çocuğa karşı bonkörlük

gerçekten fakir ve yokluk içinde bir ailede buyumuş olanlar yapıyor bunu. çevreyle kıyaslamalar, onda ne varsa benimkinde daha iyisi olsun falan demeler.
geçmişten kaynaklanan bir durum bu sanırım çevremdeki örneklerde de var.
durumu iyi ailelerde buyumuş kişiler daha makul davranıyor sanki bu açıdan.
 
ben sadece oyuncağa belki de 500 harcıyorum ayda
O kadar alacak ne oyuncak buluyorsunuz? Ben de oyuncak konusunda kendime kızıyordum da ben üç ayda bir anca alıyordum. Şimdi onu da durdurdum. Oyuncak arttıkça oynama miktarı azalıyor. Kaldırıp saklamaya başladım.
İleride tatminsiz olacak. Küçük mutlulukları olmayacak. Bence kendinize sınır koyun
 
fakir bir ailede büyüdüm. şimdi orta düzey memur ailesiyiz. küçükken jetonlu oyuncaklara bile bilemezdim paramız olmadığı için. kıyafetlerim pazardan alınırdı. şimdi ne görsem çocuğuma alır oldum. birşeyi görüp beğenince çocuğumda olsun istiyorum. bu beni çok mutlu ediyor ama sınırı aştığımı hissediyorum ve çocuğa zararı olmasından korkuyorum. kızım 2 yaşında neredeyse kreşi dolduracak oyuncağj var kaydırak salıncak at bisikletler eğitici oyuncaklar aktivite masaları bir kitaplık dolusu kitaplar bir dolap dolusu kıyafet. doğru düzgün dışarı çıktığımız yok 7 çift ayakkabısı var spor bot sandalet vs. bana bir dur diyin. maaş yattığı gibi başlıyorum bakmaya ya da birşey görüyorum kızım mutlu olur diyip alıyorum koskoca maaş anca bana ve çocuğa gidiyor
bu kadar şey alacağına ileriye dönük yatırım yapsan daha iyi malum yarın ne olacağı belli değil
 
Harika tesbit. Ve bunu da yine dusuk gelirli,orta gelirliler yapiyor. Yuksek gelirli aileler asla cocuklarina ayda 500 liralik oyuncak almaz. Sınırlama koyarlar mutlaka.

Ayrica pat pat önüne gelen bir suru şey cocuğu sandigi kadar mutlu etmiyor.
Biz once bir hayalini kurardik. 😂 Bir sure beklerdik, bazi seyler olmazdi veya hemen olmazdi. Belli bir sinirda alinirdi hersey. Tabi ki boyle olunca degerli oluyordu.
Ona rağmen bir sure sonra etkisi geciyor o eşyanin mutlugunun.
Devamli oyuncak, giysi almak balon bir mutluluk, cocuk hayalini bile kurmadigi ve zaten bir suru oldugu için anlamiyordur bile.
 
Çoçuğunuz ileride iyi bir okula gitmezse, arkadaşlarından eğitim anlamında geri kalırsa boynu bükülür ve bunu hep yüzünüze vurur. 2 yaşındaki çocuk oyuncaktan ve bol kıyafetten anlamaz. Geleceğine yatırım yapın, kızsa kocasına muhtaç olmayacağı yatırımlar yapın hesabında para biriktirin. Erkekse ileride ona sermaye olacak bir miktar hesabında olsun. Çocukken alınan hiçbir oyuncağı hatırlamıyorum ama babam keşke bizim için bir ağaç olsun dikseydi diye her gün kendisine serzenişte bulunuyorum.
 
