- 20 Eylül 2011
- 158
- 12
- 318
- Konu Sahibi Sevdiqimsin
- #1
Merhaba hanimlar,
Ben 9 yildir evliyim, severek evlendim ve bir avrupa ulkesinden baska avrupa ulkesine tasindim ve yanlizim. Dogum yaptiktan sonra bir takim seyler yasadim:
Bu hepsi ust uste gelince artik psikolojik olarak çoktum ve dayanamadim. Esime birkaç sey bellirtigim halde hala israrci olup istedigi oluyordu ve sesimi duymuyor gibiydi.
Bende daha fazla bunlara ve hasrete dayanamayip geri tasinmak istedim, annemin yanina gittik (annem yanliz, psikolojik rahatsizligi var) orada rahat edemedik, çok vicdan azabi çekiyordum neden benim yuzumden esimide bu konuma soktugum için.
Esimde oraya alısamadı ve bunun öfkesini benden cıkarıyordu, anlıyorum belki hakliydi benim icimdeki şeyi anlamazdi ama dis görunuşumu eleştirirdi, maymun gibi killisin, goguslerin sarkik, çirkinsin diye, bende aşiri sekilde kirildim ve bunu tekrarlamamasini soyledim. Yuzume soylemezdi gel yuz yuze konuşalim diye israr ederdim ama o sadece gunlerce bana 3 metrelik mesajlar yazardi, hakaretli mesajlar. Ayri uyuyordu, cinsel hayatimiz için beni suçluyordu (Belkide hakli ama, çunku gerçekten iyi degildim, icimdende gelmiyordu bu kavgalardan sonra)
Ben içten içe eriyordum ve rahatsizdim bu durumdan vicdan azabindan uyuyamiyordum ustelik çalisiyordum, ev doktoruna gittim ve bana tukenmislik sendromun var hemen isi birakacaksin dedi.
Yine esimizle kavga ettik, esim bana sen 6 ay dayanamadin ve panik atak çikti diye dalga geçti, SIZ kirlisiniz, Cinsel hayatimiz yok yasli gibisin, Bende biktim ve belkide sen iyi yapmiyorsun dedim bunun uzerinden: Vay be, sen O** diye hakaret etmeye basladi. Yatagi ayirdi, ben O* yaninda uyumam diye, Günlerce laf soktu ve bende artik dayanamayip bende laf sokmaya basladim, Esimde bana dedi geri tasiniyoruz burasi olmuyor dedi ve ben: ben gitmem sen git dedigim icin dunyalari kopardi, hakaret etti nasil olurda beni yari yolda birakirsin, hakaret, kufurler en son karsilikli laf soktuk birbirimize ve ailem karsilik verme stressli geçer oda hakli diye ben artik yazmamaya basladim. BAna sabahtan aksama kadar hakaretli mesaj yazardi, ertesi gun uyandigimizda kirgin oldugum icin kahvalti hazirlamak istemezdim, beni yataktan zorlan cikarip yapacaksin ben senin esinim diye ustume gelirdi zorla istedigini yaptirirdi kahvalti hazirlardim. Bu arada esime yaziyorum gel yuzyuze konusalim, olmuyorsa bosanalim diye, oda defol git diyip, bana esekler gibi burada bana islerimi yapacaksin senin yuzunden buraya geldik, senden ayrilip yeni esimle burnundan cikaracagim senin yakininda bir ev tutacagim kiskandiracagim. Yaklasik 10 gun surdu durmak bilmedi, ablalarim biz karismayiz dedi en son babama geldi ve acikladim boyle olmuyor ustume geliyor diye, babamda cagirdi onu ve buyuk bir kavga çikti, esim dedigi herseyi inkar etti, bende mesjalarini okumaya basladim dopdoluydum. Babam esime dedi eger gitmek istiyorsan git ozaman dedi bende evet simdi git dedim. Bunun uzerinden toparlanamadik ve esim nasil olurda beni kovuyorsun seni asla affetmeyecegim dedi. Nezaman tartisirsak ayri uyuyordu, buda beni soguttu, defalarca soyledigime ragmen.
Ev bir turlu çikmadi en son babam temelli gittigi için onun evine geçtik, esim hala tasinacagiz cunku burada ev zor olmuyor dedi, ama hiç istemiyordum ama esim beni anlamiyordu. çunku evet hakli mantik olarak, ama ben ondan sogumustum ve artik korkuyordum, ya kavgamiz olursa yine oyle yaparsa bana diye.
