• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çalışmamak

Dünyanın türlü hali var. Bugün eşinizin işi iyi ya yarın? Kimse için işimi bırakmam ben.
Eşimle tanıştığımda o yurt dışında çalışıyordu benim burda çok iyi işim vardı. Bana işini bırak gel benle dedi. İşimi bırakmayacağım, bu durumda ayrılmamız gerektiğini söyledim ki görücü usulü değildi tanışmamız. Severek evlendik yani. Sonra o düşündü taşındı sıkça tr ye gelirim arada sen gelirsin madem dedi bırakmadı beni. İşime devam ettim ve ilk evliliğimizde sıkça birbirimizden ayrı idik. Sonuçta 18 yıllık evliyim ve işime devam ettiğim için bir gün bile pişman değilim.
İşinize devam edin derim ben. Kimsenin eline bakmayın. Azaltabiliyorsanız iş yükünüzü azaltın. Başka iş bakın vs ama evde oturmayın
 
İse gitmeyeyi satin almak icin, 27 sene işe gittim.

Farkli olarak yaptigim tek sey, daha fazla bos zamanim olur diye muhendislikten ögretmenliğe gecmek oldu. Bir daha yaşasam bi 27 yilimi ögretmenlik de yapmam, çocugumla ve kocamla gecirirdim tüm zamanimi. Elbette yari zamanli hoş bir iş bulabilirdim. Bu hayata oflaya puflaya calismaya gelmedik
Süpersiniz.. mühendislik mi öğretmenlik mi daha çok tatmin etti sizi peki hangisinde daha mutlu idiniz
 
Sürekli bir şey öğrenmem, kendimi geliştirmem gereken bir iş olduğu için çok yordu inanın. Aslında ben de çok şikayetçiydim ama pek dillendirmiyordum, bir süre daha katlanmam gerek diye düşünüyordum ama dayanamadım en sonunda :) Dediğiniz gibi para harcamaya yerimiz yok, sıfır sosyallik.
Eşinizin işi ne üzerine onunla çalışma imkanınız yok mu İngilizceniz vs de varmış dediği gibi iş kursanız onu neden istemiyorsunuz herkes ye çok girişimci olmuyor eşiniz öyleyse size yardımcı olur bu konuda
 
Herkese merhaba,

Böyle bir durumda ne yapardınız görüşlere ihtiyacım var. 4 yaşında bir oğlum var ve 1.5 senedir çalışıyorum. Oğlumdan önce de çalışıyordum.

Şöyle ki bu işimde yeni bir sektöre geçtim, bu 1.5 senede sürekli çalıştım, evde, geceleri vs. İngilizce çalıştım, kendi işimle ilgili çalıştım. Hırs yaptım yani, çalıştığım yer küçük bir şirket. İyi anlaşıyorum ofistekilerle. Projeler çok yoğun, bir de yurtdışı projesindeyim(dünyanın en iyi üniversitelerinden birinde bu proje). Her cuma akşamım eve gelince toplantıyla geçiyor, saat farkından dolayı onlarda öğlen saati olan toplantı bizde neredeyse gece oluyor. Yani uzun zamandır cuma akşamlarım da iptal.

Eşimin kendi işi, maddi açıdan sıkıntımız yok çok şükür. Sabah-akşam eşim alıyor oğlumu. Okula ya da annemlere o bırakıyor. Kendi işi olduğu için geç gidebiliyor tabi. Oğlumun okula alışma sürecinde ben olamadım bile, işe yeni başlamıştım. Yani hiçbir şeyiyle ilgilenemiyorum. İnanın çok yoruldum, mutsuzum artık.

Eşim geçen gün konuştu benimle, sen hiç yoksun ki. Gezmek istiyoruz, ben izin alamayacağım için gezemiyoruz, oğlum hasta oluyor pek izin alamıyorum, sürekli yorgun olduğum için cinsellik konusu bile bitti 😅 bizim maddi kaygımız yok ki, sen istersen çalışma bu kadar stres altında çalışmana gerek yok, ayrıca çoğu akşamları ailecek bile bişey yapamıyoruz senin toplantıların yüzünden vs dedi. İstersen çalışma ama kendini geliştir, kendi işini kur vs dedi.

