Ameliyat olalı tam bir yıl oldu. Alışacağım yerde her saniye pişmalığım artıyo. Eski burnum çok güzelmiş kıymetini bilemedim

üst tarafı o kadar törpülemiş ki ortada bbırun kalmadı resmen. Ben kaldırmayın dedikçe inadına öyle kldırmış ki her gün daha çok rahatsız ediyo. Burun deliklerimse ayrı bir dünya. Yamuk ve kocamanlar güldükçe yayılıyo kanatlar iyice. Bi kanat yukarı kalkıyo. Allahım kabus gibi. Her saniye burnumu düşünüyorum. Bu arada bi de hamile kaldım hiç güzel geçirmedim o dönemi

aslında burnum kırık ve eğri olduğu için ayrıca burun eti artık nefes almamı zorlaştırğı için ameliyt olcaktım olmuşken azıcık estetk olayım dedm. Tamamen ani bir kararla

off.. Yeniden ameliyat olamıyorm çünkü emziriyorum emzirmesem bile yeden amelyt için çok korkuyorum. Zamanla düzelmiyo tam tersine kötüleşiyo. Her gün küfrdeiyorum doktora. Bi de profesör ve bir sürü paraya yapıyo ameliyatı. Bedduanın dibine vuruyorum