Her nolursa olsun o...pu "öyle sayılabilecek"(nasıl ifade etmem gerektiğini bilemedim) olanlara dahi söylenmez. O zaman erkeklerin çoğu o...pu sayılır bu mantığa göre. Asıl onlar bize çok da "temiz" gelmiyor ama mesele bu değil. Bak buna benzer bir olayı bir tanıdığım yaşadı ve ben erkek tarafının tanıdığıyım bir türlü oğullarının eş olarak seçtiği kızı neden kabullenmediklerini idrak edememiştim, kıza türlü aşağılamalar-hakaretler-çirkin kelimeler (sana söylenen ve daha ileri boyutlarda burda yazarsam terbiyemi aşıcam) arkadaşımız da evi terk etmişti (erkek olan)...ama kızı bırakmadı...düğünün alasını yaptı...gün oldu o kız evine davet etti, gitme tanıma fırsatım oldu ve o gün anladım ki erkek tarafının gelin olarak istememelerinin sebebi kızın onlara "fazla" olması idi...akıllı, kültürlü, her ortama uyan...evinde ağırlamasını bilen, dışarda çalışmasını bilen, zevk sahibi gerektiğinde lafını da esirmeyen, güçlü bir kızdı...bunun için istememişlerdi o kızı. Bir çok erkek sonuna kadar sahip çıkmaz, dedim ya iş erkekte bitiyo...bir de ikili oynayan erkekler var bu durumlarda iki tarafı idare ederim sanan kimseyle kötü olmam sanan...Elbet kimse onu bugüne kadar getiren ailesini silsin demez, diyemez, edebimiz buna müsaade etmez ama erkek babası edebini ayaklar altına almaya hiç çekinmemiş...Bu durumda insan ne kadar "alttan" alabilir ki ?! Onur-şeref asla dile sakız olucak değerler olamaz.
Kesinlikle katılıyorum. Namus ve şeref bu kadar rahat ağza alınmamalı kaldı ki bir kız babası bunu yapıyor. Erkek arkadaşımın bana söylediğine göre hiçbir şeye ses çıkarmayan ev içinde sürekli hizmet eden biri olsunn istemişler. Kendi evlerinde otursun devamlı hizmet etsin vs diye kendi ailelerinden birini istiyolar. Erkek arkadaşımda ben evlenince karımı ezdirmem diyo anlaşmazlık çıkıyo. Ve sonuçta bana o.r.sp. deniyo