- 27 Haziran 2018
- 2.537
- 2.396
- 133
- 27
- Konu Sahibi 777mutluluk
-
- #1
karsisina cikan erkeklere daha az guvebecek veya icindeki sevgi bosluguyla hemen guvenecekAslında bunu avantaja çevirmen şart.
Hayata daha sert başlayacaksın.
Mesela okul bitince,çalışmaya başlayacaksın,diğerlerine göre sorumluluk duygun daha fazla olacak. Öyle diğerleri gibi şımarıklık yapıp iş bırakma lüksün olmayacak.
Karşına çıkan erkeklere daha az güveneceksin. Böylece seni daha az üzecekler.
Doğru insanla tanıştığında ise kıymetini daha çok bileceksin.
o kadar kolay olmuyor psikolojik yikimlar grlecekteki davranislarimizi sekillendiriyorEbeveynlerinizi, sizi yanlış yöne sevk ettikleri için suçlamanın da bir son kullanma tarihi vardır; dümene geçecek yaşta olduğun an, sorumluluk sana aittir.
J.K. Rowling
Nasıl bakmayı seçerseniz öyle olur .o kadar kolay olmuyor psikolojik yikimlar grlecekteki davranislarimizi sekillendiriyor
iste benim senin geldigin bu asamaya defalarca sacma sapan hatalar yaparak hayatimin bir 8 yilinin ivine edecek geldim.yani o 8 yilda farkindaligim yoktu su an ben de bu yorumunda yazdigin gibiyim.ama unutulmax hatalar biraktim gecmidimde malesef.hep sevgi guven ihtiyaci icin.Nasıl bakmayı seçerseniz öyle olur .
Bastan kolay olmuyor diyip başlarsanız ne olmasını bekliyorsunuz?
Ben şöyle başlamıştım : (ki küçüklüğümde aile de degil Sadece bir çok tacize uğradım . Öyle elleyip geçilen tacizlerden degil üstelik sitematik bayağı açık bugün bile her anını anımsadığım tacizler)
Her ne olursa olsun çocukluğumun artık hayatımı yönlendirmesine izin vermeyeceğim, o çocuk hep kalbimde onu hep seviyorum. Ama hayatım o beynimle oluşturuyorum (duygusallıkla beyindendir kalp daha derin yaralar için sadece) ben değerli bir YETISKINIM. Artik ben istemedigim surece kimse bana kurban gibi hissettiremez.
Ve başardım .
Bunu buraya da yazmazdım ama burada bir hanımefendiye ilişkilerde prensiplerimi asla cignetmedigimi yazdığım için bana şey demişlerdi aşağıya çeken deneyimler yaşamadığı kesin bilmem neNasıl bakmayı seçerseniz öyle olur .
Bastan kolay olmuyor diyip başlarsanız ne olmasını bekliyorsunuz?
Ben şöyle başlamıştım : (ki küçüklüğümde aile de degil Sadece bir çok tacize uğradım . Öyle elleyip geçilen tacizlerden degil üstelik sitematik bayağı açık bugün bile her anını anımsadığım tacizler)
Her ne olursa olsun çocukluğumun artık hayatımı yönlendirmesine izin vermeyeceğim, o çocuk hep kalbimde onu hep seviyorum. Ama hayatım o beynimle oluşturuyorum (duygusallıkla beyindendir kalp daha derin yaralar için sadece) ben değerli bir YETISKINIM. Artik ben istemedigim surece kimse bana kurban gibi hissettiremez.
Ve başardım .
Ailesinde o kadar sıkıntı yaşamış bir insanın daha mantıklı davranışları olması gerekir bence.karsisina cikan erkeklere daha az guvebecek veya icindeki sevgi bosluguyla hemen guvenecek
Ben daha fazla batmak istemiyorum ve istediğim hayat için ne olursa olsun çabalayacağımBir kere nefret duygusuyla zaman harcamayı bırak.
Onları sevmiyorsan seveceğin hayatı kurmak için adımlar at.
Parttime da olsa bir işe gir elin para görsün.
Hobiler üret. Esasında aklını kullanırsan çok şanslısın. Düzenini kurabilsen farklı şehirde hayat sürersin.
Yaş ilerledikçe aile ile yaşam zorlaşıyor çünkü.
Ha dersen ki ben battıkça batacağım, kendine edersin kimseye bir şey olmaz.
İşte ben o güçlü insanlardan olmak istiyorum.Bunu başarıp istediğim hayata ulaşmak en büyük isteğimÇok klasik bir laf var ya “beni öldürmeyen şey güçlendirir” diye. Buna yüzde yüz katılıyorum.
Aileni sen seçemiyorsun ama getirdiği problemleri lehine kullanıp o psikolojiden sağlam çıkabilirsen hayatta çok güçlü biri oluyorsun.
İnşallah dediğiniz gibi olur.Ben aksine yanlış kişilere tutunmaktan korkuyorum.Küçük bir ilgiye kapılıp gitmekten korkuyorum.Aslında bunu avantaja çevirmen şart.
Hayata daha sert başlayacaksın.
Mesela okul bitince,çalışmaya başlayacaksın,diğerlerine göre sorumluluk duygun daha fazla olacak. Öyle diğerleri gibi şımarıklık yapıp iş bırakma lüksün olmayacak.
Karşına çıkan erkeklere daha az güveneceksin. Böylece seni daha az üzecekler.
Doğru insanla tanıştığında ise kıymetini daha çok bileceksin.
Hayatımın sorumluluğunu alma fikri bile çok güzelEbeveynlerinizi, sizi yanlış yöne sevk ettikleri için suçlamanın da bir son kullanma tarihi vardır; dümene geçecek yaşta olduğun an, sorumluluk sana aittir.
J.K. Rowling
Helal olsun,çok sevindim sizin adınızaNasıl bakmayı seçerseniz öyle olur .
Bastan kolay olmuyor diyip başlarsanız ne olmasını bekliyorsunuz?
Ben şöyle başlamıştım : (ki küçüklüğümde aile de degil Sadece bir çok tacize uğradım . Öyle elleyip geçilen tacizlerden degil üstelik sitematik bayağı açık bugün bile her anını anımsadığım tacizler)
Her ne olursa olsun çocukluğumun artık hayatımı yönlendirmesine izin vermeyeceğim, o çocuk hep kalbimde onu hep seviyorum. Ama hayatım o beynimle oluşturuyorum (duygusallıkla beyindendir kalp daha derin yaralar için sadece) ben değerli bir YETISKINIM. Artik ben istemedigim surece kimse bana kurban gibi hissettiremez.
Ve başardım .
Aminkabullenmekle işe başla kardeşim
çünkü değiştiremeyeğimiz birşey aile malesef
yalnız olmadığını bil burda ben dahil birçok kişi bu durumdan muzdarip
Allah yardımcımız olsun
Ben evliliği kurtuluş olarak görmek istemiyorum.Ben kendi hayatımı kurmak istiyorum.Okulumu bitirip atanayım,sevdiğim biri olsun.Onunla ortak hayallerimiz olsun istiyorum.Başka insanlara yardım edeyim istiyorum.Çok şey istemiyorumdur inşallah hayattanBen de sen gibi bir ailede büyüdüm evlenmeyi kurtuluş sandım çok kötü şeyler yaşadım yanıldım sen böyle kız kardeşim akıllıydı daha okudum öğretmen oldu hayatını yaşıyor kimse umrunda değil Ben çalışıp paramı anneme babama verirdm o 5 kuruş bile vermez umrunda olmaz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?