Çalışan Kadınlar Sizde de bu var mı?

Başka hayatlarla kendimizi kıyaslarsak hep bi üstü vardır. Bu yönteminiz yanlış ve sizi üzüntüden başka bi şey vermez. Ben gördüğümde allah daha çok versin bize de nasip olsun diyorum. Bakış açınızı değiştirin kendinizi daha iyi hissedersiniz.

Çalışmaya ve okumaya gelince bende sizin taraftayım. Hem de daha zorlu süreçlerden geçtim. Hem çalıştım hem okudum yıllarca. Çocuğum ufacıktı örgün ikinci öğretim üniversiteye gittim, gündüz iş, akşam okul ve ev. Ama bakıyorum ne fark ediyor maddi olarak çok büyük fark yok bir de çalışan anne olarak yoruldum, çocuğuma kural koyamamaktan, annesiyken kararları başkasının vermesinden sadece bakıyorlar diye. Ve 2. Çocuğumu yaparken işten ayrılacağım dedim ayrıldım. Sonuç ne oldu derseniz bu sene ayrıldım işten maddi ne değişti hiç bi şey herşey aynı :) boşa neden kendimi ve çocuğumu yıpratayım dedim. Çalışsam 2. Çocuk ilk çocuk kreşe diğeri de sonra kreşe ee kreş paraları dünya para, devlete veremiyorsun saatler uymuyor. Oğlum 6 yaşında halen alışamadı anne gitmeyeceksin di mi diyor, arada beni bırakma anne diyor. Çocukta bu kalmış onu bırakacağım hissi. Hiç bi maddiyata değmez dedim inşallah ileride de pişman olmam :)
 
plasticwoman .!.:
Başka hayatlarla kendimizi kıyaslarsak hep bi üstü vardır. Bu yönteminiz yanlış ve sizi üzüntüden başka bi şey vermez. Ben gördüğümde allah daha çok versin bize de nasip olsun diyorum. Bakış açınızı değiştirin kendinizi daha iyi hissedersiniz.

Çalışmaya ve okumaya gelince bende sizin taraftayım. Hem de daha zorlu süreçlerden geçtim. Hem çalıştım hem okudum yıllarca. Çocuğum ufacıktı örgün ikinci öğretim üniversiteye gittim, gündüz iş, akşam okul ve ev. Ama bakıyorum ne fark ediyor maddi olarak çok büyük fark yok bir de çalışan anne olarak yoruldum, çocuğuma kural koyamamaktan, annesiyken kararları başkasının vermesinden sadece bakıyorlar diye. Ve 2. Çocuğumu yaparken işten ayrılacağım dedim ayrıldım. Sonuç ne oldu derseniz bu sene ayrıldım işten maddi ne değişti hiç bi şey herşey aynı :) boşa neden kendimi ve çocuğumu yıpratayım dedim. Çalışsam 2. Çocuk ilk çocuk kreşe diğeri de sonra kreşe ee kreş paraları dünya para, devlete veremiyorsun saatler uymuyor. Oğlum 6 yaşında halen alışamadı anne gitmeyeceksin di mi diyor, arada beni bırakma anne diyor. Çocukta bu kalmış onu bırakacağım hissi. Hiç bi maddiyata değmez dedim inşallah ileride de pişman olmam :)
Genişletmek için tıkla...
Yaa su çocukların anneleri işe gideceği zaman ki o sözleri içimi parçalıyor 😔😔
Aslında öncelik evet çocuk olmalı bu konuda katılıyorum.
Tm kabul şu zamanda geçim çok zor insan parasını kazanmak istiyor ama idare edecek ise insan çocuğu olmalı. Çünkü diğer taraftan çocuğunun psikolojisi gidiyor ve onu geri getirmiyorsun.
Bence en iyisini yapmissiniz...
Bide insan ne kadar çok kazanırsa ona göre harcaması da çok oluyor.
Adam 5 milyar aldığı halde para yetmiyor derken asgari ücret alan biri haline sukredebiliyor.
Fikir meselesi tabii ki 😊🍀
 
Mutlulukolsunartik .!.:
Ben anladım seni .Aynı soruyu defalarca kez kendime sormuş bir insan olarak evet esiniz iyi bı insansa çalışmak fuzuli yük altına sokuyor kadını .Ama hep diyorum kaç yasindasiniz bilmiyorum ama biz 90larin çocukları annelerimizin aman kızım oku kimseye muhtaç olma lafıyla büyütüldük doğru mu bilmiyorum ama benim çocuğumun çektiği rezilliği benim çektiğim rezilliği bir ben bir Allah bilir .Ha şimdi şöyle bı durum var boşandım iyiki çalışıyorum diyorum ama iyi bı insan olsaydı eşim kesinlikle çalışmazdim .Bazen kader kısmet demek lazım bazı olaylar için .Hayırlısı demek lazım .
Genişletmek için tıkla...