Kendi işimi kurmak istemiyorum, öyle girişken bir insan değilimdir. Ama düşününce hak verdim, çocuğuma, aileme vakit ayıramıyorum. Sürekli yorgunum, mutsuzum artık. Bekar olsam severek yapardım bu işi ama şuan hiçbir şeye yetemiyorum. Maaşım da pek iyi sayılmaz. Çalışmadığımı, kendime, çocuğuma zaman ayırdığımı, bol bol gezdiğimizi, spor yaptığımı falan hayal ediyorum hep😂 ama bu kadar çabaladım bilmiyorum ne yapmalıyım. Bu arada buradan ayrılırsam başka yerde başlamam, çünkü bu sektör böyle. Siz olsanız ne yapardınız?
Sakın işini bırakma ya yükünü hafiflet mesailerini düzenle yada kendi işini kur.

Bende çalışıyorum ücretsiz izindeyim eşim yurtdışında burada bir hayat kuralım istifa et diyor bende önümüzü görelim belki ederim diyordum. Ama geçen gün bir tartışmada Kpeder eşime yap dediğim iş için sen calismiyorsun sen yapacaksın diyene kadar. Oyle mi ben köle miyim tüm gün çocuk bakıyorum elimden geldigince uykudan fedakarlık edip yemek yapıyorum çocuğa 3 öğün ek gıda hazırlıyorum.sanki hiç is yapmiyormusum gibi sen yapacaksın oldu. 2 ayda bir kere uzandım gündüz çocuğu uyutunca onunda lafını yaptı. Oyuzden markette çalış git garsonluk yap ama ev hanımı olma. ozAman sen insanların gözünde insan olmuyorsun
 
Mühendisim, yazılım alanında çalışıyorum şuan, ama sanıldığı kadar kolay değil. Terminler kısa, projeler uzun. Dışarıdan çok rahat bir işmiş gibi görünüyor ama bazen sabahlamak bile gerekebiliyor. Diğer firmalardaki durumu da az çok tahmin ediyorum, çok farklı bir durumum olmayacak gibi.
Sizi iyi anlıyorum yazılım işinin bu yani kötü malesef ama yazılım sektörünün önü açık. Daha rahat çalışabileceğiniz başka iş bulabilirsiniz
 
Dünyanın türlü hali var. Bugün eşinizin işi iyi ya yarın? Kimse için işimi bırakmam ben.
Eşimle tanıştığımda o yurt dışında çalışıyordu benim burda çok iyi işim vardı. Bana işini bırak gel benle dedi. İşimi bırakmayacağım, bu durumda ayrılmamız gerektiğini söyledim ki görücü usulü değildi tanışmamız. Severek evlendik yani. Sonra o düşündü taşındı sıkça tr ye gelirim arada sen gelirsin madem dedi bırakmadı beni. İşime devam ettim ve ilk evliliğimizde sıkça birbirimizden ayrı idik. Sonuçta 18 yıllık evliyim ve işime devam ettiğim için bir gün bile pişman değilim.
İşinize devam edin derim ben. Kimsenin eline bakmayın. Azaltabiliyorsanız iş yükünüzü azaltın. Başka iş bakın vs ama evde oturmayın
Bir de neden hâlâ bizim kadınlarımızın aklında çalışmama diye bir seçenek var anlayamıyorum.neden erkeklerin aklında çalışmama diye bir seçenek yok.hangi kadının aklına hadi aşkim evini, barkını, işini, mesleğini bırak benimle gel demek geliyor? Ya da böyle bir teklif gelirse bir erkeğin bunu kabul etme ihtimali nedir ? Ya da ikisinden biri vazgeçecekse neden erkek akıl ucundan bile geçmiyor ?Hani eşittik ?.bu yıllarda artık tıpkı erkeklerde olduğu gibi kadınlarımızın aklında da çalışmama diye bir seçenek olmamalı.buradan anlaşılıyor ki yine kendi topuğuna sıkan kadınlar oluyor.hani kadın kadının düşmanıdır derler ya gercekten de kendi cinsimizin düşmanıyız.bizim kadınımız daha kendi hayatına sahip çıkmak istemiyor ki toplumdan saygı bekliyor.
 
