Çekingenlik sorunu :(

loveyourselff · 21 Kasım 2017

Arkadaslar merhaba 21 yasindayim sosyal anksiyete ve hastalik takintisi sorunlarim var hem psikolog hem psikiyatrla görüşüyorum fakat çekingen kişilik bozuklugumda var artidan

kişilik bozukluklari düzelmiyor mu tamamen

yani eleştirilerden cok etkileniyorum bu durumun tamamen düzelmeyecegini duydum öyle mi

(

Annwyl · 21 Kasım 2017

Tamamen düzelmese bile kontrol altına alabileceğin hale gelmesi senin için yeterli olmaz mı? Eleştirileri çok kafaya takmayacağın ama üstünde düşünüp kendini değiştirmeye çalışacağın seviyeye kadar inse bu durum tamamen düzelmesinden daha iyi olurdu bence.

Çekingen olmanın nesi kötüymüş canım. Ben de çekingenim :KK53:

loveyourselff · 21 Kasım 2017

Hayatımda cogu fırsatı kaçırdım bu problem yüzünden artik kurtulmak istiyorum cok da mutsuzum.Ama tamamen düzelmezse diye korkmaya basladim.Yani sanki düzelmezse ömür boyu mutsuz bir insan olacakmisim gibi geliyor

N e v a · 21 Kasım 2017

Kişilik bozukluğu çekingenlik benim de sorunumdu. Şu an evliyim başka bir ülkedeyim. Ne eş ne dost var. Ailem de Türkiye’de..
Burda kendi kendimi geliştirip sosyalleşmeye ve kişiliğimi pekiştirmeye başladım.
Kişilik bozukluğu bizim tercihimiz değil.. Suçumuz da değil..
Kişiliği oluşmayan bir insanın, böyle olmasının temelinde ailesi yatıyor.
Aile çocuğa söz hakkı vermediği zaman, her konuda müdahale ettiği zaman çocuk çelişkide kalıyor ve pısırık sessiz bir kişi oluyor.
Ya en konuşulması gereken yerde bile konuşmayıp susuyordum.
Bir insan kendini neden savunamaz, bundan neden çekinir ki ?
Tek nedeni var o da ebeveynler...

Similo · 21 Kasım 2017

Bncede bu konunun tek suclusu aileler

loveyourselff · 21 Kasım 2017

_Ruzgargulu_ .!.:
Kişilik bozukluğu çekingenlik benim de sorunumdu. Şu an evliyim başka bir ülkedeyim. Ne eş ne dost var. Ailem de Türkiye’de..
Burda kendi kendimi geliştirip sosyalleşmeye ve kişiliğimi pekiştirmeye başladım.
Kişilik bozukluğu bizim tercihimiz değil.. Suçumuz da değil..
Kişiliği oluşmayan bir insanın, böyle olmasının temelinde ailesi yatıyor.
Aile çocuğa söz hakkı vermediği zaman, her konuda müdahale ettiği zaman çocuk çelişkide kalıyor ve pısırık sessiz bir kişi oluyor.
Ya en konuşulması gereken yerde bile konuşmayıp susuyordum.
Bir insan kendini neden savunamaz, bundan neden çekinir ki ?
Tek nedeni var o da ebeveynler...

Benim de aynısı annem özellikle herzaman benim yapmam gereken seyleri bile hep o yapardi böyle böyle ben de hep onsuz bisey yapamayınca kendimi beceriksiz hissettim hep.. yani cok ugrassak bile degistiremez miyiz bu durumu ben buna cok üzüldüm

(

captain price · 21 Kasım 2017

loveyourselff .!.:
Benim de aynısı annem özellikle herzaman benim yapmam gereken seyleri bile hep o yapardi böyle böyle ben de hep onsuz bisey yapamayınca kendimi beceriksiz hissettim hep.. yani cok ugrassak bile degistiremez miyiz bu durumu ben buna cok üzüldüm (

niye değiştireyemeyesiniz ki? tedavi de görüyosunuz.

loveyourselff · 21 Kasım 2017

captain price .!.:
niye değiştireyemeyesiniz ki? tedavi de görüyosunuz.

