cimri miyim acaba

Sevginde cimri olma, yeter ;)

Ben de öğrencilikte dönem uzatınca çalışmıştım 4 ay.
4 ay kazandığımı 7 ayda harcadım, ailem bile şaşırmıştı, gelecek kaygısı başlıyor. Sonra düzene girer, panik olma, doğru yoldasın ;)

Birikimden zarar gelmez, aksine, beni Mutlu ediyor!!!
 
Sevginde cimri olma, yeter :KK66:

Ben de öğrencilikte dönem uzatınca çalışmıştım 4 ay.
4 ay kazandığımı 7 ayda harcadım, ailem bile şaşırmıştı, gelecek kaygısı başlıyor. Sonra düzene girer, panik olma, doğru yoldasın :KK66:

Birikimden zarar gelmez, aksine, beni Mutlu ediyor!!!
Doğru. +1!
Bende de bu sene gelecek kaygısı başladığı için kenara para atmaya başladım, çok büyük bi miktar değil ama az harcayınca tatmin edici bir miktar, hele insan zora düşsün bak nasıl tutumlu oluyor. Kredim Eylüle kadar yatacak eylül dahil, elimdeki birikim ve 3 ay boyunca yatmaya devam edecek olan öğrenim kredimle beraber günün sonunda beni 5-6 ay hatta çok zorlarsam 7 ay normal şartlar altında aile desteği olmadan geçindirebilecek bir para olmuş olacak. Ben de bu süreç içerisinde iş arama konusunda biraz daha seçici davranabileceğim zira para olmasaydı kısa süre iş arayıp daha sonra bulabildiğim en makul (tabi ne kadar makul şans işi) bodoslama dalmak zorunda kalacaktım para için ve belki de kariyerime katkısı olmayacak bir iş olacaktı. Ha benim 6 ay içinde de istediğim gibi bir iş bulacağımın bir garantisi yok o ayrı konu ama işin içine gelecek kaygısı girince gezmeyi, lüks tüketimi, ihtiyaç dışında kalan şeylere para harcamayı gözü görmüyor insanın. Başka planlar devreye giriyor. Tabi bu bahsettiğim 5-6 ay sadece iş aramakla falan geçmeyecek, ufak bir staj gibi bişey var onu yapmayı düşünüyorum bir de bizim bi dükkan var oraya takılır bizimkilere yardımcı olurum yaz dönemi işler yoğun oluyor bayağı, insana ihtiyaç var.
 
700 liralık elbise mi? Nasıl bir elbise o merak ettim, gelinlik mi? :KK70:
Bugün burada bir öğrenci gelip de "öğrenciyim, 700 liraya elbise aldım, kyk'dan aldığım burs/kredi ve ailemin yolladığı harçlıklarla geçiniyorum" diye konu açsa döverler. 700 liraya aklı olan herkesin içi acır. O kadarı da savurganlık, israf. "O elbiseyi de 700 TL olduğu için almadım, tüh" demesi bir insanın komik olmaz mı?

Öğrenci için öyle ama ben mesleğimi elime aldıktan sonra kardeşimin düğününde giymek için elbise
bakarken gördüm o elbiseyi ve öyle bir alışmışım ki tutumluluğa, kıyıp da o parayı vermedim.

Yani insan bunu huy ediniyor, parası olunca da kıyamıyor bu kez.

Sonuç olarak hiç bir zaman öyle bir elbise giyemiycem.
Ot gibi yaşayıp ölcem muhtemelen :(
 
Öğrenci için öyle ama ben mesleğimi elime aldıktan sonra kardeşimin düğününde giymek için elbise
bakarken gördüm o elbiseyi ve öyle bir alışmışım ki tutumluluğa, kıyıp da o parayı vermedim.

Yani insan bunu huy ediniyor, parası olunca da kıyamıyor bu kez.

