ben lisedeyken bi arkadaşımız vadı annesi abbası ünv. öğretim görevlisi ..vee bir gün sınıfta münazara yapıldı kaıdnlar çalışmalı mı çalışmamalı mı..vee o arkadaş şöyle dedi
okadar zorki eve gelip kapıyı kendin açmak .. öyle zorki evde kimseyi bulamamak..yumurta kırıp yediğim çok olmuştur ama hep içim buruktur ..demişti.. ve ben o gün kararmı verdim.. çocuğumu bırakmıyacağım ..eşimin durumu iyise neden bırakayım küçücük yavrumu .. uzamanlar bebeklerin bir yüzü tanımaları onlarla ilgilenen bir yüz olmalı, gelişimleri açısından daha iyi olduğunu söylüyor ..
valla canım çoğu annede gezme geziyor öyle ve hanımı olupta sürekli evde çocuğunu bekleyen anne zor bulunur. evde yiyecek yemek meselesi de annenin hatası akşamdan yemek hazırlamalı.
annenin .alışması lazım artık devir değişti. çalışmayan anne zor bulunur artık çartlar eşit herkesin annesi çalışacak artık çalışmayan anne kalmayacak ilerdekaydirigubbakcemile3
ben lisedeyken bi arkadaşımız vadı annesi abbası ünv. öğretim görevlisi ..vee bir gün sınıfta münazara yapıldı kaıdnlar çalışmalı mı çalışmamalı mı..vee o arkadaş şöyle dedi
okadar zorki eve gelip kapıyı kendin açmak .. öyle zorki evde kimseyi bulamamak..yumurta kırıp yediğim çok olmuştur ama hep içim buruktur ..demişti.. ve ben o gün kararmı verdim.. çocuğumu bırakmıyacağım ..eşimin durumu iyise neden bırakayım küçücük yavrumu .. uzamanlar bebeklerin bir yüzü tanımaları onlarla ilgilenen bir yüz olmalı, gelişimleri açısından daha iyi olduğunu söylüyor ..
ben lisedeyken bi arkadaşımız vadı annesi abbası ünv. öğretim görevlisi ..vee bir gün sınıfta münazara yapıldı kaıdnlar çalışmalı mı çalışmamalı mı..vee o arkadaş şöyle dedi
okadar zorki eve gelip kapıyı kendin açmak .. öyle zorki evde kimseyi bulamamak..yumurta kırıp yediğim çok olmuştur ama hep içim buruktur ..demişti.. ve ben o gün kararmı verdim.. çocuğumu bırakmıyacağım ..eşimin durumu iyise neden bırakayım küçücük yavrumu .. uzamanlar bebeklerin bir yüzü tanımaları onlarla ilgilenen bir yüz olmalı, gelişimleri açısından daha iyi olduğunu söylüyor ..
benim de annem çalıştığı için ben de aynı şeyleri söylüyordum.ben öğlenleri yumurta yiyerek büyüdüm :)hatta annem memurdu yani benimkinden daha esnekti çalışma koşulları.evet bebeğimin gözlerine bile bakınca içim doluyor ...maddi olarak çok ihtiyacım olması değil düşüncem.sadece işten çıkınca eşimle diyaloglarımız çok değişti.evde oturmamdan hoşlanmıyor direk söylemiyor ama ben anlıyorum.kaldı ki ben evi çok seviyorum,pasif bir insan değilim çünkü.ama eşimle ilişkim iyi olursa çocuğuma da daha kaliteli bir hayat sunacağımı düşünüyorum.offf çok zor karar...ben de isterimki büyüsün başlayayım bu kadar dert etmem eski iş yerine dönme durumu.acele karar vermezsem başkası girecek ve belki de ben bu kadar iyi bilmediğim başka bir iş yerinde çalışmak istemeyeceğim...
çalışsan evine,çocuğuna,kendine vakit ayıramazsın, çalışmasan çocuğunu daha iyi okullarda okutamazsın istediğin şekilde yaşayamazsın, iki ucu b.klu değnek.....
ben lisedeyken bi arkadaşımız vadı annesi abbası ünv. öğretim görevlisi ..vee bir gün sınıfta münazara yapıldı kaıdnlar çalışmalı mı çalışmamalı mı..vee o arkadaş şöyle dedi
okadar zorki eve gelip kapıyı kendin açmak .. öyle zorki evde kimseyi bulamamak..yumurta kırıp yediğim çok olmuştur ama hep içim buruktur ..demişti.. ve ben o gün kararmı verdim.. çocuğumu bırakmıyacağım ..eşimin durumu iyise neden bırakayım küçücük yavrumu .. uzamanlar bebeklerin bir yüzü tanımaları onlarla ilgilenen bir yüz olmalı, gelişimleri açısından daha iyi olduğunu söylüyor ..
bende çalışan anne baba cocuguyum.. o kadar zor ki onu yaşayan bilir..
eve geldiginde kendi işini görmek zorunda kalmak,elalemin annesi onun işini yaparken sen kucuk bir ev hanımı gibi yetişiyorsun,ilgi yok,haftasonları gezmeleri yok,işten gelip yorgun düşen anne baba var.. insanın piskolojisi yitik oluyor.. hayata 1 o arkada atılıyorsun.. bu yoksunlugu cektigimden cocuguma cektirmk istemem
Ne ilgisi var arkadaşım. Öyle bir anlatmışsınızki sanki idamlık mahkum çalışan anne çocuğu. Hiç alakası yok. Çalışan ebeveynlerin ilgisi yok demek ne kadar ağır bir itham farkındamısınız. Siz diğer arkadaşlarınıza göre 1-0 yenik değilde önde başlıyorsunuz. Çünkü kendi işinizi kendiniz yapıyorsunuzdur, kendi sorumluluğunuzu almışsınızdır. Kendinize güveniniz vardır bir kere. Kimse size 3-4 yaşlarındayken sorumluluk yüklemiyor, acımasız olayınız. Ama yediğin tabağı tezgaha koymak, yatağını toplamak, dağıttığın oyuncakları toplamak, eşyalarını katlayıp koymak belli bir yaştan sonra alınabilecek yükümlülüklerdir.
Kendi adıma konuşayım, asla evlatlarımı ihmal etmem, asla. (ilgi bakımından) ama veli toplantılarına, sınıftaki okuma saatlerine her zaman iştirak edemem, izin meselesinden dolayı. Veli toplantılarına ben katılamazsam eşim muhakkak katılır. Yani çocuklarım asla yalnız kalmazlar. her zaman destekçiyizdir.
Akşam yemekten sonra ne işim varsa bırakır onlarla ilgilenirim. Babası biriyle ilgilenirken ben diğeriyle. bazen değiştokuş yaparız. çay saatlerimiz vardır muhakkak. O zaman hep bereberizdir ve oyun oynarız. Oğlanı yatırma işi benimdir, sırtının kaşınması saçının okşanmasına bayılır. Bazen 1 saatimi alır yatırma işi. Gece 23.00den sonrası ise benimdir. Yani kalan işleri yapma ertesi günün yemeği, çamaşır vs vs işte bilirsiniz kadınsal işleri. Ama olsun, işler kalsa da olur:ecrin_bebek:
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?