Aslında birlikte çalışabiliriz ama aynı işyerinde asla anlaşamayız ve kesin boşanırız. Bunu daha önce tartışıp karara bağladık 😂 İkimiz de istemiyoruz birlikte çalışmayı.
Tam da yazdığınız sebeblerden özel sektördeki işimden istifa ettim..ben çok mutluyum kızımla ve kendimle başbaşa kalmak çok iyi geldi…eşimle çalışacaktım ama aynı yerde olmayacağını düşündüğümüz için o sigortamı ödüyor,hatırı sayılır bi maaş yatırıyor hesabıma..kısmetse 3 yıl sonra emekli de olacağım ,durumunuz müsaitse bu şekilde yapabilirsiniz siz de
 
Herkesin hikayesi ve seçimleri çok farklı tabii. Ama size kendi hikayemi anlatayım da kulağınıza küpe olsun. Çok büyük aşkla evlendik, çocuğumuz olduktan sonra işimi bıraktım. Çocuğum 2 yaşındayken ettiğimiz bir kavgada “benim dediklerimi yapmak zorundasın çünkü beni boşarsan sürüm sürüm sürünürsün” dedi. Çocuğum anaokuluna başlar başlamaz -eski işimden daha düşük bir seviyede- iş buldum ve şimdi de kıçına tekmeyi basıyorum. Sadede gelirsek, bence işinizi bırakmayın, çok büyük aşkların bile bir gün bitme ihtimali var.
 
Yerinizde olsam aileme özellikle çocuğuma vakit ayırabilecegim iş bakardım acilen. Çünkü o çocuk büyüyünce simdiki gibi sizinle vakit geçirmek istemeyecek zaten ve sizde ailenizin bu halini o ileride bulamayacaksınız. Bu yüzden önce aile diyorum ve en kısa zamanda saatleri net ve ailenize daha çok vakit ayırabileceginiz bir işe geçiş yapmanızı tavsiye ederim.
 
Onun da parası az ama
Valla benim çevremde iş arkadaşlarım hariç, başka iş yapan herkes çulsuz.dışarı çıkmaya korkuyorum onlarla.haa borç istediler, haa isteyecekler, yok birşey almaya kalkacaklar da paraları çıkışmayacak yok yiyip, içerken başıma kalacaklar 😂😂😂. Ya da bana hep çulsuzlar mı denk gelmiş diyorsun. EEE abimin arkadaşları da hep öyle.kısaca çulsuz insandan koşarak uzaklaşacaksın.çok zor gerçekten.eee bana gayet de rahat yetiyor memur maaşı.bekarım ama evli olsam da iki kişilik gelir gelecek eve.
 
Tam da yazdığınız sebeblerden özel sektördeki işimden istifa ettim..ben çok mutluyum kızımla ve kendimle başbaşa kalmak çok iyi geldi…eşimle çalışacaktım ama aynı yerde olmayacağını düşündüğümüz için o sigortamı ödüyor,hatırı sayılır bi maaş yatırıyor hesabıma..kısmetse 3 yıl sonra emekli de olacağım ,durumunuz müsaitse bu şekilde yapabilirsiniz siz de
Ooo zengin koca 😂.bizimkiler de bizden borç istiyor.parası çıkışmıyor, üstünü tamamlatıyor falan işte.ne diyelim kısmet.en azından benim de kendi kazandığım para iyi.
 
