Çalışmanın Hayatı Elimizden Aldığını Düşünenler?

flores .!.:

Valla canım kusura bakma hem üstteki anlamsız yoruma kızdım hem de biz sıkıntıdan patlamak üzereyken gelen "çalışmayı seviyorum" yorumu ters geldi. Ben de seviyorum ona bakarsan bu işyerindeki ilk ayımda sabahları melek gibi uyanırdım. Şimdi nasıl etsem de kaçsam diye düşünür oldum. Demek ki bir yerlerde yanlışlık var.
Kırdıysam özür dilerim

Genişletmek için tıkla...

önemli değiil
evet seviyorum ama dediğim gibi sadece 4 ay olduğu için de olabilir:) arkadaşın dediği gibi üstüne evlilik üstüne çocuk eklense sever miyim muamma :)
acaba biraz izin alma fırsatınız yok mu ki azıcık kafa dağıtsanız belki iyi gelir?

CathyLizzie .!.:

önemli değiil
evet seviyorum ama dediğim gibi sadece 4 ay olduğu için de olabilir:) arkadaşın dediği gibi üstüne evlilik üstüne çocuk eklense sever miyim muamma :)
acaba biraz izin alma fırsatınız yok mu ki azıcık kafa dağıtsanız belki iyi gelir?

Genişletmek için tıkla...

Eminim iyi gelir ama bu da kesin çözüm değil. Koşullar değişmedikçe işçi kesiminin mutsuzluğu kemikleşecektir.
Örneğin yılda 1 hafta izin kullanmak yerine yaz ve kış dönemi olmak üzere 2 izin kullanılabilirdi.
Çalışma saatleri 9:30'dan daha erken başlamamak kaydıyla 5'te bitecek denseydi... Hayal gibi geliyor ama aslında mantıklı olan bu. Hatta daha da azaltılabilir. Çünkü şu anki düzende kimse hayatını yaşamıyor.

Martin Luther King gibi bildiri yayınlıycam nerdeyse

ya allahtan ben küçük bir şehirdeyimde sabah trafiğinde maximum 10 15 dk sonra işteyim

biiirrrr .!.:

ya allahtan ben küçük bir şehirdeyimde sabah trafiğinde maximum 10 15 dk sonra işteyim

Genişletmek için tıkla...

Ben de öyle canım İstanbul'u terk edip başka bir yere yerleştim evlenirken. bazen yürüyerek gidiyorum eve :)

flores .!.:

Ben de öyle canım İstanbul'u terk edip başka bir yere yerleştim evlenirken. bazen yürüyerek gidiyorum eve :)

Genişletmek için tıkla...

EVET BİRDE sabah 1-2 saat yol katedenler var allah sabır versin

flores .!.:

Merhaba hanımlar,
Ben 24 yaşındayım, 6 aylık evliyim. Şimdiye kadar birkaç iş yerinde çalıştım ama işi sevsem de sevmesem de hep aynı hislere kapıldım.
Sabahın kör vaktinde kalkıp işyerinde soluğu almak, akşam yorgun argın eve gidip ancak yemek yemeye derman bulabilmek, patronumu eşimden daha çok görmek gibi şeylerin arasında hep "aslında yaşamadığımı" hissettim.
Geçim sıkıntım olmasaydı zevk için yine çalışırdım ama kendi işimde. Hobilerimden iş meydana getirirdim.
Canım sıkıldıkça kapatır çıkar, gezer dolaşır, denizin kokusunu içime çeker, evime gidip bir tatlı yapardım. Sonra da afiyetle yerdim mesela..
Ama maalesef bunlar yalnızca hayal. Ben feci halde sıkılıyorum ve hayatın boşa akıp geçtiğini hissediyorum. Yaşamanın "çalışmak"tan çok daha fazlası olduğunu düşünüyorum ama düşüncelerim yalnızca düşünce olarak kalıyor ve mutsuz hissediyorum.
Benim gibi düşünenler varsa fikir alışverişinde bulunalım.

