Ben bakıcımdan memnunum. 3 yaşına gelmeden işi bırakırsa diye ödüm kopuyor...Kadınların hayatı ne zor.... Yarım gün çalışanlar bence hiç dert etmesin. O kadar zor olmaz çocuk için. Ben sabah 7:30 da çıkıyorum evden akşam 19:00 da geliyorum. O da yoğunluk, mesai vs olmazsa. Bu şartlarda çalışan çok anne var. Aldığımız maaş da asgari ücretten biraz fazla...
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Bebek Beslenmesi çalışan anne ve çocuğu
- Konu Sahibi sezince
- Başlangıç Tarihi
Bebek Beslenmesi, Ek Besin Önerileri, Mamalar, Anne Sütü, 3 yaştan büyük çocukların çok yeme ya da yememe, obezlik, iştahsızlık, okulda beslenme, beslenirken dikkat edilecek konuların yani her türlü yeme problemlerinin paylaşıldığı alan.
katılıyorum...benim bebişim de 2 aylık rapor aldım ve işe hiç başlamak istemiyorum.ilk oğluma 15 ay ben bakmıştım sonra babaannesi baktı çalışırken.2.si için vicdanım sızlıyor ne yapacağımı bilemiyorum.bi de babaannede daha yaşlı artık acaba bakabilir mi 73 yaşında gerçi dinç
ama yine de huzursuzum bu konu da....öffffffff ne yapacam ben allahım bi akıl ver:Saruboceq:
- 12 Temmuz 2006
- 8.474
- 280
- 698
Çok doğru söylemiş arkadaş.Tebrik ederimvereliniortak
Kitabı okumadım ama bahsettiğiniz gibiyse bu yazarın uzman olduğuna filan inanmıyorum. Öyle şeymi olurmuş, anne odadan çıkınca çocuk ağlamıyorsa bir aksilik vardır. Yok ya.Kime göre neye göre aksilik.:umursamaz:
Sırf annelerin psikolojisini alt üst etmek için uğraşmış herhalde.
Kendinizi suçlu hissetmeyin çalışan anneler. Bebeğinizden ayrılmak elbetteki kolay olmayacaktır.Gelgitler yaşayacaksınızdır ama inanınki bunların hepsi geçici.
Çocuğunuzla geçirdiğiniz zamanın kalitesi önemli geçirdiğini zaman değil.Ona kazandırdıklarınız, verdikleriniz önemli. Ayrıca tabiki çocuklarımız çok kıymetli ama 1 yaşına kadar bakıp sonrada nasıl bırakıcam demeyin lütfen.Sizden çok daha kötü durumda olanları düşünün. Çalışmak zorunda olan ama bebeğini bırakacak kimsesi olmayan anneleri mesela.2-3 aylıkken bebeklerini bakıcılara bırakan anneleri düşünün. Ve gönül rahatlığıyla bırakın bebeğinizi.
heleki yarım gün çalışan anneler, dediğim gibi sizden daha kötü şartları olanları düşünün. Çocuğunun hastalığında izin alamayan anneleri düşünün. Tam gün ctesi dahil çalışan anneleri düşünün. Yoksa işin içinden çıkamazsınız. Muhakkak kendinizden daha kötü şartlara sahip birilerini düşünün. İşte o zaman içinizdeki gelgit biraz olsun hafifler.
sevgiler.
Bende Kuzum a katılıyorum işe başalyalı 2 ay oldu ama sanki hiç ara vermemişim gibi geldi. Belki aranızda bana kızanlar olacaktır ama evde o kadar bunalmıştım ki bir an önce işe başlasam diye düşündüğüm günler bile oldu. Bir yandan bebeğimi bırakmak ta istemiyordum. Ama işe başlayınca hiç öyle üzülüp ağlamadım hep bende mi bir anormallik var diye düşündüm. Oğluma annem bakıyor onun rahatlığından mıdır bilmiyorum içim gayet rahat öyle vicdan azapları falan yaşamıyorum.
Hep şunu düşünüyorum evdeyken bunalımın ortasındaydım ve oğlumla kaliteli zaman geçiremiyordum. Şimdi işten yorgunda gelsem onunla geçirdiğim iki saatte o da bende mutluyuz. Evden çıkarken arkamdan ağlamıyor ama bakışı yetiyor. Akşama gelcem annem diye öpüyorum akşamda beni balkonda güle oynaya karşılıyor. Tatil günlerinde keyif yapıyoruz beraber. Kısacası durumu hiç dramatize etmedim ve bunu ona hiç yansıtmadım. Doğrumu yapıyorum yanlışmı bilemiyorum ama üzülmenin bir faydası yok çalışmasam hem maddi hem manevi açıdan yıpranıyorum ve bunu ona yansıtmaktan korkuyorum agresif bir anne olmak istemiyorum.
Çalışmaya başlayacak annelere tavsiyem. ıkiniz içinde en iyisinin bu olacağını düşünün. Durumu hiç dramatize etmeyin. Bakıcak kişi çok önemli anneniz ya da kayınvalideniz bakmıyorsa ona aileden biri gibi davranın ki bebeğinize iyi baksın tek konu maddiyat olmasın.
Evde de olsak işte de olsak bir onların anneleriyiz. Sevgimiz hiç eksilmez aksine özlemle daha bir artar..
Hep şunu düşünüyorum evdeyken bunalımın ortasındaydım ve oğlumla kaliteli zaman geçiremiyordum. Şimdi işten yorgunda gelsem onunla geçirdiğim iki saatte o da bende mutluyuz. Evden çıkarken arkamdan ağlamıyor ama bakışı yetiyor. Akşama gelcem annem diye öpüyorum akşamda beni balkonda güle oynaya karşılıyor. Tatil günlerinde keyif yapıyoruz beraber. Kısacası durumu hiç dramatize etmedim ve bunu ona hiç yansıtmadım. Doğrumu yapıyorum yanlışmı bilemiyorum ama üzülmenin bir faydası yok çalışmasam hem maddi hem manevi açıdan yıpranıyorum ve bunu ona yansıtmaktan korkuyorum agresif bir anne olmak istemiyorum.
Çalışmaya başlayacak annelere tavsiyem. ıkiniz içinde en iyisinin bu olacağını düşünün. Durumu hiç dramatize etmeyin. Bakıcak kişi çok önemli anneniz ya da kayınvalideniz bakmıyorsa ona aileden biri gibi davranın ki bebeğinize iyi baksın tek konu maddiyat olmasın.
Evde de olsak işte de olsak bir onların anneleriyiz. Sevgimiz hiç eksilmez aksine özlemle daha bir artar..
Innuk ben de seninle aynı durumdayım "çalışmak istiyorum diye kötü bir anne" değilim tabi. Psikolojik olarak çalışmaya ihtiyacım var. Ev hanımı olabilecek yapıda biri değilim. Bebeğim ağlamıyor demişsin de....öğrendiğim kadarıyla 1 yaş civarı ağlamaya başlıyorlarmış hemen rahatlama yani:) Benim oğlum da aynı şekilde giderken uyanıksa bakıyo arkamdan gelince de seviniyor ama çalışan annelerden öğrendiğim 1 yaşına gelince sen giderken ortalığı yıkmaya başlıyorlarmış. O günlerden korkuyorum
Haklısın aslında annem oğlumdan önce teyzemin kızına baktı. Şimdi senin yazını okurken söylüyor. Oda ağlarmış 1-1,5 yaşında teyzemin arkasından.Anne okula gitme beni de götrürr diyee (burada teyzem okula değil hastaneye gidiyor ama bizimkine büyüde okula git die yemek yedirdikleri için her evden çıkanı okula gidiyor sanıyor).
Arkamdan ağlarsa bende kötü hissederim ama işte şimdiden alıştırmak mı lazım acaba? Keşke diyorum imkanım olsada işe onuda götürebilsem..
selam canım sana öncelikle okumadığın bi kitap hakkında yorum yapma. çünkü senin düşüncende aynı onun gibi. oda çocuğunuzla kaliteli zaman geçirin diyo ona pahalı oyuncaklar alın demiyo. ağlama konusunda haklı olduğu yerler çünkü oda 1 yaş ve sonrasında eğer çocuk anne arkasından ağlamazsa sorun vardır. çünkü çocuk bakıcıyı anne yerine koyuyor . sana tavsiyem önce kitabı oku mutlaka sonra onun hakkında yorum yapın lütfenn ya herkesin yorumlaması farklı her birey her bebekte farklı
işe başlamama az kaldı. 
bugünlerde yoğun bir şekilde bakıcı arıyorum. hatta birkaç görüşme yapma imkanı edindim. çok üzülerek söylüyorum ki, bu bayanlara hiç kimse çocuğunu emanet etmeyi asla istemez. ya inanın ki, görseydiniz bana hakverirdiniz. istedikleri şaşırtıcı ücretler bir yana, çocukla değil benimle ilgileniyorlar. hatta gelen bayanlardan biri misafirim olan 3 yaşındaki yeğenimin ona oyun oynama amaçlı sorduklarına öyle sert cevap verdi ki gözüm korktu. şimdi gel de bu bayana bebek emanet et. bir de bakıcının değişmesi riski var. Bakıcının daha iyi bir iş bulunca çekip gitmeyeceğini de bilemiyoruz ki... Sözünü ettiğimiz kitapta da değinildiği gibi, bakıcı değiştirmek sakıncalıymış. Hatta bu konuyla ilgili Sabiha hocanın anlattığı bir örnek de vardı, okuyanlar bilir.
bugünlerde yoğun bir şekilde bakıcı arıyorum. hatta birkaç görüşme yapma imkanı edindim. çok üzülerek söylüyorum ki, bu bayanlara hiç kimse çocuğunu emanet etmeyi asla istemez. ya inanın ki, görseydiniz bana hakverirdiniz. istedikleri şaşırtıcı ücretler bir yana, çocukla değil benimle ilgileniyorlar. hatta gelen bayanlardan biri misafirim olan 3 yaşındaki yeğenimin ona oyun oynama amaçlı sorduklarına öyle sert cevap verdi ki gözüm korktu. şimdi gel de bu bayana bebek emanet et. bir de bakıcının değişmesi riski var. Bakıcının daha iyi bir iş bulunca çekip gitmeyeceğini de bilemiyoruz ki... Sözünü ettiğimiz kitapta da değinildiği gibi, bakıcı değiştirmek sakıncalıymış. Hatta bu konuyla ilgili Sabiha hocanın anlattığı bir örnek de vardı, okuyanlar bilir.
işe başlamama az kaldı.
Allah kolaylık versin canım.Arkadaşımdan biliyorum yaklaşık 10 bakıcı değiştirdi.artık çocuğun psikolojisini düşünün.maalesef dediğiniz gibi bir çoğu maddiyat peşinde.direk bebekle değil de parayla ilgileniyor.offfff o günleri ben de yaşayacağım düşünmesi bile kötü.Allahım iyilerle karşılaştırır inşallah hepimizi.
10 gün rapor hakkım kaldı. ücretsiz izin de alamıyorum, malum maddiyat meselesi... heyet raporunu alacak tanıdık doktor da yok. daha önceki görev yerimde olsaydım çok kolay alırdım; ama şu an bulunduğum yerde epey zor. hayırlısı olsun hepimiz için.
Anlıyorum hayırlısı olsun.
Bence bir bebeğe bakması gereken kişi annesidir. Ancak günümüz koşullarında çalışması gereken anneler ne yazık ki bunu uygulayamıyorlar. Her şey bir yana şu düşünce hep aklımda: Bazen kızım öyle şeyler yapıyor ki, ben bile çileden çıkıyorum annesi olarak, dayanamıyorum. Diyorum ki ben bile dayanamıyorsam bakıcı ne yapar?.. Hiç bunun nazını çeker mi?..Tutup fırlatır mı, vurur mu, çimdikler mi?.. İnanın bu yüzden işime dönemedim, evden çalışıyorum. Allah bütün çalışmak zorunda olan annelerin yardımcısı olsun...
Sabhanın kitabını okudum ama 3 yaşına kadar ayrılmamalı falan demiyor, ayrılmassa korkmayın yanınızda 3 yaşına kadar yatabilir diyor. Laflar çok çarpıtılıyor, tv programındada izliyorum hep ama moral bozcak hiçbirşey demiyor. Kitabını alın okuyun göreceksiniz, burda yazılanların bir çocuğu söylemiyor. Çocuklarla doğru iletişim.
Aynı şeyi düşünüyorum, uyku saatelerinde çıldırıyorum, kendime ve ona zarar vermekten korkuyoum bişey yapmıyorum ama zor dayanıyorum, anne olarak böyleysek bakıcı ne yapar, çocuğu sarsarmı çimdiklermi, hep düşünüyorum.
Canım bu devirde bilgili de olsa bakıcıya güven olmaz cnm. Benim annem bakmasa hayatta bakıcıya bırakıpta çalışmazdım. Çocukta yaparım kariyerde olayı bana çok saçma geliyor ya çocuk yapacaksın ya kariyer. Ama sürekli evde oturmak bana göre hiç değil çünkü zaman zaman gerçekten çıldırma noktasına geliyor insan. Maddi açıdan sıkıntıya girince de mutsuz olup çocuğa gerekli sevgi ve şevkati gösteremiyorsun. Keşke ülkemin şartlarında herkes ferah içinde yaşasa. Çalışmak zorunda olmasak ve eve tıkılmak yerine alsak bebişlerimizi kurslara gitsek hem kendimizi hem bebeğimizi geliştirsek arkadaşlarımızla buluşsak sosyal etkinlikler yapsak...