Sonuç olarak hiç bir zaman öyle bir elbise giyemiycem.
Ot gibi yaşayıp ölcem muhtemelen :KK43:
Başka bir yorumumda daha söyledim, burada konu sahibini eleştirenler oldu ama konu sahibi öğrenci, ben de dedim ki öğrenciye göre düşünmek lazım, çalışan insana göre değil. Çalışan insanın onun kadar tutumlu olmasına gerek yok. Kendi parasını kazanan insan 700 tl'lik elbise de giyer, 1500 liralık da giyer. 3500 liralık telefon kullanıyor sonuçta bir sürü insan. Ama zaten 700 de çok şimdi, alt tarafı bir elbise. Düğünden düğüne giymelik ve her düğünde de giyemezsiniz. Zaten hiç gerek yokmuş, bence o kadar saçma ki... Öyle bir elbise giymediniz diye ot gibi yaşamak mı oluyor, eminim bu sitede bir elbiseye 700 tl vermeyecek olan bir sürü insan vardır.
 
Kahve ıcmek yerıne cay ıcmek normal mi yani?

bir dönem bizim şehirdeki bir çay bahçesinde diyeyim çay ve İce Tea aynı fiyattı İce tea normalde pahalı ama orada çay da aynı yani

oraya gidince İce tea istemiştim yaz mevsiminde çay da aynı para vs diye düşünmüştüm

sonra akşam oldu o zamanki sevgilim şimdiki eşimle konuştuk o da gün içinde oraya gitmiş ve aynı şeyi aynı mantık ile yapmış çok gülmüştük

ama biz o dönemde sıfırdan ev kurup kendimize düğün vs yaptık asgari ücretten hallice maaşlarımız ile

şimdi maddi durumumuz iyi ama bana halen markette 50 kuruş olan kahveye 10 tl vermek çok geliyor özellikle kahve istemiyorsa canım daha ucuz bir şey tercih ediyorum maksat orada oturmak ve muhabbet değil mi

gönül ne kahve ister ne kahvehane
gönül sohbet ister kahve bahane deyip geçiyorum
 
Başka bir yorumumda daha söyledim, burada konu sahibini eleştirenler oldu ama konu sahibi öğrenci, ben de dedim ki öğrenciye göre düşünmek lazım, çalışan insana göre değil. Çalışan insanın onun kadar tutumlu olmasına gerek yok. Kendi parasını kazanan insan 700 tl'lik elbise de giyer, 1500 liralık da giyer. 3500 liralık telefon kullanıyor sonuçta bir sürü insan. Ama zaten 700 de çok şimdi, alt tarafı bir elbise. Düğünden düğüne giymelik ve her düğünde de giyemezsiniz. Zaten hiç gerek yokmuş, bence o kadar saçma ki... Öyle bir elbise giymediniz diye ot gibi yaşamak mı oluyor, eminim bu sitede bir elbiseye 700 tl vermeyecek olan bir sürü insan vardır.

Orası öyle tabi ama bu tutumluluk pek çok yere yansıyor elbise bir örnekti.

Ne gerek var yazık günah diyerek uygun fiyatlara yöneliyorsunuz.

Belki pahalı diye almadığınız o elbiseler aklınızda kalıyor sonuçta.

Mesela benim çevremde parası olmadığı halde o elbise benim olmalı, o düğünde ben çok güzel
olmalıyım düşüncesiyle ne yapıp edip o elbiseyi alan insanlar var.

Ve düşününce iyi yapıyorlar diyorum artık.

Ben o parayı verip o elbiseyi giysem şu kafayla mutlu olmam, tühh yazık mı ettim derim.
Ama o parası yokken o elbiseyi giyer ve çok güzel oldum diye gerçekten mutlu olabilir.

Bu hayatın tadını çıkarmak, kendinin kıymetini bilmekle ilişkili bir şey bana göre.
Yapamasam da takdir ediyorum..

Eskiden saçma gelirdi ama artık takdir ediyorum doğrusu..
 
