Çalışmak veya çalışmamak

Cocugu olan bir kadin maddi mecburiyeti yoksa calismalimidr?


  • Ankete Katılan
    88
Valla benim için bu konuyu şu an cevaplamak mantıklı değil. Az kaldı çünkü, istifayı basmak üzereyim. Bu stresi kaldıramıyorum artık. 3 günlük tatilden bile bir şey anlamadım. Patronların olmayacak şeyi zorla oldurmaya çalışmaları beni gerçekten yordu. Hep, kadının her anlamda özgürlüğünden yanayımdır. Eşim sürekli aklıma giriyor, boşver strese sokma kendini bu kadar diye. Kazandığım paraya gerçekten ihtiyacımız yok. Sırf sizin bahsettiklerinizden dolayı çalışıyorum ama yetti galiba :kızgın:
 
Erkeklerin kadinlarin da 'insan' oldugunu bir turlu kabullenemedi ne yazik ki.
Kadin da insan, sosyallesmeye, calismaya, uretmeye ihtiyaci var ayni erkekler gibi. Bu psikolojik bir ihtyac.
Bir gun Youtube'da geziyordum, bir yorumda bir eleman yazmis ki "kadinin calismasi erkegin guvenini azaltiyor". Elemanin yazim seklinden anladim diyelim, cok yuksek sosyoekonomik siniftan degil. Lakin en egitimlisi, PhDsi, doktoru, muhendisi de olsa, siradan bir isi olan eleman da olsa, ilkokul mezunu da olsa Turk erkegi guvensiz. Kendilerine olan guvensizliklerini, kadin calisinca guven azaliyor, kadin calisinca evden uzaklasiyor sanki seklinde bahanelerler kapatmaya calisiyorlar ama aslinda kendileri de ozguvensiz olduklarinin farkinda degiller. Bu elemanin yazdigi cumle gayet sacma, kadin iste gucte yoruluyor ee yani bundan erkege ne, neden onun guveni azalsin ne alaka ki? Erkek de pekala caliisyor, kadinin guveni azaliyor mu? sacma yani erkeklerin tripleri.

Siz calismak istiyorsunuz hatta ihtiyaciniz da var sanki bence, calisin.
Genel olarak kimse mesleki hayatini, kariyerini, mutlugugnu, sagligini baska bir insanin lafiyla yonetmesin, herkesin akli kendine. Erkeklerin aki bizden cok degil, bizden fazla bir sey bilmiyorlar o kadar. Hayatimizi genel olarak baska bir insanin egosuna, isteklerine gore sekillendirmeyelim bence.
 
ilk zamanlar zor oluyor bende 2 sene izin kullandım sonra başladım. ilk zamanlar zor ama sonra alışılıyor. üstelik annen bakacakmış çok iyi bir fırsat. ben evde oturan kadınların hepsinin çalışması taraftarıyım. erkekler ortada bıraktığında sıfırdan başlamaları çok güç oluyor. eşim yapmaz güvenirim olayı da hikaye. insanoğlu çiğ süt emmiş. bence çalış
 
2-3 gun calisabilcegin bi is bulursan iyi olur. Sen mutlu bebek mutlu:) herifi bos ver:))
 
Nasıl mutlu olursan öyle yasa ama bence küçücük çocuğun da anne sevgisine ihtiyacı var
 
Bi kadın ihtiyacı olsa da olmasa da çalışmalı. Fakat; çocuğu büyüdüğünde ve kendine yetebildiğinde çalışma hayatına dönmeli bence. Henüz tuvalet alışkanlığı yok, kendi başına kendini tam olarak doyuramıyor, konuşamıyor. Şuan çok erken çalışmak için.
 
neden bunlari sadece kadin dusunuyor,
esinizin boyle kaygilari var mi?
neden kariyerinden hedeflerinden hayallerinden odun veren kadin (anne) oluyor.

hele de kizi olan bir anne kizina bu sekilde ornek olmamali bence. erkekler ve kadinlar esittir diyecekse kizina, esit davranmalilar.
Emzirme donemini haric tutarak sadece kadinin kariyerinden vazgecmesini dogru bulmuyorum.
 
Benim maddi durumum el verse calismam aninda birakirim.Yaptigim is itibariyle cok yiprandim.Size de tavsiyem keyfinize bakin bence
 
Merhaba güzel bayanlar. Bu aralar kafamı karistiran , ic huzurumu bozan bir sorunum / derdim var. Sizlerim fikirlerini merak ediyorum.

Evliyim ve 1 oglum var (14 aylik).
Esim ile birbirimizi seviyoruz klasik her ailede olan tartismalarimiz oluyor arada.
Ben calismak istiyorum. Oglum dogmadanda calisyordum, chef asistanligi yapiyordum. Su an hala dogum iznindeyim, bu yilin sonunda kadar iznim devam edecek.
Ben calismak istiyorum cunku evde durdukca sanki zekam torpuleniyormus gibi hissediyorum.
Yani sanki dis dunyadan sögutlenmisim gibi. Sadece ev hanimi ve anne olmak ( ki hiic kolay degil orasi ayri bir mesele) bana yetmiyor. Yani ben evde kendimi unutmus gibi hissediyorum. Kendimi gelistirmeye calisiyorum kitaplar okuyorum ,makaleler okuyorum falan.
Sorun:
Esim.calismami istemiyor. Sanki korkuyormus gibime geliyor. Beni is ortamina sokarsa sanki evden uzaklasacagimdna korkuyor. Yani bana oyle geliyor. Bu yuzden ikinci cocuk istiyor. Beni eve "baglayabilnek" icin. Ki zaten evine ve esine sadik bir insanim. Esimde biraz yetersizlik sendorumu var galiba.
Aslinda esimde sorun degil ben onu ikna ederim ama hem.cocuk hem evi simdi bu halimle zor odare ediyorum. Birde calissam ayriyetten sttes faktoru olacak.herseyi yetistirebilirmiyim. Vede degermi? Anne olarak vicdanda yapiyorum evladimi birakip calisacam paraya ihtiyacim yokken. Sirf annesi calismak istiyor diye ogluma ananesi bakacak( ki gozu gibi bakar ama bir anne olamaz elbet).
Cok karisik anlattim farkindayim cunku kafam gercekten cok karisik. Bana fikirlerinizi soylermisiniz. Yani maddi yonden mecbur degilse bir kadim,calismalimi sizce. Ku bu devirde calisan kadınlarımız köle gibi bir yandan.
Hem ev hem cocuk, es, is. Bize yazik degilmi. Yani kadin niye birde para kazanma isini yuklensin ki, zaten ev ve cocuk bakimi zorken.
Kendimle celisiyorum farkındayım. imdat deyip kendi dusuncelerimden kacasim.var.
Sagolun okudugunuz icin :)
Paraya ihtiyacınız olsa da olmasa da çalışın ....
 
