Çaresiz Hissediyorum

Merhaba Sevgili Kadınlar Kulübü Üyeleri,
Buraya yazarak sizlerden bir fikir almak istedim.
Ben yaklaşık 2 yıllık evli bir kadınım. 24 yaşındayım.
Eşim 32 yaşında , endüstri mühendisi.
Sorun şu ki; eşim yaklaşık 2 aydır işsiz. Ben de bir ofiste çalışıyorum ve 1000 tl maaş alıyorum. Yol parası ve yemeği çıkarınca geriye kalıyor 600 civarı bir rakam.
Evimiz kira ve kira bedeli ; 550 TL. Doğalgaz+ Elektrik+Su=Minimum : 180 TL
Şansımıza birikmişimiz vardı. Ev peşinatı için kullanacaktık şimdilik onunla idare ediyoruz. Ama bizi en fazla 2 ay daha idare eder diye düşünüyorum.
Soruna gelince ; eşimin iş bulamayacağını düşünüyorum.O kadar çok iş görüşmesine gitti, hiçbir dönüş olmadı. Biz sizi ararız dediler aramadılar. Şu an ingilizce kursuna gidiyor ama öğrenebileceğini sanmıyorum çünkü şimdiye kadar defalarca gitmiş.
Eşim işsiz olduğunu , ailelerimizin bilmesini istemiyor. Bu durumda sürekli yalan söylemek zorunda kalıyoruz.
Benim ailem de , onun ailesi de sürekli beklenti içinde olan insanlar. Maddi ve manevi açıdan.
O kadar bunalmış ve kapana sıkışmış hissediyorum ki. Dün gece intihar etmeyi düşündüm. Çünkü kaldıramıyorum artık. Güçlü görünmeye çalışmaktan bıktım. Yalandan gülmekten bıktım.

Siz olsaydınız ne yapardınız?
Teşekkürler şimdiden.

zor bir durum fakat Allah büyüktür.

intihar düsünceniz cok yanlis.
hayatta neler neler var, en büyük derdiniz bu olsun.

yokmu bi fabrika falan esinizin asgari ücrete calisabilecegi?
hangi sehirdesiniz? yani asgari ücret alsa gecinebilirsiniz diye düsünüyorum.

Ailelerinizin maddi ve manevi açıdan beklenti içinde olmaları demek sizin bunu yapmanız gerektiği anlamına gelmiyor ki.
Herkesin beklentisini siz karşılayamazsınız. Öncelikle kendinizi buna inandırın. Sorumluluğunu omuzlarınızda taşımaktan vazgeçin.

İkincisi, işsiz olmak utanılacak bir şey değil. Ailelerle paylaşılmayacak da kiminle paylaşılacak ki dertler. Yani düğünümüze, sevinçli günümüze gelip paylaşıyorlar da zor günümüzde neden yanımızda olmuyorlar. Kırk kat yabancıdan destek beklemiyoruz ki, ailemiz bunlar yani.

Üçüncüsü, eşinizin mesleği gayet iyi bir meslek. 2 ay iş bulamadı diye hemen karamsarlığa kapılmayın. Birikiminizle devam edin, elbet o da iş bulacak kısa zamanda.

Güçlü görünmeye çalışmayın, yalandan da gülmeyin. Derdiniz sıkıntınız varsa da var, hepimizin derdi var. Ama bir şekilde halloluyor. Paylaşmadığınızda sizi daha çok üzecek, daha çok karamsarlığa itecek.

Önce sakin olun. Madem biraz birikiminiz var, biraz idare etmeye çalışın bu günleri. Sonuçta ne için birikim yapıyoruz? Zor günler için değil mi?

Sakin olun. Buraya yazmaya devam edin.

Zaman.. Maddi sıkıntı çok zor kesinlikle katılıyorum ama bakın en azından sen çalışıyorsun. İş yerinde olmak bile bir süreliğine derdi unutturuyor.
Sıkıntı bir yere kadar bunu eşine yansıtmamayı ve bu derterin bir gün biteceğini hissettir.
kesinlikle de ailelerle paylaşın bu durumu..

dumb .!.:

Merhaba Sevgili Kadınlar Kulübü Üyeleri,
Buraya yazarak sizlerden bir fikir almak istedim.
Ben yaklaşık 2 yıllık evli bir kadınım. 24 yaşındayım.
Eşim 32 yaşında , endüstri mühendisi.
Sorun şu ki; eşim yaklaşık 2 aydır işsiz. Ben de bir ofiste çalışıyorum ve 1000 tl maaş alıyorum. Yol parası ve yemeği çıkarınca geriye kalıyor 600 civarı bir rakam.
Evimiz kira ve kira bedeli ; 550 TL. Doğalgaz+ Elektrik+Su=Minimum : 180 TL
Şansımıza birikmişimiz vardı. Ev peşinatı için kullanacaktık şimdilik onunla idare ediyoruz. Ama bizi en fazla 2 ay daha idare eder diye düşünüyorum.
Soruna gelince ; eşimin iş bulamayacağını düşünüyorum.O kadar çok iş görüşmesine gitti, hiçbir dönüş olmadı. Biz sizi ararız dediler aramadılar. Şu an ingilizce kursuna gidiyor ama öğrenebileceğini sanmıyorum çünkü şimdiye kadar defalarca gitmiş.
Eşim işsiz olduğunu , ailelerimizin bilmesini istemiyor. Bu durumda sürekli yalan söylemek zorunda kalıyoruz.
Benim ailem de , onun ailesi de sürekli beklenti içinde olan insanlar. Maddi ve manevi açıdan.
O kadar bunalmış ve kapana sıkışmış hissediyorum ki. Dün gece intihar etmeyi düşündüm. Çünkü kaldıramıyorum artık. Güçlü görünmeye çalışmaktan bıktım. Yalandan gülmekten bıktım.

Siz olsaydınız ne yapardınız?
Teşekkürler şimdiden.

Genişletmek için tıkla...

Valla bence söyleyin eşinizin çalışmadığını. Benim devlet kurumunda çalıştığı halde borcumuz da olmamasına rağmen yetiştiremiyoruz. Tam yetiyor diyeyim. Kimseye söyleme diyor eşim. Ben kayın valideme söyledim. Onlar da bize maddi manevi destek oluyor sağ olsunlar. Evlenip gitmişsiniz, ailelerinizin yardım beklemesi çok saçma. Ayrıca eşiniz kursa girmekle de hata etmiş, İngilizce sadece kursa gitmekle öğrenilecek bir dil değil ki. Çok pratik yapması lazım. Kursları da görüyoruz işte. Ben kursa gidip de şakır şakır ingilizce konuşanı hiç görmedim. Ya yurt dışına gitmesi lazım ya da aile içinde evde sürekli konuşulması lazım. Bizim ailemiz öyle yaptı. Her neyse intihar etmeyi düşünmene anlam veremiyorum. Evin reisi sen misin sen niye intihar ediyorsun? İlla biri edecekse eşin etsin. Sanki derdiniz azmış gibi bir de başınıza kurs çıkarmış. Ben eşinizin işe alınmamasını da anlayamıyorum üzülerek. Bunca sektöre girdim mesleğimle alakalı ya da alakasız, daha hiç olumsuz yanıt almadım. Her işe alındım. İş görüşmesinde kendinden emin davranmıyor olabilir. Ya da karşı tarafı etkileyemiyor olabilir. Biraz bu konuda geliştirsin bence kendini

Cnm benim her issiz kalan intihar etseydi yeryuzunde insan kalmazdi suan esinin sana ihtiyaci var. En basta ailelerin bilmesi sart. Issizlik ayip utanilacak birsey degil. En azindan kendi ailesi bilsin.

Esinde isin buyugune kucugune bakmicak calisacak . Baska care yok . Allah yardimciniz olsun

Bikere intihar etme düşüncenizi şöyle bir kenara atın.Bu bir çözüm değil.Ailelere söylemek şu durumda mantıklı.
2004 senesinde bir yerde çalışıyordum.Satış temsilcisi olarak.Neyse 55 yaş civarı sürekli gelen müşterim vardı.Hali ile biraz sohbetimiz de olmuştu.
Kızı bir tekstil firma sahibi ile evlenmiş ve çocuğuda olmu.Adamın o zaman parası baya varmış.En lüx semtten ev eşe araba vs.Neyse adamcağız batmaya başlamış,işleri bozulmuş.Evi ,arabayı satmış.Sıfırdan başlamak için.Ama eşi (yani bu teyzenin kızı) o dönem intihar etmiş.Nedeni birden yokluğa düşmek.
Adam tekrar evlenmiş 2 yıla işini düzeltmiş evini almış.
Eee şimdi ne oldu yani?
Çocuk anasız kaldı.
Bu kadar kolay olmamalı insanın kendi hayatına son vermesi.
Sabır edin.Allah muhakkak bir yerden kapı açar.

Ailenize soyleyin bence, boyle tek basiniza gemiyi yurutmeye calisirsaniz elbette yorulur, gucsuz hissedersiniz..

Allah yardimciniz olsun, ama esinizin ailesi muhakkak bilmeli bence..ogullari calisamiyorsa kendileri yardim edicek,milletin kizini alipda oyle acliga mahkum etmek yoook oyle..

