Çalışan anne olmanın zorlukları

  • Konu Sahibi Konu Sahibi Elif
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi

Elif

Onur Üyesi
Pro Üye
12 Temmuz 2006
35.119
31.188
1.123
61
Konya
Davranış Bilimleri Enstitüsü Çocuk ve Genç Birimi`nde Klinik Psikolog Eniz Pamuk, yayınlanan ``Çalışan anne olmak`` başlıklı yazısında, çalışan annelerin yaşadıkları sorunları dile getirdi.
"Eve varınca mutfağa mı girsem, çocuğumla mı ilgilensem`` gibi düşüncelerle evine dönen çalışan anne için, iş yorgunluğunun üstüne bir de evde koşuşturmaca başladığına değinen Pamuk, çalışan annenin, hem bütün gün bir işyerinde olmanın hem çocukla ilgilenip, onun bütün ihtiyaçlarını gidermenin hem de ev işlerinin altından kalkmanın bir kişinin tek başına başarabileceği birşey olmadığı bilincinde olması gerektiğini belirtti.
Pamuk, çalışan annenin, ``klasik anne`` olmadığını, bu nedenle yaşamında öncelik vereceği çocuk, eş, iş, ev gibi alanları saptaması ve bu alanların sıralamasının yapmasının şart olduğunu anlattı. Zamanakarşı yarışan çalışan annenin, işleri belli bir öncelik sırası içinde belli zaman dilimleri içine sığdırarak organize etmesi gerektiğini ifade eden Pamuk, şunları kaydetti:
``Hem anne olup hem de çalışan kadın, zamanının büyük bölümünü vicdan azabıyla geçiriyor. Bu duygunun temelinde çalışan annenin klasik anne gibi davranma içgüdüsü yatıyor. Oysa çalışan anne olmak yetersiz bir anne olmak anlamına gelmiyor. Herşey çalışan anne olmanınfarklı bir annelik kavramı olduğunu kabul ederek yola çıkmakla başlıyor. Anne olmayı çok klasik kalıplar içinde tanımlayıp o kalıpları ölçü almak, çalışan annelerin vazgeçmeleri gereken yanlış inanışların başında geliyor. Herşeyin mükemmel olması gerekmez. Evin çok temiz olması ya da akyam yemeklerinin çok düzenli ve çeşitli olması çocuğa ayrılacak zamanın daha az olması demektir. Yani bir işi mükemmel yapmaya çalışmak, başka birşeyi ihmal etmek anlamına gelmektedir.``

Çocuğun anneye ihtiyacı var

Çocuğun annesiyle, annenin de çocuğuyla birlikte olmaya ihtiyacı olduğunu, ancak annenin aynı zamanda biraz kendisine de zaman ayırmasıgerektiğini vurgulayan Pamuk, anneyle çocuk arasında bir kopukluk yaşanmaması için birlikte oldukları saatlerin nasıl geçirileceğine ilişkin bir program yapmanın en uygun yol olduğunu belirtti. Programıniçinde, ``çocukla geçirilecek 30 dakika kadar süren bir özel oyun zamanının olması gerektiğine`` işaret eden Pamuk, oyun zamanının hiç bölünmemesi ve tamamen çocuk tarafından şekillendirilmesinin önemli olduğuna işaret etti.
Pamuk, çalışan annenin ev işlerinde de başkalarından destek alması gerektiğini vurgulayarak, ``herşeyi ben yapayım`` diyen bir kadında bir süre sonra tükenmişlik hissi ve annelikten zevk alamama duygularının ağır basacağının altını çizdi.

Pamuk, çalışan annelere şu önerilerde bulundu:

* Hayatınızda öncelik vereceğiniz alanları (çocuk, eş, iş, ev gibi) saptayın ve bu alanları bir öncelik sırasına koyun.

* Anne olmanın, zamanın tümünü çocukla geçirmek ve hayatındaki önemli alanların hepsinin mükemmel düzeylerde olması gerektiği inanışlarından vazgeçin.

* Çocukla birlikte olunan zamana yönelik olarak önceden bir programyapın ve bir rutin saptayın. Bu rutine kesinlikle sadık kalın.

* Kendinizin annelik konusunda iyi niyetli ve yeterli olduğunuza inanın.

* Ters giden bir günün sonunda kendinizi suçlamayıp ertesi güne beyaz bir sayfayla başlayın

Kaynak:kibris.net
 
kesinlikle katılıyorum...
çalışan anne yetersiz bir anne değildir...
yani bu yetersizlikten dolayı vicdan azabı çekmiyoruz...
ben,kızımın bana ihtiyacı olduğu dönemlerde yanında olamadığım için
üzülüyorum...ama kızıma oturup anlattım durumu ve
artık meleğimde kabullendi zaten...
ekstra durumlarda evde izinli olduğum zamanlarda da
günümüzü dolu dolu geçiririz zaten...
ne yapalım hayat,çalışmak zorundayız...
sevgiler...
 
suçlu hissedilcek bir durum değil bence..
hele ileride çocuklarınız sizi daha da iy anlar..
ben çalışan bir annenin çocuğu idim
hem de bankacıydı yani akşam çıktıı saat belli değildi
mesailer,toplantılar.
ama şuanda ona minnettarım
annem çalışmasaydı ne o zamanlar ne de şimdi elimdeki imkanlara sahip olamazdım...
bu kadar güçlü olamazdım
annemin çalışması bana güç kazandırdı ve kendi ayaklarımın üstünde durmamı sağladı..
inşallah ben de annem gibi çocuğuma aynı imkanları hatta daha fazlasını veririm..
 
İlk zamanlarda çok suçluluk duygusu hissediyordum.Ama zamanla alıştım.Şimdi eve gidince önce işlerimi hallediyorum.O da kendikendine oyunuyor.Sonrasında beraber vakit geçiriyoruz.Bazen babamızda bize eşlik ediyor.
 
bi şey daha..ben anneme hayranım..o hem ev hanımlığının gerektirdiği herşeyi yaptı hem işte çalıştı...ona o kadar çok hayranımki annemle gurur duyuyorum...eminim sizlerinde çockları sizi ileride anlayacak ve sizle gurur duyacak..
arkadaşlarımın anneleri okula gtiridi okuldan alırdı..ev ödevlerini hep birlikte yaparlardı..
evet benim annem benimle o şekilde ilgilenemedi..
okulun açıldığı gün benim yanımda olamadı ama bana öyle bir güç kazandırdıki o çok ilgi gören çocuklardan daha başarılı oldum...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…