maddi anlamda sıkıntılı bir çocukluk geçirdim. çok şükür üniversiteden mezun olucam 2 ay sonra. mesleğimi elime almama az kaldı. sonunda ben de bu ülke ekonomisine bişeyler katıcam, kendi paramı kazanıcam ve gsmh'da benim de katkım var diyeceğim. son bir yıldır falan ekonomiye merak sardım baya ilgilenir oldum. kitaplar falan okuyorum. sorun şu ki para harcamaktan kaçınır oldum son zamanlarda. birikim yapmaya başladım mezuniyetten sonra işsiz kalırsam beni idare etsin diye. ailemden gelen harçlıkların ve aldığım kyk kredisinin harcamadığım kısımlarını birikim hesabıma atıyorum. tasarruf zaten gelirin harcanmayan kısmıdır. fakat bazen abartıyor muyum diye düşünüyorum. arkadaşlarım geziyor, eğleniyor, alışveriş yapıyor, para harcyor ben bunları mümkün olduğunca az yapıyorum. bişey alacaksam, 1 lira bile olsa buna ihtiyacım var mı, ya da bunu ne kadar istiyorum? diye soruyorum kendime. bunun sebebi gelecek kaygısı mı? parasız kalmaktan korkmak mı acaba? zaten savurgan biri değildim ama son bir yıldır ciddi ciddi eli sıkı olmaya başladım. arkadaşımla bi kafeye gittiğimiz zaman bi kahveye 5-10 tl vermek yerine genelde çay içmeyi tercih ediyorum. giymeyeceğim kıyafeti, okumayacağım kitabı, kullanmayacağım eşyayı hayatta almam. alışverişe gittiğim zaman en çok düşündüğüm şey fiyatlar oluyor. enflasyonu bile hisseder oldum, neye zam gelmiş neye gelmemiş... çoğu zaman para harcamayı gereksiz buluyorum ve harcamadığım parayı birikim hesabıma atıyorum, onun orda durması beni daha çok mutlu ediyor. kendimi daha güvende hissediyorum. sizce ben sorunlu muyum ? geçici bi durum mu acaba bu ?
benim imrenip olamadigim durum hayatta hic birikim yapamadim ne zaman yapsam bir gaz gelir aman olumlu dunya yarina cikacagim belli degil alayim istedigimi derim elimdeki avcumdaki gider :) sende bir sorun yok eger calismaya baslarsan para kazandiginda ayni durumda olursan evet iste ozaman cimri olursun.
 
Abartmıyorsan sıkıntı yok ama ben biriktirmiyorum fazla açıkcası .İstediğim bir şey olursa alırım .Durumumuz iyi şükür belki de o yüzden .Bazen abartıyorum,yaptığım yanlış mesela,çok yanlış
Kıyafet,yiyecek ,makyaj malzemesi vs. alıyorum sonra kullanmıyorum hoop çöpe.
Siz ne güzel düşünüyorsunuz iyice,ama bu hayatınızı engellemesin bence.Biraz engelliyor gibi duruyor,bu kadar düşünmeyi ,kafaya takmayı ben doğru bulmuyorum ,azıcık bugüne bakalım :eğlence:
 
para dediğin, doğru ve güzel şeylere harcamazsan sadece kağıt parçası,
hepimiz neden çalışıyoruz, daha mutlu daha rahat daha güzel yaşamak için değil mi?
e yaşam standartlarımızı yükseltmiyorsa o kağıtların ne anlamı kalıyor ki?
çevremde çok var, yıllarca çalışmış, yememiş içmemiş 10 daire almış 60 yaşına gelmiş bir kere yurt dışına gitmemiş, tatil yapmamış, hala güzel bir sofra kurmayı bile israf gören insanlar, hayat mı bu şimdi?
yanlış anlaşılmasın, tüketim kültürüne esir olun demiyorum, ama canım kahve içtiğinde içemeyeceksem, arkadaşlarımla dışarı çıkıp güzel bir yemek yiyemeyeceksem lanet olsun o paraya derim ben :KK14:
 