Aynı durumdaydım seninle, benim annemde çalışan bir kadındı. 22 yaşındaydım işten ayrıldı annem ilk kez evde, ilk kez çalışmadı bi süre iş arıyor ben başvuruyorum diyorum ama başvuru yapmıyorum :) baktığında büyüğüm beni gör nasıl mutluyum :) kirayı, faturaları günü gününde ödüyorum aman para lazım diye iş arayayım demesin diye. Et, sebze, meyve herşeyi alıyorum ne varsa sıkılmasın evde bi şey yok diye hemde yemekle oyalansın diye :) eve geliyorum kapıyı çalıyorum annem kızım anahtarın yok mu diyor, var anne ama kapıyı sen aç istiyorum diyorum içimde hep kalmıştı arkadaşlarıma kapıyı anneleri açardı ben hep anahtarla o kadar üzülürdüm ki buna bile. Evet bişeyimiz eksik değildi maddi olarak, sayesinde güçlü de olduk ama işte dolduralamayan şeylerde olmadı değil aynı üzüntü annemde de oldu konuştuk halen onun üzüntüsünü Yaşar çalıştım, maddi olarak yettim size ama yanınızda olamadım, anneliğimi yapamadım diye. Evde ne yemeğimiz olmadığı gün olurdu, ne ütüsüz kıyafet, ne dağınık ev herşeye yeterdi aslında
 
Ben sizi çok iyi anladım konu sahibi, yazdıklarınız çok bireysel örnekler olduğu için yanlış yorumlanmış olabilir ama makro düzeyde bu ülkede emeğin eğitimin üretimin, bilginin her geçen gün değersizleşmesini izledik hep beraber yıllarca... kadının yeri evidir diyen, her gün onlarca kadın katleden, cehaleti öven, sermayenin yolunu etikten eğitimden ve liyakatten uzaklaştıran bir topluma dönüştük maalesef...emin olun sizin hissettiklerinizi kadın erkek işli işsiz her eğitimli dürüst vatandaş zaman zaman hissediyordur ama çare yok artık...sahip olduklarımız dışında hiçbir şeyimiz kalmadı, buna umut da dahil...kabullenip dayanmaktan başka yol yok
 
Mutluol77 .!.:
Yaa su çocukların anneleri işe gideceği zaman ki o sözleri içimi parçalıyor 😔😔
Aslında öncelik evet çocuk olmalı bu konuda katılıyorum.
Tm kabul şu zamanda geçim çok zor insan parasını kazanmak istiyor ama idare edecek ise insan çocuğu olmalı. Çünkü diğer taraftan çocuğunun psikolojisi gidiyor ve onu geri getirmiyorsun.
Bence en iyisini yapmissiniz...
Bide insan ne kadar çok kazanırsa ona göre harcaması da çok oluyor.
Adam 5 milyar aldığı halde para yetmiyor derken asgari ücret alan biri haline sukredebiliyor.
Fikir meselesi tabii ki 😊🍀
Genişletmek için tıkla...

Öyle haklısın bende yaşadım oğlumun yaşadığı şeyleri aslında ondan kıyamıyordum. Oğlum işe gitme anne diyordu oğlum ama o zaman yemek alamam, cips alamam sana diyordum olsun ben yemem cips sen gitme babam gidiyor yeter diyordu.
Aynen öyle ufak tefek saçma harcamaları kesince bile yine aynıyız herşey dönüyor bi şekilde çalışmam laızm psikolojisi ile büyütmeyeceğim çocuğum olsun dedim hep. En basit dilek gibi duruyor ama öyle zor ki bu devirde de.
 
plasticwoman .!.:
Öyle haklısın bende yaşadım oğlumun yaşadığı şeyleri aslında ondan kıyamıyordum. Oğlum işe gitme anne diyordu oğlum ama o zaman yemek alamam, cips alamam sana diyordum olsun ben yemem cips sen gitme babam gidiyor yeter diyordu.
Aynen öyle ufak tefek saçma harcamaları kesince bile yine aynıyız herşey dönüyor bi şekilde çalışmam laızm psikolojisi ile büyütmeyeceğim çocuğum olsun dedim hep. En basit dilek gibi duruyor ama öyle zor ki bu devirde de.
Genişletmek için tıkla...
Yaaa yeminle tüylerim diken diken oldu bunu okuyunca... Oğlunuz olsun yemem ben cipsi dmeesine😔😔 ya mesajı görüyor musunux çocukların annelerinin yanında kalmasına ihtiyacı var kıyamam ya öpün benim için oğlunuzu annesi lütfen 😘😘
İnsan çok üzüyor
Rabbim çalışmak zorunda bırakmasin.
Hayat çok kısa sırf daha fazla kazanicam diye çocuklarıni kaybediyor anneler aslında 😔😔 çok zor evet Rabbim cümlemizin yardımcısı olsun.
 