Bence çalışmalısınız.

Çalısmaya alışmış ve çalışmayı seven bir insan zaten daha sonrasında evde yapamıyor.

Çalışın daha yasınız genç ve önünüzde uzun yıllar var ne gerek var evde körelmeye.
 
Merhaba güzel bayanlar. Bu aralar kafamı karistiran , ic huzurumu bozan bir sorunum / derdim var. Sizlerim fikirlerini merak ediyorum.

Evliyim ve 1 oglum var (14 aylik).
Esim ile birbirimizi seviyoruz klasik her ailede olan tartismalarimiz oluyor arada.
Ben calismak istiyorum. Oglum dogmadanda calisyordum, chef asistanligi yapiyordum. Su an hala dogum iznindeyim, bu yilin sonunda kadar iznim devam edecek.
Ben calismak istiyorum cunku evde durdukca sanki zekam torpuleniyormus gibi hissediyorum.
Yani sanki dis dunyadan sögutlenmisim gibi. Sadece ev hanimi ve anne olmak ( ki hiic kolay degil orasi ayri bir mesele) bana yetmiyor. Yani ben evde kendimi unutmus gibi hissediyorum. Kendimi gelistirmeye calisiyorum kitaplar okuyorum ,makaleler okuyorum falan.
Sorun:
Esim.calismami istemiyor. Sanki korkuyormus gibime geliyor. Beni is ortamina sokarsa sanki evden uzaklasacagimdna korkuyor. Yani bana oyle geliyor. Bu yuzden ikinci cocuk istiyor. Beni eve "baglayabilnek" icin. Ki zaten evine ve esine sadik bir insanim. Esimde biraz yetersizlik sendorumu var galiba.
Aslinda esimde sorun degil ben onu ikna ederim ama hem.cocuk hem evi simdi bu halimle zor odare ediyorum. Birde calissam ayriyetten sttes faktoru olacak.herseyi yetistirebilirmiyim. Vede degermi? Anne olarak vicdanda yapiyorum evladimi birakip calisacam paraya ihtiyacim yokken. Sirf annesi calismak istiyor diye ogluma ananesi bakacak( ki gozu gibi bakar ama bir anne olamaz elbet).
Cok karisik anlattim farkindayim cunku kafam gercekten cok karisik. Bana fikirlerinizi soylermisiniz. Yani maddi yonden mecbur degilse bir kadim,calismalimi sizce. Ku bu devirde calisan kadınlarımız köle gibi bir yandan.
Hem ev hem cocuk, es, is. Bize yazik degilmi. Yani kadin niye birde para kazanma isini yuklensin ki, zaten ev ve cocuk bakimi zorken.
Kendimle celisiyorum farkındayım. imdat deyip kendi dusuncelerimden kacasim.var.
Sagolun okudugunuz icin :)
Eğer paraya muhtaç değilsen bence en az 3 yaşa kadar sen bak. zaten 1 yaşında yani kaldı 2 sene. ilerde pişman olabilirsin çünkü onun büyüdüğünü görmek hiç bir şey değişmem. Çalışırsan çok yorulacaksin bebeğinle kaliteli vakit geçiremeyeceksin
 
Devlet kadrosundasiniz sanırım bu kadar izin aldığınıza göre. Doğum sonrasi ise dönmeye yakın hemen her kadinin aklından geçen ise dönmesem mı çelişkisi yaşıyorsunuz sadece. Bende yaşadım bu durumu bebeğim 8 aylıktı başladım işe inanın dünya varmış dedim. Haa çok daha yoruluyorum o ayrı ama ruhen daha iyiyim. Bence işe başlayın biraz deneyin.
 
Ben de kızım 18 aylıkken başladım. Hiç pişman değilim. Zaten kadın ve erkeğin her yerde eşit olmasından yanayım. Erkek çalışmak zorunda ise kadın niye öyle olmasın? Hödük eşleri bulup kadın evde de yoruluyor iştede demenin mantığı yok.
 
Valla aynı durumdayım benim çocuğum 3 yaşına girmek üzere Allah in izniyle artık çalışmak istiyorum çünkü evde kendimi çok mutsuz hissediyorum artık kalabalığa girince sohbet edemediğimi ve uzun zamandır kahkahalarla gülemediğimi farkettim...

Sanırım bu kışı çıkarıp sonra başlayacağım..

Annelik çok farklı bir şey sanki çocuğumun başına kreşte birşey gelecekmiş gibi hissediyor insan resmen bağımlı olmuşuz...

En azından mutlu olunca çocuklada keyifli zaman geçirilir hafta sonu için plan yapılır aktivite falan daha iyi olacak inş
 
Back
X