fakir bir ailede büyüdüm. şimdi orta düzey memur ailesiyiz. küçükken jetonlu oyuncaklara bile bilemezdim paramız olmadığı için. kıyafetlerim pazardan alınırdı. şimdi ne görsem çocuğuma alır oldum. birşeyi görüp beğenince çocuğumda olsun istiyorum. bu beni çok mutlu ediyor ama sınırı aştığımı hissediyorum ve çocuğa zararı olmasından korkuyorum. kızım 2 yaşında neredeyse kreşi dolduracak oyuncağj var kaydırak salıncak at bisikletler eğitici oyuncaklar aktivite masaları bir kitaplık dolusu kitaplar bir dolap dolusu kıyafet. doğru düzgün dışarı çıktığımız yok 7 çift ayakkabısı var spor bot sandalet vs. bana bir dur diyin. maaş yattığı gibi başlıyorum bakmaya ya da birşey görüyorum kızım mutlu olur diyip alıyorum koskoca maaş anca bana ve çocuğa gidiyor
Öncelikle Allah bağışlasın evladiniz🤲 Çok fazla gerçekten o kadara hiç gerek yok.gerekli ve özel parçalar alın.
Maaşınız a gelince kızınız için birikim yapsanız daha iyi olur diye düşünüyorum.
ornegin 5bin se geliriniz.kira taksit fatura ödemeleriniz yoksa.
Direk 3bin TL ye fiziki altın yada dolar yapın.altin hesab da oluşturabilirsiniz.
 
Öncelikle Allah bağışlasın evladiniz🤲 Çok fazla gerçekten o kadara hiç gerek yok.gerekli ve özel parçalar alın.
Maaşınız a gelince kızınız için birikim yapsanız daha iyi olur diye düşünüyorum.
ornegin 5bin se geliriniz.kira taksit fatura ödemeleriniz yoksa.
Direk 3bin TL ye fiziki altın yada dolar yapın.altin hesab da oluşturabilirsiniz.
parayı kenara altın vs yapıp koyamıyorum acil bir ihtiyaç olursa zor durumda kalmamak için hesapta da durdukça sürekli birşeyler alıp sıfırlıyorum
 
Maddi zorluk yaşamadım bekarken yada evliyken,çocuğumun bir çift spor ayakkabısı,bir çift botu ve bir montu var.Aydan aya büyüyor çocuklar daha fazlası müsriflik gibi geliyor bana.Onun yerine eğitimi için birikim yapıyorum,siz de kıyafete harcadığınız parayı eğitimine ayırın bence.
 
O çocuk, yarın bi gün tatminsiz ve hiç bir şeyden memnun olamayan bi çocuk olursa pedegog pedagog gezmezsin inşallah, "neden böyle oldu diye?" Her şeyin bi sınırı var. Abartma lütfen. Çocuğun gelişiminde negatif etkiler bırakır. Döviz yada altın hesabı aç biriktir miss gibi, geleceğe yatırım. Çocuklara her şey oyuncak. Ben sana DUR diyorum 🙂 sende kendine DUR de.
 
Evet bu durum ebevynlerde göruluyor.

Benim esimde yoklukla buyumuş. luna parka gidince oğluma sınırsiz kart alıyor hiçbir oyuncak icinde kalmasın hepsine binsin diye.

Esimi uyardım yaptığı dogru değil. her istedigine ulasan cocukların çok isteyip gerçeklesince mutlu olacakları hayalleri kalmaz.

Simdi 3 oyuncak sectiriyoruz 3 üne biniyor hepsine değil. bana kalsa 2 tane secip binse yeter ama esim olsun 3 taneye binsin diyor.

Ayrıca genellikle mutlu olan anneler babalar oluyor böyle durumlarda çocuklar değil.

Benim kuzeniminde ailesi asiri tutumluydu yani cimriliğe kayan. esi asgari ucretle calismasına ragmen marka alirdi cocuguna herseyi sonra baktı yetmiyor kendiside asgari ucretle ışe girdi. kızı önumuzdeki sene 8. sınıf kızını etut merkezine yazdirip lise sınavlarina hazırlikta yardımcı olacağina gitmis 12 bin tl ye genç kız odası almış. perdesi halisı derken 15 bin tuttu bur oda diye anlatıyor. 12 ay taksitle almış hepsini. Bana yaptıgı acayip geldi 15 bine kızına takviye ders aldirıp iyi bir lise kazanması için uğrasabilirdi.

