Çalışmayan/işsiz hanımlar

Kahve içme zaten iş yerinde kimseyle. İşini yap çık işsizlik çok zor
Maksadım burada yalnız hissettiğimi belirtmek. Ekip ruhu yok. Hadi şunu halledelim bunu yapalım demek yok. Herkes çok bireysel.
Mesela bi konuda biri ile mailleşiyorsunuz sonra birden agresifleşerek direktörü de cc’liyor. Maksatları kötü. Sürekli bir kuyu kazma.
 


O kamuda da var yani işten atılma gibi bi durumun olmadığı sektör de bile müdür e kötüleşene şikayet yüzüne gülüp arkadan konuşma vsvs özel sektörde de daha çok var tabiki. Ama diğer bulacağınız iş bundan farklı olmaz sadece siz tanık olmuyorsunuz belki
 

10 yıla yakındır bir fiil tüm birimlerinde görev aldığım ve yaklaşık 5 firmaya aynı anda baktığım bir şirketten 2 hafta önce ayrıldım. 2 haftadır doktor vs islerimi hallettim.
İnanın bugün ilk kez evdeydim.

Telefonumun neredeyse hic çalmadigi , maillerin gelmedigi , bir seylere yetisme gec kalma endisesi yaşamadıgim zamanlari yaşıyorum. Simdilik bu sekilde hayatıma devam etmek harika bir duygu diyorum.

Fakat kendime bir program yapacağım yarın itibari ile. Normalde de erken kalkan biriyimdir haftasonlari iş dışında ki günlerde de , bu durum hala devam ediyor. Erken derken saat 8 gelmesin akliniza , sabah 6 da gözlerini acan biriyim :) simdilik bu konuda biraz sikayetim var , yani 7 gibi kalsam fena olmaz diyorum:)

Yapacağım program dahilinde kendime uğraşlar bulmak istiyorum. Spora gidiyorum zaten onu daha fazla güne yaymak gibi , İstanbul da yaşıyorum burayı bir turist gibi gezmek gibi , Kuran eğitimi almak gibi bir çok şey var kafamda. Bakalım artık nasıl şekillenir durumum
 
Dönem dönem bu boşluğa hepimizin ihtiyacı var sanırım. Ben de stresli ve yoğun çalışıyordum tüp bebek tedavisi için işi bıraktım derken 2.ayda kendiliğinden hamile kaldım ve şuan evdeyim inanılmaz iyi geldi bana. Sakinliği, zamanı takip etmemeyi özlemişim. Sadece İlk ay zor geldi kendimi üretmeyen biri olarak gördüm ama şimdi alıştım günümü planlıyorum yine erken kalkıyorum mesela. Ertelediğim kitapları okumak, yürüyüş yapmak özellikle çok keyif veriyor. Güzel sağlıklı yaşlarımızda bunu da tatmak lazım bence.
 
4 yılın sonunda bi cesaret gidip istifa ettim.. o kadar yıpranıyordum ki çalışırken, molalarda wcde ağladığım oluyordu İlk bir iki ay güzel, o stresden uzak olmak falan.. ama bi zaman sonra sıkılıyor insan, hep aynı, monoton geçiyor günlerim.. Ama o stresi çekmektense evde sıkılmayı tercih ediyorum
 
Ben de çok istedim istifa etmeyi fakat maddi durumlardan dolayı edemedim. O nedenle işverenim çıkarsın istiyorum.
Bir de ben uzun süre ara vermek istemiyorum. 1 ay kafa dinleyeyim ama bu arada dile yoğunlaşayım. Zaten taşınacağım temizlik taşınma yerleşme de bu bir ayda beni çok yoracaktır. Sonra iş aramaya başlayayım diyorum.
Haber beklediğim olumlu geçen iyi bir firma ile görüşmem oldu. Bakalım o netleşir belki bu süre zarfında diyorum.
Çok panik hadi hemen olsun, şartları hep zorlayayım diyen birisiyim ama giden hep benden oldu, stresli ve zor bir iş sürecim oldu. Bakıyorum da akışına bırakan insanların işleri hep rast gidiyor
 
Ben de bu yaylanma sürecini 1 ay olarak öngörüyorum. Çünkü işsizlik maaşı bile beni kurtarmayacak. Şuan aylık sabit 15 bin kredi ödememiz var. İşsizlik maaşı bunu karşılarsa eşimin maaşı ile idare ederiz diyorum. Bu ödemeler yüzünden kendim ayrılamadım. Madem ki performansım beğenilmiyor ben rica edeceğim beni çıkartın diye
 
Benim rutinim buydu genelde çünkü işin stresine dayanamıyorum. Maddi açıdan çok zorlamayacaksa olabilir tabi ki neden olmasın
İşsizlik maaşı alırsam minimum düzeyde zorlanırım. Ve kıdem tazminatı ile de borçlarımın bir kısmını kapatabilirim. Firmayı beni çıkarmaları için ikna etmek istiyorum. Ki olur gibi :)
Bana diğer takım arkadaşlarımdan 2x yükü verip aynı performansı beklediler. Ve sonra beğenmedik diyorlar. Mutsuz olduğumun da farkındalar :)
 
İşsizlik maaşı maksimum asgari ücret seviyesinde oluyor diye biliyorum
 
ben calismayi birakali 9 sene oldu hala alışamadım, hala sabah kalkıp işe gitmeyi en önemliside kendi ekonomik özgürlüğümü özlüyorum.
çalışmaya alışıksanız ve iş bulamazsanız zorlanırsınız ama bulabilecekseniz o işsiz bir iki aylık süreç güzel oluyor.
 
Ben dediğiniz şekilde bir an öğle vakti kafam attı işten ayrıldım. 5 ay işsiz kaldım aslında işte aramadım işsiz kaldım demek doğru değil. Nasıl gevşemiş nasıl özüme dönmüştüm. Sonra ansızın bir iş teklifi geldi alanimda eee ayağıma kadar geldi hemde isim yokken kabul ettim. Yine aynı döngüye girdim. Bugünlerde yine kafam atmak üzere mesela sanırım ayrilacagim. Yani maddi anlamda kendinizi idare ettirebileceginiz birikimimiz varsa işinizde de tecrubeliyseniz olabilir.
 
Benim bu tempoda anne olmam imkansız zaten. Çabaladım ama olmadı.
Evde çalışma imkanım olsa kesinlikle kabul ederdim. Sabah karanlıkta kalk akşam karanlıkta gir çuval gibi yığıl. Tek yaptığımız bu.
 
Tecrübeliyim ama on şirketle görüştüm bu yıl boyu ve yalnızca birisi olumlu döndü. İş görüşmelerim de çok iyi geçmedi açıkçası. İşsizlik maaşı ve birazcık tazminat alabilirsem diye güveniyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…