canım acıyor...

milkshakesevengillerden

melek annesi...
Kayıtlı Üye
13 Temmuz 2013
305
32
18
İstanbul
Canım kızımı kaybettim...
Onca ağrıdan sonra o güzel yüzünü gördüm. Hemen kime benziyor soruları soruldu. Bir mimigini görünce güldüm yüzünü buruşturunca bende bir garip oldum. Sonra ağlamaya başladı benimde gözlerim doldu. Ona bakarken hayranlık duyuyordum. Bu benim kızım mı benden mi çıktı diye düşündüm. Küçücük burnu vardı. Minicik ağzı. Sonra odama gittim. Yanıma getirdiler. Gözlerini açmaya çalışıyordu. Onu aldım ve emzirmeye başladım. Birden nefesi kesildi morardı. Nefes almıyordu. Hemşire yanımızdaydı. Hemen koşa koşa götürdü onu. Makineye bağladılar. Ağlıyordum ağlıyorduk... müdahale ediyordu doktor. Sonra durdular. Mosmor kaldı bebeğim. Makineyi çektiler. O an içimden bir parça koptu. Maalesef diyordu doktor öldü. Aval aval bakmışım doktora. Hatırlamıyorum. Sonrası karanlık... bayıldım uyandığımda eşim ve annem yanımdaydı... eşim ağlıyordu. Annemin gözler kıpkırmızı. Ne kadar çok ağladığımı ben bilirim. Sakinleştirici vurdular. Aptal gibiydim. Evime geldiğimde kıyafetleri beşiği her şeyi hazırdı. Odası vardı hatta. Yatak döşek yattım sütüm geliyordu ama emzirecek bebeğim yoktu.
Daha yeni yeni geldim kendime. Hep o güzel suratını görüyorum rüyamda. Tek tesellim ölünce onu göreceğim. Beni bekliyor şimdi aşkım... düşünüyorum da şu twitterin youtube kapandı diye üzülenler ne kadar gereksiz yere üzülüyor...
 
Allah size ve ailenize sabır versin. Gün içinde o kadar basit ve gereksiz şeylere üzülüp kendimizi yıpratıyoruz ki sizin gibi gerçek acı yaşayanları görünce kendimize geliyoruz. Allah size başka acı vermesin
 
Gerçekten şu son cümleniz çok doğru. Anlattıklarınız aklıma ablamı getirdi. O da 5 defa hamile kaldı. 3 düşük 1 ölü doğum. Her gün ağlıyordu ve sonra hamile olduğunu öğrendi. Şimdi 7 aylık oğlu var :)

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
 
Gerçekten şu son cümleniz çok doğru. Anlattıklarınız aklıma ablamı getirdi. O da 5 defa hamile kaldı. 3 düşük 1 ölü doğum. Her gün ağlıyordu ve sonra hamile olduğunu öğrendi. Şimdi 7 aylık oğlu var :)

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.

Ablanız ne kadar çok acı çekmiş. Ona da geçmiş olsun. .......
 
Canım kızımı kaybettim...
Onca ağrıdan sonra o güzel yüzünü gördüm. Hemen kime benziyor soruları soruldu. Bir mimigini görünce güldüm yüzünü buruşturunca bende bir garip oldum. Sonra ağlamaya başladı benimde gözlerim doldu. Ona bakarken hayranlık duyuyordum. Bu benim kızım mı benden mi çıktı diye düşündüm. Küçücük burnu vardı. Minicik ağzı. Sonra odama gittim. Yanıma getirdiler. Gözlerini açmaya çalışıyordu. Onu aldım ve emzirmeye başladım. Birden nefesi kesildi morardı. Nefes almıyordu. Hemşire yanımızdaydı. Hemen koşa koşa götürdü onu. Makineye bağladılar. Ağlıyordum ağlıyorduk... müdahale ediyordu doktor. Sonra durdular. Mosmor kaldı bebeğim. Makineyi çektiler. O an içimden bir parça koptu. Maalesef diyordu doktor öldü. Aval aval bakmışım doktora. Hatırlamıyorum. Sonrası karanlık... bayıldım uyandığımda eşim ve annem yanımdaydı... eşim ağlıyordu. Annemin gözler kıpkırmızı. Ne kadar çok ağladığımı ben bilirim. Sakinleştirici vurdular. Aptal gibiydim. Evime geldiğimde kıyafetleri beşiği her şeyi hazırdı. Odası vardı hatta. Yatak döşek yattım sütüm geliyordu ama emzirecek bebeğim yoktu.
Daha yeni yeni geldim kendime. Hep o güzel suratını görüyorum rüyamda. Tek tesellim ölünce onu göreceğim. Beni bekliyor şimdi aşkım... düşünüyorum da şu twitterin youtube kapandı diye üzülenler ne kadar gereksiz yere üzülüyor...