Simdi ise ben istemedigim halde tekrar geri tasindik, evim var herseyim var esimde beni mutlu etme cabasinda ve herseyi yapiyor ama ben bir turlu isinamiyorum, onu artik sevemiyorum ve icimde bir tedirginlik var sanki bir kavga olunca artik çok icimde tutmaya basladim, cunku guvenemiyorum artik dertlerimi ona anlatamiyorum, bir yandan alisma surecindeyim ve kaynanam her kis bize gelecek buda bana çok stress veriyor, 1 ay kalacak ama bitmek bilmeyen yemeksiz gitmeyen misafirlerle ugrasmak zorunda kalacagim. Esime bunu soyledim ve cevabi: O ulkede çok stress altindaydim, yoksa sende biliyorsunki ben seni seviyorum asla sana kiymam hakaret etmem diye. Bak simdi ustune geliyormuyum diye. (Evet gelmiyor, ama icimde hep bir suphe var) Kötu biri olmadigini dusunuyorum ama icim hala rahat degil, oda bana terapi öneriyor çift terapi diye.
Bu arada esim daha once gel cift terapisine gidelim diye gittik, orada psikoterapist ile ayri ayri gorustuk, ve terapist esime dediki seninle degil esinizle devam etmek istiyorum diye. Bende uzun zamandir bu kadindan terapi goruyorum, ve terapistim esimin bir tur kisilik bozuklugu tespit etti, benim anlattiklarimdan dolayi degil terapistim kendisi onunlada gorustugu ve sorun yasadigi icin bunu tespit etti.
Esim bana bir gun senin için tasindim, ne orada mutlusun ne burada diyip ustume geldi ve olmuyorsa bitsin dedi bende tamam dedim ve ciddi ciddi adimlar atmaya basladim. Esim daha sonra pisman olup: Semi seviyorum lutfen oglumuz icin Son kez bir kere psikyatriye gidelim, sende bende stress için ilaç alalim, gittik ve psikiyatr once esim ile gorustu sonra benimle, ve bana ilac için óneride bulundu ama esime ilac gerek yok dedi. bunu terapistime anlattigimda soka girdi ve o adam çok tehlikeli seni hasta gostermek cabasinda, dikkat et dedi. Biz bunun uzerinden kavga ettik ve tekrar ayri uyudu, ertesi gun tekrar beni zorla yataktan cikarip SIMDI sagligin icin cozumunu bulacaksin diye ustume geldi. Bende ciddice adimlar attim ve bitirmek istedigimi bellirtigim için sonra çok korkuyor ve kaybetmek istemiyorum diye yalvardi.
Kendime gelemiyorum, içinden cikamiyorum esim sanki hem melek ama kavga esnasinda seytana dönusuyor, burnumdan getiriyor.
Bende bu arada ondan gizli basladim anti depresan içmeye, kendim gizlice içiyorum, ona anlatamiyorum guvenemedigim icin belki yarin bir gun yuzume vurar veya bunu bana karsi kullanir diye.
Bu arada ilaç aldigimdan beri çok iyi geldi bana cok sakinlestim ve sanki hayatim duzeldi belkide çok abartiyorum, belkide suçlu benim gibi duygular içerisindeyim ve esime karsi hislerim degisti, ilaçtan once cok emindim bosanma konusunda ama ilaç aldigimdan beri sanki hersey cozuldu. Simdide sankide hakli ben hastaymisim gibi belkide beni oyle mutsuz gordugu için kendimi suçluyorum ama icten içe yine rahat degilim yine bir tur huzursuzlugum var.
Ne yapacagimi bilemiyorum, terapistim bana kesinlikle psikolojin bozuk degil, suç sende degil asla inanma ona diye beni surekli uyariyor.