Mutluol77 .!.:
Yaaa yeminle tüylerim diken diken oldu bunu okuyunca... Oğlunuz olsun yemem ben cipsi dmeesine😔😔 ya mesajı görüyor musunux çocukların annelerinin yanında kalmasına ihtiyacı var kıyamam ya öpün benim için oğlunuzu annesi lütfen 😘😘
İnsan çok üzüyor
Rabbim çalışmak zorunda bırakmasin.
Hayat çok kısa sırf daha fazla kazanicam diye çocuklarıni kaybediyor anneler aslında 😔😔 çok zor evet Rabbim cümlemizin yardımcısı olsun.
Genişletmek için tıkla...

Sağol canım tabi ki öperim, annem söylüyordu kalkınca odamıza koşup bakıyormuş daha konuşamıyordu anne, baba diyip ağlıyormuş annem de onunla birlikte ağlıyormuş :) geleceğim saate yakın, çok ufaktı saat bilmez kapıya koşuyormuş sürekli, bi koridor, bi salon gelene kadar. öyle bazı şeylerin telafisi olmuyor biz de o günleri toparlamaya çalışıyoruz ne kadar olursa.

Amin Canım kesinlikle haklısın maddiyat yerine konuyor aslında ama bu duygular, yaşatılan duygular yerine konmuyor.
 
plasticwoman .!.:
Sağol canım tabi ki öperim, annem söylüyordu kalkınca odamıza koşup bakıyormuş daha konuşamıyordu anne, baba diyip ağlıyormuş annem de onunla birlikte ağlıyormuş :) geleceğim saate yakın, çok ufaktı saat bilmez kapıya koşuyormuş sürekli, bi koridor, bi salon gelene kadar. öyle bazı şeylerin telafisi olmuyor biz de o günleri toparlamaya çalışıyoruz ne kadar olursa.

Amin Canım kesinlikle haklısın maddiyat yerine konuyor aslında ama bu duygular, yaşatılan duygular yerine konmuyor.
Genişletmek için tıkla...
Kesinlikle..
Çok şükür artık yanındasiniz doya doya inşallah vakit geçirin oğlunuzla inşallah 😊 ama sizin adınıza cidden çok sevindim🍀 sizleri de öptüm 😘
Hoşçakalın
 
Bizde eşimle memuruz, daha doğrusu ben kamuda uzmanım eşim memur. 7 senelik evliyiz evimizi arabamızı aldık.Sorun memur maaşında değil. Memur maaşını yeren bir çok mesaj okuduğum İçin söylüyorum. Sorun elinize geçenle yapmaya çalışmanızda. Biz önce düğün takılarımızla bir arsa aldık sonra iyi bir karla onu sattık, o arada biraz daha birikim yaptık iyi bir araba aldık, baktık fiyatları çok arttı sattık evimizi aldık. Kiraya ayırdığımız paraları biriktirdik geçtiğimiz geçen Mart’ta yine arabamızı aldık vs.

Size tavsiyem Tasarruf İçin mutlaka bütçe ayırın. Piyasayı takip edin. Ya arsa tarla alın ya da döviz, altın ile paranızı değerlendirin. Bi yerden başlayınca devamı gelecektir merak etmeyin.

Bir de şunu söyleyeyim başkasının kazancını hesap edenin parasının bereketi olmazmış. Kendi hayatınıza odaklanın. Bırakın eski sevgilinizi, kocası Bimde çalışanı vs. Kimin ne için nelerden feragat ettiğini nerden bilebiliriz?
 
