- 7 Ekim 2008
- 10.655
- 734
- 413
Evliliğimizin 6.ayından sonra bi bebşimiz olsun istedik öncesin hem erken diye düşündük hemde sartlar uygun değildi eşim kurs görüyordu ayrıydık hazirana kadar...
haziranda tayin yerimiz belli oldu hiç istemediğimiz bi yere geldik Kıbrısa...
burda daha çok istedik bi bi bebişimizin olmasını...
önceden test almıştım bi kac tane sabırsızlanıyordum çünkü hatta günüm gecmedim yapıyordum testlerikaydirigubbakcemile3
yine günüm gecmemişti daha ama hissediyordum bu sefer melegim içimdeydi..
ogun adet olmam gerekiyodu sabah ilk işim test yapmak oldu ama sonucu hissediyordum dedim ya...
testi yaptım sonuc pozitifti:sm_cool:çıldırdım sevinçten o gün eşim nöbetciydi bu özel haberi telefonda vermek istemiyordum çünkü çok önceden planlamıştım nasıl söyleyecegimi...
önceden bi emzik almıştım testi ve emziği hediye pakati yaptım.
eşim sabah gelecekti sabırsızlıkla sabahın olmasını bekledim...
Ve sabah oldu eşim geldi öpüp paketleri verdim actı ve inanamadı gözleri doldu bana sarıldı ve 9 aylık sürec böylece basladı...
9 ay boyunca çok rahat bi hamilelik yasadım kızım beni hiç üzmedi..
hamile gibi degildim hoplaya zıplaya güle oynaya gecti 9 ay. ancak 39 haftada ufak tefek sorunlar basladı yavas yavas.
ayaklarım ellerim yüzüm sisiyordu tansiyonum çok dengesizdi birden yükseliyo birden düşüyordu
40. haftamıda doldurmuştum ama kızım gelmiyo benim sıkıntılarım artıyordu dr um ise bilgi vermmiyor bekleyecegz diyordu
günüm 3gün gecmişti aradım dr.bekliyecez dedi tel.de cumaya kadar oysa cuma 41 haftalık oluyordum ve dr tel. de muayene etmeden bekleyecegiz diyordu
tel. den nasıl anlıyorsa
klava:.tel.i kapattıktan sonra agladım en azından hasteneye yatırır suni sancı verir diye düşünmüştüm ama yok sadece bekleyecegiz diyordu...
ani bi kararla askeri hastaneden randevu aldım ertesi gün gittik muayene oldum ve ertesin sezeryan olacaksın dedi dr.
o ana o kadar rahatladım ki oysa sezeryanı asla ve asla istemiyordum normal dogumum kolay olsun diye yürüyüs egzersiz hamile oryantali hepsini yaptım ama olmadı...
hemen işlemler basladı ben hala inanamıyordum yarın kızım kollarımda olacaktı..aksam eve geldik wc ye gittigimde kahverengi leke geliyordu ara arada sancım oluyodu inş. sabaha kadar dogumum baslar dedim ama baslamadı
muhtemelen 2 gün içinde basladı ama benim günüm 5 gün gecmişti beklemeye sabrım ve cesaretim kalmamıştı bebeğime bişey olmasın korkuyordum
sabah erkenden kalktım saclarımı masaladım süslendim kızıma güzel görünmeliydim... hasteneye gittik nitekim dr da beklemenin çok riskli oldugunu bebeği kaybedebileceğimizi söyledi.hadi artık seni hazırlasınlar dedi:sm_cool:
çok mutluydum hiç korkmadım. önlüğümü giydim eşimi öptüm ve hemşirelerle ameliyathaneye indim.
spinal anestezi oldum iğne yapıldı bacaklarım karıncalanmaya basladı vucudumu ates bastı kalbim çarpmaya basladı fena olmuştum birden
ve dogum basladı saat 9 du ve 9.15 te kızım dogdu çok kibar aglıyordu.
benimde gözlerimden yaslar akıyordu kızımın sesini duymuştum çok tuhaf bi duyguydu. hemsireler hemen götürdüler yıkayıp giydirmeye...
ben birden fenalastım midem bulanıyordu ögürme hissi geliyordu,kalbim çarpıyordu birden ter bosalmıştı
hemen bas kısmımı yükselttiler bu arada dr.lar hep konusuyor beni rahatlatmaya çalısıyorlardı.
