Çalışmak mı ev hanimligi mi??

Merhaba, kızım 9 aylık olunca işime dönmeyi planlıyorum ama ona okadar alıştım ki nasıl olur bilemedigimden fikrinizi almak istedim aslında çalışmasam da olur eşimin kazancı iyi borç harç yok çok şükür yalnız en güzel yıllarımı da evde geçirmek istemiyorum okadar üni. Okudum işim yorucu olsa da şartları iyi çalışıp kızım için birikim yapmak düşüncesi de beni cezbetmiyor değil. Babaannesi bakacak evlerimiz yakın işe dönünce kızımın ya bana olan düşkünlüğü azalırsa benden uzaklaşırsa diye çok korkuyorum büyürken en güzel anlarina babaanne dede şahit olucak ben calisiyoken parkta oyunlar oynayacaklar içten içe de kıskanıyorum... uzatmayayim calisip calismamak arasinda kaldim değerli yorumlarınız için teşekkürler
Bu çok kişisel bir karar aslında ama o kadar yıllarımı evde geçirmek istemiyorum diyorsunuz zaten.

Şimdi evin rehaveti üzerinizdedir. İş hayatına dönünce iyi ki dönmüşüm diyeceğinizi düşünüyorum, hele bir de işinizi seviyorsanız.

Ama dokuz ay erken diyorsanız birkaç yıl daha bekleyebilirsiniz, benim doktor olan bir yakınım çocuğunun 3 yaşını bitirmesini bekledi mesela, o sıra uzmanlığını aldı falan. Ama aktif çalışmadı.

Süre size kalmış, çok kişisel bir karar dediğim gibi ama yine de tamamen askıya almayın iş hayatını derim.
 
Sanki çalışarak çocuğumuza kötülük yapıyormuşuz gibi düşünenler var gerçekten inanamayarak okuyorum. Sanki çocuk büyüyünce 'sen ben bebekken çalıştın sana bağlanamadım senden nefret ediyorum!!' deyip evden kaçacak, hiçbir psikolojik dayanağı olmayan değişik düşünceler...
toplumda sorunlu insanlarin sebeplerinin temeline inildiginde bebekliginde ve cocuklugunda annesinden sevgi gorememesi sevgi yetersizligi yada sevgi doyumuna ulasamamasi var.calisan anne elbet cocugunu sever.ancak isten yorgun dondugunde evladina tam enerjiyle sevgisini ve ilgisini gosterebilecekmi gostersede bu saatlerle sinirli.yada gunduz anneye ihtiyac duydugunda anne yok ve cocuklar icin bazi donum noktalari vardir bunlar kacirildimi malesef hayata dair bazi davranislardada gec kaliniyor..mecbur olma durumu yoksa ertelenebilir..is ve para herzaman bulunabilir...
 
Çalışma bence . Bebeğinin en çok sana ihtiyacı var . Bu yillar geri gelmeyecek .Eşimin durumu iyi olursa ben calismam mis gibi bebegimi buyuturum onun her anında yanında olurum .
 
toplumda sorunlu insanlarin sebeplerinin temeline inildiginde bebekliginde ve cocuklugunda annesinden sevgi gorememesi sevgi yetersizligi yada sevgi doyumuna ulasamamasi var.calisan anne elbet cocugunu sever.ancak isten yorgun dondugunde evladina tam enerjiyle sevgisini ve ilgisini gosterebilecekmi gostersede bu saatlerle sinirli.yada gunduz anneye ihtiyac duydugunda anne yok ve cocuklar icin bazi donum noktalari vardir bunlar kacirildimi malesef hayata dair bazi davranislardada gec kaliniyor..mecbur olma durumu yoksa ertelenebilir..is ve para herzaman bulunabilir...
Nedense o sorunlu insanlar hep Türkiye'de var... Avrupa'da anneler hep çalışıyor ama gayet ileri seviyede topluluklar, Finlandiya, Norveç, İsviçre vb ülkelere bakıldığında mesela...
Hiçbir alakası yok bu söylediğinizin bir kanıtı da yok.
 