Bu arada benim gibi düşünmeyenlerden akıl isteseydim konuyu Bir Derdim Var bölümüne açardım. Amacım sohbet. Umarım anlaşılmışımdır. Teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

ben de sein gibiym 9 aylık evliyim ve üstelik 7 aylık da hamileyim. baba evinde herşey kendiliğinden oluyodu eve gittiğinde yemeğin yatağın hazır oluyodu. ilk evlendiğimde çok zorlandım sonra hamile kalınca daha da zor oldu tabi.zorun zoru var canım emin ol. ben yina çok şükür diyorum çocuk olunca neler olacak bakalım :)

flores .!.:

Hayırlısı olsun. Paralar nereye gidiyor bir anlasam zaten
Hayatımızı satıyoruz resmen ama küçük bedellere.

Genişletmek için tıkla...

aynen canım aynen yaşayabileceğimiz onca güzel günlere kendimiz engel oluyoruz.

minnakmimar .!.:

baya uzun hemde olur ya olur da annem liste yap bir kerede alcaz diyor benim de ondan gözüm korktu kapattım hemen listeyi

Genişletmek için tıkla...

elinde olan bişeyse nişanlılık dönemini çok uzatma derim.

flores .!.:

Merhaba hanımlar,
Ben 24 yaşındayım, 6 aylık evliyim. Şimdiye kadar birkaç iş yerinde çalıştım ama işi sevsem de sevmesem de hep aynı hislere kapıldım.
Sabahın kör vaktinde kalkıp işyerinde soluğu almak, akşam yorgun argın eve gidip ancak yemek yemeye derman bulabilmek, patronumu eşimden daha çok görmek gibi şeylerin arasında hep "aslında yaşamadığımı" hissettim.
Geçim sıkıntım olmasaydı zevk için yine çalışırdım ama kendi işimde. Hobilerimden iş meydana getirirdim.
Canım sıkıldıkça kapatır çıkar, gezer dolaşır, denizin kokusunu içime çeker, evime gidip bir tatlı yapardım. Sonra da afiyetle yerdim mesela..
Ama maalesef bunlar yalnızca hayal. Ben feci halde sıkılıyorum ve hayatın boşa akıp geçtiğini hissediyorum. Yaşamanın "çalışmak"tan çok daha fazlası olduğunu düşünüyorum ama düşüncelerim yalnızca düşünce olarak kalıyor ve mutsuz hissediyorum.
Benim gibi düşünenler varsa fikir alışverişinde bulunalım.

Bu arada benim gibi düşünmeyenlerden akıl isteseydim konuyu Bir Derdim Var bölümüne açardım. Amacım sohbet. Umarım anlaşılmışımdır. Teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

Son zamanlarda ben de aynı düşüncelerdeyim ..
Ve işime karşı soğudum çok isteksizim ..

aslında sabah 9 akşam 5 ve hafta sonu bi bayan için çok ideal ama bende sabah 8 yarım saat de yol.akşam 6,30 cumartesi çalışşş cumartesi çalışmak çok zoruma gidiyo

MAKBEL .!.:

elinde olan bişeyse nişanlılık dönemini çok uzatma derim.

Genişletmek için tıkla...

malesef elimde değil tatlım okulu bitmedi onu bekliyoruz maddi durumlar da pek musaıt değil şu an

MAKBEL .!.:

ben de sein gibiym 9 aylık evliyim ve üstelik 7 aylık da hamileyim. baba evinde herşey kendiliğinden oluyodu eve gittiğinde yemeğin yatağın hazır oluyodu. ilk evlendiğimde çok zorlandım sonra hamile kalınca daha da zor oldu tabi.zorun zoru var canım emin ol. ben yina çok şükür diyorum çocuk olunca neler olacak bakalım :)

Genişletmek için tıkla...