megerse tansiyonum yükselmiş bi igne yapınca biden düşmüş ondan fenelaşmıştım...
neyseki kısa sürdü ve cennet kokulumu getirdi hemşire öptürdü güzel kızımı Allahım bu güzeller güzeli benim miydi canım mıydı Aşkımla bizim canımız, parcamız mıydı, ne garip ne hoş ne eşşiz bi duyguydu bu böyle...
dr.lar hemşireler hayran olmuştu kızıma...
hemşire o kadar doguma girdim böyle tertemiz dogan bi bebek görmedim diyordu bana
diger dr.lar da geliyordu kızımı görmeye..
benim dikiş işlemi de bitince baska bi tarafa aldılar bizi yarım saat kadar daha ameliyathanede gözetim altında kaldık.
neyseki sonunda yukarı çıktı eşim sabırsızlıkla bizi bekliyordu görür görmez aşık oldu kızına...
dr.lar geldi kızımın resmini istiyorlardı panoya asacaklarmışyerimseniben
1 saat sonra agrılarım basladı 45 dk çok kötü agrı oldu agrı kesici etki ettikten sonra bi daha yasamadım öyle bi agrı.
aksam yürümeye kaldırdılar çok zorlandım kalbim çarpıyo nefesim kesiliodu.
ertesin gün sabah yine kaldırdılar yürümeye işkence gibiydi çok zorlanıyodum.
neyse dr geldi kontrole dikişlerime baktı gaz cıkardın mı dedi:kedi:yok dedim bak eger öglene kadar çıkarırsan hastaneden çıkarırım seni dedi:roflol:
tabi eve gidecegim diye bana bi güç geldi eşim kızımızı kontrole götürmüştü.iki kişiyle zor kalkerken eve gidecegim diye tek basıma kalkıp yürümeye basladım ve bekleneni gercekleştirdim..:roflol:
hasteneden cıktık...oh evimizdeydik...ertesi gün bi ayaga kalktım bi daha yatmadım 4 günü evimi süpürüp temizledim sanki normal dogum yaptım
kızımın herseyiyle kendim ilgilendim yardım almadan, bu beni çok mutlu etti.hayat şimdi çok farklı ben, eşim, kızım çok mutluyuzAllah mutlulugumuzu bozmasın...
haziranda tayin yerimiz belli oldu hiç istemediğimiz bi yere geldik Kıbrısa...
burda daha çok istedik bi bi bebişimizin olmasını...
önceden test almıştım bi kac tane sabırsızlanıyordum çünkü hatta günüm gecmedim yapıyordum testlerikaydirigubbakcemile3
yine günüm gecmemişti daha ama hissediyordum bu sefer melegim içimdeydi..
ogun adet olmam gerekiyodu sabah ilk işim test yapmak oldu ama sonucu hissediyordum dedim ya...
testi yaptım sonuc pozitifti:sm_cool:çıldırdım sevinçten o gün eşim nöbetciydi bu özel haberi telefonda vermek istemiyordum çünkü çok önceden planlamıştım nasıl söyleyecegimi...
önceden bi emzik almıştım testi ve emziği hediye pakati yaptım.
eşim sabah gelecekti sabırsızlıkla sabahın olmasını bekledim...
Ve sabah oldu eşim geldi öpüp paketleri verdim actı ve inanamadı gözleri doldu bana sarıldı ve 9 aylık sürec böylece basladı...
9 ay boyunca çok rahat bi hamilelik yasadım kızım beni hiç üzmedi..
hamile gibi degildim hoplaya zıplaya güle oynaya gecti 9 ay. ancak 39 haftada ufak tefek sorunlar basladı yavas yavas.
ayaklarım ellerim yüzüm sisiyordu tansiyonum çok dengesizdi birden yükseliyo birden düşüyordu
40. haftamıda doldurmuştum ama kızım gelmiyo benim sıkıntılarım artıyordu dr um ise bilgi vermmiyor bekleyecegz diyordu
günüm 3gün gecmişti aradım dr.bekliyecez dedi tel.de cumaya kadar oysa cuma 41 haftalık oluyordum ve dr tel. de muayene etmeden bekleyecegiz diyordu
tel. den nasıl anlıyorsa
klava:.tel.i kapattıktan sonra agladım en azından hasteneye yatırır suni sancı verir diye düşünmüştüm ama yok sadece bekleyecegiz diyordu... ani bi kararla askeri hastaneden randevu aldım ertesi gün gittik muayene oldum ve ertesin sezeryan olacaksın dedi dr.