maddi anlamda sıkıntılı bir çocukluk geçirdim. çok şükür üniversiteden mezun olucam 2 ay sonra. mesleğimi elime almama az kaldı. sonunda ben de bu ülke ekonomisine bişeyler katıcam, kendi paramı kazanıcam ve gsmh'da benim de katkım var diyeceğim. son bir yıldır falan ekonomiye merak sardım baya ilgilenir oldum. kitaplar falan okuyorum. sorun şu ki para harcamaktan kaçınır oldum son zamanlarda. birikim yapmaya başladım mezuniyetten sonra işsiz kalırsam beni idare etsin diye. ailemden gelen harçlıkların ve aldığım kyk kredisinin harcamadığım kısımlarını birikim hesabıma atıyorum. tasarruf zaten gelirin harcanmayan kısmıdır. fakat bazen abartıyor muyum diye düşünüyorum. arkadaşlarım geziyor, eğleniyor, alışveriş yapıyor, para harcyor ben bunları mümkün olduğunca az yapıyorum. bişey alacaksam, 1 lira bile olsa buna ihtiyacım var mı, ya da bunu ne kadar istiyorum? diye soruyorum kendime. bunun sebebi gelecek kaygısı mı? parasız kalmaktan korkmak mı acaba? zaten savurgan biri değildim ama son bir yıldır ciddi ciddi eli sıkı olmaya başladım. arkadaşımla bi kafeye gittiğimiz zaman bi kahveye 5-10 tl vermek yerine genelde çay içmeyi tercih ediyorum. giymeyeceğim kıyafeti, okumayacağım kitabı, kullanmayacağım eşyayı hayatta almam. alışverişe gittiğim zaman en çok düşündüğüm şey fiyatlar oluyor. enflasyonu bile hisseder oldum, neye zam gelmiş neye gelmemiş... çoğu zaman para harcamayı gereksiz buluyorum ve harcamadığım parayı birikim hesabıma atıyorum, onun orda durması beni daha çok mutlu ediyor. kendimi daha güvende hissediyorum. sizce ben sorunlu muyum ? geçici bi durum mu acaba bu ?
Sorma bacım bende evlendıkden sonra boyle oldum aynı benı anlatmışsın sankı.durumumuz da kotu deyıl amma bırıkım hastası oldum gereksız hıcbısey almıyorum.Aslında super bısey yaptıgımız bence amma abartmamak sartıyla)))
 
maddi anlamda sıkıntılı bir çocukluk geçirdim. çok şükür üniversiteden mezun olucam 2 ay sonra. mesleğimi elime almama az kaldı. sonunda ben de bu ülke ekonomisine bişeyler katıcam, kendi paramı kazanıcam ve gsmh'da benim de katkım var diyeceğim. son bir yıldır falan ekonomiye merak sardım baya ilgilenir oldum. kitaplar falan okuyorum. sorun şu ki para harcamaktan kaçınır oldum son zamanlarda. birikim yapmaya başladım mezuniyetten sonra işsiz kalırsam beni idare etsin diye. ailemden gelen harçlıkların ve aldığım kyk kredisinin harcamadığım kısımlarını birikim hesabıma atıyorum. tasarruf zaten gelirin harcanmayan kısmıdır. fakat bazen abartıyor muyum diye düşünüyorum. arkadaşlarım geziyor, eğleniyor, alışveriş yapıyor, para harcyor ben bunları mümkün olduğunca az yapıyorum. bişey alacaksam, 1 lira bile olsa buna ihtiyacım var mı, ya da bunu ne kadar istiyorum? diye soruyorum kendime. bunun sebebi gelecek kaygısı mı? parasız kalmaktan korkmak mı acaba? zaten savurgan biri değildim ama son bir yıldır ciddi ciddi eli sıkı olmaya başladım. arkadaşımla bi kafeye gittiğimiz zaman bi kahveye 5-10 tl vermek yerine genelde çay içmeyi tercih ediyorum. giymeyeceğim kıyafeti, okumayacağım kitabı, kullanmayacağım eşyayı hayatta almam. alışverişe gittiğim zaman en çok düşündüğüm şey fiyatlar oluyor. enflasyonu bile hisseder oldum, neye zam gelmiş neye gelmemiş... çoğu zaman para harcamayı gereksiz buluyorum ve harcamadığım parayı birikim hesabıma atıyorum, onun orda durması beni daha çok mutlu ediyor. kendimi daha güvende hissediyorum. sizce ben sorunlu muyum ? geçici bi durum mu acaba bu ?
öğrenciykende gezip eğlenmiyeceksinde ne zaman gezicen gençliğinin tadını çıkaracaksın. sonra zaten hayatın yükünü yükleneceksin çalışacaksın belkide çok geçmeden evleneceksin.biz öğrenciyken istanbulun altını üstüne getirmiştik istanbul artık kesmeyince arkadaşlarla anadoluyu gezmeye başlamıştık turlarla falan değil kendimiz vakit buldukça.hatırladıkça iyikide çok gezmişim istediğim gibi harcamışım diyorum. bir sürü kıyafetim olurdu hepsinide giyerdim hiçbiri gereksiz değildi.şimdi evliyim çalışıyorum ama istediğim gibi harcıyamıyorum birikim yapmak lazım bebeğim var onun geleceğini düşünmem lazım.
 