Ben 9 yildir evliyim, severek evlendim ve bir avrupa ulkesinden baska avrupa ulkesine tasindim ve yanlizim. Dogum yaptiktan sonra bir takim seyler yasadim:
- Komsum surekli kapima gelirdi istemedigim halde
- Esim surekli bir arkadasini getirirdi ve sürekli ona göre yemek yapiyordum, ben bundan rahatsiz oldugumu bellirtigim halde onu kiramayip gelmeye devam etti
- Kaynanam ve kayinbabam bizi ziyaret etmeye geldi ve 2 ay kaldi, hizmet ettim
- Daha yeni dogum yaptigim halde bitmek bilmeyen yemeksiz olamayan misafirlere hizmet ettim
- Cocugum ameliyati oldu çunku makati kuçuktu ve buyuk tuvaletini rahatca yapamiyordu, 1 ay hastahanede kaldim, baska çocuklar ile ayni odada kaldim, ve birtanesi geceleri bagiriyordu, oda degistirilmesini istedigim halde 2 hafta bununla yasamak zorunda kaldim
- Esim memleketine gitmek istiyordu 6 aylik ameliyatli oglum ile, doktorlar ama ben hazir degildim psikolojik olarak çokmustum ve oglumun tedavisi icin makat icin bir takim enstrumanlar verdi deligi genisletmek icin, bunu bellirtigim halde israr etti ve gittim, oradada bitmek bilmeyen misafirlere hizmet ettim.
- Memleketinde misafir geldiginde ve ben oglumu uyuttugumda esim 30 dk gecmeden gelirdi ve eger uyumussa oglumuz gelde amcam oturmus selam ver diye yanima gelirdi.
Bu hepsi ust uste gelince artik psikolojik olarak çoktum ve dayanamadim. Esime birkaç sey bellirtigim halde hala israrci olup istedigi oluyordu ve sesimi duymuyor gibiydi.
Bende daha fazla bunlara ve hasrete dayanamayip geri tasinmak istedim, annemin yanina gittik (annem yanliz, psikolojik rahatsizligi var) orada rahat edemedik, çok vicdan azabi çekiyordum neden benim yuzumden esimide bu konuma soktugum için.
Esimde oraya alısamadı ve bunun öfkesini benden cıkarıyordu, anlıyorum belki hakliydi benim icimdeki şeyi anlamazdi ama dis görunuşumu eleştirirdi, maymun gibi killisin, goguslerin sarkik, çirkinsin diye, bende aşiri sekilde kirildim ve bunu tekrarlamamasini soyledim. Yuzume soylemezdi gel yuz yuze konuşalim diye israr ederdim ama o sadece gunlerce bana 3 metrelik mesajlar yazardi, hakaretli mesajlar. Ayri uyuyordu, cinsel hayatimiz için beni suçluyordu (Belkide hakli ama, çunku gerçekten iyi degildim, icimdende gelmiyordu bu kavgalardan sonra)
Ben içten içe eriyordum ve rahatsizdim bu durumdan vicdan azabindan uyuyamiyordum ustelik çalisiyordum, ev doktoruna gittim ve bana tukenmislik sendromun var hemen isi birakacaksin dedi.
Yine esimizle kavga ettik, esim bana sen 6 ay dayanamadin ve panik atak çikti diye dalga geçti, SIZ kirlisiniz, Cinsel hayatimiz yok yasli gibisin, Bende biktim ve belkide sen iyi yapmiyorsun dedim bunun uzerinden: Vay be, sen O** diye hakaret etmeye basladi. Yatagi ayirdi, ben O* yaninda uyumam diye, Günlerce laf soktu ve bende artik dayanamayip bende laf sokmaya basladim, Esimde bana dedi geri tasiniyoruz burasi olmuyor dedi ve ben: ben gitmem sen git dedigim icin dunyalari kopardi, hakaret etti nasil olurda beni yari yolda birakirsin, hakaret, kufurler en son karsilikli laf soktuk birbirimize ve ailem karsilik verme stressli geçer oda hakli diye ben artik yazmamaya basladim. BAna sabahtan aksama kadar hakaretli mesaj yazardi, ertesi gun uyandigimizda kirgin oldugum icin kahvalti hazirlamak istemezdim, beni yataktan zorlan cikarip yapacaksin ben senin esinim diye ustume gelirdi zorla istedigini yaptirirdi kahvalti hazirlardim. Bu arada esime yaziyorum gel yuzyuze konusalim, olmuyorsa bosanalim diye, oda defol git diyip, bana esekler gibi burada bana islerimi yapacaksin senin yuzunden buraya geldik, senden ayrilip yeni esimle burnundan cikaracagim senin yakininda bir ev tutacagim kiskandiracagim. Yaklasik 10 gun surdu durmak bilmedi, ablalarim biz karismayiz dedi en son babama geldi ve acikladim boyle olmuyor ustume geliyor diye, babamda cagirdi onu ve buyuk bir kavga çikti, esim dedigi herseyi inkar etti, bende mesjalarini okumaya basladim dopdoluydum. Babam esime dedi eger gitmek istiyorsan git ozaman dedi bende evet simdi git dedim. Bunun uzerinden toparlanamadik ve esim nasil olurda beni kovuyorsun seni asla affetmeyecegim dedi. Nezaman tartisirsak ayri uyuyordu, buda beni soguttu, defalarca soyledigime ragmen.
