Kendimi rahatlatmak adına yazıyorum derdimi anlamayan insanların içinde çok yalnızım. 5 yıllık evliyim eşimi çok severek evlendim. kayınvaldemin beni istemediğini evlendikten sonra öğrendim haliyle ne yapsam yaranamadım. Kendimi sevdirmek adına da değil Allah rızası için elimden gelen her özveriyi gösterdim. Normal bir kayınvaldenin gelininden beklediği her türlü hürmeti saygıyı fazlasıyla gocunmadan benimseyerek yaptım.Bu konuda vicdanım son derece rahat. Kendisi sözde modern bir bayan. Bende kariyerine önem veren biriyim. İyi bir kurumda çalışıyorum. Eşim çok merhametli çok insancıl bir insan. Bana göre tek eksisi annesine aşırı derecede bağlılığı; sanırım bu nedenden evliliğim bitmek üzere. dünyalar tatlısı bir kızım var. Zaten o olmasaydı şimdi çoktan ayrılmıştık. Kayınvaldeme gelince inanılmaz bir insan her şeyin altında bir şey arıyor birde bu yanlış anladığı şeyleri sanki kendisine kasıtlı yapılmış gibi oğluna anlatıyor. Oğlunu dolduruyor desek daha doğru. Birde kayınvaldem tek başına aslında iyi bir insan ama beni çekemeyen insanlar tarafından çok dolduruşa geliyor. Bunlardan biri eltim. Hala nasıl bir insan olduğunu çözmüş değilim. Ama içinde Allah korkusu olmayan bir insan. Bi defa tepeden tırnağa zırıl zırıl cehalet akıyor. Ortak hiç bir noktamız yok. Hiç çalışmamış ortam görmemiş. Ama ona sorsanız kendisi gibi cahil insanlarla akşama kadar çay sigara dedikodu yapmak ortam
Ya gerçekten küçümsediğim için değil yani bana zarar verdiği için belkide bu kadar yeriyorum. Ama başka türlü bir tarifi yok kendisinin. Yalan söylemekten iftira atmaktan kaçınmayan bir insan. Eşi desen tencere kapak. Zaten ben şaşırıyorum bu kadar fesat insanın ortasında eşim nasıl bu kadar iyi ve görmüyor. yani anlayacağınız kayınvaldemin bana düşmanlığının en büyük sebebi eltim. Eltim kayınvaldemi kullanıyor kayınvaldem eşimin iyi niyetini. Doğumdan sonra işe başladığımda kızıma ancak bana laf söylemeden bir hafta bakabildi. Sonrası çok zor günler geçirdim annemin yanına yerleştim hafta içi, hafta sonu artık benimseyemediğim evime
Eşime karşı çok öfkeliyim yalnız kaldığımızda ben her konuda haklıyım ama annesiyle kaldığında annesi. Hiç bir şekilde beni korumuyor neden böyle söylüyosun oda benim karım demiyor. Ve yaptığım onca fedakarlığa rağmen hala hiçbiri görülmüyor. Artık ne düşüneceğimi ne hissedeceğimi bilmiyorum. Rabbim sadece beni o insanlardan uzak kılsın onu istiyorum. Eşimi görmek sesini bile duymak istemiyorum. Artık 5 senenin sonunda dolduğumu hatta taştığımı görebiliyorum. Birde şu var kayınvaldemle asla karşı karşıya gelmedim hep seviyemi korudum hiç bir şekilde saygısız davranmadım Rabbim bilir. O yüzden artık yeter diyorum ve Rabbime havale ediyorum. Ama eşime göre onun birtek annesi zehir olsa içilirmiş. Beni ne kadar yıprattıklarının farkında bile değil. 5 yıl öncesine baktığımda o aşık olduğum adamı tanıyamıyorum. Hep tek taraflı üzülen ezilen hatta tükenen sadece ben. Artık kendimi sadece kızıma adadım bunlarıda çok sağlam bir pskolojiyle yazmıyorum çünkü yazarken gözyaşlarıma malesef engel olamıyorum (en zayıf özelliğim) Aileme gelince onlar sonuna kadar ellerinden geleni yaptılar ama onlarda şu anda çaresiz. Bana bıraktılar. Bu arada benim ailem de benim gibi asla onlarla karşı karşıya gelmediler. Bir araya geldiklerinde hiç birşeyden habersiz gibi davrandılar. En son tek varlığım annem gözyaşları içinde eşime benim çocuğumu mahvettiniz dedi 5 yılın birikimiyle. Sonuç kayınvaldemin egosu ve bana karşı anlayamadığım düşmanlıkları yüzünden ; onca özveriye onca fedakarlığa rağmen ömrümden boşa geçen bir beş sene. Elbet benimde hesabını soracağım zaman gelicek ama bu dünyada değil. Diyorumya ben rabbime havale etiim. Ona sığındım. Allahım yollarını açık etsin.