Bu baskı bence erkeklere yapılmıyor. Hep kadınların işi vazgeçilebilir oluyor neden?
Bence çocuğu okula babasının bırakıp alması normal. normal olmayan cuma akşamları toplantısı. İş yerinizden cuma akşamlarınızın karşılığında haftaiçi bir günün size tatil olmasını isteyin. O gün de çocuğunuz ile zaman geçirin.
Erkekler için iş bırakmak niye bir seçenek değil? Hatta işkolik olanı makbul bile görülüp bak ailesi için gecesini gündüzüne kattı diyorlar.
Çalışma şartlarınızı düzenlerseniz işiniz gayet iyi bir iş gibi görünüyor
 
Bu baskı bence erkeklere yapılmıyor. Hep kadınların işi vazgeçilebilir oluyor neden?
Bence çocuğu okula babasının bırakıp alması normal. normal olmayan cuma akşamları toplantısı. İş yerinizden cuma akşamlarınızın karşılığında haftaiçi bir günün size tatil olmasını isteyin. O gün de çocuğunuz ile zaman geçirin.
Erkekler için iş bırakmak niye bir seçenek değil? Hatta işkolik olanı makbul bile görülüp bak ailesi için gecesini gündüzüne kattı diyorlar.
Çalışma şartlarınızı düzenlerseniz işiniz gayet iyi bir iş gibi görünüyor
Haklısın valla.bir kadın işi için geceli, gündüzlü çalışsa tam tersi sorumsuz ve evliliğin gereklerini yerine getiremeyen kişi oluyor.eee kadının getirdiği para daha az mı değerli oluyor ?. Ben bu ülkenin yobaz kafalarından çok bıktım artık valla.kadınlarımız da bu sisteme hizmete devam ettiği sürece daha çok bu konulara isyan ederiz.bu konuda bile bir sürü aşkı(!) için ülkeler, şehirler değiştirip, mesleğinden olan kadın hikayesi çıktı yine.yaaa arkadaşlar aşk iki kişilik yaşanır, sanki tek kadınlar aşık oluyor da kendini paralıyor.siz de adınız gibi biliyorsunuz ki o uğruna hayatınızı feda ettiğiniz erkekler, siz bunları göze almasanız ayrılıp gidecekler, kendi hayatlarından taviz vermeyi akıllarının ucundan bile geçirmeyecekler.biz neden bu kadar erkek sevdalısı canlılarız.hiç mi hayata karşı bir duruşumuz, kendi hayatımıza saygımız yok ?. Bir de kıskanç falan diyenler çıkabilir ama ben buralarda ilişkisini ballandıra ballandıra anlatan kişilerden çok itiliyorum.büyük aşkla evlendik, deli divaleydik falan filan.ne oluyoruz yaa.bir sakin.tamam sevmişsindir de bir insan ne kadar mükemmel olabilir ki? Aşk geçici duygu.ne kadar büyük olursa olsun.maşllah herkes de aşktan aşka koşmuş.gerçekçi gelmiyor bana bunlar.
 
Son düzenleme:
Haklısın valla.bir kadın işi için geceli, gündüzlü çalışsa tam tersi sorumsuz ve evliliğin gereklerini yerine getiremeyen kişi oluyor.
Ben yarın sabah eşim ve çocuğumla evden çıkacağım saat 7:30’da. Eşim çocuğumuzu okula bırakacak ben işe gideceğim. akşam saat 7:00’de işten çıkacağım, eşim çocuğu saat 5:30’da almış eve gelmiş yemeği yapmış olur ve yemiş olurlar. Benim her zaman böyle değil ama dönem dönem geç saate kadar ya da hafta sonu çalıştığım oluyor. Çocuğumla da akşamları vakit geçiriyorum. Normal bir insanın işinin gereği neyse ben de onu yapıyorum. Eşim şu an kazandığı paranın üç katını da kazansa ben işimi bırakmak istemem. Çocuğum zaten iki sene sonra ilkokula başlıyor. Okula gittikten sonra ben evde oturup onun yolunu mu gözleyeceğim?