maddi anlamda sıkıntılı bir çocukluk geçirdim. çok şükür üniversiteden mezun olucam 2 ay sonra. mesleğimi elime almama az kaldı. sonunda ben de bu ülke ekonomisine bişeyler katıcam, kendi paramı kazanıcam ve gsmh'da benim de katkım var diyeceğim. son bir yıldır falan ekonomiye merak sardım baya ilgilenir oldum. kitaplar falan okuyorum. sorun şu ki para harcamaktan kaçınır oldum son zamanlarda. birikim yapmaya başladım mezuniyetten sonra işsiz kalırsam beni idare etsin diye. ailemden gelen harçlıkların ve aldığım kyk kredisinin harcamadığım kısımlarını birikim hesabıma atıyorum. tasarruf zaten gelirin harcanmayan kısmıdır. fakat bazen abartıyor muyum diye düşünüyorum. arkadaşlarım geziyor, eğleniyor, alışveriş yapıyor, para harcyor ben bunları mümkün olduğunca az yapıyorum. bişey alacaksam, 1 lira bile olsa buna ihtiyacım var mı, ya da bunu ne kadar istiyorum? diye soruyorum kendime. bunun sebebi gelecek kaygısı mı? parasız kalmaktan korkmak mı acaba? zaten savurgan biri değildim ama son bir yıldır ciddi ciddi eli sıkı olmaya başladım. arkadaşımla bi kafeye gittiğimiz zaman bi kahveye 5-10 tl vermek yerine genelde çay içmeyi tercih ediyorum. giymeyeceğim kıyafeti, okumayacağım kitabı, kullanmayacağım eşyayı hayatta almam. alışverişe gittiğim zaman en çok düşündüğüm şey fiyatlar oluyor. enflasyonu bile hisseder oldum, neye zam gelmiş neye gelmemiş... çoğu zaman para harcamayı gereksiz buluyorum ve harcamadığım parayı birikim hesabıma atıyorum, onun orda durması beni daha çok mutlu ediyor. kendimi daha güvende hissediyorum. sizce ben sorunlu muyum ? geçici bi durum mu acaba bu ?
oooo bi sabancı daha yetisiyo desene.....
 
Senın dediğini yaptım,yıllarca,gördümki yanlıl yapmılın,kendıme ezıyet etmişim,haklı sebeplerım bardı,kımsem yok,şimdi çokda takmıuorum,çmğr geri gelmıyor,emin ol bu durum bır zaman sonra gececek,
 
Valla bence çok mantıklı bir kaç arkadasım bu huydan daha fenası cuzdanları hep kabarık olur yani benide bi aralar çok Alıstırmıslardı hic bozma bu huyunu
 
Abartmıyorsan sıkıntı yok ama ben biriktirmiyorum fazla açıkcası .İstediğim bir şey olursa alırım .Durumumuz iyi şükür belki de o yüzden .Bazen abartıyorum,yaptığım yanlış mesela,çok yanlış
Kıyafet,yiyecek ,makyaj malzemesi vs. alıyorum sonra kullanmıyorum hoop çöpe.
Siz ne güzel düşünüyorsunuz iyice,ama bu hayatınızı engellemesin bence.Biraz engelliyor gibi duruyor,bu kadar düşünmeyi ,kafaya takmayı ben doğru bulmuyorum ,azıcık bugüne bakalım :eğlence:
gereksiz yere bişeyler özellikle de yiyecek alıp sonra bunları kullanmayıp çöpe atmak nasıl bi israf farkındasınız değil mi ? kafaya takmayalım diye diye yiyeceği israf etmekte olmaz. hayır sanıldığı kadar düşünmüyorum aslında. neyse kendimi daha iyi ifade etmem gerekirdi

