arkadaşlar uzunca bir süredir yoktum.kendimi biraz dinlediğim,hatalarımı,yanlışlarımı fark ettiğim,üzerimde hissettiğim ölü toprağını attığım bir dönemden geçtim..bugün geçmişe baktığımda görüyorumki ağır bir psikolojik travma yaşamış ve bu konuyu açmıştım..Bgün aynnı şeyleri düşünmüyorum..ama şunları söylemeyi bir borç bilirim;konuyu açarkende maksadım insanların tenleri yada göz renklerini irdelemek ayırd etmek yada aşağılamak/kırmak değilldi.yanlış ifade ettiysem özür dilerim.birkaç arkadaşımız yorumunda kırıldığını ifade etmiş.maksadım bu değildi inanın sadece yaşadığım ve hissettiğim dışlanma psikolojisini aktarmak istedim.kendimi cok yalnız ve dünyanın en çirkin insanıymış gibi hissettim.güzel kadınları kıskandım,eşimin beğendiğini düşündüğüm tipteki kadınlara öfke duydum (istem dışı)ama en çokta kendime öfke duydum..hiçbir kadının benim psikolojimde doğrudan olumsuz etkisi yoktu.sadece esimin davranışları beni böyle düşünmeye itmişti..şuan o gereksiz ve anlamsız öfke halime bakıp acıyorum..acınacak haldeydim çünkü..ama arkadaşlar güzel tavsiyelerinizle beni kendime getirdiniz.psikolojik tedavi almaya başladım ve kendime olan güvenim yerine geldi.sorunlarımın saçmalığını farkettim.mutlu olmayı öğrendim.ben kendime güvendikçe ve kendim için bişeyler yapınca eşimde değişmeye başladı.ilgisi ve sevgisi arttı adeta..dedim ya üzerimdeki ölü toprağından kurtulmuş gibiyim..güzel dualarımızı birbirimizden eksik etmeyelim arkadaşlar.desteğiyle,olumlu/olumsuz eleştirleriyle yanımda olan sizlere teşekkür ederim.gözümü açtığınız için..eger istemeden kırdıysam yada yanlış ifade kullandıysam özellikle sarışın arkadaşlardan özür diliyorum..sorunum kişisel değildi.yanlış anlaşılmaya sebebiyet verdiysem yada düşmanlık gibi algılandıysa çok üzülürüm.hakkınızı helal edin.saygılarımla