Kendi alanında iş bulamıyor olması işsiz güçsüz gezmesi demek değil. Daha iyisini bulana kadar idareten de olsa bir işe girmeli eşiniz. Hazıra dağ dayanmaz daha ne kadar böyle gidecek? Ailelere gerçek durumunuzu söylemezseniz beklenti içinde olmaya devam edecekler.

yol paranız ve yemek paranız maaşınızdan neredeyse 400 gitmesine sebep oluyorsa, ve 1000 liraya calışıyorsanız siz de mümkün olduğunca iş bakın bence.
yol yemek dahil olan işlerden edinmeye calışın.
ayrıca evinizden de birşeyler goturebilirsiniz.
eşiniz de kendi alanından olmayan işlerden de başvurular yapmalı. orada çalışırken de işgoruşmelerine devam eder.
ailelere soylemek istememesinden gurur yaptıgı anlaşılıyor, ama gurur karın doyurmuyor.
siz niye intaharı düşünüyorsunuz ki?

dua edin bol bol...aileler neden maddi beklenti içindeler onu anlamadım..manevi tamam ama maddi fazla bence..neyse inşallah iş bulur bir an önce...

dumb .!.:

Merhaba Sevgili Kadınlar Kulübü Üyeleri,
Buraya yazarak sizlerden bir fikir almak istedim.
Ben yaklaşık 2 yıllık evli bir kadınım. 24 yaşındayım.
Eşim 32 yaşında , endüstri mühendisi.
Sorun şu ki; eşim yaklaşık 2 aydır işsiz. Ben de bir ofiste çalışıyorum ve 1000 tl maaş alıyorum. Yol parası ve yemeği çıkarınca geriye kalıyor 600 civarı bir rakam.
Evimiz kira ve kira bedeli ; 550 TL. Doğalgaz+ Elektrik+Su=Minimum : 180 TL
Şansımıza birikmişimiz vardı. Ev peşinatı için kullanacaktık şimdilik onunla idare ediyoruz. Ama bizi en fazla 2 ay daha idare eder diye düşünüyorum.
Soruna gelince ; eşimin iş bulamayacağını düşünüyorum.O kadar çok iş görüşmesine gitti, hiçbir dönüş olmadı. Biz sizi ararız dediler aramadılar. Şu an ingilizce kursuna gidiyor ama öğrenebileceğini sanmıyorum çünkü şimdiye kadar defalarca gitmiş.
Eşim işsiz olduğunu , ailelerimizin bilmesini istemiyor. Bu durumda sürekli yalan söylemek zorunda kalıyoruz.
Benim ailem de , onun ailesi de sürekli beklenti içinde olan insanlar. Maddi ve manevi açıdan.
O kadar bunalmış ve kapana sıkışmış hissediyorum ki. Dün gece intihar etmeyi düşündüm. Çünkü kaldıramıyorum artık. Güçlü görünmeye çalışmaktan bıktım. Yalandan gülmekten bıktım.

Siz olsaydınız ne yapardınız?
Teşekkürler şimdiden.

Genişletmek için tıkla...

intihar etmek çok saçma bir düşünce. hepimizin bunaldığı günler oluyor. rabbim herkesi bir dönem birşeyle sınıyor. bu da sizin sınavınız allahtan birikiminiz varmış. ya oda olmasaydı. eşiniz bir iş bulur merak etmeyin.

Idizlik maasi almiyormu esin en azindn yarari olucaktir.. 6 ay bende 950 tl isizlik maasi aldim bence hemen iskura basvursun is bulasiya kadar birz rahatlatir sizi. Ayrica ailesine bu durumu soylemeniz gerektigini soyleyins ikna edin bu durumda en azindn sizden beklentisi olmaz. Siz kotu olmazsnz bu sekilde konuya girebilirsiniz. Gervi evlenmis bi insndan ne maddi destek istiyebiliyolr anlamis degilim. Alah yardimcin olsun canım ama intihar falan saķiñ haaaa ole birsey dusunme hic birsey senin canindan kiymetli olamaz.. en kotu ihtimal kendi mesleginden is bulasiya kdr nrml bi yere girsin esiniz .. o sirada is gorusmelerini yine yapsin..

Canim sabırlı ol. Benim amcam gül gibi işinden "kendi işimin patronu olayim" diyerek ayrıldı yeni yer açtı kisa sürede de battı. Ki onun eşi de çalışmıyordu ve biri 2 aylik diğeri 2 yaşında çocukları vardi. Bütün aile seferber olduk resmen, dükkan kapatmakla is bitmiyor dağ kadar borcu vardı aksi gibi kabul edildigi iş de yok. Herkes sizin durumunuz gibi arariz diyorlardi aramiyorlardi. O borcu kapatmak icin neler olmadi ki babamin butun kredi kartlari kapandi limit yok ne bileyim dedem bir evleri vardi onu sattı, o aralar da bi anda amcam bekledigimizden cok çok iyi bir işe kabul edildi. Yani demek istedigim ailelerin cok faydasi oluyor bu günlerde bence soylemelisiniz. Bu gunler icin degil de ne zaman icin var aile

Ailelerinize söyleyin utanılacak bişey değil ki işsiz olmak.eşiniz geçici olarak garsonluk bile yapabilir