Ben de bir kamu bankasında çalışıyorum .zaten işimi sevmiyorum Allah a bin şükür nankörlük olmasın ama hep bu ikilemli duygular içindeyim ...böyle deme günah Allah is nasip etmiş diyorum bi yandan hakkaten bunaliyorum ...8,5 yaşında kızım var 8aylikti ise tekrar döndüğümde ve Allah a bin şükür öyle bir bakicimiz vardı ki annem olsa böyle özveriyle bakamazdı eminim ....herşeyiyle ilgilendi kitaplar okudu çocuk yetiştirme üzerine ....gel gelelim bazı ev hanımları görüyorum ki çocuğuyla adam gibi geçirdiği bir anı bir vakitleri yok ...Bazı çalışan hanımlar var ki akşamki 2 saatini dolu dolu evladına güzel anılar bırakarak yaşayan ....eskileri düşünün tarlada bahçede bin tane ev işi içinde 5cocukla vakit mi gecirebiliyorlardı her dönem kadınlık Zor önemli olan var olan 2 ya da 3 saati çocuğun aklında kazinmiş güzel anılarla doldurmak...benim annem mekanı cennet olsun 9yasimda dünyadan göçtü babam evlendi 2.annem de sağolsun kendi çocuğu gibi bağrına bastı beni ikisi de ev hanımı idi gelgelelim ikisiyle de maalesef ciddi bir hatıram yok beni oturup saatlerce dinledikleri ya da oyun oynadıkları bir an yok aklımda anlaşıldı mi bilmem