İnşallah çok zorlanmazsın canım hayırlısıyla bebeğini de alırsın kucağına :) doğum izni ne kadar sürüyor?

nickbisey .!.:

Son zamanlarda ben de aynı düşüncelerdeyim ..
Ve işime karşı soğudum çok isteksizim ..

Genişletmek için tıkla...

Hoş geldin canım. Benim de hiç isteğim yok ve sanki son günlerimmiş gibi umursamazca çalışıyorum. Oysa daha 3 ay oldu işe gireli uzun ve sıkıcı bir yol gibi geliyor emekliliğe giden yol. Zaten gençlik gitmiş olacak... Bir şeyler yapmalıyım gibi geliyor. Ama ne olduğunu bulamıyorum.

MAKBEL .!.:

aslında sabah 9 akşam 5 ve hafta sonu bi bayan için çok ideal ama bende sabah 8 yarım saat de yol.akşam 6,30 cumartesi çalışşş cumartesi çalışmak çok zoruma gidiyo

Genişletmek için tıkla...

Cumartesi en sevdiğim gündü bir zamanlar. Artık anlamı kalmadı

Ben ders calısmaktan nefret ederdım öğretmen oldum ama sınav haftası ders calıs demeseler hergun staja gıtsem her ısı ben yapsam okulda ama ders calısmasam okuldan cıkınca hersey bıtmıs olsa da gönlümce gecırsem bısı dusunmeden derdım. staja gittiğim öğretmenın yakınmasını gereksız bulurdum.

mezun olduk bu seferde kpsss ıcın ders calısmak gerek unıversıte sınavınada calısmafdsna hergun gezerek gırdım gıttıgım bolumdede sadece sınav haftası her dersı bı oncekı gece calısarak bı sekılde hallettım. o gece belkı sabahlamama gerektı ama sınav yokken okul dısına cıkınca herseyı ordabırakıp cıkıyordum. dısarda gezmedıgım gün nadırdı. KPSS ıcınde bu olsun calısmadan gelecek yere de razıyım dedım fakat puanlar cok yukseldı yerlesmedım

NEYSEEE.. Atanamadım ya ya özel okula gırıp calısacaksın ya devlette kadrosuz calısacakın. devlette günde 4 saat calısan ogretmen 3 bin e yakın maas alırken özelde günde 11-12 saat calısıp 1000 1500 lıra alıcaksın (ustelık cumartesı günleride calsııyorsun ve pazar a cagrıldıgında gıdeceksın ) 3 katı calısmana ragmen yada devlette kadrosuz olarak onlar kadar(4saat) calısıp 900 tl alacaksın ..

MESLEĞİMİ ÇOK SEVİYORUM . severek okudum. cocuklardan kopup meslegımden sogursam çalısmaya dönemem bırdaha dıye dusunup devletttte kadrosuz 900 tl yı kabul ettım ılk aylar severek gıttım oylede benımsedım herkes kadrolu sanıyor sagolsun mudurumde cok ıyıydı emanet gıbı hıssetme kendını dedı sınıfımın uzerıne ısmımden tabela bıle yaptırdı( kadrosuz ogretmene böyle seyler yapmaz okullar nasılsa seneye yok dıyerek) belkı onu sayesınde benımsedım. yan sınıftkı ogretmenlere bakıyorum hıc dogru duzgun ders ıslemıyor etkınlık yapmıyor oyalayıp oyalayıp gondrıyor cocukları (anasınıfı ögretmenlerıyız) oyuncakları dokup butun gun oynatıp aksam cızgı fılm ızletıp gonderıyorlar ben cırpınıyorum kosturuyorum o etkınlık senın bu etkınlık benım degısık seyler cıktı mudur bey kadrosuz oldugumu duyurmadı (duyurunca velıler tercıh etmıyor sene ortasında bırakıp gıder dıye) benım sınıfıma dıger sınıflardn sureklı ogrencı gectı 10 kısı basladıgım sınıfım sene sonunda 23 kısı oldu. dans gösterilerimizde velılerıme ekstra ogreetmen tuturmadım ben kursa gıdıp ogrenıp cocuklarıma kendım ogrettım vs..
Bu defa da aklıma onlar hıcbırsey yapmadan yapması gerkenlerı bıle yapmadan 3000 tl bben daha cok calısıp 900 tl alıyorum dıye arkadaslar bosver sende yapma dıyor ama elımde degıl ıcımden gelmıyor oyalamak. ne verebılırım dıye her fırsatı degerlendırıyorum ben onlar ıcın yapım geregı ya hıc yapmam yaparsamda 4 4lük olur. bu sefer sıstemı elestırmeye baslıyorum HEVESLI OGRETMENLERI DERS CALIS KPSS KAZAN VS. ONUNE ENGELLER KOYUYORLAR BU HICBIR ISE YARAMAYNLARI DEVLET KADROSUNDA TUTUYORLAR DIYE..

