Oncelikle herkese Merhaba . Büyük bir çikmazin içerisindeyim... Daha doğrusu bir şeyleri yapmak ve karar vermek için sanırım cesarete ihtiyacım var...
Ben 27 yaşındayım 4.5 yillik evliyim. Birbirimizi çok severek evlendik. Ne kadar kavga etsekte evlenince duzelir dedik , ama düzelmiyormuş...
Eşim iyi bir işi olan , aileme hic bir saygisizligi olmana birisi.Hatta dışarıdan bakılınca inanilmaz duzgun. Ama bir laf varya hani ga gorundugun gibi ol , ya oldugun gibi gorun diye. 4.5 senedir hayatimi ona adadim desem abartmam. Ben cok sosyal bir insandim , bitirdi. Oraya gitme , bunla gorusme onu bosver vs vs. yeri geldi ailemle bile gorusmemem icin elinden geleni yapti. Kendi anne /babasina inanilmaz duskun bir adam. Tabiki insan ailesini sever ama bizim cift olarak haftasonu bir aktivitemiz hic bir zaman olmadi. Hadi anneme gidelim , hadi Annemin yazliginda (yazlik dedigim 1+1 ev) kalalim ki evde yatacak ozel bir oda dahi yok ve abileride geliyor. Ben hep onu kirmamak icin dayandim sabir ettim ama o istedikce fazlasini istedi. Cok huzursuz son derce memnuniyetsiz bir insan. Ailemin yuzune gulup arkasindan konusan son derece sinsi bir tip.Ben ise en ufak seyden mutlu olan bir tipim..
Gel gelelim konumuza 2 sefer dusuk yaptim. Bir turlu cocugumuz olmadi , en son yaklasik 1 ay once test yaptirdi esim ve canli sperm hic cikmadi . Doktor donemselde olabilir , yada hep boyleydi ama bir sans eseri hamile kalmista olabilirsin dedi. Ve bize tedavi olma ihtimalimiz oldugunu (aşilama) bu sekilde hamile kalabilecegimi soyledi. Esim bunu duyar duymaz annemle beni tatile yolladi 13 gun beni hic aramadi sormadi , ben 13 gun her gunu aglayarak gecirdim. Allah razi olsun biricik annemden , beni hep o teselli etti. Kizim olur duzelir vs diyerek . Ama onlarda isler oyle olmamis basta beni cok sevdigini , kizim olsa bu kadar olur diyen kayinvalidem e cocuk cok istiyor olmuyorsa da sen tedavi olacak degilsin ya bosver diyormus.. benim derdim cocuk hic bir zaman olmadi , ama hadi oyle olsun diyelim Bu kotu bir sey mi ? ustelik daha once gebelik gecirmisim. istanbul a dondugum gun ailenle kal sen haftasonu dedi gelmedi. Pazar gunu aksam 10 da geldi kapidan bir selam verdi beni aldi. Ve o zamandir tek kelime konusmadik. Bakiyorum suan ona ama ona bakarken icimde sevgiye dair hic bir sey kalmadi. Sanirim kafamda tamamen bitirdim. Ama bundan sonraki surec beni cok korkutuyor. Ailem arkamda destekcim bu arada ne olursa olsun yavrumuzsun diyorlar. Bir gun bu satirlari gozyaslari icinde yazacagim aklimin ucuna gelmezdi...
Lutfen deneyimlemis olan arkadaslarimiz yazabilir mi ? Simdiden okuyup yorumladiginiz icin tesekkur ederim , Allah razı olsun.