canım arkadaş sanırım öğretmen... ben öğretmen olmasam işi bırakırdım kesin... ama memur olunca elin kolun bağlanıyor bazen diyorum eşime ne diye çalışıyorum ben diye. başka bir işte çalışıyor olsam 3 yıl ara verir bebeğim kreş yaşına gelince gene bulur bi iş çalışırdım ama böyle olunca maalesef elden bişey gelmiyor. bakıcı bulacaksam da firmadan isterdim gene en güvenlisi böylesi olurdu bence. benim de annem gelecek ama gelemeseydi napardım bilmiyorum benim için iş ikinci planda özellikle bebeğimden sonra... ve ben 3te gelmiyorum eve. bizim dersler çok geç bitiyor. eve gelince de plan yazılı etkinlik derken çalışmam gerekiyor başka bir işim olaydı en azından evde çalışmazdım
valla ben maddiyata takılmıyorum para harcamayan bi insanım ben. eşim ne alırsa alır. ben kendime bile nadiren bişey alırım. yani koşullara kolay uyum sağlarım parayla işim olmaz açıkçası. banka kartım dahi eşimdedir. yanımda harçlık olur onu da harcamam bile. o yüzden pek de sıkıntıya düşürmem kendimi. eşimin maaşı yeter aslında bize ama o da düzenli alamıyor üstelik memur olmam elimizi kolumuzu bağlıyor erken emekliliğe bakıyorum ben de umutla bakalım 10 yıllık memurum bi bu kadar daha sıksam dişimi emekli olabiliyomuşum onu araştırıyorum şimdilerde.bir öğremen olarak benim de ara vermem mümkün değil. ama tek tesellim branş öğretmeni oluşum sebebiyle ders saatimin az olması. ayarlayabilirsem eğer dersim 8.30' da başlayıp 12.30' da bitecek.
neyse....
sözünü ettiğimiz kitaba gelince, 3 yıl ayrılmamalı demiyor, temel ihtiyaçları sebeiyle bebek, 3 yıl annesine bağımlı olur diyor. Başka bir deyişle, "yaşamın ilk 3 yılında gerçekleşen anneye bağlanma sürecindeki herhangi bir olumsuzluk, bireyin davranışlarını yaşam boyu olumsuz etkilemeye devam eder. " , "Yaşamın ilk 3 yılında çocuk, yaşayabilmek için bakıma muhtaçtır. O nedenle, annenin yokluğu bu yaş çocuğu tarafından yaşamın sonu algılanır ve anksiyeteye yol açar. " sözleriyle dolaylı da olsa bakıcının, anneanne, babaanne vb. kişilerin değil annenin bakımını öneriyor. Ben, böyle anladım.
neyse....
sözünü ettiğimiz kitaba gelince, 3 yıl ayrılmamalı demiyor, temel ihtiyaçları sebeiyle bebek, 3 yıl annesine bağımlı olur diyor. Başka bir deyişle, "yaşamın ilk 3 yılında gerçekleşen anneye bağlanma sürecindeki herhangi bir olumsuzluk, bireyin davranışlarını yaşam boyu olumsuz etkilemeye devam eder. " , "Yaşamın ilk 3 yılında çocuk, yaşayabilmek için bakıma muhtaçtır. O nedenle, annenin yokluğu bu yaş çocuğu tarafından yaşamın sonu algılanır ve anksiyeteye yol açar. " sözleriyle dolaylı da olsa bakıcının, anneanne, babaanne vb. kişilerin değil annenin bakımını öneriyor. Ben, böyle anladım.
walla ben hiç evcimen değilim açıkçası. Yani tamam oğlumla vakit geçirmek çok güzel ama rutin yaşamayı sevmiyorum gezmem tozmam lazım benim. Bende çok para harcayan biri değilimdir ama maddi sıkıntıyada gelemiyorum. Zaten kendime pek bişe almam oğluşuma eve yada eşime alırım. Gerçi eşimede pek almam yalan olmasın...zaten gereksiz para harcamak gibi bir lüksümüz yok istanbul şartlarında standart bir yaşamımız var ancak ben çalışmazsam standardın altında kalıyoruz. Benim için çok önemli değil her standartta yaşarım ama maddi konuda evde huzursuz ortam olunca dokunuyo bana dayanamıyorum. Evde en fazla 2 ay sonra bunalımdayım ben..Ama yarı içerde yarı dışarda yaşarsam sorun yok. Oğlumda sokak çocuğu olcak benim yüzümden tüm izin günlerimde bi yerlere gidiyoruz bi organizasyonum vardır mutlaka..
Bak sen şanslısın yine 10 yıl sonra emekli olmak gibi bir ihtimalin var benim daha 25 senem varr 25 seneeeee
Göktuğ 25 yaşına gelecek offff bitermi ??? o yüzden düşünmüyorum bile...
Bak sen şanslısın yine 10 yıl sonra emekli olmak gibi bir ihtimalin var benim daha 25 senem varr 25 seneeeee
Göktuğ 25 yaşına gelecek offff bitermi ??? o yüzden düşünmüyorum bile...
