- 28 Ekim 2016
- 3.382
- 3.425
- 133
Kizlarla cafede oturuyorduk dun. Garson geldi masamiza sohbet etmeye baaladik. Konu burclara kaydı analizler falan derken.. Adam dedi ki enerjin cok düşük yanlis anlama ama etrafindaki insanlar seni yansitir ne kadar enerjin dusuk olursa atiyorum sevgilin serseri olur belli bi kesimin ustunde olmaz dedi. Boyle acik acik
Halbuki evliyim ve gayet te karizmatik ozguvenli bi kocam var.
Ama adam gereksiz ongoruleri disinda hakliydi. Sessiz sakin yapida bi insanim. Hep dinleyici konumundayimdir. Yeni bi ortama girmissem sorulmadan kimseyle muhattap olamam. Olmak isterim de utangaç bi halim vardir hep. Kimine gore de ozguvensizlik. Cocuklugumdan beri sure gelen bi durum bu.Hic profesyonel yardım almadim utangaçlık konusunda.Fiziki olarak hicbi sorunum yok herkes tarafindan begenilirim. Ama enerjim cidden cok düşük :/ 22 yaşındayım ama yasimin enerjikligi,konuskanligi hic yok bende. Negatif bi enerji yayiyorum etrafa. Aman diyorum bazen, herkes konuskan olmak zorunda mi sonra da kendimden sıkılıyorum atiyorum biri kirici bir sey dese cevap veremem tutulur kalırım naif bi insanim. Tepkim konusmamak surat asmak olur anca. Su an bu halimden sıkıldigim donemdeyim. Cok makale yazi okudum karakterimi degistiremedim. Bi daha gelsem dunyaya acayip ozguvenli, neseli sen sakrak biri olmak isterdim. Is hayatimda da cok eksisini gordum bu durumun.
Ne yapmalıyım? Destek sart mi? Sayet yardim almak istersem esime nasil aciklamali veya örtbas etmeliyim? Tesekkur ederim.

Ama adam gereksiz ongoruleri disinda hakliydi. Sessiz sakin yapida bi insanim. Hep dinleyici konumundayimdir. Yeni bi ortama girmissem sorulmadan kimseyle muhattap olamam. Olmak isterim de utangaç bi halim vardir hep. Kimine gore de ozguvensizlik. Cocuklugumdan beri sure gelen bi durum bu.Hic profesyonel yardım almadim utangaçlık konusunda.Fiziki olarak hicbi sorunum yok herkes tarafindan begenilirim. Ama enerjim cidden cok düşük :/ 22 yaşındayım ama yasimin enerjikligi,konuskanligi hic yok bende. Negatif bi enerji yayiyorum etrafa. Aman diyorum bazen, herkes konuskan olmak zorunda mi sonra da kendimden sıkılıyorum atiyorum biri kirici bir sey dese cevap veremem tutulur kalırım naif bi insanim. Tepkim konusmamak surat asmak olur anca. Su an bu halimden sıkıldigim donemdeyim. Cok makale yazi okudum karakterimi degistiremedim. Bi daha gelsem dunyaya acayip ozguvenli, neseli sen sakrak biri olmak isterdim. Is hayatimda da cok eksisini gordum bu durumun.
Ne yapmalıyım? Destek sart mi? Sayet yardim almak istersem esime nasil aciklamali veya örtbas etmeliyim? Tesekkur ederim.