işte burda basladı benımde mutsuzlugum.. bırkıp kpss calısayım en azından onların aldıgı parayı bende alır dusunmem daha az calıstıklarını da tercıh vıcdan meselesı derım dedım. o sırada yakın arkadasımı kaybetttım 1 gunlugune cenaze ıcın ızın ısteyıp ıl dısına cıktım ve bırdaha dönesım gelmedı 1 gün 8 gün oldu mudurum haber yollamıs gelsın devam etsın cıkarmadık ısten dıyerek (5 gun gıtmeyınce atılıyoruz otomatıkmen). gelmek de calısmakta ıstemıyorum ben dedım kı atanamayan ogretmenler o tarıhten once ıstıfa verıp kpss calısmaya baslamıstı ben cocukları bırakamamıstım. kendımı enayı gıbı hıssetmeye baslamıstım herkes tebrık edıyo taktır edıyor o sıra modum degısıyordu olsun yetıyor bana dıyordum ama sonra neden daha cok hakettıgım halde aptal bı sınav yuzunden boyle oluyor dıye sorguluyordum ...
SORGULAYAN ınsan hıc mutlu olamıyor .

ve sununda etkısı vardı.ben her zaman cok sosyal bırıydım . ılk donem sabahcıydım ve sabah yuruyusumu sporumu yapıp gıdıyordum okula ısten cıktıktan sonra haftada 3 gün at bınıyor 2 gün halkoyunu kursunu alıyordum.haftasonlarıda köpek barınagında gonullu calısıyordum 2 gun.
2.dönem öğleci olunca bunları yapmam cok zorlastı hatta bıraktıgımı soyleyıp dayaanamayıp gerı dondum. sabah yuruyus spor bıttı sadece at bınmeye yetısebılıyorum sabahın köründe uyanıp at bınıyorum kos kos okula gec kalamamk ıçin derse gir çık zıl calar calmaz kosup metroyabınmelıyım kı kursa yetısebıleyım derken bu kosturmaktan haftasonu yatma ıstegı duydum barınagıda bıraktım hem vıcdanen hem ruhen ıhtıyaclarımı karsılayamadım. sevdıgım seylerle ruhumu doyurmayıp vıcdanımı rahatlatıcı bırkac ıyılık ısı yapmayınca ben MUTSUZ OLUYORUM ! ne sevdıgım ısı gözüm görüyor ne güzellikleri...

bence tüm mesele bu !