Ev bir turlu çikmadi en son babam temelli gittigi için onun evine geçtik, esim hala tasinacagiz cunku burada ev zor olmuyor dedi, ama hiç istemiyordum ama esim beni anlamiyordu. çunku evet hakli mantik olarak, ama ben ondan sogumustum ve artik korkuyordum, ya kavgamiz olursa yine oyle yaparsa bana diye.
Simdi ise ben istemedigim halde tekrar geri tasindik, evim var herseyim var esimde beni mutlu etme cabasinda ve herseyi yapiyor ama ben bir turlu isinamiyorum, onu artik sevemiyorum ve icimde bir tedirginlik var sanki bir kavga olunca artik çok icimde tutmaya basladim, cunku guvenemiyorum artik dertlerimi ona anlatamiyorum, bir yandan alisma surecindeyim ve kaynanam her kis bize gelecek buda bana çok stress veriyor, 1 ay kalacak ama bitmek bilmeyen yemeksiz gitmeyen misafirlerle ugrasmak zorunda kalacagim. Esime bunu soyledim ve cevabi: O ulkede çok stress altindaydim, yoksa sende biliyorsunki ben seni seviyorum asla sana kiymam hakaret etmem diye. Bak simdi ustune geliyormuyum diye. (Evet gelmiyor, ama icimde hep bir suphe var) Kötu biri olmadigini dusunuyorum ama icim hala rahat degil, oda bana terapi öneriyor çift terapi diye.
Bu arada esim daha once gel cift terapisine gidelim diye gittik, orada psikoterapist ile ayri ayri gorustuk, ve terapist esime dediki seninle degil esinizle devam etmek istiyorum diye. Bende uzun zamandir bu kadindan terapi goruyorum, ve terapistim esimin bir tur kisilik bozuklugu tespit etti, benim anlattiklarimdan dolayi degil terapistim kendisi onunlada gorustugu ve sorun yasadigi icin bunu tespit etti.
Esim bana bir gun senin için tasindim, ne orada mutlusun ne burada diyip ustume geldi ve olmuyorsa bitsin dedi bende tamam dedim ve ciddi ciddi adimlar atmaya basladim. Esim daha sonra pisman olup: Semi seviyorum lutfen oglumuz icin Son kez bir kere psikyatriye gidelim, sende bende stress için ilaç alalim, gittik ve psikiyatr once esim ile gorustu sonra benimle, ve bana ilac için óneride bulundu ama esime ilac gerek yok dedi. bunu terapistime anlattigimda soka girdi ve o adam çok tehlikeli seni hasta gostermek cabasinda, dikkat et dedi. Biz bunun uzerinden kavga ettik ve tekrar ayri uyudu, ertesi gun tekrar beni zorla yataktan cikarip SIMDI sagligin icin cozumunu bulacaksin diye ustume geldi. Bende ciddice adimlar attim ve bitirmek istedigimi bellirtigim için sonra çok korkuyor ve kaybetmek istemiyorum diye yalvardi.
Kendime gelemiyorum, içinden cikamiyorum esim sanki hem melek ama kavga esnasinda seytana dönusuyor, burnumdan getiriyor.
Bende bu arada ondan gizli basladim anti depresan içmeye, kendim gizlice içiyorum, ona anlatamiyorum guvenemedigim icin belki yarin bir gun yuzume vurar veya bunu bana karsi kullanir diye.
Bu arada ilaç aldigimdan beri çok iyi geldi bana cok sakinlestim ve sanki hayatim duzeldi belkide çok abartiyorum, belkide suçlu benim gibi duygular içerisindeyim ve esime karsi hislerim degisti, ilaçtan once cok emindim bosanma konusunda ama ilaç aldigimdan beri sanki hersey cozuldu. Simdide sankide hakli ben hastaymisim gibi belkide beni oyle mutsuz gordugu için kendimi suçluyorum ama icten içe yine rahat degilim yine bir tur huzursuzlugum var.
Ne yapacagimi bilemiyorum, terapistim bana kesinlikle psikolojin bozuk degil, suç sende degil asla inanma ona diye beni surekli uyariyor.
Son düzenleme:
