- 14 Nisan 2016
- 15
- 7
- 1
- 33
- Konu Sahibi sevimlibiri
- #1
Uzun oldu kusura bakmayın içimi dökmem gerekiyordu
Dert mi bilmiyorum ama sorunum başlıktaki gibi Biraz kendimden söz edeyim
Güleryüzlü pozitif sıcakkanlı bir insanımdır girdiğim ortamda genelde sevilirim en önemlisi de asla nezaketimden taviz vermem aile terbiyeme aykırı çünkü ... Esasında ben hiç hayatımda kavga görmedim annem de babam da çok sakindir, öyle laf çarpmayı ,sokuşturmayı, bilemem ,beceremem .
Bu huyumdan çok şikayetçi de değildim idare ediyormuşum gibi geliyordu ta ki şimdiye kadar Ya da şimdiye kadar ben öyle sanmışım ,çünkü böyle çirkef insanlarla karşılaşmamıştım hiç ve maalesef hayatımdan da çıkartabileceğim kişiler değil.
olay şu şekilde başlıyor ;bana büyük bir kabalık yapılması benim yine de nazikçe cevap vermem! Hatta cevap bile sayılmaz bundan hoşlanmadığımı belirtmem. O kişiler dışında buna şahit olan herkesin benden özür dilemesi o kişilerin ise özür dilemek şöyle dursun. saldırganca ;yanlış anlayan sensin triplerine girmesi,terbiyesizce ifadeler kullanılması ! Bunun sonucunda olayın dallanıp budaklanması, eşimin kayınvalidemin vs dahil olması (ki benden çok çok fazla sinirlenip çıldırdı ) .yine de herkesi ikna edip büyütmeyelim gerek yok şeklinde bir tavır takındım sakinleştirdim .bunda eşimin tepkisinden korkmam da etkili ;yani dediğim gibi hiç kavga görmediğim için onun bana karşı olmayan öfkesi bile ,gözümü korkuttu .
Sonrasında hiç bir şey olmamış gibi davrandım umursamadım ama maalesef ki bu insanlarla bir arada bulunmak zorundayım
Diğer insanlara asla belli etmemeye çalıştım (niye yapıyorsam ) ,düzelir sandım normal davrandım ancak kabalıklar bitmedi ...
Şimdi de arkamdan yalanlar iftiralar salladıklarını duyuyorum sürekli imalı laflar vs bir de mağdur edebiyatı yapmazlar mı !!! Ve ben belli etmeyeyim derken (karşımdaki zor durumda kalmasın diye ) olanların yalan yanlış çarpıtılmış ,hiç olmayan şeyler eklenmiş halde herkese anlatılmış olması beni iyice çileden çıkardı !çok üzüldüm ben kimseye tek kelime dahi etmedim yüzde yüz haklı olmama rağmen
Çok safım ,ama hala ne yapabilirim diyorum bir yandan benim için önemli insanlar gerçeği biliyor boşver hem umursanmamak onları daha çok acıtır diyorum ,bir yandan o çirkeflere hadlerini bildirmek istiyorum ... Sizce ? Siz olsanız ne yapardınız
Hep iyi naif insanlar mı yıpranmalı ,kötüler çirkeflerin yaptıkları yanlarına kar mı kalmalı ,
Kendilerini gerçekten haklı ve mağdur Nasıl görebiliyorlar
Böyle insanlarla Nasıl başa çıkılır ?
Dert mi bilmiyorum ama sorunum başlıktaki gibi Biraz kendimden söz edeyim
Güleryüzlü pozitif sıcakkanlı bir insanımdır girdiğim ortamda genelde sevilirim en önemlisi de asla nezaketimden taviz vermem aile terbiyeme aykırı çünkü ... Esasında ben hiç hayatımda kavga görmedim annem de babam da çok sakindir, öyle laf çarpmayı ,sokuşturmayı, bilemem ,beceremem .
Bu huyumdan çok şikayetçi de değildim idare ediyormuşum gibi geliyordu ta ki şimdiye kadar Ya da şimdiye kadar ben öyle sanmışım ,çünkü böyle çirkef insanlarla karşılaşmamıştım hiç ve maalesef hayatımdan da çıkartabileceğim kişiler değil.
olay şu şekilde başlıyor ;bana büyük bir kabalık yapılması benim yine de nazikçe cevap vermem! Hatta cevap bile sayılmaz bundan hoşlanmadığımı belirtmem. O kişiler dışında buna şahit olan herkesin benden özür dilemesi o kişilerin ise özür dilemek şöyle dursun. saldırganca ;yanlış anlayan sensin triplerine girmesi,terbiyesizce ifadeler kullanılması ! Bunun sonucunda olayın dallanıp budaklanması, eşimin kayınvalidemin vs dahil olması (ki benden çok çok fazla sinirlenip çıldırdı ) .yine de herkesi ikna edip büyütmeyelim gerek yok şeklinde bir tavır takındım sakinleştirdim .bunda eşimin tepkisinden korkmam da etkili ;yani dediğim gibi hiç kavga görmediğim için onun bana karşı olmayan öfkesi bile ,gözümü korkuttu .
Sonrasında hiç bir şey olmamış gibi davrandım umursamadım ama maalesef ki bu insanlarla bir arada bulunmak zorundayım
Diğer insanlara asla belli etmemeye çalıştım (niye yapıyorsam ) ,düzelir sandım normal davrandım ancak kabalıklar bitmedi ...
Şimdi de arkamdan yalanlar iftiralar salladıklarını duyuyorum sürekli imalı laflar vs bir de mağdur edebiyatı yapmazlar mı !!! Ve ben belli etmeyeyim derken (karşımdaki zor durumda kalmasın diye ) olanların yalan yanlış çarpıtılmış ,hiç olmayan şeyler eklenmiş halde herkese anlatılmış olması beni iyice çileden çıkardı !çok üzüldüm ben kimseye tek kelime dahi etmedim yüzde yüz haklı olmama rağmen
Çok safım ,ama hala ne yapabilirim diyorum bir yandan benim için önemli insanlar gerçeği biliyor boşver hem umursanmamak onları daha çok acıtır diyorum ,bir yandan o çirkeflere hadlerini bildirmek istiyorum ... Sizce ? Siz olsanız ne yapardınız
Hep iyi naif insanlar mı yıpranmalı ,kötüler çirkeflerin yaptıkları yanlarına kar mı kalmalı ,
Kendilerini gerçekten haklı ve mağdur Nasıl görebiliyorlar
Böyle insanlarla Nasıl başa çıkılır ?
Son düzenleme:
