- 10 Ağustos 2017
- 37
- 17
- 3
- 30
- Konu Sahibi guvercinkafesi
- #1
Arkadaşımın üyeliğinden yazmak durumunda kaldım problemimi..
Kızlar ben çok kıskanç bir insanım. Sevgilimle dışarıya çıktığımızda bir kıza gözü kaydığı an içten içe çıldırıyorum, tüm moralim bozuluyor tüm gün suratsız dolaşıyorum. O yüzden buluşmak bile artık bana işkence..önceden heveslenirdim hazırlanırdım ne güzel, şimdi burnumdan geliyor. Ki yaz ayındayız öyle güzel fizikli hatunlar var ki vallahi ben bile bazen bakıp duruyorum, imreniyorum..Benim görünüşüm ne çirkin ne çok güzel.. Genelde bana "çok tatlısın, tam mıncırmalıksın" diyorlar, güzelsin diye iltifat eden çok nadirdir sadece gözlerimi beğenirler..Belki de kendime özgüvenim hiç yok anlayamıyorum..
Arkadaşlarıyla çıktığında acaba bar tarzı yerlere gider mi acaba kızlara bakıyor mu iç geçiriyor mu diye evde perişan oluyorum o derece. Asla yanlış bir hareketini yakalamadım bu göz kayması haricinde. Uzun yıllardır birlikteyiz. Ergen hiç değiliz ama ben ergen gibiyim bu hareketlerden dolayı.
"beni çok sıkıyorsun, çok bunalttın kafesteki kuş gibiyim, biz evlenince sen bana zindan edersin" deyip haklı olarak sitem ediyor. Bugün ayrılığa kadar geldik, sonra yine sarıldı ben sensiz yapamam dedi.. Ayrılma durumuna gelince bi yusuf yusuf oldum tırsmadım değil.. Arkadaşlarıyla çıkınca bile geç dönünce kızıyorum abartıyor sabaha karşı geliyor bazen.. çıldırıyorum. Boş bir insanda değilim çok yoğun bir işte çalışıyorum..
Siz kıskanç mısınız? Nasıl davranmak gerekli bu erkeklere? Nasıl içime atabilirim?? Yakında yollar gözükecek bana o belli zaten.. Tüm samimiyetimle anlattım.. Lütfen beni yargılamadan tavsiyeler verebilir misiniz? Kendime de zehir ettim hayatı ona da.. Hep başka kızlara gözü gönlü kayacak diye düşünüyorum...
Kızlar ben çok kıskanç bir insanım. Sevgilimle dışarıya çıktığımızda bir kıza gözü kaydığı an içten içe çıldırıyorum, tüm moralim bozuluyor tüm gün suratsız dolaşıyorum. O yüzden buluşmak bile artık bana işkence..önceden heveslenirdim hazırlanırdım ne güzel, şimdi burnumdan geliyor. Ki yaz ayındayız öyle güzel fizikli hatunlar var ki vallahi ben bile bazen bakıp duruyorum, imreniyorum..Benim görünüşüm ne çirkin ne çok güzel.. Genelde bana "çok tatlısın, tam mıncırmalıksın" diyorlar, güzelsin diye iltifat eden çok nadirdir sadece gözlerimi beğenirler..Belki de kendime özgüvenim hiç yok anlayamıyorum..
Arkadaşlarıyla çıktığında acaba bar tarzı yerlere gider mi acaba kızlara bakıyor mu iç geçiriyor mu diye evde perişan oluyorum o derece. Asla yanlış bir hareketini yakalamadım bu göz kayması haricinde. Uzun yıllardır birlikteyiz. Ergen hiç değiliz ama ben ergen gibiyim bu hareketlerden dolayı.
"beni çok sıkıyorsun, çok bunalttın kafesteki kuş gibiyim, biz evlenince sen bana zindan edersin" deyip haklı olarak sitem ediyor. Bugün ayrılığa kadar geldik, sonra yine sarıldı ben sensiz yapamam dedi.. Ayrılma durumuna gelince bi yusuf yusuf oldum tırsmadım değil.. Arkadaşlarıyla çıkınca bile geç dönünce kızıyorum abartıyor sabaha karşı geliyor bazen.. çıldırıyorum. Boş bir insanda değilim çok yoğun bir işte çalışıyorum..
Siz kıskanç mısınız? Nasıl davranmak gerekli bu erkeklere? Nasıl içime atabilirim?? Yakında yollar gözükecek bana o belli zaten.. Tüm samimiyetimle anlattım.. Lütfen beni yargılamadan tavsiyeler verebilir misiniz? Kendime de zehir ettim hayatı ona da.. Hep başka kızlara gözü gönlü kayacak diye düşünüyorum...
Sonra bir baktım o kıskançlık değil kendime özgüven eksikliğiymiş. Bir zamanlar aldatılmış olmanın acısını şu an hayatımdaki insandan çıkarıyordum seneler önce. Sonra en sonunda bundan rahatsız olduğunu dile getirdi 1 ay kadar ayrılığımız oldu. Aklımı başıma topladım, toplamasaydım inanın bir daha başlamayacaktım çünkü hem ona hem kendime eziyet oluyordu dışarı çıkmak bile istemiyordum birlikte. Özetle, mutlaka bir sebebi vardır ya özgüvensizlik ya da geçmişte yaşanan bir güven sorunu (eski ilişkide ihanet vs, onur kırıcı laflar duymak gibi). Önce kendi içinizde yenmeye çalışın. Hayatınızdaki insan sizden kaçarak uzaklaşmadan son verin.
