Canim sıkkın ( konu çoçuğum)

Kendinize eziyet etmeyin. Tabiki koruyacaksınız yavrunuzu. Ben çocuğun çok etkilendiğini düşünmüyorum. Size üzüldüm. Sürekli Endişe ve panik içinde olmanız sizi çok yormuş olmalı.
Evinizi çocuk için güvenli tutun. Camlar , pirizler , dolap koruyucu kilitler . YouTube aracılığıyla nasıl yapılacağını öğrenebilirsiniz. Belki çocuğunuzu daha güvende hissederseniz siz de rahatlarsınız. Çocuğunuz büyüdükçe kendini korumayı daha çok öğrenecek. Geçen ayların da faydası olacak.
Çocuğunuza bişey olmayacak korkmayın.
Sevin, sağlıklı besleyin , oynatın , dışarı çıkarın hava alsın. Bunları yaptıktan sonra siz zaten iyi bir annesiniz demektir.
 
Buz dolabına yapışan magnetli eğitici meyveler sebzeler şekilleri var onlardan al buzdolabına veya bulaşık makinesine yapıştırarak oynamayı çok seviyorlar. Hem el becerileri de gelişir oturup kalkar hareketleri de düzelir. Bence bi dene bizimki çok sevdi.
 
Benim adim karpuz .!.:
Emziriyorum 3.ay sonra 2 yaşına giricek ozaman tedavi olabilirim. Bu durumda haplarada guvenmiyorum sute gecer diye
Genişletmek için tıkla...
emzirmeyi bahane olarak kullanmayın.doktor ille ilaç verecek diye bir şey yok.hem emzirdiğinizi belirtirseniz emzirenlerin de kullanabileceği haplar var ille hap yazacaksa onu yazar.zaten çocuk emeceği kadar emmiş kesilse de bir şey olmaz.çocuğun psikolojisini mahvediyorsunuz/mahvedeceksiniz, bu o sütten çok çok ve çok daha zararlı bir şey.acilen gidin tedavi olun.
 
Çocuğa alan bırakın.Yoksa büyüdüğünde özgüven eksikliği yaşayan,iletişim kuramayan,onay almadan tuvalete bile gidemeyen çocuklar yetişmiş oluyor.
Bu arada siz eşinizle ayrı değil miydiniz?
Babanızın yanındaydınız.
Barıştınız mı?
 
Benim adim karpuz .!.:
Evet cnm bak 1 yil geçti aradan sen bile unutamamissin ben nasil unutayimki. Mutfak degilde odada icmis. Esim yapmıyor artik oda cok korkmusti. Ve o biliyor ayni sey tekrarlanirsa onu maf ederim
Genişletmek için tıkla...
Evet ilk okuduğumda da etkilenmiştim bir izmaritten olay yoğun bakıma kadar gitmiş ama çok şükür ki çocuğunuz şuan sağlıklı evet bir anne her zaman tetikte olmalı özellikle dışardayken ben de çok korkuyorum elimi bırakmak istiyor sürekli arabalar vızır vızır evde de güvenlik önlemleri alınca deterjan sivri cisimler kucuk cısımler bıcak yuksek yerler vs. Allahın izniyle bir şey olmaz bu kadar endişe stres sadece cocuga değil size de zarar verir
 
Ben kopekten deli gibi korkarim ama kopek gorunce baskalari varsa cocugumun sevmesi icin yollarim. Esime derim gidin sevin diye. Yaninda asla korkumu soylemem
 
Ondan yapiyor zaten cok severek hemde
 
Sizede cocugunuzada cok uzuldum.

Lutfen yardim alin. Hayati cehennem etmeyin kendinize.

Ah ben buyuk oglumu acaba cok mu pamuklara sardim diye dusunuyorum bu ara. Ama asla sizin gibi olmadim.
Fazla sevgi verdim, kiz kardesine gore sakin uysal cocuk. Belki cinsiyet farki belki Ilk cocuk diye.

Lutfen bu kadar sIk bogaz etmeyin cocugu
 
Kendin de farkındasın bu çok guzel ama gerçekten çocuğa yazık bırak çocukluğunu yaşasın doya doya elbet serbest kalmicak senin gözle çizdiğin sınırlar icerisinde bırak özgürce koşsun yavru bide bu kadar anneye bağımlı çocuk ilerde okulda napacak
Sen yanındayken sorunu çözüyorsun ama tek başınayken sorunların üstesinden nasıl gelecek sürekli yanında olamayacağız kendini hazırlaması gerek dış dünyaya
 
Inan bende etmek istemiyorum. Randevu alicam bunun icin boyle olmaz. Hayat banada onada zorlaşıyor
 
Benim adim karpuz .!.:
Ondan yapiyor zaten cok severek hemde
Genişletmek için tıkla...
Tamam işte bırak oynasın zıplasın, ne yapsın çocuk bizde deneme yanılma yoluyla öğrenmedik mi ne yenir ne yenmez, izmarit yediyse de bundan sonra tadının neye benzediğini biliyor bir daha yemez ki, bu kadar endişelenme bırak zıplasın oynasın kanepede zıplarken yerlere yastık diziyorum ben olurda düşer diye ama yan tarafında oturuyorum koltuğun o da zıplıyor istediği kadar benim ki de hemen hemen aynı yaşta, yani bu şekilde sıkma onu bırak aklı da olgunlaşsın el becerileri de. Yanından ayrılmazsın göz kulak olursun, balkona tek çıkmasın yola tek çıkmasın yeterli. Odalarda dolaşsın bırak ne yapıyor peşinden git gel serbest olsun ❤
 
Haklisin denicez bugun itibariyle soz :)
 
Benim adim karpuz .!.:
Ben oyle olamiyorim iste. Evet okadar yorgunumki zihnen fiziken hiçbirsey yapmak istemiyorum artik surekli uyumak istiyorim oda cocuk uyuyunca uyuyorim bnde cok yiprandim yiprattim malesef
Genişletmek için tıkla...
Sanırım psikolog denemelisin.
Bir de emzirmeyi yavaş yavaş bırakman biraz düzeltebilir.
Ben de 20 ay emzirdim, emzirirken bi tık daha kaygılıydım artık hieeeeççç çocuk de geç, diyorum. Yere düşse içim cızlamıyor ağlamıyorsa bakmoyorum bile. Üfleyip geçiyorum.
Emzirme hormonları kadını biraz hassaslaştırıyor.
Bir de çocugunuz çok mu uysal acaba?
Yani düşünüyorum mesela, beni o kadar yıldırmıştı ki oğlum ağlamalarıyla ona karşı böyle şevkatli olamıyordum. Bi ara o kadar sakin bi dönem geçirdi ki, mesela o dönem ben de ah kıyamam yavruma, yuvada büyük çocuklar iteliyo mudur yavru mu acaba diye düşünceler sarar olmuştu beni.ama sonra yine sürekli ağlayan ruh daraltan kıvama dönünce unuttum , orda kendini savunmasını öğrensin ne üzülücem diye düşünce tarzıma geri döndüm
İlaç çözüm değil, geçici üstünü örtme olur.
Bi psikolog deneyin derim.
Hiç unutmam bir sevgilim olmuştu,
Daha 17 yaşındayken ilk kez annesine rest çekmiş benim için bi toplu taşıma aracı olarak vapura binmiş karşıya geçmişti, annesi arkasından bağırmış, sıkı tutun vapurdan düşme diye
Ne gülmüştüm ya.
Yani bu tip erkekleri düşün kendini biraz geride tut. Sonra bi bakarsın 15 yaşına gelmiş hala diş fırçasına macun sürüp ekmeğine reçel sürüyosun
Evini güvenli hale getir dicem de çocuk olmuş kazzık kadar
O dönemler geçmiş gitmiş artık, 10 aylık bebe değil ki bu..
ama bir de içini çocuğumu kötü yetiştiriyofum diye daraltma yazık sana da.
Adem güneş in kitaplarını okumak belki biraz geri çekilmeni sağlayabilir.
 

Kesinlikle sizi kırmak için yazmıyorum, bilinçlenmeniz için yazıyorum. Benim annem inanılmaz derecede köpekten korkar. Gençliğinde memleketimizde yaşarmış, karlar yağar, yollar kapanır, okula yürümek zorunda kalırlarmış. Yolda da köpek çeteleri olumuş. Köpekler ile ilk iletişimi böyle olduğu için fobisi var. Küçükken annemle sokakta köpek görünce annem çığlık çığlığa elimden tutar beni de korkuturdu. Büyüdük hem ben hem abim köpek korkusundan evin kapısında köpek görelim eve giremez olmuştuk. Ben hala korkuyorum ama aşmaya çalışıyorum. Çünkü arkadaşlarımın besledikleri köpekleri vardı yavaş yavaş alıştırdılar. Benim kokumu tanıyorlar, bir şey yapmıyorlar. Öyle kucağıma alamıyorum ama yanımda yatarken de ses etmiyorum. Yazlıkta sokağımızda orayı mesken tutmuş 3 tane kocaman saldırgan köpek vardı. Annem, abim koşarak arabaya biner, inerlerdi. Marketten sosis, salam, mama aldım, her gün kapımıza koydum. Annemde beslemeye başladı. Şimdi görseniz bizi gördüklerine kedi gibi oluyorlar, bizi yabancılara karşı koruyorlar. Kendimi zorlamasam hayat bana da annem gibi zehir olacaktı. Siz korkuyor olabilirsiniz ama çocuğunuzu bu şekilde kodlamayın.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…