Morelim çok bozuk. Üniversiteden yeni mezun oldum. Arkadaslarımla whatsap grubumuz var 4 kız 2 erkek samimi olduğum insanlar. Daha dün grupta makara yaptık beraber güldük eğlendik. Bugün bir baktım video attı kızlardan biri bunlar beraber diğer kızın evinde oturuyorlar. Bende ne zaman gittiniz diye sordum bugün gitmişler. Ben tatılden geleli 2-3 gün oluyor. 2 hafta yoktum bu süreçte de birinin evinde bulusup oturmuslardı ben yokum diye söylemiştim gidememiştim ama suan burada olduğum belli buna rağmen beni cağırmadı kız. Hadi çağırmayana kızıcam diğeri video attı gruba özellikle göstermek amaçlı belli yani. En samimi olduğuma gelince ona özelden yazdım 'hiç sormak aklıma gelmedi' dedi. Şaka gibi yani.. O da kayırdı resmen ben bilmem ben etmem 3 maymunu oynadı. O kadar kırıldım ki.. İnsanlara gereğinden fazla değer verdiğim için kendime ayrı kızdım. Ben ki bu arkadasım evlenirken ilk hediyeyi alanım diğerleri oralı bile olmamıslardı hep böyledir ama değil mi kime değer verirsen o kadar değerin bilinmez. Grupran ayrıldım bu arada gördüler mi bilemem kimseden ses cıkmadı henüz soran olmadı bile.. Asıl üzüldüğüm konu ise sadece bu kişilerin böle yapması değil. Önceden de önlisansımı baka üniversitede okumustum orada da cekememezlik vardı hepsinden daha iyiydi derslerim . Bu yüzden de en yakın arkadasımın laf soktuğu oldu hoca seni sever tabi diye. Çocukluk arkadasım desem tek dostum dediğim kişi bugün var yarın yok hissediyorum.. Birgün onunla da birsey cıkacak aramızda cünkü ailelerimiz 15 yılın üstüne küstü suan tek konusan ikimiziz. O kadar yalnızım ki. Sevgilim de yok. Olmayacak bir insanla konusuyordum 9 aydır arkadastık onla da iletişimimi mi kestim ikimizde ilerde daha fazla üzülmeyelim diye. Suan iş arıyorum. Evdeyim tüm gün. Allah bana sabır versin cidden. İnsanlar neden bu kadar kötü ben mi cok duygusalım. Keşke bende insanlara kazık atabilme yetenegine sahip olsam içten davranmasam yüzlerine gülsem bölece daha cok mu arkadasım olur acaba.. İçimi size dökmek istedim hüngür hüngür ağlayasım var ama tutuyorum kendimi onların umrunda değilken ağlamak zoruma gittiği için..