Bende oğluma oda yaptım ama 15 bin harcamadim. bir kolejin anaokuluna gönderiyorum senelik 18 bin. egitiminden ilgilerinden oldukça memnunum. ayrica oğlumun ingilizceside bayağı ilerledi.

oyuncağa elbiseye kıyafete harcayacağınız paraları cocugunuz icin biriktirip eğitimi icin harcamanızı tavsiye ederim. 2 yasindaymış 3 4 yaslarinda okul öncesi eğitime güzel bir kurumda başlaması kizınızın giydiği 10 tane ayakkabidan daha faydalı olacaktır.
 
Ben mi tuhafım acaba, varken yoklukta gibi yetiştiriyorum çocukları.
Her şeyi sınırlıdır, ikincisi yoktur.
Oyuncak istediğinde kumbarasını saydırıp, parasının daha yetmediğini biriktirmesi gerektiğini söylerim.
Eşyalarını kaliteli ama en ucuz şekilde alırım vs vs.

Çocukların doyumsuz, görgüsüz, hayatındakilere kıymetsiz olmalarını istemiyorum.
Para değerinden bahsetmiyorum, sahip oldukları her şeyin çok değerli ve bu dünyada birçok insanın ulaşamadığı seviyede şanslı olduklarının bilincinde olmasını istiyorum.
Şımarıklık lüksleri yok, olmamalı.
Bir çocuğun 3 spor ayakkabısı olmamalı!
Lütfen küçüklük halinizi hatırlayın, sizin yokken başka çocuklar için olan kıymetsizliği.
Sizin imrenerek baktığınıza burun kıvıranları hatırlayın.
Mutlu çocuk yetiştirmek bu değil.
Elindekiyle yetinmesini öğrenmekten başlar.
 
Bizde memuruz 2 çocuğumuz var gayette pazardan giydiriyorum çocukları.
Kıyafet e olabilecek minimum harcamayı yapıyorum gereksiz oyuncak almam, bende fakir bir ailede büyüdüm hiç birşeyin yedeğim olmadı ama gözümde de kalmadı.
Kıyafete oyuncağa vereceğim para ile çocukları kolej e gönderiyorum o kadar mutlular ki..Oyuncak delisi yapmak yerine sürekli park bahçe gezip kendi çapımızda eğleniyoruz.
Yapmayın yazıktır doyumsuz olur.Siz çocuğuz için herşeyin en iyisini düşünür yaparsınız eminim.Allah bağışlasın.
 
Kötü niyetiniz olmadığınızı biliyorum. Ama siz evladınıza istemeden kötülük yapıyorsunuz. 2 yaşlı bebek oyun oynamayı bilmez ki, hadi siz oynatın beraber maximum 5 dakika olur. Aslında siz bebeğinize değil kendinize alıyorsunuz. Sizde travma gibi kalmış. Bizde 3 kız kardeştik hep ablama alınırdı biz ona küçüldükçe giyiniyorduk. Yeni bir şey bayramda bile alınmazdı. Küçükken zoruma giderdi çok ağlardım. Ama bütüdükten sonra anladım ki, durumumuz yoktu mecburdu annemgil. Bende anne oldum, çok şükür eşimle şuan ayrı da olsak hiç bir zaman maddi yandan çocuğunu mahrum bırakmıyor. Ama ben mesela almaya imkanım da olsa abartmıyorum 2 alt üst kombin yaptım hep gezmelik 3 takım alt üst de evde giymelik. Oyuncak da aynı şekilde hep Montessori üsulu oynadık. Yok değil oyuncağı da var ama ihtiyacı kadar. Az olunca oyuncak çocuğun hayal gücünü devreye sokmaya zamanı oluyor.bir sürü oyuncak karmaşıklıktır. Daha çok eşya oyuncak almak çocuğunuzu daha çok sevdiğiniz anlamına gelmiyor. Kendi doyumsuzluğunuzu bastırmaya çalışıyorsunuz. Oyuncak almaya dur deyin. Onun yerine hep oyuncak almak istediğinizde bir hesap açın oraya alacağınız oyuncağın fiyatı kadar para atın. Böyle böyle biriksin. Geleceğine yatırım yapın lütfen. Sevgiler.
 
