Merhaba sevgili kadınlar kulübü üyeleri hepinize sevgilerimi sunuyorum hayatta burda yazan deneyimlerden çokça faydalandım ama bu sefer ne yaptıysam bir çözüm bulamadım kardeşlerim. Annem ve babam rahmetli oldu ve evin tek çocuğu olarak sığınacak başka kimsem yok. İlk evliligimden 15 yaşında bir kızım var kimsem olmadığı için o zaman yanıma alamadım ayrildigimda 1bucuk yaşındaydı. Çalıştım çabaladım garsonluk yaptım tek başına ev tuttum ama kızımı yanıma alamadim çünkü saatleri uymadi . Daha erken vakitler cikabilecegim bir işte çalışmam kiramı bile veremeyecek maaşlara olduğu için bir kaç yil öyle devam etti. Sonra karşıma şimdiki eşim çıktı ve ben 24 yaşındaydım iyiydi herşey bir süre görüşme sonucu evlendik bu sefer kızımı eski eşimin ailesi vermedi ve benimle uzun süre gorusturmedi . Zamanla bir kızımız oldu şimdi 4 yaşında evdeyim ve çalışmıyorum ilk evliligimde şiddet yüzünden bitmişti ama ikinci evliligimde de birşey değişmedi eşimden ağza alınmayacak hakaretler duyuyorum karşılık verdiğimde yada böyle yapma diye cikistigimda tekme yada tartaklanma şeklinde darp ediliyorum ona göre bu dayak değil ki önceden soluksuz kalana kadar boğazımı sıktığı vurup morartigi da çok olmuştur. Yani yenebilecek tüm dayak şekillerini tattım bu hayatta. Az çok neler yaşadığımı özetlemeye çalıştım ailem yada akrabalarım diyebilecek kimsem yok arkadaşım bile yok vasifsizim 35 yaşındayım iş bulmakta problem yaşıyorum bulsam bile çocuğuma bakacak kimse olmadığı için çalışma saatleri kreş saatleriyle uygun bir iş nasıl bulacağım asgari ücretle bu hayat pahalılığında nasıl gecinecegim bana bir yol gösterecek akıl verecek sıkıntımı paylaşacak arkadaşlardan yorumlarını bekliyorum böyle durumda kalmış başarmış kimseler var mı? Sevgiler buraya kadar okuyan herkese