-kendine zaman ayırabılmek sevdıgın etkınlıklerı yapabılecek butcen ve zamanın olmalı . (belkıde esıne cocuguna zamna ayırabılmek tercıh edılır evlenıp cocugun olunca bekar oldugumdan kendı ısteklerım var sadece)
-büyük sehırler ulasımıyla ınssnların yapabılırlıklerını kısıtlıyor kucuk bı sehırde 4 yıl kadar yasadım denız kenarı mukemmeldı hersey. ve carsı market sınema tıyatro ıs ev hepsı aynı semtte gıbı hıssetmıstım buyuk sehırden sonra bu kolaylık benı cok mutlu etmıstı .MUTLULUGUN SIRRI KUCUK SEHIRLERDE SAKLI BENCE :) ve ben hala buyuk bır sehirde yazıyorum tüm bunları...
- vicdan yaptıgın üzüldüğün senı etkıleyen sefkatını önecıkaran bır kac iş bulmak cok rahatlatıyor (köy okullarınagıttım yardım goturdum (toplayarak hepsını kendı alma ımkanım yok ama bu organızasyonu yapacak bırınede ıhtyac var emek benden maddıyat cevremden) savas madurlarıyla ıgılendım, yaralı sokak hayvanlarının tedavısıyle ugrastım, cocuk esırgemedekı bebeklerle mınıklerle ılgılendım, rehabılıte yurtlarında kalan kendını cocuk zanneden kocaman adamlarla oyunlar oynadım) bunlar hep üzüldüğüm yazık dıyerek baktıgım seylerdı bunlar ıcın bısıler yapınca elımden gelenı yapıyorum dusuncesı rahatlatıyor.ve enerjı verıyor daha hareketlı gunler gecırırıken yorulmadıgımı hıssettım.
- yaptıgın meslekte senle aynı duzeyde olan ınsanlarla esıt kazanca sahıp olmak (yanı pıyasaya gore emegının karsılıgını alabıldıgını dusunmek)

SUAN BUNLARI BENDE YAPAMIYORUM..
gecen yılın bır donemınde bocaladıgım ıcın bu yıl calısmadım
KPSS ıcın ders de calısmıyorum kursları sporu egıtımı bıraktım acayıp kılo aldım ve butun gün uyuyablıyorum..

bastan berı anlattıklarımla su bır usttekı anlattıgım kısının aynı ben olduguna kendım bıle ınanamıyorum

çok uzun oldu ama görünce bı cırpıda ıcımı döktüm. Ne dolmusum beee..
Hay konuyu acandan allah razı olsun

ra_punzel .!.:

Ben ders calısmaktan nefret ederdım öğretmen oldum ama sınav haftası ders calıs demeseler hergun staja gıtsem her ısı ben yapsam okulda ama ders calısmasam okuldan cıkınca hersey bıtmıs olsa da gönlümce gecırsem bısı dusunmeden derdım. staja gittiğim öğretmenın yakınmasını gereksız bulurdum.

mezun olduk bu seferde kpsss ıcın ders calısmak gerek unıversıte sınavınada calısmafdsna hergun gezerek gırdım gıttıgım bolumdede sadece sınav haftası her dersı bı oncekı gece calısarak bı sekılde hallettım. o gece belkı sabahlamama gerektı ama sınav yokken okul dısına cıkınca herseyı ordabırakıp cıkıyordum. dısarda gezmedıgım gün nadırdı. KPSS ıcınde bu olsun calısmadan gelecek yere de razıyım dedım fakat puanlar cok yukseldı yerlesmedım

NEYSEEE.. Atanamadım ya ya özel okula gırıp calısacaksın ya devlette kadrosuz calısacakın. devlette günde 4 saat calısan ogretmen 3 bin e yakın maas alırken özelde günde 11-12 saat calısıp 1000 1500 lıra alıcaksın (ustelık cumartesı günleride calsııyorsun ve pazar a cagrıldıgında gıdeceksın ) 3 katı calısmana ragmen yada devlette kadrosuz olarak onlar kadar(4saat) calısıp 900 tl alacaksın ..