Ben mi tuhafım acaba, varken yoklukta gibi yetiştiriyorum çocukları.
Her şeyi sınırlıdır, ikincisi yoktur.
Oyuncak istediğinde kumbarasını saydırıp, parasının daha yetmediğini biriktirmesi gerektiğini söylerim.
Eşyalarını kaliteli ama en ucuz şekilde alırım vs vs.

Çocukların doyumsuz, görgüsüz, hayatındakilere kıymetsiz olmalarını istemiyorum.
Para değerinden bahsetmiyorum, sahip oldukları her şeyin çok değerli ve bu dünyada birçok insanın ulaşamadığı seviyede şanslı olduklarının bilincinde olmasını istiyorum.
Şımarıklık lüksleri yok, olmamalı.
Bir çocuğun 3 spor ayakkabısı olmamalı!
Lütfen küçüklük halinizi hatırlayın, sizin yokken başka çocuklar için olan kıymetsizliği.
Sizin imrenerek baktığınıza burun kıvıranları hatırlayın.
Mutlu çocuk yetiştirmek bu değil.
Elindekiyle yetinmesini öğrenmekten başlar.
Ne kadar güzel özetlemişsiniz. Böyle devam edin. 🙏
 
Bu aldıklarınzı aslında kendi çocukluğunuza alıyorsunuz; ama artık o çocuğun büyüdüğünü ve mevcut çocuğa bu israfın zararı olduğunu düşünüp kendinizi engelleyin lütfen. Çocuk da doyumsuz olabilir çünkü. Kendinizi sinirlayin her ay 1 oyuncak alacağım gibi
 
Şöyle düşünün ki o oyuncakların fazlalığının çocuğunuza hiç yararı yok. Bundan sonra bir şey almak istediğinizde o parayı biriktirip küçük altın alın çocuğun adına kenara koyun. Gelecekte o gereksiz oyuncaklardan ayakkabılardan çok daha faydası olacak
 
Ben mi tuhafım acaba, varken yoklukta gibi yetiştiriyorum çocukları.
Her şeyi sınırlıdır, ikincisi yoktur.
Oyuncak istediğinde kumbarasını saydırıp, parasının daha yetmediğini biriktirmesi gerektiğini söylerim.
Eşyalarını kaliteli ama en ucuz şekilde alırım vs vs.
Para değerinden bahsetmiyorum, sahip oldukları her şeyin çok değerli ve bu dünyada birçok insanın ulaşamadığı seviyede şanslı olduklarının bilincinde olmasını istiyorum.
Bir çocuğun 3 spor ayakkabısı olmamalı!
Ben de düşünüyorum aynı şeyi. Her şeyden bir ya da iki tane var. Cimrilik mi yapıyorum, herkes çeşit çeşit giydiriyor,benim çocuğum sönük mü kalıyor,başkaları ilkokul çocuğuna nike alıyor ,onlar mı yapıyor doğruyu diye tedirgin oluyorum. Ben kendim de dış görünüşe önem vermem zaten,mütevazi takılıyorum. çocuğum önem vermeli mi acaba görselliğe diye düşünüyorum. bazı kapıları açıyor çünkü
 
Tanidik bir aile dostlarimiz var kizlariyla ilgili Ciddi problemler yasiyorlar oda her zaman her istediginin olmasi ile alakali simarik buyutulmus 14 yasinda suan evden bile kaciyor
Babasi sevgisini veremedigini dusunuyor ve soyledi anneside her istedigini alacagina sevgini verseydin dedi
Annesi her zaman babasi ve kizinin yaptiklarina karsiydi bu sebeple kizida anneye dusman buyumus annesi bitmek bilmez isteklerine karsi cikinca kotu olan hep o kadin olmus
Yani her istedigini almak yerine parklara bahcelere goturun arkadasliklar edinsin paylasimci olmayi ogrensin
Egitimi icin kullanin cok donanimli bir krese yazdirabilirsiniz mesela
 
X