Allah sabır wersin Allah baska acı vermesin...
 
Okurken ağlamamak ne mümkün..Rabbim sabır versin inşallah..Evlat başka bir şey Rabbim sana bir daha böyle bir acı göstermesin..Yavrun şefaatçi olacak senden inşallah..

En büyük imtahan evlat..Ne desem acısı dinmez biliyorum :(( Rabbim sabır versin inşallah..
 
Canım kızımı kaybettim...
Onca ağrıdan sonra o güzel yüzünü gördüm. Hemen kime benziyor soruları soruldu. Bir mimigini görünce güldüm yüzünü buruşturunca bende bir garip oldum. Sonra ağlamaya başladı benimde gözlerim doldu. Ona bakarken hayranlık duyuyordum. Bu benim kızım mı benden mi çıktı diye düşündüm. Küçücük burnu vardı. Minicik ağzı. Sonra odama gittim. Yanıma getirdiler. Gözlerini açmaya çalışıyordu. Onu aldım ve emzirmeye başladım. Birden nefesi kesildi morardı. Nefes almıyordu. Hemşire yanımızdaydı. Hemen koşa koşa götürdü onu. Makineye bağladılar. Ağlıyordum ağlıyorduk... müdahale ediyordu doktor. Sonra durdular. Mosmor kaldı bebeğim. Makineyi çektiler. O an içimden bir parça koptu. Maalesef diyordu doktor öldü. Aval aval bakmışım doktora. Hatırlamıyorum. Sonrası karanlık... bayıldım uyandığımda eşim ve annem yanımdaydı... eşim ağlıyordu. Annemin gözler kıpkırmızı. Ne kadar çok ağladığımı ben bilirim. Sakinleştirici vurdular. Aptal gibiydim. Evime geldiğimde kıyafetleri beşiği her şeyi hazırdı. Odası vardı hatta. Yatak döşek yattım sütüm geliyordu ama emzirecek bebeğim yoktu.
Daha yeni yeni geldim kendime. Hep o güzel suratını görüyorum rüyamda. Tek tesellim ölünce onu göreceğim. Beni bekliyor şimdi aşkım... düşünüyorum da şu twitterin youtube kapandı diye üzülenler ne kadar gereksiz yere üzülüyor...