MESLEĞİMİ ÇOK SEVİYORUM . severek okudum. cocuklardan kopup meslegımden sogursam çalısmaya dönemem bırdaha dıye dusunup devletttte kadrosuz 900 tl yı kabul ettım ılk aylar severek gıttım oylede benımsedım herkes kadrolu sanıyor sagolsun mudurumde cok ıyıydı emanet gıbı hıssetme kendını dedı sınıfımın uzerıne ısmımden tabela bıle yaptırdı( kadrosuz ogretmene böyle seyler yapmaz okullar nasılsa seneye yok dıyerek) belkı onu sayesınde benımsedım. yan sınıftkı ogretmenlere bakıyorum hıc dogru duzgun ders ıslemıyor etkınlık yapmıyor oyalayıp oyalayıp gondrıyor cocukları (anasınıfı ögretmenlerıyız) oyuncakları dokup butun gun oynatıp aksam cızgı fılm ızletıp gonderıyorlar ben cırpınıyorum kosturuyorum o etkınlık senın bu etkınlık benım degısık seyler cıktı mudur bey kadrosuz oldugumu duyurmadı (duyurunca velıler tercıh etmıyor sene ortasında bırakıp gıder dıye) benım sınıfıma dıger sınıflardn sureklı ogrencı gectı 10 kısı basladıgım sınıfım sene sonunda 23 kısı oldu. dans gösterilerimizde velılerıme ekstra ogreetmen tuturmadım ben kursa gıdıp ogrenıp cocuklarıma kendım ogrettım vs..
Bu defa da aklıma onlar hıcbırsey yapmadan yapması gerkenlerı bıle yapmadan 3000 tl bben daha cok calısıp 900 tl alıyorum dıye arkadaslar bosver sende yapma dıyor ama elımde degıl ıcımden gelmıyor oyalamak. ne verebılırım dıye her fırsatı degerlendırıyorum ben onlar ıcın yapım geregı ya hıc yapmam yaparsamda 4 4lük olur. bu sefer sıstemı elestırmeye baslıyorum HEVESLI OGRETMENLERI DERS CALIS KPSS KAZAN VS. ONUNE ENGELLER KOYUYORLAR BU HICBIR ISE YARAMAYNLARI DEVLET KADROSUNDA TUTUYORLAR DIYE..

işte burda basladı benımde mutsuzlugum.. bırkıp kpss calısayım en azından onların aldıgı parayı bende alır dusunmem daha az calıstıklarını da tercıh vıcdan meselesı derım dedım. o sırada yakın arkadasımı kaybetttım 1 gunlugune cenaze ıcın ızın ısteyıp ıl dısına cıktım ve bırdaha dönesım gelmedı 1 gün 8 gün oldu mudurum haber yollamıs gelsın devam etsın cıkarmadık ısten dıyerek (5 gun gıtmeyınce atılıyoruz otomatıkmen). gelmek de calısmakta ıstemıyorum ben dedım kı atanamayan ogretmenler o tarıhten once ıstıfa verıp kpss calısmaya baslamıstı ben cocukları bırakamamıstım. kendımı enayı gıbı hıssetmeye baslamıstım herkes tebrık edıyo taktır edıyor o sıra modum degısıyordu olsun yetıyor bana dıyordum ama sonra neden daha cok hakettıgım halde aptal bı sınav yuzunden boyle oluyor dıye sorguluyordum ...
SORGULAYAN ınsan hıc mutlu olamıyor .

ve sununda etkısı vardı.ben her zaman cok sosyal bırıydım . ılk donem sabahcıydım ve sabah yuruyusumu sporumu yapıp gıdıyordum okula ısten cıktıktan sonra haftada 3 gün at bınıyor 2 gün halkoyunu kursunu alıyordum.haftasonlarıda köpek barınagında gonullu calısıyordum 2 gun.
2.dönem öğleci olunca bunları yapmam cok zorlastı hatta bıraktıgımı soyleyıp dayaanamayıp gerı dondum. sabah yuruyus spor bıttı sadece at bınmeye yetısebılıyorum sabahın köründe uyanıp at bınıyorum kos kos okula gec kalamamk ıçin derse gir çık zıl calar calmaz kosup metroyabınmelıyım kı kursa yetısebıleyım derken bu kosturmaktan haftasonu yatma ıstegı duydum barınagıda bıraktım hem vıcdanen hem ruhen ıhtıyaclarımı karsılayamadım. sevdıgım seylerle ruhumu doyurmayıp vıcdanımı rahatlatıcı bırkac ıyılık ısı yapmayınca ben MUTSUZ OLUYORUM ! ne sevdıgım ısı gözüm görüyor ne güzellikleri...

bence tüm mesele bu !