Nedense o sorunlu insanlar hep Türkiye'de var... Avrupa'da anneler hep çalışıyor ama gayet ileri seviyede topluluklar, Finlandiya, Norveç, İsviçre vb ülkelere bakıldığında mesela...
Hiçbir alakası yok bu söylediğinizin bir kanıtı da yok.
iste onlara benzemeye calistigimiz icin mutsusuz..ozumuzden uzaklastik kendimiz gibi olamadik..onlarda aile kavrami kaldimiki..
 
Nedense o sorunlu insanlar hep Türkiye'de var... Avrupa'da anneler hep çalışıyor ama gayet ileri seviyede topluluklar, Finlandiya, Norveç, İsviçre vb ülkelere bakıldığında mesela...
Hiçbir alakası yok bu söylediğinizin bir kanıtı da yok.
Kesinlikle katılıyorum. Kaliteli zaman geçirmek ve huzurlu bir ev ortamı yeterli.
 
toplumda sorunlu insanlarin sebeplerinin temeline inildiginde bebekliginde ve cocuklugunda annesinden sevgi gorememesi sevgi yetersizligi yada sevgi doyumuna ulasamamasi var.calisan anne elbet cocugunu sever.ancak isten yorgun dondugunde evladina tam enerjiyle sevgisini ve ilgisini gosterebilecekmi gostersede bu saatlerle sinirli.yada gunduz anneye ihtiyac duydugunda anne yok ve cocuklar icin bazi donum noktalari vardir bunlar kacirildimi malesef hayata dair bazi davranislardada gec kaliniyor..mecbur olma durumu yoksa ertelenebilir..is ve para herzaman bulunabilir...
O bahsedilen yaşlar evet önemli ama sanıldığı gibi ille anne ile hep birlikte olmak değil mesele, annenin evde olmaması değil sorun, emanet edilen kişinin yetkinliği ve annenin bebekle ilişkisinde güven bağını kurabilmesi, kaliteli zaman geçirebilmesi önemli.

Bebeğinin başında durmak da bu güven bağını kurmaya yetmeyebilir.

Bilinçli bir anne zaten işten gelince sinirini bebekten çıkarmaz. Çıkarıyorsa o evde bebeğin başındayken de evde olmaktan bunalıp yine sinirini çıkarır. Ne farkı var ..
 
iste onlara benzemeye calistigimiz icin mutsusuz..ozumuzden uzaklastik kendimiz gibi olamadik..onlarda aile kavrami kaldimiki..
Evde oturup cümbür cemaat yaşamanın aile kavramıyla ne ilgisi varsa. Zaten oraya hiç gitmemiş insanlar bu düşünceye sahip. Gayet de aile kavramları var, ama aynı zamanda kendine yetebilen bireyler.
Bunu iki tarafın da insanı olan biri olarak söylüyorum.
 
O bahsedilen yaşlar evet önemli ama sanıldığı gibi ille anne ile hep birlikte olmak değil mesele, annenin evde olmaması değil sorun, emanet edilen kişinin yetkinliği ve annenin bebekle ilişkisinde güven bağını kurabilmesi, kaliteli zaman geçirebilmesi önemli.

Bebeğinin başında durmak da bu güven bağını kurmaya yetmeyebilir.

Bilinçli bir anne zaten işten gelince sinirini bebekten çıkarmaz. Çıkarıyorsa o evde bebeğin başındayken de evde olmaktan bunalıp yine sinirini çıkarır. Ne farkı var ..
Evde esra erol müge anlı izleyip çocuğa oraya girme bunu elleme diye çığırarak çok güzel bakıyolar gerçekten. Sonra ''Avrupada ecnebilerde aile kavramı yok kii..'' Öyle bi aile kavramı var ki utanırlar. Buradakiler aile kavramını kabile gibi yaşamak sanıyor.
 
O bahsedilen yaşlar evet önemli ama sanıldığı gibi ille anne ile hep birlikte olmak değil mesele, annenin evde olmaması değil sorun, emanet edilen kişinin yetkinliği ve annenin bebekle ilişkisinde güven bağını kurabilmesi, kaliteli zaman geçirebilmesi önemli.