Canım benim, ne söylesek boş şu anda. O acıyı ancak yaşayan bilir... Abimin eşi hamileydi, her şey sorunsuz ilerliyordu. Doğuma bir kaç gün kala, bebeğin hareketlerini hissetmemeye başladı, hemen doktorunu aradık. Tatlı bir şeyler yersen bebek hareket eder, sabah gel bakalım dedi doktor hanım. Ne yediyse kımıldamadı bebek. Apar topar hastaneye gittik, defalarca çatala çıktı kız o haliye, günün var daha dedi ki günü o gün tam dolmuştu. Almak istemedi bebeği, kakasını yiyor olabilir, suyu azalmış olabilir dedi. Ağlaya ağlaya çıktı kız hastaneden, ertesi gün gel alalım dediler. Sezeryanla bebeği aldılar, çıktığında mosmormuş. 3 gün yoğun bakımda kaldı. Cihaza bağlamışlar, ciğerlerini temizlemişler. Ne olduğunu anlayamadık bir türlü, her şey yolundaydı. Kaka suyunu içmiş kızımız, 2. gün iyiye doğru gidiyordu. Doktoru geldi sabah, her şeye hazırlıklı ol dedi yengeme. Kucağında özürlü bir bebek olmasındansa ölsün gibi ifaedeler kullandı, delirdik resmen... Ertesi gün, kızımız rahmetli oldu.6 ay geçti üzerinden. Ne yaşadığını anlayamam belki ama ben yeğenimi kaybedip bu kadar acı çekmişken, sen karnında taşımışsın...Başın sağolsun, melek oldu senin bebeğin, ki eminim çok güzel bir bebekti...Allah sabır versin. Bizde aynı hazırlamıştık beşiğini, kıyafetlerini, bezlerini. Gelip yatacaktı içine, hepsi bu. Ama Allah kısmet etmedi. Ve o hiç kucağına alamadı, sütünü veremedi, hep yoğun bakım odasındaki camdan gördüler. Bir tek fotoğrafı var kızımızın, gizlice yoğun bakımdayken çektiğimiz. Acın çok taze, çok yeni. Yeni olmasa da değişmiyor, sadece alışıyor insan. Günleri sayıyor. Allah sana sağlık sıhhat versin, acını dindirsin Rabbim en kısa zamanda... Diyecek bir şey bulamıyorum inan.
 
Okurken ağlamamak ne mümkün..Rabbim sabır versin inşallah..Evlat başka bir şey Rabbim sana bir daha böyle bir acı göstermesin..Yavrun şefaatçi olacak senden inşallah..

En büyük imtahan evlat..Ne desem acısı dinmez biliyorum :(( Rabbim sabır versin inşallah..

Amin. Beni cennette beklediğini biliyorum meleğimin.

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
 
Canım benim, ne söylesek boş şu anda. O acıyı ancak yaşayan bilir... Abimin eşi hamileydi, her şey sorunsuz ilerliyordu. Doğuma bir kaç gün kala, bebeğin hareketlerini hissetmemeye başladı, hemen doktorunu aradık. Tatlı bir şeyler yersen bebek hareket eder, sabah gel bakalım dedi doktor hanım. Ne yediyse kımıldamadı bebek. Apar topar hastaneye gittik, defalarca çatala çıktı kız o haliye, günün var daha dedi ki günü o gün tam dolmuştu. Almak istemedi bebeği, kakasını yiyor olabilir, suyu azalmış olabilir dedi. Ağlaya ağlaya çıktı kız hastaneden, ertesi gün gel alalım dediler. Sezeryanla bebeği aldılar, çıktığında mosmormuş. 3 gün yoğun bakımda kaldı. Cihaza bağlamışlar, ciğerlerini temizlemişler. Ne olduğunu anlayamadık bir türlü, her şey yolundaydı. Kaka suyunu içmiş kızımız, 2. gün iyiye doğru gidiyordu. Doktoru geldi sabah, her şeye hazırlıklı ol dedi yengeme. Kucağında özürlü bir bebek olmasındansa ölsün gibi ifaedeler kullandı, delirdik resmen... Ertesi gün, kızımız rahmetli oldu.6 ay geçti üzerinden. Ne yaşadığını anlayamam belki ama ben yeğenimi kaybedip bu kadar acı çekmişken, sen karnında taşımışsın...Başın sağolsun, melek oldu senin bebeğin, ki eminim çok güzel bir bebekti...Allah sabır versin. Bizde aynı hazırlamıştık beşiğini, kıyafetlerini, bezlerini. Gelip yatacaktı içine, hepsi bu. Ama Allah kısmet etmedi. Ve o hiç kucağına alamadı, sütünü veremedi, hep yoğun bakım odasındaki camdan gördüler. Bir tek fotoğrafı var kızımızın, gizlice yoğun bakımdayken çektiğimiz. Acın çok taze, çok yeni. Yeni olmasa da değişmiyor, sadece alışıyor insan. Günleri sayıyor. Allah sana sağlık sıhhat versin, acını dindirsin Rabbim en kısa zamanda... Diyecek bir şey bulamıyorum inan.