Kirlangiic_cigligii .!.:
Evde durmak bana hep tembellik gibi gelmiştir. İşimi çok seviyorum. ( Memurum bu arada.)
Son zamanlarda aklımda tuhaf düşünceler var. Sakın yanlış anlaşılmasın küçümseme için söylemiyorum. Ama etrafımda benim çektiğim zorlukları çekmemiş (yani sınavlar, ağır tempo, üniversite vs..) kadınlar var ve hayatları mükemmel görünüyor. Onun çocuğu da aynı çalışanın da aynı. Hatta bakıyorum evleri eşyaları daha iyi biz iki kişi çalışıyoruz acaba bunu yesek mi diye düşünüyoruz masraf olmasın diye. Üzülüyorum boşuna mı okudum her sabah kalkıyorum evimden ayrılıyorum diyorum. Ben çalışmasam ne yaparız bilmiyorum.
Bu aksam iyice moralim bozuldu sebebi şu,

Üniyi kazandığımda 2 senelik ilişkim vardı. Erkek arkadaşım beni çok severdi ailelerimiz birbirini tanırdı. Ben üniyi kazanınca sevgilim komplekse girdi açıkçası ben de çok yorulmuştum o ilişkiden. Yıllarca beni unutmadığını duydum bana bakacağını söyledi defalarca okumasan da olur dedi durumları da çok iyiydi zaten.
ama işim ondan önemliydi ve elin oğlunun eline bakamadım.
Yıllar geçti ben evlendim ve hayalini kurduğum bir yerde ev almak için 20 25 yıl borç ödiycez. Bu aksam duydum ki o çocuk da evleniyormuş ve daha evlenmeden o semtte ev almış çocuğa ailesi. Evlendiği kız ev hanımı. Zoruma gitti. Eşimi çok seviyorum. Ailesinin tek erkek çocuğu ve isteseler daire alacak güçteler ama bırakın ev almayı bizden kırpmaya bakıyorlar. Biz onlara yollayacakmışız sonra bize yardım edeceklermiş. Ben de kalsın dedim 50 bin verip sonra size ev aldık dedirtmemek için. O kadar para verdikten sonra 50 de veririm. Kısacası soruyorum bazen niye?
Ne için çocuğumu kreşlerde süründürücem, ne içindi her şey?
Zoruma gidiyor. Evlenip hemen anne olanlar, düşünmeden etmeden.
Ben sürekli hesap yapiyorum hangi ay çocuğum doğarsa daha rahat olur borçlar bitmiş olur diye. Bunun için miydi emeklerim?
Genişletmek için tıkla...
Neresinden tutsan elinde kaliyor bu dusunce.Size ne baskasinin hayatindan.Ayni seyi esiniz dusunce falanca sevgilimle evlenseydim ya onun babasi da zengindi belki kizina ev alirdi ben de 25 sene borc odemezdim dese ve siz bunu bilseniz buralara bu aldatma sayilir mi diye konu acardiniz.Birakin baskalarinin hayatini.Anne olmussunuz cocugunuza odaklanin.Evmis arabaymis faso fiso.Kirasini odeyebildikten sonra butun evler benim.Yeter ki cocuklarim mutlu buyusun.Sizin yerinizde olsam olaya haksizlik acisindan bakacak olsam yani aklima sadece cocuklarim gelirdi acaba çalıştığım icin ihmal mi ettim benimle buyuseler daha mi iyi olurdu diye dusunurdum.Gerisi boş
 
Kirlangiic_cigligii .!.:
Evde durmak bana hep tembellik gibi gelmiştir. İşimi çok seviyorum. ( Memurum bu arada.)
Son zamanlarda aklımda tuhaf düşünceler var. Sakın yanlış anlaşılmasın küçümseme için söylemiyorum. Ama etrafımda benim çektiğim zorlukları çekmemiş (yani sınavlar, ağır tempo, üniversite vs..) kadınlar var ve hayatları mükemmel görünüyor. Onun çocuğu da aynı çalışanın da aynı. Hatta bakıyorum evleri eşyaları daha iyi biz iki kişi çalışıyoruz acaba bunu yesek mi diye düşünüyoruz masraf olmasın diye. Üzülüyorum boşuna mı okudum her sabah kalkıyorum evimden ayrılıyorum diyorum. Ben çalışmasam ne yaparız bilmiyorum.
Bu aksam iyice moralim bozuldu sebebi şu,