Bebeğinin başında durmak da bu güven bağını kurmaya yetmeyebilir.

Bilinçli bir anne zaten işten gelince sinirini bebekten çıkarmaz. Çıkarıyorsa o evde bebeğin başındayken de evde olmaktan bunalıp yine sinirini çıkarır. Ne farkı var ..
soylediklerinize bende katiliyorum.benim yorumum konu sahibine su dekilde mecbur degilse ve maddi durumlari iyiyse erteleyebilir.ancak cocuga sorsaniz annemi isterim der..tabi bu anneyede bagli..
 
Nedense o sorunlu insanlar hep Türkiye'de var... Avrupa'da anneler hep çalışıyor ama gayet ileri seviyede topluluklar, Finlandiya, Norveç, İsviçre vb ülkelere bakıldığında mesela...
Hiçbir alakası yok bu söylediğinizin bir kanıtı da yok.
Anadolu pedagojisi diye bisey var sanirim hiç duymadiniz evet avrupada annelerin çoğu calisiyor yaslilarin çoğu bakimevinde ve evlatlarini ziyarete giden büyükler cocuklarinin evlerinde degil otelde kaliyor biz buna baglanamama diyoruz bi anne olarak hangimiz yaslilik yillarimizi bakimevinde gecirmek isteriz acaba? Bide baba işe gidince cocuga yazik olmuyomu filan yazilmis gerçekten komik cocuk anneden tamamen bi parca olarak hayata başlar icimizde büyür emme süresi boyunca yine bu bagimlilik devam eder emmeyen bebekler için bile anne kokusu çok önemlidir bosuna doğar dogmaz kucagimiza vermiyolar bebekleri hepsinin bi nedeni var ve 4 yasinda baglanma tamamlanir bundan sonrada kres yaşı basliyo zaten annede cocukta munferit hale gelmeye basliyo fakat babayla böyle bi bütünlük söz konusu değil hatta bebekler annelerini kokusundan babalarini sesinden tanir.
 
iste onlara benzemeye calistigimiz icin mutsusuz..ozumuzden uzaklastik kendimiz gibi olamadik..onlarda aile kavrami kaldimiki..

Burada önemli olan bebeğin ruh sağlığı ise o ruh sağlığı için Türk aile yapısının ve annenin çocuğun başında olmasının yeterli olmadığında hem fikir olmalıyız diye düşünüyorum. Aksi halde milletçe ruh sağlığımız çok yerinde olurdu.

Önemli olan bilinçli ve sakin bir anne olabilmeyi başarmak sanıyorum. Bunun pek çok yolu var, aksi halde tüm pedagoglar 4-5 yaşa kadar bebeklerinin başından ayrılmazdı, ama öyle değil. Bilinçli olduktan sonra o kaliteli zamanı geçirmeyi, bebeğiyle o güven ilişkisini kurabilmeyi başarabilir her anne.
 
Anadolu pedagojisi diye bisey var sanirim hiç duymadiniz evet avrupada annelerin çoğu calisiyor yaslilarin çoğu bakimevinde ve evlatlarini ziyarete giden büyükler cocuklarinin evlerinde degil otelde kaliyor biz buna baglanamama diyoruz bi anne olarak hangimiz yaslilik yillarimizi bakimevinde gecirmek isteriz acaba? Bide baba işe gidince cocuga yazik olmuyomu filan yazilmis gerçekten komik cocuk anneden tamamen bi parca olarak hayata başlar icimizde büyür emme süresi boyunca yine bu bagimlilik devam eder emmeyen bebekler için bile anne kokusu çok önemlidir bosuna doğar dogmaz kucagimiza vermiyolar bebekleri hepsinin bi nedeni var ve 4 yasinda baglanma tamamlanir bundan sonrada kres yaşı basliyo zaten annede cocukta munferit hale gelmeye basliyo
Annem ben 1.5 yaşındayken işe dönmüş ve birbirimiz için ölürüz, muhteşem bir anne kız sevgimiz var, ben bağlanamadım mı anneme yani?
anneyim ben anne diye babayı dışlamayı bırakın sizin vücudunuzdan çıkıyor diye babayla olan bağ daha önemsiz değil.
Bağlanmanın 4 yaşında tamamlandığının kaynağını gösterir misiniz?
 
Burada önemli olan bebeğin ruh sağlığı ise o ruh sağlığı için Türk aile yapısının ve annenin çocuğun başında olmasının yeterli olmadığında hem fikir olmalıyız diye düşünüyorum. Aksi halde milletçe ruh sağlığımız çok yerinde olurdu.

Önemli olan bilinçli ve sakin bir anne olabilmeyi başarmak sanıyorum. Bunun pek çok yolu var, aksi halde tüm pedagoglar 4-5 yaşa kadar bebeklerinin başından ayrılmazdı, ama öyle değil. Bilinçli olduktan sonra o kaliteli zamanı geçirmeyi, bebeğiyle o güven ilişkisini kurabilmeyi başarabilir her anne.
Ben hepsinin hala bahane olduğunu savunuyorum, canı çalışmak istemiyor ama laf duymamak için bunları öne sürüyor, ya da tüm gün oturup küçük bebek sevme arzusunu tatmin etmek istiyorlar, pof yani.
 
Ben hepsinin hala bahane olduğunu savunuyorum, canı çalışmak istemiyor ama laf duymamak için bunları öne sürüyor, ya da tüm gün oturup küçük bebek sevme arzusunu tatmin etmek istiyorlar, pof yani.
Bu aslında çok kişisel bir karar gerçekten.

İsteyen tabi ki kendi yetiştirebilir evinde çocuğunu, bahane ya da değil, buna elbette sözümüz yok. Ama bu onun çalışan kadından daha iyi anne olduğunun göstergesi olamaz kesinlikle. Ya da çocuğunun çalışan kadının çocuğundan daha sağlıklı bir birey olacağının da kanıtı olamaz.

Çalışan anneye de çocuğunu bir şeylerden mahrum kılan kötü anne muamelesi asla yapılamaz diye düşünüyorum.
 
Bu aslında çok kişisel bir karar gerçekten.

İsteyen tabi ki kendi yetiştirebilir evinde çocuğunu, bahane ya da değil, buna elbette sözümüz yok. Ama bu onun çalışan kadından daha iyi anne olduğunun göstergesi olamaz kesinlikle. Ya da çocuğunun çalışan kadının çocuğundan daha sağlıklı bir birey olacağının da kanıtı olamaz.

Çalışan anneye de çocuğunu bir şeylerden mahrum kılan kötü anne muamelesi asla yapılamaz diye düşünüyorum.

İşte benim almak istediğim cevap tam olarak yorumlarınız da gizli ilgili bir anne olduğumu düşünüyorum ki bu durum ben işe başlayınca da değişmeyecek Babaanne ve dede bütün gün oyun oynayıp kızımı eglendirecekleri için benden uzaklasmasindan korkuyorum kızıma yetememek kaygısı işe baslamamdaki tek engel malesef.
 
Bu aslında çok kişisel bir karar gerçekten.

İsteyen tabi ki kendi yetiştirebilir evinde çocuğunu, bahane ya da değil, buna elbette sözümüz yok. Ama bu onun çalışan kadından daha iyi anne olduğunun göstergesi olamaz kesinlikle. Ya da çocuğunun çalışan kadının çocuğundan daha sağlıklı bir birey olacağının da kanıtı olamaz.

Çalışan anneye de çocuğunu bir şeylerden mahrum kılan kötü anne muamelesi asla yapılamaz diye düşünüyorum.
Doğurup hemen dönsün demiyorum ama, çalışan anneyle büyüyen çocuk eksik çocuktur, düzgün yetişmez, sorunlu insan olur vs ne biçim laflar bunlar. Çalışmayan anneyle büyüyenleri de görüyoruz, kıyaslamak bile yanlış ama.
 