Canım size de geçmiş olsun... yengende çok acılar çekmiştir evlat işte. ...

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
 
Canım size de geçmiş olsun... yengende çok acılar çekmiştir evlat işte. ...

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.

Sağol canım benim, öyle tabi... O kadar karnında taşıyorsun, böyle olması kahrediyor insanı... Sabırlı olmaktan, dayanmaktan başka çare yok ne acıdır ki. Allah sabır versin, metanetini kaybetmemeye çalış.
 
Hepsi okuyamadım bile. :5: Kİm bilir siz yaşarken neler hissettiniz.. Allah çok çok sabır versin. Görüp göreceğiniz acı bu olsun. Yavrunuz cennette sizi bekliyor...
 
Canım kızımı kaybettim...
Onca ağrıdan sonra o güzel yüzünü gördüm. Hemen kime benziyor soruları soruldu. Bir mimigini görünce güldüm yüzünü buruşturunca bende bir garip oldum. Sonra ağlamaya başladı benimde gözlerim doldu. Ona bakarken hayranlık duyuyordum. Bu benim kızım mı benden mi çıktı diye düşündüm. Küçücük burnu vardı. Minicik ağzı. Sonra odama gittim. Yanıma getirdiler. Gözlerini açmaya çalışıyordu. Onu aldım ve emzirmeye başladım. Birden nefesi kesildi morardı. Nefes almıyordu. Hemşire yanımızdaydı. Hemen koşa koşa götürdü onu. Makineye bağladılar. Ağlıyordum ağlıyorduk... müdahale ediyordu doktor. Sonra durdular. Mosmor kaldı bebeğim. Makineyi çektiler. O an içimden bir parça koptu. Maalesef diyordu doktor öldü. Aval aval bakmışım doktora. Hatırlamıyorum. Sonrası karanlık... bayıldım uyandığımda eşim ve annem yanımdaydı... eşim ağlıyordu. Annemin gözler kıpkırmızı. Ne kadar çok ağladığımı ben bilirim. Sakinleştirici vurdular. Aptal gibiydim. Evime geldiğimde kıyafetleri beşiği her şeyi hazırdı. Odası vardı hatta. Yatak döşek yattım sütüm geliyordu ama emzirecek bebeğim yoktu.
Daha yeni yeni geldim kendime. Hep o güzel suratını görüyorum rüyamda. Tek tesellim ölünce onu göreceğim. Beni bekliyor şimdi aşkım... düşünüyorum da şu twitterin youtube kapandı diye üzülenler ne kadar gereksiz yere üzülüyor...

Allah sonsuz sabır versin, kullanacak kelimeleri zor seçiyorum. Lütfen kendini çok fazla yıpratmamaya çalış, tesadüfen okudum forumda alt üst oldum, okurken ağladım. Sakıncası yoksa hangi hastanede oldu bu talihsiz olay, aynı olayı 1-2 hafta önce ben de duydum kürtaj olduğum hastahanede...Çok etkilenmiştim ve okuyunca acaba mı dedim. Ama bu kadar tesadüf olamaz heralde?:50:
 