Bu süreçte aileyle daha kaliteli vakit için bazı şeyler yapıyorum
Mesela hafta sonlarını evde temizliğe ayırmıyorum kazandığım parayla haftaiçi gelecek bir temizlik yardımcısı alıyorum çocuğuma eşime temizlik yapmak için zaman ayıramadığım pek olmuyor
Akşam eve geldikten hemen sonra eşim yemeği yaparken ben çocuğumla ilgileniyorum sonra o çocukla ilgilenirken ben bulaşıkları falan topluyorum, çamaşır işlerini hallediyorum. Böylece çocuğumuz anne ve babasıyla zaman geçirmiş oluyor yatmadan önce de yarım saat 45 dakika kadar üçümüz birlikte oynuyoruz konuşuyoruz vs.
 
Ben yarın sabah eşim ve çocuğumla evden çıkacağım saat 7:30’da. Eşim çocuğumuzu okula bırakacak ben işe gideceğim. akşam saat 7:00’de işten çıkacağım, eşim çocuğu saat 5:30’da almış eve gelmiş yemeği yapmış olur ve yemiş olurlar. Benim her zaman böyle değil ama dönem dönem geç saate kadar ya da hafta sonu çalıştığım oluyor. Çocuğumla da akşamları vakit geçiriyorum. Normal bir insanın işinin gereği neyse ben de onu yapıyorum. Eşim şu an kazandığı paranın üç katını da kazansa ben işimi bırakmak istemem. Çocuğum zaten iki sene sonra ilkokula başlıyor. Okula gittikten sonra ben evde oturup onun yolunu mu gözleyeceğim?

Bu süreçte aileyle daha kaliteli vakit için bazı şeyler yapıyorum
Mesela hafta sonlarını evde temizliğe ayırmıyorum kazandığım parayla haftaiçi gelecek bir temizlik yardımcısı alıyorum çocuğuma eşime temizlik yapmak için zaman ayıramadığım pek olmuyor
Akşam eve geldikten hemen sonra eşim yemeği yaparken ben çocuğumla ilgileniyorum sonra o çocukla ilgilenirken ben bulaşıkları falan topluyorum, çamaşır işlerini hallediyorum. Böylece çocuğumuz anne ve babasıyla zaman geçirmiş oluyor yatmadan önce de yarım saat 45 dakika kadar üçümüz birlikte oynuyoruz konuşuyoruz vs.
Bu kadar basit.koskoca gün, koskoca.sanıyorlar ki ne kadar çok zaman o kadar iyi.tam tersi asıl.insan harekete alışmadı mı o mutsuzluk ve miskinlikle koskoca gün yapacağı işleri bile yapamıyor.koltukta saatlerce oturup müge anlı izleyen bir anne mi daha çok vakit geçrimiş oluyor şimdi çocuğuyla.valla ben çocukların bile annesiyle haddinden fazla vakit geçrimemesi taraftarıyım.evde tüm gün miskin miskin dolaşan bir annedense planlı, programlı, disiplinli, kaliteli vakot geçiren anneyi tercih ederim.sanki evde olunsa tüm gün çocukla vakit geçirilecek.bir bu koltuktan bir koltuğa yayıl dur yani.amma abartıyorlar çocukla, aileyle vakit geçirme olayını.zaten sürekli vakit geçirilmediği için güzel geliyor o vakitler.sanılıyor ki sürekli evde olunsa da aynı şekilde güzel gelecek.
 
Herkese merhaba,

Böyle bir durumda ne yapardınız görüşlere ihtiyacım var. 4 yaşında bir oğlum var ve 1.5 senedir çalışıyorum. Oğlumdan önce de çalışıyordum.

Şöyle ki bu işimde yeni bir sektöre geçtim, bu 1.5 senede sürekli çalıştım, evde, geceleri vs. İngilizce çalıştım, kendi işimle ilgili çalıştım. Hırs yaptım yani, çalıştığım yer küçük bir şirket. İyi anlaşıyorum ofistekilerle. Projeler çok yoğun, bir de yurtdışı projesindeyim(dünyanın en iyi üniversitelerinden birinde bu proje). Her cuma akşamım eve gelince toplantıyla geçiyor, saat farkından dolayı onlarda öğlen saati olan toplantı bizde neredeyse gece oluyor. Yani uzun zamandır cuma akşamlarım da iptal.

