşimin abisi bile ankaradan ev almayı planlıyor,benimkinde ise hiç umut yok...
eşimin abisi bile ankaradan ev almayı planlıyor,benimkinde ise hiç umut yok...
- 23 Ocak 2008
- 10.806
- 13.020
- 823
Yıllar sonra doğduğum büyüdüğüm yere taşındım, senin şu an taşıdığın umutlarla, hemen çocukluk arkadaşlarımı komşularımı aradım ama artık onlar eskide olduğu gibi değildiler. Yolda gördüklerinde selam verdikleri eski bir ahbaptan öte davranmadılar bana. Emin misin orada mutlu olacağına, hiç bir şey eskide olduğu gibi devam etmiyor ne yazık ki...
- 13 Eylül 2008
- 878
- 396
- 648
( ah ah .Herkesi cok iyi anlıyorum bende aynı şeyleri yaşadım.3 yıl oldu ankaradayım alıştım mı alıştım yaşıyorum yani geziyoum ediyorum seviyomuyum hayır severmiyim asla.Düşünmemeye calısıyorum ama şimdiki gibi hep burda kalmak düşüncesi aklıma geldiği an içim hep acıyo.Ben burda yaşlanıcam sevdiğim sehirden sevdiklerimden uzakta arada görmelerle misafir gibi.Ne kültürüne ne insanına alısamadıgım bu şehirde yasıcaz.Bütün bunlara sadece eşim için dayanıyorum yoksa sn durmam burda.İlk geldiğim sene o kadar kötüydüki canım sıkılırdı dısarı cıkardım git nereye tek basına konusucak kimse yok geri dönerdim sonra ağla dur ah ahh bende sadece bu konuda dertli ben varım sanmıştım herkesde aynısı varmış benimle eşimin memleketi farklı ve biz ilk evlendiğimizde başka bir şehirdeydik kriz bizi eşimin memleketine gelmemize neden oldu küçük bir ilçe burası benimde hiç arkadaşım yok ve eşimin ailesi de burda tanınmış bir aile evden markete gitsem sizin gelin şurda diye kayınvalideye laf gidiyo oda sokakta oturup komşularıyla dedikodu yapan biri sen nerdeydin ne aldın diye sorunca ben deli oluyorum ama eşimde bıktı artık burdan 1 yıl olacak buraya geleli yurtdışına gitmek istiyo bakalım ne olacak sonumuz keşke kaldığımız yerler aynı olan arkadaşlarla tanışsak ta gidip gelsek birbirimizi daha iyi anlarız
kızlar bende meleteimde değilim. hamileyken işten yorgun argın gelirdim ve apartmandan çıkarken yemek kokularını içime çeke çek gidip annem olsaydı da en azından bir sıcak çorna önüme gelseydi derdim. neyse kızım oldu ve çok huysuz bir bebekti, şu an 3 yaşında. şu ana kadar eşim dahil hiç kimse bana destek olmadı.hep memleketimde olsam eşimin ailesi de benim ailemde şöyle ilgilenirlerdi, beni yormazlardı filan diyodum. ama daha 2-3 hafta önce gördümki malesef öyle olmuyomuş. kaynım sabahın köründe kızını getirir, kayınvalidemin üzerine atar. bu arada eltim ev hanımı yani çalışmıyo. akşama kadar kayınvalidem sürekli o kızını peşinde koşturur. elinde kase yemek yedirir sonra banada kızına yemek yedircekesen ocakta şu var filan der. yani ona yedirirken, bir kaşıkta benim kızıma vermedi. üstelik 10 günlüğüne giden, çalışna yorulan benim. eltimse evde rahatına bakıyo. hatta ayrım yaptığını eşimde farketmiş bizimkinede yedir dememize rağmen ısrarla yedirmedi. yani ben kızıma zaten yediririm sorun değil ama bu ayrımı neden yapıyo. bu kadın hiçmi sonunu düşünmüyo ya. yolda memleketten ankaraya dönerken dedimki eşime, Allahtan burada sürekli değilmişiz uoksa ben burda kafayı yerdim, hatta bizimde huzurumuz kalmazdı. önceden oda memlekete gitmek istiyodu ama artık oda soğudu. bana bırakıyo kararı. yani kızlar memlekete gittiğinizde beklediğiniz gibi olmayabilirde. şimdi eşimde bende iyiki evimize geldik, kaçtık o tantanadan diyoruz. çünkü kayınvalidem sağolsun bütün akrabalarıyla kavgalı ve akrabalarda kim bizi yemeğe çağırsa o gün bize resmen trip yaptı. kendi ailemi hiç söylemeyeyim yoksa sayfa dolar:))) onlarda ayrı bir sorun. yani zorluk yaşasamda çok şükür burdayım diyorum.
Kızlar ben bekarım, fakat yaşadığım şehirden gitmek istemiyorum. Kısmetimede şansımada hep şehir dışından birilerini buluyorum. Annemle yaşıyorum, babam yok, annem seni şehir dışına gelin vermem diyor oda etkiliyor kararlarımı benim. Bakıyorumda şehir dışına evlenip gidenler mutsuz oluyorlar genelde, ne varsa yine kendi memleketimiz gibi değilmi. Bi taraftanda kaçırdığım fırsatlar diyorum, üfff ne zor bu hayat yaaa kaydirigubbakcemile
Bu arada memleketin neresi arkadaşım hiç bahsetmemiş sin? sen benim Ankaramı beğenmiyorsun haaa demek, nezih ve sakindir aslında, ama alışkanlık işte, yinede herkesin kendine memleketi değilmi.opuyorumnanaktan
yanlış düşünüyosun aslında memleketinde olunca iyi olacak diye bişey yok eşin şansına iyi ve anlayışlı ise her iki taraftan da uzak olacaksın ben ve eşim kendi ailemle bi sorun yaşamadık ama eşimin ailesiyle arası iyi olmadığı ve laftan anlamayan insanlar olduğu için sorun yaşıyoruz aslında benim asıl sorunum eşim rahattır dünya yansın umrunda olmaz biz ilk zamanlarda çok iyiydik geliyoduk 3-5 günlüğüne ohh ne güzel ailesiyle problem yaşamadım hiç laf söz bişey yoktu taaakii evi taşıyana kadar
insan her istediği zaman istediği yerde olamıyor malesef sizin gibi olan birçok insan var eğer imkanınız varsa tabiki gitmeniz sizin açınızdan çok iyi.ama imkanınız yoksa bence kendinizi çok üzmeyin memlekette olma hayalini kurarak.
galiba şu hayallerde olmasa insan yaşayamazdı
galiba şu hayallerde olmasa insan yaşayamazdı
Benzer Konular
- Kilitli