allah sabır kuzum. allah inşallah bir daha böyle bir acı yaşatmaz.
Canım kızımı kaybettim...
Onca ağrıdan sonra o güzel yüzünü gördüm. Hemen kime benziyor soruları soruldu. Bir mimigini görünce güldüm yüzünü buruşturunca bende bir garip oldum. Sonra ağlamaya başladı benimde gözlerim doldu. Ona bakarken hayranlık duyuyordum. Bu benim kızım mı benden mi çıktı diye düşündüm. Küçücük burnu vardı. Minicik ağzı. Sonra odama gittim. Yanıma getirdiler. Gözlerini açmaya çalışıyordu. Onu aldım ve emzirmeye başladım. Birden nefesi kesildi morardı. Nefes almıyordu. Hemşire yanımızdaydı. Hemen koşa koşa götürdü onu. Makineye bağladılar. Ağlıyordum ağlıyorduk... müdahale ediyordu doktor. Sonra durdular. Mosmor kaldı bebeğim. Makineyi çektiler. O an içimden bir parça koptu. Maalesef diyordu doktor öldü. Aval aval bakmışım doktora. Hatırlamıyorum. Sonrası karanlık... bayıldım uyandığımda eşim ve annem yanımdaydı... eşim ağlıyordu. Annemin gözler kıpkırmızı. Ne kadar çok ağladığımı ben bilirim. Sakinleştirici vurdular. Aptal gibiydim. Evime geldiğimde kıyafetleri beşiği her şeyi hazırdı. Odası vardı hatta. Yatak döşek yattım sütüm geliyordu ama emzirecek bebeğim yoktu.
Daha yeni yeni geldim kendime. Hep o güzel suratını görüyorum rüyamda. Tek tesellim ölünce onu göreceğim. Beni bekliyor şimdi aşkım... düşünüyorum da şu twitterin youtube kapandı diye üzülenler ne kadar gereksiz yere üzülüyor...
 
Allah size bol bol sabırlar versin arkadaşım..
Okurken ağladım..
İçim sızladı.. Yavrunuzu kucağınıza alıp koklamak.. Ve sonra onun sizden kopup gitmesi... Allah yardımcınız olsun... Ne mutlu size ki cennette bekleyecek yavrunuz sizi.. Göreceksiniz prensesinizi tekrardan.. Yıpratmayın daha fazla kendinizi lütfen..
 
Sözün bittiği yer... çok üzücü bir durum. ama en iyi siz kendinizi teselli edebilirsiniz. çok şükürki bilinçli bir insansınız ve meleğinizin sizi karşılayacağını bilmek birazda olsa içinize su serpiyordur.Allah yar ve yardımcınız olsun...
 
Canım kızımı kaybettim...
Onca ağrıdan sonra o güzel yüzünü gördüm. Hemen kime benziyor soruları soruldu. Bir mimigini görünce güldüm yüzünü buruşturunca bende bir garip oldum. Sonra ağlamaya başladı benimde gözlerim doldu. Ona bakarken hayranlık duyuyordum. Bu benim kızım mı benden mi çıktı diye düşündüm. Küçücük burnu vardı. Minicik ağzı. Sonra odama gittim. Yanıma getirdiler. Gözlerini açmaya çalışıyordu. Onu aldım ve emzirmeye başladım. Birden nefesi kesildi morardı. Nefes almıyordu. Hemşire yanımızdaydı. Hemen koşa koşa götürdü onu. Makineye bağladılar. Ağlıyordum ağlıyorduk... müdahale ediyordu doktor. Sonra durdular. Mosmor kaldı bebeğim. Makineyi çektiler. O an içimden bir parça koptu. Maalesef diyordu doktor öldü. Aval aval bakmışım doktora. Hatırlamıyorum. Sonrası karanlık... bayıldım uyandığımda eşim ve annem yanımdaydı... eşim ağlıyordu. Annemin gözler kıpkırmızı. Ne kadar çok ağladığımı ben bilirim. Sakinleştirici vurdular. Aptal gibiydim. Evime geldiğimde kıyafetleri beşiği her şeyi hazırdı. Odası vardı hatta. Yatak döşek yattım sütüm geliyordu ama emzirecek bebeğim yoktu.
Daha yeni yeni geldim kendime. Hep o güzel suratını görüyorum rüyamda. Tek tesellim ölünce onu göreceğim. Beni bekliyor şimdi aşkım... düşünüyorum da şu twitterin youtube kapandı diye üzülenler ne kadar gereksiz yere üzülüyor...

aynı acıyı yaşıyorum tek bebeğim ilk bebeğim 6 sene sonraki mucizemi kaybettim.acınızı çok iyi anlıyorum.biz melek annesiyiz.cennette bizi bekleyen meleklerimiz var.sizi kızınız beni oğlum bekliyor.allah sabır versin.
 
Back
X