Eşimin kendi işi, maddi açıdan sıkıntımız yok çok şükür. Sabah-akşam eşim alıyor oğlumu. Okula ya da annemlere o bırakıyor. Kendi işi olduğu için geç gidebiliyor tabi. Oğlumun okula alışma sürecinde ben olamadım bile, işe yeni başlamıştım. Yani hiçbir şeyiyle ilgilenemiyorum. İnanın çok yoruldum, mutsuzum artık.

Eşim geçen gün konuştu benimle, sen hiç yoksun ki. Gezmek istiyoruz, ben izin alamayacağım için gezemiyoruz, oğlum hasta oluyor pek izin alamıyorum, sürekli yorgun olduğum için cinsellik konusu bile bitti 😅 bizim maddi kaygımız yok ki, sen istersen çalışma bu kadar stres altında çalışmana gerek yok, ayrıca çoğu akşamları ailecek bile bişey yapamıyoruz senin toplantıların yüzünden vs dedi. İstersen çalışma ama kendini geliştir, kendi işini kur vs dedi.

Kendi işimi kurmak istemiyorum, öyle girişken bir insan değilimdir. Ama düşününce hak verdim, çocuğuma, aileme vakit ayıramıyorum. Sürekli yorgunum, mutsuzum artık. Bekar olsam severek yapardım bu işi ama şuan hiçbir şeye yetemiyorum. Maaşım da pek iyi sayılmaz. Çalışmadığımı, kendime, çocuğuma zaman ayırdığımı, bol bol gezdiğimizi, spor yaptığımı falan hayal ediyorum hep😂 ama bu kadar çabaladım bilmiyorum ne yapmalıyım. Bu arada buradan ayrılırsam başka yerde başlamam, çünkü bu sektör böyle. Siz olsanız ne yapardınız?
Yorumlarınızla beraber konunuzu okudum ve ben sizin özel hayat ile iş dengesini kuramadığınızı düşündüm açıkçası.
Yazılım ne yazık ki sürekli öğrenmeyi gerektiren bir alan ama bunun için daha az uyuyup vakit yaratmalısınız. Tabii tüm bunların yanında iş yerinizi değiştirmelisiniz öncelikle. Güzel, dolu bir cv hazırlayın ve hibrit ya da tamamen remote bir iş bulun. Hala on site olarak direten iş yerleri genelde insanları sömüren firmalar oluyor.
Yeni bir iş yeri buldugunuzda rutininizi sabah erken uyanıp spor yapmak ve çocuğunuzu uyutur uyutmaz mesleki gelişim olarak bölebilirsiniz.
Bu arada ben de yazalımcıyım ve sizi çok iyi anlıyorum ama sanırım şuanki firma sizin ilk firmanız inanın çok daha rahat ve iyi maaşlar sunan firmalar var sektörde. Mesela sovos, farmazon, sabancıdx, koç sistem gibi. Yapmanız gereken iyi bir LinkedIn profili oluşturup hibrit ve remote işlere profilinizi açmak.
Son olarak eğer iş analisti ve product owner yoksa o firmadan uzak dur. Tek kişiyi herseyci olarak kullanan firmalar oluyorlar. Bir de teknopark firmaları ve start up lar iliğine kadar sömürür uzak dur.
 
Valla benim çevremde iş arkadaşlarım hariç, başka iş yapan herkes çulsuz.dışarı çıkmaya korkuyorum onlarla.haa borç istediler, haa isteyecekler, yok birşey almaya kalkacaklar da paraları çıkışmayacak yok yiyip, içerken başıma kalacaklar 😂😂😂. Ya da bana hep çulsuzlar mı denk gelmiş diyorsun. EEE abimin arkadaşları da hep öyle.kısaca çulsuz insandan koşarak uzaklaşacaksın.çok zor gerçekten.eee bana gayet de rahat yetiyor memur maaşı.bekarım ama evli olsam da iki kişilik gelir gelecek eve.
Küçük şehirde yaşıyorsan yetiyordur bir de hayattan beklentine bağlı
 
Back
X