-kendine zaman ayırabılmek sevdıgın etkınlıklerı yapabılecek butcen ve zamanın olmalı . (belkıde esıne cocuguna zamna ayırabılmek tercıh edılır evlenıp cocugun olunca bekar oldugumdan kendı ısteklerım var sadece)
-büyük sehırler ulasımıyla ınssnların yapabılırlıklerını kısıtlıyor kucuk bı sehırde 4 yıl kadar yasadım denız kenarı mukemmeldı hersey. ve carsı market sınema tıyatro ıs ev hepsı aynı semtte gıbı hıssetmıstım buyuk sehırden sonra bu kolaylık benı cok mutlu etmıstı .MUTLULUGUN SIRRI KUCUK SEHIRLERDE SAKLI BENCE :) ve ben hala buyuk bır sehirde yazıyorum tüm bunları...
- vicdan yaptıgın üzüldüğün senı etkıleyen sefkatını önecıkaran bır kac iş bulmak cok rahatlatıyor (köy okullarınagıttım yardım goturdum (toplayarak hepsını kendı alma ımkanım yok ama bu organızasyonu yapacak bırınede ıhtyac var emek benden maddıyat cevremden) savas madurlarıyla ıgılendım, yaralı sokak hayvanlarının tedavısıyle ugrastım, cocuk esırgemedekı bebeklerle mınıklerle ılgılendım, rehabılıte yurtlarında kalan kendını cocuk zanneden kocaman adamlarla oyunlar oynadım) bunlar hep üzüldüğüm yazık dıyerek baktıgım seylerdı bunlar ıcın bısıler yapınca elımden gelenı yapıyorum dusuncesı rahatlatıyor.ve enerjı verıyor daha hareketlı gunler gecırırıken yorulmadıgımı hıssettım.
- yaptıgın meslekte senle aynı duzeyde olan ınsanlarla esıt kazanca sahıp olmak (yanı pıyasaya gore emegının karsılıgını alabıldıgını dusunmek)

SUAN BUNLARI BENDE YAPAMIYORUM..
gecen yılın bır donemınde bocaladıgım ıcın bu yıl calısmadım
KPSS ıcın ders de calısmıyorum kursları sporu egıtımı bıraktım acayıp kılo aldım ve butun gün uyuyablıyorum..

bastan berı anlattıklarımla su bır usttekı anlattıgım kısının aynı ben olduguna kendım bıle ınanamıyorum

çok uzun oldu ama görünce bı cırpıda ıcımı döktüm. Ne dolmusum beee..
Hay konuyu acandan allah razı olsun

Genişletmek için tıkla...

Canım benim, Allah hepimizden razı olsun. Hayretle okudum yazını azmini ve iyi niyetini koruma çabanı. Çok doğru söylüyorsun daha çok hak ederken engellenmişsin. İnşallah hak ettiğin yere ulaşır ve mutlu olursun. Küçük şehir konusunda da katılıyorum sana İstanbul gibi bir yerden kaçar gibi uzaklaştım ve daha mutluyum. Ayrıca sorgulayan gerçekten mutsuz oluyor. Benim bir iş arkadaşım vardı. İkimizi de ezen kişilere ben tepki gösterirken o ılımlı yaklaşırdı. Ben "ne hakları var bize bunu yapmaya" derken "iş hayatı işte mecburuz" derdi. Ben dayanamadım aklımı kaçırmaya az kala ayrıldım oradan. O terfi aldı. İş dünyası gerçekten inanılmaz. Bir ekmek parası uğruna nelerden vazgeçiyoruz. Karnımız doysun da varsın mutsuz olalım. Ne acı.

flores .!.:

Merhaba hanımlar,
Ben 24 yaşındayım, 6 aylık evliyim. Şimdiye kadar birkaç iş yerinde çalıştım ama işi sevsem de sevmesem de hep aynı hislere kapıldım.
Sabahın kör vaktinde kalkıp işyerinde soluğu almak, akşam yorgun argın eve gidip ancak yemek yemeye derman bulabilmek, patronumu eşimden daha çok görmek gibi şeylerin arasında hep "aslında yaşamadığımı" hissettim.
Geçim sıkıntım olmasaydı zevk için yine çalışırdım ama kendi işimde. Hobilerimden iş meydana getirirdim.
Canım sıkıldıkça kapatır çıkar, gezer dolaşır, denizin kokusunu içime çeker, evime gidip bir tatlı yapardım. Sonra da afiyetle yerdim mesela..
Ama maalesef bunlar yalnızca hayal. Ben feci halde sıkılıyorum ve hayatın boşa akıp geçtiğini hissediyorum. Yaşamanın "çalışmak"tan çok daha fazlası olduğunu düşünüyorum ama düşüncelerim yalnızca düşünce olarak kalıyor ve mutsuz hissediyorum.
Benim gibi düşünenler varsa fikir alışverişinde bulunalım.

Bu arada benim gibi düşünmeyenlerden akıl isteseydim konuyu Bir Derdim Var bölümüne açardım. Amacım sohbet. Umarım anlaşılmışımdır. Teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

Sana günümüz şartlarında katılıyorum sadece farklı bir yönden bakmayı deneyeceğim.

Çalışma düzenini insanoğlu olarak sabahtan akşama doğru olacak şekilde kurgulamışız. Gün ışığından faydalanmak için bir tasarruf yöntemi olarak şartlar da bizi buna zorlamış. Kapitalist sistemde çalışma günleri ve süreleri daha da uzamış. Eğitim yaygınlaştıkça başarılı olmak ve yükselmek için daha fazla kriter işin içine girmeye başlamış. Rekabetçi iş dünyasına bireysel rekabetler de dahil olmuş ve combo yapmış. Çalışma hayatı kulislerin, ayak oyunlarının, kişisel yakınlıkların insanları parlattığı acımasız bir çarka dönüşmüş. Bu şartlar altında ben de çalışmaktan çok memnun değilim, bir kere 6.30’da kalkmak bu işin fıtratında var ama benim fıtratımda yok. Her sabah yataktan spatulayla kazıyorum kendimi resmen. Ben hakikaten gece insanıyım sanmıyorum melatoninim falan 11 civarı salgılanmıyor benim. 2 günlük hafta sonu tatilinde anında gece yaşamaya adapte oluyorum.

Peki böyle olmasaydı da çalışma saatleri daha kısa, çalışma günleri daha az, insanların yetkinliklerine göre seçimler yaptığı ve çalışabildiği bir düzenimiz olsaydı? Gün ışığından yine faydalansaydık ama misal 10:00 – 16:00 arası çalışsaydık, fazla mesai kavramı olmasaydı, kariyer için şahsi yakınlıklar becerinin önüne geçmeseydi yine hayat boş boş gelip geçiyor diye düşünür müydük acaba? İnsanlar doyumsuz hep daha fazlasını ister bulunduğu şartlardan daha iyisini hak ettiğine hep inanır mı? Babam böyle pasta yapmayı kimden öğrendi?

minnakmimar .!.:

malesef elimde değil tatlım okulu bitmedi onu bekliyoruz maddi durumlar da pek musaıt değil şu an

Genişletmek için tıkla...

benim tanışma söz nişan evlilik hepsi 5 ayda oldu

MAKBEL .!.:

benim tanışma söz nişan evlilik hepsi 5 ayda oldu

Genişletmek için tıkla...

ah bana kalsa 2 ayda hallederim de hayat işte

minnakmimar .!.:

ah bana kalsa 2 ayda hallederim de hayat işte

Genişletmek için tıkla...

sonu güzel olsun da bişey olmaz