Sadece Sosyal fobi olunca üstüne giderek yeniliyor ama kişilik bozuklugu tamamen düzelmiyormus galiba ona cok üzüldüm

N e v a · 21 Kasım 2017

loveyourselff .!.:
Benim de aynısı annem özellikle herzaman benim yapmam gereken seyleri bile hep o yapardi böyle böyle ben de hep onsuz bisey yapamayınca kendimi beceriksiz hissettim hep.. yani cok ugrassak bile degistiremez miyiz bu durumu ben buna cok üzüldüm (

Ağaç yaşken eğilir derler ya canım..
Aza indirebilirsin toplum içine girerek, sosyalleşerek.
Mesela tek başına alışverişe çıkarak ya da yürüyüşe çıkarak..
Aslinda ne kadar kötülük yaptığının farkında değiller böyle aileler.
Sorsan yemedik yedirdik, içmedik içirdik diyorlar.
Tamam bunları yaptınız da çocuğa verilen eğitim ne olacak..
Bak büyüdük olgunlaştik ama kişiliğimiz oturmadı..
Bol bol kitap oku.. Kendini geliştir.
Ben öyle yapıyorum. Bi evladım var ikincisi yolda, onlara nasıl iyi bir anne olurum çabasıyla bilinçlenmeye gayret ediyorum.
Kendini eve kapatma..

CanEs · 21 Kasım 2017

Bende aşırı çekingendim tiyatroya gittim ondan sonra açıldım. Çok aman aman değilim ama gene eskiye nazaran derdimi anlatıyorum en azından. Bu sorunu aşman lazım yoksa çok üstüne gelirler her yerde haklıda olsan haksız olursun kendini savunamadığın için. İpin ucunu bir tut gerisi kendiliğinden gelir.

loveyourselff · 21 Kasım 2017

CanEs .!.:
Bende aşırı çekingendim tiyatroya gittim ondan sonra açıldım. Çok aman aman değilim ama gene eskiye nazaran derdimi anlatıyorum en azından. Bu sorunu aşman lazım yoksa çok üstüne gelirler her yerde haklıda olsan haksız olursun kendini savunamadığın için. İpin ucunu bir tut gerisi kendiliğinden gelir.

Çalışıcam ben de canim elimden geleni yapicam sen de de başarısızlık korkusu var miydi ya yapamazsam diye

baklavacheesecake · 21 Kasım 2017

_Ruzgargulu_ .!.:
Kişilik bozukluğu çekingenlik benim de sorunumdu. Şu an evliyim başka bir ülkedeyim. Ne eş ne dost var. Ailem de Türkiye’de..
Burda kendi kendimi geliştirip sosyalleşmeye ve kişiliğimi pekiştirmeye başladım.
Kişilik bozukluğu bizim tercihimiz değil.. Suçumuz da değil..
Kişiliği oluşmayan bir insanın, böyle olmasının temelinde ailesi yatıyor.
Aile çocuğa söz hakkı vermediği zaman, her konuda müdahale ettiği zaman çocuk çelişkide kalıyor ve pısırık sessiz bir kişi oluyor.
Ya en konuşulması gereken yerde bile konuşmayıp susuyordum.
Bir insan kendini neden savunamaz, bundan neden çekinir ki ?
Tek nedeni var o da ebeveynler...