İşte benim almak istediğim cevap tam olarak yorumlarınız da gizli ilgili bir anne olduğumu düşünüyorum ki bu durum ben işe başlayınca da değişmeyecek Babaanne ve dede bütün gün oyun oynayıp kızımı eglendirecekleri için benden uzaklasmasindan korkuyorum kızıma yetememek kaygısı işe baslamamdaki tek engel malesef.
Kaygınız varsa çocuğunuz 2 yaşındayken başlarsınız, 1.5'ken ne bileyim, kızınız niye uzaklaşsın sizden yani alakası yok.
 
İşte benim almak istediğim cevap tam olarak yorumlarınız da gizli ilgili bir anne olduğumu düşünüyorum ki bu durum ben işe başlayınca da değişmeyecek Babaanne ve dede bütün gün oyun oynayıp kızımı eglendirecekleri için benden uzaklasmasindan korkuyorum kızıma yetememek kaygısı işe baslamamdaki tek engel malesef.

Uzaklaşmaz inanın. Babaanne ve dede bilinçli ise, onlarla vakit geçirmek bebeğiniz için de bir şans olacak.
Ben de çalışan bir annenin çocuğuyum ve büyükanne ve dede ile büyüdüm. Canımdan çok severim onları. Yaşlı insanlar hep zaafımdır onların varlığı sayesinde. Çok şey öğrendim elbette varlıklarından. Ama annem başkadır elbette. Babam da.

Annem de yaşamış bu kaygıları zamanında. Ama asla bir anne baba yerine koymuyor çocuk. İnanın daha çok sevmeyi sevilmeyi öğreniyor çocuk sadece. Anne anne, baba baba oluyor, o roller hiç karışmıyor merak etmeyin. İmkan varsa büyükanne büyükbaba en doğrusu gibi geliyor bana da, tabi bilinçlilerse.

O süreye de siz kendiniz karar vermelisiniz elbette dediğim gibi, çok kişisel bir karar :KK66:
 
Merhaba, kızım 9 aylık olunca işime dönmeyi planlıyorum ama ona okadar alıştım ki nasıl olur bilemedigimden fikrinizi almak istedim aslında çalışmada olur eşimin kazancı iyi borç harç yok çok şükür yalnız en güzel yıllarımı da evde geçirmek istemiyorum okadar üni. Okudum işim yorucu olsa da şartları iyi çalışıp kızım için birikim yapmak düşüncesi de beni cezbetmiyor değil. Babaannesi bakacak evlerimiz yakın işe dönünce kızımın ya bana olan düşkünlüğü azalırsa benden uzaklaşırsa diye çok korkuyorum büyürken en güzel anlarina babaanne dede şahit olucak ben calisiyoken parkta oyunlar oynayacaklar içten içe de kıskanıyorum... uzatmayayim calisip calismamak arasinda kaldim değerli yorumlarınız için teşekkürler


Evli değilim ama ilerisi için ben de ne yaparım diye cok düşündüm ve tamamen seninle ayni duygularla kendim yetiştirmek istiyorum en cok bana düşkün olaun istiyorum. Başkasının ogrettikleri ile değil benim ogrettiklerimle büyüsün istiyorum ama bir de şöyle düşün bu bir süreç ve o büyüyecek o okula gidecek ssn sadece gezmeleri ve ev isleri olan birninsan olacaksın. O unive baska aehire gidecek eşin her gün işe gidecek ve sen geçen zamanına yanacaksin. Eşin ne kadar iyi olursa olsun dünyanın binbir türlü hali var kendi maaşını cuzdaninda hissetmenin verdigi guveni veremez onum verdiği harçlık. Evet çocuğunu istediğin gibi egiteceksin seni istedigin kadar sevecek ama okula baslayana kadar çünkü okula başladığı an senin dışında bir sürü insandan bir sürü kötü huy ogrenebilir ve ergenlige girdiginde sizden nefret ettigini düşünebilir. Su an hissettigin sadece bi kac yillik.bor duygu
 
Back
X