Üniyi kazandığımda 2 senelik ilişkim vardı. Erkek arkadaşım beni çok severdi ailelerimiz birbirini tanırdı. Ben üniyi kazanınca sevgilim komplekse girdi açıkçası ben de çok yorulmuştum o ilişkiden. Yıllarca beni unutmadığını duydum bana bakacağını söyledi defalarca okumasan da olur dedi durumları da çok iyiydi zaten.
ama işim ondan önemliydi ve elin oğlunun eline bakamadım.
Yıllar geçti ben evlendim ve hayalini kurduğum bir yerde ev almak için 20 25 yıl borç ödiycez. Bu aksam duydum ki o çocuk da evleniyormuş ve daha evlenmeden o semtte ev almış çocuğa ailesi. Evlendiği kız ev hanımı. Zoruma gitti. Eşimi çok seviyorum. Ailesinin tek erkek çocuğu ve isteseler daire alacak güçteler ama bırakın ev almayı bizden kırpmaya bakıyorlar. Biz onlara yollayacakmışız sonra bize yardım edeceklermiş. Ben de kalsın dedim 50 bin verip sonra size ev aldık dedirtmemek için. O kadar para verdikten sonra 50 de veririm. Kısacası soruyorum bazen niye?
Ne için çocuğumu kreşlerde süründürücem, ne içindi her şey?
Zoruma gidiyor. Evlenip hemen anne olanlar, düşünmeden etmeden.
Ben sürekli hesap yapiyorum hangi ay çocuğum doğarsa daha rahat olur borçlar bitmiş olur diye. Bunun için miydi emeklerim?
Genişletmek için tıkla...
Siz şimdi "Ben maddi güç ve refah istiyorum, bu isteğime kavuşmak için de önümde iki tane yol vardı. İlk yol kendi çabam doğrultusunda temel düzeyde bi egitim alıp meslek edinmekti, diğeri ise eğitimi/mesleğı boşverip bana bu istediklerimi sağlayacak bi ikinci kişi ile bağ kurmak ve o kişinin çabasına ve insafına durumu bırakmaktı. İlk yolu seçtim ama bi halta yaramadı, keşke ikinci yoldan gidip bi piyango da ben oynasaydım, bak oynayanların hepsi mutlu." mu demeye çalışıyosunuz... Güzel mantık gerçekten :olamaz:

Tabi durup "keşke daha iyi bi gelir getiren bi meslek için daha çok çabalasaydım, kendimi farklı bi alanda geliştirseydim, farklı fırsatları degerlendirebilmek icin donanım kazanıp risk alsaydım" diye düşünecek değilsiniz.

Ya da ne bileyim "keşke bi kâr - zarar hesabı yapıp ekonomik refahı daha yüksek bi ülkede yaşamak için girişimlerde bulunsaydım" da demezsiniz.

Ben oynardım böyle bi piyango oynamasına, bana okuma/çalışma diyen adamla girerdim bi yola da o yolda her sey her zaman toz pembe gider miydi hakikaten; evlenirken bana ev alana karşılığında ben neleri veriridim/vermeye mecbur kalırdım acaba diye düşünseniz... yok canım ne gerek var.

"Bu ülkede biz niye bu haldeyiz?" diye sorgulasanız, bu gidişatı değiştirmek adına bi vatandaş ne yapabilirse küçük ya da büyük ama sürekli ve sistemli bi şekilde yapsanız mesela, bi gün çocuğunuza yaşayacak daha iyi bi ülke bırakmak için... baya saçma olur.

Hayattan gerçekten ne beklediğinizi gözden geçirseniz olmaz, önceliklerinizi doğru belirleseniz olmaz, neye sahip olmak için neyi feda ederim hesabını hakkını vererek yapan bi yetişkin olsanız o da olmaz.

Ama tabi şey olur; mesela kendi hayatınızda yolunda gitmeyen tüm maddi / manevi olayların hıncını başka insanların hayatları üstüne düşünerek, onlarla hayali kavgalar ederek çıkarsanız baya işe yarar. Kendi mutsuzluğunuzun sebepleri üzerine düşünmek ve bu sebepleri değistirmek için çalısmak yerine başkalarının sizden beter olmalarını dilemek işe yaramayacak da ne yarayacak? Özeniyo musunuz eziyo musunuz belli olmadan saydırın gitsin tabi en güzeli.

Meşhur cehennem fıkrası gibi ülke olduk zaten, bizim kazanımızın başında zebaniye ne hacet. Biri bi adım yukarı çıkacak, bi nebze az yanacak olmasın aman.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

K
Doğumdan sonra değişen hayatımız
6 7 8
Yorumlar
141
Görüntüleme
22K
samantha
samantha
Z
çok uzunca iç dökme, her şeyden biraz
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
5K
SARILARIN FILIZ
SARILARIN FILIZ
V
  • Kilitli
Eski sevgilim ve hoşlandığım kişi aynı adliyede meslektaş. Bu işi durumu karıştırmadan nasıl çözebilirim? Lütfen bir akıl verin aklım çok karışık...
2 3 4
Yorumlar
60
Görüntüleme
8K
Seytanolabilirim
Seytanolabilirim
akrephanim
Antalya’da tüp bebek sürecim Leep, Salpenjektomi
2 3
Yorumlar
45
Görüntüleme
7K
akrephanim
akrephanim
belgarion
  • Kilitli
İçinden Çıkamıyorum
4 5 6
Yorumlar
112
Görüntüleme
11K
Mune
Mune
Back
X