Aynı durum bende de var. Büyükler arasında büyüdüm yani benden de her konuda olgunluk beklendi. Şimdi oda arkadaşım beni baya eziyor kendimi savunmayıp hala kendimi suçlamaya çalışıyorum

2ba- · 21 Kasım 2017

_Ruzgargulu_ .!.:
Kişilik bozukluğu çekingenlik benim de sorunumdu. Şu an evliyim başka bir ülkedeyim. Ne eş ne dost var. Ailem de Türkiye’de..
Burda kendi kendimi geliştirip sosyalleşmeye ve kişiliğimi pekiştirmeye başladım.
Kişilik bozukluğu bizim tercihimiz değil.. Suçumuz da değil..
Kişiliği oluşmayan bir insanın, böyle olmasının temelinde ailesi yatıyor.
Aile çocuğa söz hakkı vermediği zaman, her konuda müdahale ettiği zaman çocuk çelişkide kalıyor ve pısırık sessiz bir kişi oluyor.
Ya en konuşulması gereken yerde bile konuşmayıp susuyordum.
Bir insan kendini neden savunamaz, bundan neden çekinir ki ?
Tek nedeni var o da ebeveynler...

Çocuğumu yetiştirirken okudukça, araştırdıkça ebeveynlerin ne kadar hatalı çocuk yetiştirdiklerini görüyorum.
Okudukça en çok kendi anne-babama kızıyorum elimde olmadan.

Eskiden 'yaramaz' bir çocuk gördüğümde anne babasına acırdım.
Şimdi ise çocuğun haline çok üzülüyorum neden bu durumda olduğunu bildiğim için.
0-6 yaş arasında bütün kişiliğimiz oluşuyor, anne-babalar çok duyarlı olmalı.

Konu sahibi eminim ki üstesinden gelebilirsin, en azından hayatını etkilemeyecek düzeye inmesini sağlayabilirsin diye umuyorum, lütfen karamsar olma.

N e v a · 21 Kasım 2017

myhappyending .!.:
Aynı durum bende de var. Büyükler arasında büyüdüm yani benden de her konuda olgunluk beklendi. Şimdi oda arkadaşım beni baya eziyor kendimi savunmayıp hala kendimi suçlamaya çalışıyorum

Bu durum evliliğe de yansıyor gerçekten.
Haklı olduğum yerde bile kendimi savunamayip suçlu olduğumu hissetmeme neden oldu bi çok kez.
Ve bu istemsizce olan bir durum.
Çocukluktan kalan birşey.
Lütfen bizler bilinçli olalım da gelecek nesillere kişilik bozukluğu olan evlatlar yetiştirmeyelim..

CanEs · 21 Kasım 2017

loveyourselff .!.:
Çalışıcam ben de canim elimden geleni yapicam sen de de başarısızlık korkusu var miydi ya yapamazsam diye

He olmazmı. Ailem sağolsun yapamazsın edemezsin beceremezsinlerle büyüdüm. Ama hep başardım.

N e v a · 21 Kasım 2017

Kızını dövmeyen dizini döver lafı vardır bir de..
Güya yapılan yanlışta popomuza popomuza vurulmazsa o yanlışı tekrar eder, terbiyesiz alışırız..
Yok öyle birşey..
Savunmasız masum olarak geldiğimiz dünyada yol göstericimiz anne babamız. Ama yeri gelince dövme hakkını da kendilerinde buldular.
Zira ben öğretmeye çalıştıkları şeyden çok, attıkları dayaklari hatırlayıp öfke besliyorum..

2ba- · 21 Kasım 2017

_Ruzgargulu_ .!.:
Zira ben öğretmeye çalıştıkları şeyden çok, attıkları dayaklari hatırlayıp öfke besliyorum..

Çok haklısın

Bizim zamanımızda cehalet vardı, biz böyle gördük deyip işin içinden çıkıyorlar maalesef.

Kajmery34 · 21 Kasım 2017

Herkesin derdi cok baska . Bende asiri sosyalim bu da emin olun sorun. Biraz kendinizi olumlu pekistirseniz... Hani kendi kendinizi telkin ederek

baklavacheesecake · 21 Kasım 2017

_Ruzgargulu_ .!.:
Bu durum evliliğe de yansıyor gerçekten.
Haklı olduğum yerde bile kendimi savunamayip suçlu olduğumu hissetmeme neden oldu bi çok kez.
Ve bu istemsizce olan bir durum.
Çocukluktan kalan birşey.
Lütfen bizler bilinçli olalım da gelecek nesillere kişilik bozukluğu olan evlatlar yetiştirmeyelim..

Yani tamam tabii ki çocuk çok yaramazlık yapmamalı uslu olmayı da bilmeli, büyüklerine saygılı olmalı ama tamamen susmak empoze edilmemeli.
Hiç unutmam çok küçükken karnım ağrımıştı. Babam ve esiyle tatildeydik ve çok ağlamıştım ağrıdan.
Babam bana sert bir şekilde abarttigimi, beni karısına dünyanın en sorunsuz çocuğu olarak tanıttığını ve susmami söylemişti. Ergenken kilomla dalga geçip ergen tribi yapmamamı söylemişti mesela. (O kadar ki Turkiyeye dönmeden bir gün önce kendimi kilo aldım mı diye sorgularken buldum)
Ama ben biraz işin erkek arkadas/kocada bittiğini düşünüyorum.
Mesela erkek arkadaşım bir gün bana kızdı. Senin kendi fikirlerin yok mu neden her seye susuyorsun bazi şeyleri sırf ben istiyorum diye yaptığımızı düşünmeye başladım diye. Tam tersi bu suskunlugumu kullanan bir tip de olabilirdi. Hatta buraya gelmeden evvel bana hicbir şeye sesini çıkartmıyorsun oralarda oda arkadaşın senin eşyanı izinsiz kullanır seni ezmeye çalışır sen ona da izin verirsin demişti.
Neyse. Tam olarak siz neler yaşadınız ?

N e v a · 21 Kasım 2017

myhappyending .!.:
Yani tamam tabii ki çocuk çok yaramazlık yapmamalı uslu olmayı da bilmeli, büyüklerine saygılı olmalı ama tamamen susmak empoze edilmemeli.
Hiç unutmam çok küçükken karnım ağrımıştı. Babam ve esiyle tatildeydik ve çok ağlamıştım ağrıdan.
Babam bana sert bir şekilde abarttigimi, beni karısına dünyanın en sorunsuz çocuğu olarak tanıttığını ve susmami söylemişti. Ergenken kilomla dalga geçip ergen tribi yapmamamı söylemişti mesela. (O kadar ki Turkiyeye dönmeden bir gün önce kendimi kilo aldım mı diye sorgularken buldum)
Ama ben biraz işin erkek arkadas/kocada bittiğini düşünüyorum.
Mesela erkek arkadaşım bir gün bana kızdı. Senin kendi fikirlerin yok mu neden her seye susuyorsun bazi şeyleri sırf ben istiyorum diye yaptığımızı düşünmeye başladım diye. Tam tersi bu suskunlugumu kullanan bir tip de olabilirdi. Hatta buraya gelmeden evvel bana hicbir şeye sesini çıkartmıyorsun oralarda oda arkadaşın senin eşyanı izinsiz kullanır seni ezmeye çalışır sen ona da izin verirsin demişti.
Neyse. Tam olarak siz neler yaşadınız ?

Demek her anne babanın bi acaip huyu varmış..
Ben ailede psikolojik şiddet fiziksel şiddet ne varsa yaşadım.
Evliliği de kurtuluş olarak seçtim
açıkçası..
Bir çok konuda özgürlüğüm var şu an ve bekarlık hayatıma göre çok daha iyiyim. Sırf bu yüzden bazı sorunlari görmezden gelip boşverdigim de oldu..
Yeri geldiğinde haklıysam da konuşacak kelime bulamadım misal..
Eşim ile büyük sorunlar yaşadım ama şu anki fikrim eski hayatıma göre daha rahat olduğum yönünde.

Çekingenlik sorunu :(

Aktif Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Guru

Popüler Üye

Aktif Üye

erkek değilim ben

Aktif Üye

Guru

ÇoK MutluyuM

Aktif Üye

Hâlinden memnun ❤️

Guru

Guru

ÇoK MutluyuM

Guru

Guru

Arrivederci KK❤️

Hâlinden memnun ❤️

Guru

Benzer Konular