o ana o kadar rahatladım ki oysa sezeryanı asla ve asla istemiyordum normal dogumum kolay olsun diye yürüyüs egzersiz hamile oryantali hepsini yaptım ama olmadı...
hemen işlemler basladı ben hala inanamıyordum yarın kızım kollarımda olacaktı..aksam eve geldik wc ye gittigimde kahverengi leke geliyordu ara arada sancım oluyodu inş. sabaha kadar dogumum baslar dedim ama baslamadı
muhtemelen 2 gün içinde basladı ama benim günüm 5 gün gecmişti beklemeye sabrım ve cesaretim kalmamıştı bebeğime bişey olmasın korkuyordum
sabah erkenden kalktım saclarımı masaladım süslendim kızıma güzel görünmeliydim... hasteneye gittik nitekim dr da beklemenin çok riskli oldugunu bebeği kaybedebileceğimizi söyledi.hadi artık seni hazırlasınlar dedi:sm_cool:
çok mutluydum hiç korkmadım. önlüğümü giydim eşimi öptüm ve hemşirelerle ameliyathaneye indim.
spinal anestezi oldum iğne yapıldı bacaklarım karıncalanmaya basladı vucudumu ates bastı kalbim çarpmaya basladı fena olmuştum birden
ve dogum basladı saat 9 du ve 9.15 te kızım dogdu çok kibar aglıyordu.
benimde gözlerimden yaslar akıyordu kızımın sesini duymuştum çok tuhaf bi duyguydu. hemsireler hemen götürdüler yıkayıp giydirmeye...
ben birden fenalastım midem bulanıyordu ögürme hissi geliyordu,kalbim çarpıyordu birden ter bosalmıştı
hemen bas kısmımı yükselttiler bu arada dr.lar hep konusuyor beni rahatlatmaya çalısıyorlardı.
megerse tansiyonum yükselmiş bi igne yapınca biden düşmüş ondan fenelaşmıştım...
neyseki kısa sürdü ve cennet kokulumu getirdi hemşire öptürdü güzel kızımı Allahım bu güzeller güzeli benim miydi canım mıydı Aşkımla bizim canımız, parcamız mıydı, ne garip ne hoş ne eşşiz bi duyguydu bu böyle...
dr.lar hemşireler hayran olmuştu kızıma...
hemşire o kadar doguma girdim böyle tertemiz dogan bi bebek görmedim diyordu bana
diger dr.lar da geliyordu kızımı görmeye..
benim dikiş işlemi de bitince baska bi tarafa aldılar bizi yarım saat kadar daha ameliyathanede gözetim altında kaldık.
neyseki sonunda yukarı çıktı eşim sabırsızlıkla bizi bekliyordu görür görmez aşık oldu kızına...
dr.lar geldi kızımın resmini istiyorlardı panoya asacaklarmışyerimseniben
1 saat sonra agrılarım basladı 45 dk çok kötü agrı oldu agrı kesici etki ettikten sonra bi daha yasamadım öyle bi agrı.
aksam yürümeye kaldırdılar çok zorlandım kalbim çarpıyo nefesim kesiliodu.
ertesin gün sabah yine kaldırdılar yürümeye işkence gibiydi çok zorlanıyodum.
neyse dr geldi kontrole dikişlerime baktı gaz cıkardın mı dedi:kedi:yok dedim bak eger öglene kadar çıkarırsan hastaneden çıkarırım seni dedi:roflol:
tabi eve gidecegim diye bana bi güç geldi eşim kızımızı kontrole götürmüştü.iki kişiyle zor kalkerken eve gidecegim diye tek basıma kalkıp yürümeye basladım ve bekleneni gercekleştirdim..:roflol:
hasteneden cıktık...oh evimizdeydik...ertesi gün bi ayaga kalktım bi daha yatmadım 4 günü evimi süpürüp temizledim sanki normal dogum yaptım
kızımın herseyiyle kendim ilgilendim yardım almadan, bu beni çok mutlu etti.hayat şimdi çok farklı ben, eşim, kızım çok mutluyuzAllah mutlulugumuzu bozmasın...
Son düzenleme:
askeri hastanede sezaryanla doğurdum sizin yazınızı okurken ameliyat acılarımı ve sonrasındakileri birdaha yaşadım ama herşeye rağmen anne olmak çok güzel ve herşeye değer...
