- 12 Temmuz 2006
- 8.474
- 280
- 698

Minik tırtılım, sevimli böceğim, kuzum,
Sana kavuşmak için çok uğraştık bebeğim. Bazen ümitsizliğe kapıldığım anlar oldu, bazen de seni elbet kucağıma alacağım dediğim anlar. Yılmadık bebeğim.Birkaç doktorun çocuğun olmaz demesine rağmen yılmadım, hep dua ettim bebeğim. Doğumdan sonra seni kucağıma aldığımdaki ruh halimi hiçbir zaman kimseye anlatamam.
Kardeşinin gelişine ise hazır değildin tırtılım, daha doğrusu hiçbirimiz hazır değildik. Kardeşinin doğumuyla çok şey değişti, sen dahil. Birden sana "abla" sıfatı yükledik hepimiz. Oysa sen daha 2 yaş 9 aylıktın. Daha doğru dürüst konuşamıyordun bile.O minnacık yüreğin abla olmaya hazır değildiki.
Hatalıyım bebeğim, sanıyorum sana gereken ilgiyi, sevgiyi veremedim.Hep suçluluk hissettim sana karşı. Anlıyorumki iki tane çocuk büyütmek zor, bazen altından kalkamayacağımı düşünüyorum. Heleki yaşlarınız bu kadar yakın olunca hanginize nasıl davranacağımı ,napacağımı bilemiyorum.
Ama şunu biliyorum ki sen ne kadar bana katı davransanda özünde çok yumuşak, çok duygusalsın. Sana bir adım atana, sen on adım atacaksın. hata bendeki bazen sana adım bile atamıyorum.
Özür dilerim minik tırtılım:çok üzgünüm: