Cennetteki Meleklerimize Yazdığımız Mektupları Paylaşalım

canım arkadaşım aslında Allaha ve ahirete inandığının farkındayım sadece yeterince teslimiyetçi olmayışın seni sıkıntıya sokuyor, bi önceki yazdıklarımı inanmayan birini inandırma gayretiyle yazmadım dediğim gibi inanan bir anne olduğunu biliyorum anlatmak istediğim şey bazen insan bazı şeyleri başkalarından duymak ister bu da onu rahatlatır,...umarım yaşadıklarının imtihan olduğunu biraz daha sabrederek hem bunları atlatacağını hem de çok daha büyük güzelliklerle mükafatlandırılacağını hatırlarsın,lütfen bu noktaya kadar gelmişken kaybetme,ONA SIĞIN MUTLAKA SANA YARDIM EDECEKTİR....
 
belkide aklından şu geçiyordur 'ya Allah ve de diğer dünya diye bi şey yoksa bütün bunlar kuru teselliler ya da yanılsamalarsa' o zamanda şöyle düşün bunların varlığına inanarak daha güçlü ve huzurlu bir insan olarak yaşamış olursun bu dünyada, bence bu da bir kazançtır....

canım ben çok bilinçli ve inançlı bi insanım allaha şükür biliyorum ama bazı sebepler beni onun yolundan alıyo ben bu yüzden bu kadar mutsuzum eskiden inancım ibadetim tamdı ama yaşadığım bazı şeyler buna engel oluyo kendime kızıyorum kendimizi kandırmaya gerek yok ahirette kavuşabilmek için bazı şeyler yapmamız gerekiyo yapmadığım için bi mücadelem olmadığı için allahın rızasını kazanmadığım ve kızıma kavuşmak için nasıl anlatıcağımıda bilemedim sadece düşünüyorum iş uygulamaya gelince boş boş boşum işte
 
canım arkadaşım aslında Allaha ve ahirete inandığının farkındayım sadece yeterince teslimiyetçi olmayışın seni sıkıntıya sokuyor, bi önceki yazdıklarımı inanmayan birini inandırma gayretiyle yazmadım dediğim gibi inanan bir anne olduğunu biliyorum anlatmak istediğim şey bazen insan bazı şeyleri başkalarından duymak ister bu da onu rahatlatır,...umarım yaşadıklarının imtihan olduğunu biraz daha sabrederek hem bunları atlatacağını hem de çok daha büyük güzelliklerle mükafatlandırılacağını hatırlarsın,lütfen bu noktaya kadar gelmişken kaybetme,ONA SIĞIN MUTLAKA SANA YARDIM EDECEKTİR....

işte bende bunu diyorum sözde duada hep sığınıyorum ama rızasını almıyorum o bana dert keder veriyo ona sığınıyım dua edip yaklaşayım die ama ben hiç bişe yapmıyorum
 
Oğlum, annesinin kıymetlisi. Annen artık hiçbir şeye dayanamıyor. Hiçbir şey mutlu etmiyor. Mutlu edecek bir şeyler de olmuyor zaten. Dedeni iyileştirdik çok şükür. Bacaklarındaki ağrılar azalmış. Şimdi de anneannenin bacağı alçıya alınmış. Ayağı burkulmuş ve bayramı da alçıyla geçirecekmiş. Okul hiç iyi değil. Her gün nefretim artıyor. Bugün de çileden çıktım. Hayatımda hiç iyi bir şey olmuyor. Başkalrının ne güzel her şeyi yolunda gidiyor. Ben ise başıma bugün ne gelecek???? Daha ne yaşayacağım diye bekliyorum. Yavrum niye annene çektiriyorsun???? Alsana yanına.
 
Oğlum, annesinin kıymetlisi. Annen artık hiçbir şeye dayanamıyor. Hiçbir şey mutlu etmiyor. Mutlu edecek bir şeyler de olmuyor zaten. Dedeni iyileştirdik çok şükür. Bacaklarındaki ağrılar azalmış. Şimdi de anneannenin bacağı alçıya alınmış. Ayağı burkulmuş ve bayramı da alçıyla geçirecekmiş. Okul hiç iyi değil. Her gün nefretim artıyor. Bugün de çileden çıktım. Hayatımda hiç iyi bir şey olmuyor. Başkalrının ne güzel her şeyi yolunda gidiyor. Ben ise başıma bugün ne gelecek???? Daha ne yaşayacağım diye bekliyorum. Yavrum niye annene çektiriyorsun???? Alsana yanına.

canım benim kıyamam :5:hayatta her şey bizler için kötüler var ki iyilerin kıymetini anlayabilelim diye sevgili maviciğim ,şunu unutma mesela okul hiç iyi değil diyorsun ya o sıkıldığın mesleki bile yapmak isteyen milyonlarca insan var,ve hatta hayal bile edemeden çalışmayı ,daha büyük sorunlar altında daha büyük acılar çekenler var,sakın gücünü kaybetme gücünü kaybettipin an altındakileri düşünmelisin bu sana güç katar güçlü oplmalısın ki ilerde 1 bebeğin daha olunca ona güçlü bir anne olabilesin.. böyle davranarak eminim bebeğini de üzüyorsundur...:71:
 
kuzum, oğlum var olma sebebim, KAYRAM
bugün gideli tam 14 gün oldu yaram kabuk bağlayacağına daha da içine çekiyor beni. ben acılarla yaşamayı öğrenemedim yavrum acılarda yaşıyorum bu yüzden. baban gelecek haftaya nasıl bakacağım sana çok benzeyen yüzüne nasıl dokunacağım bitanem.
düşmanım seni soran ne oldu diyen herkese. kaçıyorum çıkmıyorum kimsenin karşısına. zaman zaman dalıyorum sessizliğe boynumu bükünce anlıyor dedenle anneannen. onlarda çok hevesli bekliyorlardı yavrum seni. ama benim halimi görünce acılarını bile yaşayamadılar. en çok da babana bir gün bişey olursa bana yadigar kalırsın diye istemiştim seni malum tehlikeli meslek. vatan hainlerinin önüne geçmek için çalışıyor baban. ama Allah aldı seni vardır bi bildiği . canım yavrum Rabbim senin ömrünü de babana ve cennetten göndereceğin kardeşlerine versin inşallah. seni dünya üzerindeki herseyden çok seviyorum kuzummmm, ince sızım.
 
öpmeye kıyamadığım yanaklarını yedi bitirdi karıncalar, annen nasıl yanmasın oğlum.......

canım bu şekilde düşünme o artık cennette mezarda sadece bedeni orda kendini üzme biliyorum cok zor ama başarmak zorundasın ailen için oğlun için emin ol bu şekilde seni görse kahrolur her şey allahtan dua et bizlerin şeatcıları onlar ne güzel evladını cennete yollamışsın bide bu şekilde bakmaya calış üzme kendi lütfen
 
canım bu şekilde düşünme o artık cennette mezarda sadece bedeni orda kendini üzme biliyorum cok zor ama başarmak zorundasın ailen için oğlun için emin ol bu şekilde seni görse kahrolur her şey allahtan dua et bizlerin şeatcıları onlar ne güzel evladını cennete yollamışsın bide bu şekilde bakmaya calış üzme kendi lütfen

haklısın canım arkadaşım, ne gariptir ki hepimizin içinde kocca bir yangın varken avucumuzdaki bir kaç damlacık suyu dahi birbirimize feda etme çabasındayız,birbirimizi teselli etme, az da olsa ferahlatma adına ne kadar çırpınıyoruz....tanımadan bilmeden hiç görmeden ne kadar önemsiyor ve seviyoruz birbirimizi....bazen düşünüyorum yavrumun vefatındaki hayır sizlerlerden haberdar edilmem mi;çünkü o kadar inanmıştım ki yer yüzünde samimiyetli insan kalmadığına....oysa buradasınız ,varsınız,ve her gün heyecanla bakıyorum yazdıklarınıza, beni bir sonraki güne bağlayan dostlarım...yeryüzündeki her insan mutlaka Allahın bir ismine ayinedarlık edermiş,buradaki arkadaşlarıma bakıyorum da hemen hemen hepinizde ALLAHIN RAHMET yani şefkat sıfatı tecelli etmiş,bir kadını anne yapan en büyük özellik şefkatidir yani hepimiz gerçekten seçilmiş anneleriz. hepimiz sonsuza dek büyümeyecek olan bebeklerimizin anneleriyiz... CENNET ANNELERİYİZ,MELEK ANNELERİYİZ İNŞALLAH.............
 
Son düzenleme:
yavrularımız da ötelerde yalnız değil knedileri gibi melek arkadaşları var Allah daha kötüsünden korusun bizleri . bizlere şifa versin ki yavrularımızın cennetten göndereceği kardeşlerine iyi bakabilelim
 
yavrum hayatımın en güzel 10 ayını yaşadım seninle, ve ne kadar alıştım sana,gülüşünü, bakışını, kokunu,parmaklarıma sarılan minik ellerini unutamıyorum nee kadar sıkı tutardın anneni, ne kadar inanmıştım hayata da tutunacağına...'.Allah'tan geldik ve yine Ona döneceğiz' en geç gelip en erken gidenimiz oldun, Rabbim, babanı ve beni seninle el ele haşretsin inşallah,seni ameliyata gönderdiğimiz son görüşmemizde ben senin elini, babacığında ikimizin elini kavramış ve dua etmiştik' YA ERHAMER RAHİMİN AMELİYATTAN SONRA DA BİZLERİ YAVRUMUZLA BU ŞEKİLDE BİR ARAYA GETİR...' bu dünyada nasip olmadı buluşmak tekrar el ele tutuşmak inşallah ahirette yavrucuğum,inşallah cennette....
 
yavrum,4 ay 5 gün sonra ilk defa gidebildim vefat ettiğin hastaneye ...ilk günkü gibi acıtmaz zannetmiştim yanılmışım değil dört ay ,bir ömür geçse de gitmemeliymişim o hastaneye. umud içinde dua ile beklediğim koridor ve yoğun bakıma açılan kocaman kapı,senden bir haber getirecekler ya da beni içeri alacaklar diye bakakaldığım koccaman otomatik kapı...Odanın açıldığı pencereden göğe baktım,oradan mı yükseldi ruhun Rahmanın katına...yavrum ,vefat ettiğin sabah yanında olan hemşire 'hala baygındı hiç uyanmadı ölürken' dedi yani hiç acı çekmemişsin aslında ne mutlu bana bunu duymak için dahi o hastaneye gidilirdi bebeğim...,Rabbime hamdolsun anneliğini bana yazdığı için, seni annen çok özledi bebeğim...
 
AŞKTAN ÖTEDEN İMKANSIZA…

Bugün yine her zaman geçtiğim yoldan yürüdüm.. Bu kez daha eksik ve bir parçam acı içinde..her zaman baktığım yeşillikler daha mı kahverengi ne?...ya da selam veren insanlar mı azaldı yoksa ben mi duymuyorum onları?Böyle değildim 17 kasım 2010 dan öncesinde ben.Kahkahalarım aydınlatırdı karanlık sessizliği ve umut dolu gözlerle baktığım pembe panjurlu bir pencerem vardı dünyaya..Sonra aşık oldum.Öyle bir aşk ki yeryüzünde daha önce hissedemediğim garip bir aşk hatta aşktan öte…uğruna her şeyi feda edebileceğimi düşündüğüm,kılına zarar gelse kalbimi seve seve vereceğim ,sırf o mutlu ve sağlıklı olsun diye bir izci edasıyla kampa girdiğim bir aşk.dedim ya aşktan öte bir aşk..

Bu aşkla büyüdüm güzelleştim daha bir sevecen oldum dünyaya, izin verdim yüreğimin kapılarından sonsuz vizeyle girmesine ve sevgiyle kabul ettim onu korumak adına içime..6 ay rüya gibi bir aşk yaşadık onunla..o da benle büyüdü hareketlendi daha bir ,daha bir kadın daha bir anne yaptı beni..

17 Kasım 2010 sabah saatlerinde günaydın dedi sandım bana ama kim bilebilirdi ki o bir elvedaydı aslında…aşktan ötem annesine son vedasını yapıp evine geri döndü..17 Kasımda oğlum beni terk etti ….beşiği yatağı onca mavi beyaz eşyaları kaldı yanıma ama ne çare hepsinin içi boş öylesine öksüz bakıyorlar dolabımda..

6 aya kadar sağlıklı,aydaşlarından 10 gün iri topaç gibi oğlum kordonunda oluşan kanamayla gözlerini yumdu hayata.Doktorumun onayıyla normal doğum yaptım ancak suni sancı verildi 24 saat.onca acı onca gözyaşı bedenime değil bebeğimeydi ama kimse duymadı beni ve geri vermedi Derinimi..

Şuan kaderimi kabullenmiş ve aşktan öteden imkansıza bebeğini hasretle anan bir anneyim.İlk bebeğim İlk kaybedişim hayatta..Yeni yeni tekrar tebessüm etmeyi öğreniyorum tüm kahkahalarım,umutlarım,hayallerim ve huzurum bebeğimin yanına arkadaş bense keder,acı,ve kalbinde ince ince sızlayan bir yarayla kaldım bir başıma..

Her nerede ne şekilde olursa olsun sağlıklı evlatlarınız varsa kıy*****i bilin onları incitmeyin şu kısacık hayatta..Ve dilerim düşmanım bile yaşamaz ben ne yaşadıysam,tüm bebekler evlatlar ayrılmaz anne babalarından…
 
Son düzenleme:
AŞKTAN ÖTEDEN İMKANSIZA…

Bugün yine her zaman geçtiğim yoldan yürüdüm.. Bu kez daha eksik ve bir parçam acı içinde..her zaman baktığım yeşillikler daha mı kahverengi ne?...ya da selam veren insanlar mı azaldı yoksa ben mi duymuyorum onları?Böyle değildim 17 kasım 2010 dan öncesinde ben.Kahkahalarım aydınlatırdı karanlık sessizliği ve umut dolu gözlerle baktığım pembe panjurlu bir pencerem vardı dünyaya..Sonra aşık oldum.Öyle bir aşk ki yeryüzünde daha önce hissedemediğim garip bir aşk hatta aşktan öte…uğruna her şeyi feda edebileceğimi düşündüğüm,kılına zarar gelse kalbimi seve seve vereceğim ,sırf o mutlu ve sağlıklı olsun diye bir izci edasıyla kampa girdiğim bir aşk.dedim ya aşktan öte bir aşk..

Bu aşkla büyüdüm güzelleştim daha bir sevecen oldum dünyaya, izin verdim yüreğimin kapılarından sonsuz vizeyle girmesine ve sevgiyle kabul ettim onu korumak adına içime..6 ay rüya gibi bir aşk yaşadık onunla..o da benle büyüdü hareketlendi daha bir ,daha bir kadın daha bir anne yaptı beni..

17 Kasım 2010 sabah saatlerinde günaydın dedi sandım bana ama kim bilebilirdi ki o bir elvedaydı aslında…aşktan ötem annesine son vedasını yapıp evine geri döndü..17 Kasımda oğlum beni terk etti ….beşiği yatağı onca mavi beyaz eşyaları kaldı yanıma ama ne çare hepsinin içi boş öylesine öksüz bakıyorlar dolabımda..

6 aya kadar sağlıklı,aydaşlarından 10 gün iri topaç gibi oğlum kordonunda oluşan kanamayla gözlerini yumdu hayata.Doktorumun onayıyla normal doğum yaptım ancak suni sancı verildi 24 saat.onca acı onca gözyaşı bedenime değil bebeğimeydi ama kimse duymadı beni ve geri vermedi Derinimi..

Şuan kaderimi kabullenmiş ve aşktan öteden imkansıza bebeğini hasretle anan bir anneyim.İlk bebeğim İlk kaybedişim hayatta..Yeni yeni tekrar tebessüm etmeyi öğreniyorum tüm kahkahalarım,umutlarım,hayallerim ve huzurum bebeğimin yanına arkadaş bense keder,acı,ve kalbinde ince ince sızlayan bir yarayla kaldım bir başıma..

Her nerede ne şekilde olursa olsun sağlıklı evlatlarınız varsa kıy*****i bilin onları incitmeyin şu kısacık hayatta..Ve dilerim düşmanım bile yaşamaz ben ne yaşadıysam,tüm bebekler evlatlar ayrılmaz anne babalarından…

başın sağolsun çok zor dayanmak allah sabır versin eskisi gibi asla olamayız onların yeri dolmaz bizimde yüzümüz gülmez keşke dediğin gibi kimse yaşamasa kimsenin kucağı boş umutları yarım kalmasa ama malesef yaşıyoruz bazen bi acı yetmezmiş gibi ikincisini yaşıyoruz elimizden hiç bişey gelmiyo çaresisiz en kötüsüde bu çaresiz kalabilmek canım kızlarımı çok özlüyorum ama yapacak bişeyim yok hiç bişey teselli vermiyo
 
başın sağolsun çok zor dayanmak allah sabır versin eskisi gibi asla olamayız onların yeri dolmaz bizimde yüzümüz gülmez keşke dediğin gibi kimse yaşamasa kimsenin kucağı boş umutları yarım kalmasa ama malesef yaşıyoruz bazen bi acı yetmezmiş gibi ikincisini yaşıyoruz elimizden hiç bişey gelmiyo çaresisiz en kötüsüde bu çaresiz kalabilmek canım kızlarımı çok özlüyorum ama yapacak bişeyim yok hiç bişey teselli vermiyo
...
Dostlar sağolsun..Seninde başın sağolsun meleklerini Mevlam korusun..Acı ve yasların en az 6 aya ihtiyacı varmış bizlerde çaresiz zamanın kollarına bırakıcaz kendimizi ama hayata sıkı sıkı sarılmaya devam edicez kalplerimizde acıyla da olsa.Dilerim Allah bize yine yeni umutlar verir...
 
Canımmmm Oğlumuu doğarken kaybettim herşeyii hazırdıı herşeyii...Ona kucak dolusu sevgilerimi gönderiyoruumm..Annen seni çok özlüyorr oğluumm...:(

Canım benim senin durumunda zor hatta benden daha ağır ben 6 aylıkken kaybettim sense doğum esnasında..Her doğum yeni bir başlangıç aslında senin oğlunda yeni yepyeni bir dünyaya merhaba dedi..Belki yanımızda değiller ama bir gün elimizden tutacakları gün de gelicek ...zaman herşeyin ilacıdır...
 
Cennet kokulu gül yüzlü, gül yavrumu bu dünyada görmek kısmet olmadı öbür tarafta cennet mekanında allahım görmeyi nasip etsin. 18 haftalık canım kızıma veda ettim.
Perşembe günü doktora gitmemizin üzerinden kabus dolu birgün yaşadık. Acilen ankaraya sevk edildik. Önünden gelen kurban bayramı tatil, napılır ne edilir bilmeden tanıdıklar vasıtasıyla sabah 5 te Ankaraya gittik. Sabaha kadar uyumadık. İnsanın huzuru olmayınca hiçbir şeyin tadı olmuyormuş. Dualarla beraber ankarada özel bi hastaneye gittim. 3 boyutlu ultrasyona girip bebeğimin iyi haberini alıp geri dönme ümidiyle, ama bebişimin durumu çok ciddiymiş. Doktorların hiçbiri gebeliğimin ilerlememesini kızımın gelişmediğini söylediler ve hamileliğimin sonlandırılmasına karar verildi. 8 saat süren suni sancılardan, bağırmalar, çağırmalar dünya dolu acılardan sonra canım kızımı doğurdum, kızım doğduğunda dünya kadar yapılan uyuşturucular ilaçların etkisiyle duygularımı kaybettim.canım kızım öbür boyu gözümün önüne gelir diye doğduktan sonra bakamadım. Sadece hemşirelere dedimki, lütfen bana cinsiyetini söyleyin dedim onlarda dediler ki üzülürsün söylemeyelim dediler, hayır söyleyin dedim. Kız dediler…… Sonra yanı başımda elimi hiç bırakmayan canımın diğer yarısı eşim göz yaşlarına boğuldu, kızımızı kaybettik diye çok ağladı. Bense bitmiş vaziyette bi robot gibi bütün duyguları alınmış yatıyordum.
Kızımı şimdi çok özlüyorum. Akşamları eşimin gözüne bakamıyorum. İkimizde yatığımızda sessiz sessiz birbirimize göstermeden ağlıyoruz. Koltuğa uzanıp elime karnıma koyar bebeğimle konuşurdum. Canım annem çok özledim seni, prensesler gibi bakacaktım sana, bütün sevgimi verecektim. Çok istedim seni ama sen ne kadar Allahın sevgili kulusun ki yüce rabbim seni daha doğmadan yanına aldı, inşallah bizde seni cennette göreceğiz canım kızım.
 
Hüzünler kaldı bende
Hasretin kaldı bende

Sızlayan yüreğimde sen kaldın bende
Sevgiler kaldı bende
Sensizlik kaldı bende
Bitmeyen özleminle sen kaldın bende
 
Maxderin geçmiş olsun canım, allah sabır versin yaşadıklarımızı düşmanımızın başına vermesin. Ben evladımı çok özlüyorum napcağım bilmiyorum.
 
Back
X