Cinsel konulardan tiksinti duyuyorum

Bence sen bir trollsün.
Yok değilsen ufak bir ihtimalle;
Nasıl mutlu oluyorsan öyle takıl.
Cinsellik sana iğrenç geliyordur ,tamam.
Bundan kurtulmak istiyorsan uzmandan yardım al.
Yok ben böyle iyiyim diyorsan, bu da senin bakış açın.
Başkalarının doğrularını kabul etmek zorunda değilsin.
 
Suc tamamen ailenizde. Onlar en buyuk kotulugu size yapmis zaten
Cinsellik bir suc ya da igrenclik degildir.
Yeri geldiginde igrenclige donusebilir fakat bu insanlarin elindedir.
Onun disinda insanlarin birbiri ile yasadiklari en guzel seylerden biridir. Ve üremek icin gerekli olan temel seydir.
Acilen uzman yardimi alin
 
Merhaba aslında bu durumu nasıl anlatacağımı bilmiyorum ama bana küçükken hep cinselliğin çok kötü bir şey olduğu, çok ayıp, günah diye öğretildi. Yani öğretildi derken tabiki bu konuda konuşumadı bile. Neyse. Sonra arkadaşım ilkokuldayken bana nasıl çocuk yapıldığını anlatmıştı. Şok olmuştum başka bir yolu falan yok mu diye sormuştum. Annem ve babama hiç yakıştıramamıştım çünkü. İşte ergenliğe geldim. Ama bu yüzden insanlardan tiksinti duyuyorum. Anne ve babamı bile bu yüzden sevemiyorum. İnsanlardan bu yüzden nefret ediyorum. Saçma bir neden olabilir biliyorum ama bana göre bu çok iğrenç bir şey. Evlenmek, çocuk sahibi olmak iğrenç geliyor. Hatta sırf bu yüzden yaşlanıncaya kadar evlenmezsem çok zorluk çekerim diye erken ölmeyi bile istiyorum. Öyle konuları duymak bile beni çok tiksindiriyor. Benim gibi biri yoktur bence böyle düşünen. Yazabileceğiniz bir şey var mı?

İnsanlara bu olgu tabu olarak aşılanınca ya aşırıya kaçılıyor cinsellikle, ya da nefret ediliyor. Keşke tabu halinden çıkarılabilse.

Bence zamanla kendi kendine alışıp aslında iğrenç olmadığını görüceksin fakat diyorsan ki kendi kendime başaramam o zaman bir psikoloğa gitmeni tavsiye ediyorum Hoppa
 
Sana dokunulmasindan (aile, arkadaş), kendi ciplakligindan (banyo) rahatsızlık duyar mısın?
 
Merhaba aslında bu durumu nasıl anlatacağımı bilmiyorum ama bana küçükken hep cinselliğin çok kötü bir şey olduğu, çok ayıp, günah diye öğretildi. Yani öğretildi derken tabiki bu konuda konuşumadı bile. Neyse. Sonra arkadaşım ilkokuldayken bana nasıl çocuk yapıldığını anlatmıştı. Şok olmuştum başka bir yolu falan yok mu diye sormuştum. Annem ve babama hiç yakıştıramamıştım çünkü. İşte ergenliğe geldim. Ama bu yüzden insanlardan tiksinti duyuyorum. Anne ve babamı bile bu yüzden sevemiyorum. İnsanlardan bu yüzden nefret ediyorum. Saçma bir neden olabilir biliyorum ama bana göre bu çok iğrenç bir şey. Evlenmek, çocuk sahibi olmak iğrenç geliyor. Hatta sırf bu yüzden yaşlanıncaya kadar evlenmezsem çok zorluk çekerim diye erken ölmeyi bile istiyorum. Öyle konuları duymak bile beni çok tiksindiriyor. Benim gibi biri yoktur bence böyle düşünen. Yazabileceğiniz bir şey var mı?
Hic asik falan da mi olmadin şimdiye dek..

Neden iğrenç olsun ki.. Disaridan hayal kurup baskalarini özellikle ebeveynlerini düşünmek kotu hissettirir tabi ki... Ama gerçekten istediğin ve sevdiğin biriyle yasadiginda farklı dusuneceksin...
 
Konunun sahte oldugunu dusunmuyorum.

Bu durumda olan insanlar var diger bircok anomali gibi...

Boyle bir sorunu olan bunu paylasmak icin onden ceyiz topiklerinde mesaj sayisini arttiramayacagina gore...

Ve burasi bir derdim var bolumu ve her dert ust komsuda yasanir asinalikta degil.

Her neyse...

Keske bunu simdiye dek guvendiginiz bir buyugunuzle, rehber ogretmeninizle vs paylassaydiniz.

Bir uzmandan yardim almaniz gerekiyor, sizin ve sizin durumunuzda olanlarin...
 
Hic asik falan da mi olmadin şimdiye dek..

Neden iğrenç olsun ki.. Disaridan hayal kurup baskalarini özellikle ebeveynlerini düşünmek kotu hissettirir tabi ki... Ama gerçekten istediğin ve sevdiğin biriyle yasadiginda farklı dusuneceksin...
Oldum tabi ki.
Haklı olabilirsin.
 
yaşın kaç? ergenliğin verdiği hislerdir muhtemelen büyüdükçe anlarsın geçer.
 
Back
X