para dediğin, doğru ve güzel şeylere harcamazsan sadece kağıt parçası,
hepimiz neden çalışıyoruz, daha mutlu daha rahat daha güzel yaşamak için değil mi?
e yaşam standartlarımızı yükseltmiyorsa o kağıtların ne anlamı kalıyor ki?
çevremde çok var, yıllarca çalışmış, yememiş içmemiş 10 daire almış 60 yaşına gelmiş bir kere yurt dışına gitmemiş, tatil yapmamış, hala güzel bir sofra kurmayı bile israf gören insanlar, hayat mı bu şimdi?
yanlış anlaşılmasın, tüketim kültürüne esir olun demiyorum, ama canım kahve içtiğinde içemeyeceksem, arkadaşlarımla dışarı çıkıp güzel bir yemek yiyemeyeceksem lanet olsun o paraya derim ben :KK14:
ben çalışmıyorum ki. arkadaşlarımla yemek yiyorum bişeyler de içiyoruz evvela ama... şu gereksiz görme olayını aşamıyorum. maliyeti 5 lira bile olmayan kahveye niye 10 lira vereyim ? canım istemiş olsa içerdim elbette ama genel anlamda saçma geliyor
öğrenciykende gezip eğlenmiyeceksinde ne zaman gezicen gençliğinin tadını çıkaracaksın. sonra zaten hayatın yükünü yükleneceksin çalışacaksın belkide çok geçmeden evleneceksin.biz öğrenciyken istanbulun altını üstüne getirmiştik istanbul artık kesmeyince arkadaşlarla anadoluyu gezmeye başlamıştık turlarla falan değil kendimiz vakit buldukça.hatırladıkça iyikide çok gezmişim istediğim gibi harcamışım diyorum. bir sürü kıyafetim olurdu hepsinide giyerdim hiçbiri gereksiz değildi.şimdi evliyim çalışıyorum ama istediğim gibi harcıyamıyorum birikim yapmak lazım bebeğim var onun geleceğini düşünmem lazım.
çok mutlu bi öğrencilik geçirdim diyemem. hep sorun sıkıntı beni buldu. küçük bi yerde okuyorum gezilecek pek bi tarafı yok. elbette istanbulda okusaydım para dayanmazdı. ben zaten bu sene biriktirmeye başladım onun öncesinde de anadoluyu ya da başka bi yeri gezecek bütçem yoktu. neyse maddi sıkıntı çekmeyen çekenin halinden anlamıyor burdaki yorumlardan ben bunu anlıyorum. 3 sene boyunca olanı harcadım zaten yettiğince. neyse.

Senın dediğini yaptım,yıllarca,gördümki yanlıl yapmılın,kendıme ezıyet etmişim,haklı sebeplerım bardı,kımsem yok,şimdi çokda takmıuorum,çmğr geri gelmıyor,emin ol bu durum bır zaman sonra gececek,
işe başladıktan sonra gelecek kaygım daha da azalacağı için ben de düzelir diye düşünüyorum. alnımın teriyle kazandığım parayı da spekülatif amaçla kazanacak değilim. düzelsin diye umut ediyorum

abartmışsın bence
alakası yok neyse

Valla bence çok mantıklı bir kaç arkadasım bu huydan daha fenası cuzdanları hep kabarık olur yani benide bi aralar çok Alıstırmıslardı hic bozma bu huyunu
biriktirmeye başladım fazladan 200 TL param olmuştu birkaç ay önce, sonra bilgisayarımda bi arıza çıktı ve acilen yaptırılması gerekti. ailemden isteyemedim çünkü buna verecek paraları yoktu her zamanki gibi. biriktirmiş olduğum paradan tamir ettirdim. çok iyi olmuştu.
 
Bence sen canını sıkma, kendi paranı kazanmaya başladığın zaman düzelir. Ben işe başlayınca kazandığımın bir kısmını tutmaya devam edeceğim çünkü ayrı eve çıkma, kendi düzenimi kurma gibi planlarım var. Bir kısmı zaten kredi borcuna gidecek. Elim rahatlayınca, kendi düzenimi kurunca da tatile falan çıkacağım, yurdışına gitmeyi çok istiyorum belki kışın çalışıp parasını ayarlayıp yazın da yurtdışına tatile giderim ya da yurt içinde çok güzel, kaliteli bir tatil yaparım. Biz çok çılgın bir tüketim toplumuyuz, herkes o kadar alışmış ki harcamaya, seni o yüzden burada garipsediler. Tasarrufu bilen insan çok az çünkü. Bi de insanın içinde olacak. Benim arkadaşım o gençliği yaşamayı, para harcamayı abartınca defalarca beş kuruş parasız kaldı. Ben biraz tasarrufa yönlendireyim dedim ama nafile. Her akşam yurt kantininden abur cubura saçma sapan para harcaya harcaya 100 kilo oldu. Şimdi bir sürü sağlık sorunu var. Mantık önemli.
 
Back
X