Kaldı ki, cami içi, kalb ve gönlün bütünüyle dış alakalardan kesilip Rabb'a teveccüh etmesi gerektiği yerdir. Böylesine bir teveccüh sırasında senin kalbini, gönlünü teveccüh ettiği yerlerden çekip alarak kendine çeviren bir musafaha faydadan ziyade zarar getirir, sevaptan fazla günaha sebebiyet verebilir.
Bu yüzdendir ki, camiye giren müminler mümkün olduğu kadarıyla sessiz, sakince girmeli, kıbleye yönelerek teveccühünü yapmış kimseleri meşgul edip de teveccühünden ayırmamalı, selam vermek gibi bir sünneti bile o anda terketmelidir ki, kendini dış alakalardan kurtarıp murakabeye varmış, tefekküre dalmış insanlara engel olmasın, bir hayırlı işi yaparken daha hayırlı işe mani duruma girmesin.