amman ne iyi yapmışsınız, bir de marifetmiş gibi anlatmışsınız..
altı yaşında yavrucak nasıl da korkmuştur... kolunu sıkan ve dişlerini sıkarak kendine hücum eden birinden..
altı yaşında on altı değil, dikkatinizi çekerim... sizin çocuğunuza üç sene sonra aynısı yapılsa ne hissedersiniz.. merak ettim
çevremdeki savaşlara bakıp bir insan nasıl bu kadar zalim olabilir, hem de çocuğu varken ufacık çocukların ölümüne sebep olur diye düşünürdüm...
meğerse zalimlik çok da uzak değilmiş... eminim elinize imkan verilse,kazara bir devletin başına geçseniz, canınıza sıkan, menfaatinize ters düşen herşeyi yıkıp geçersiniz... yüzlerce çocuğun ölümüne sebep olup, onları savaş zaiyatı olarak görebilecek kapasiteniz var, maaşallah...
altı yaşındaki çocuğa hem fiziksel hem de psikolojik şiddet uygulayan, sonra da hiçbir şekilde pişmanlık duymamak zalimlik değil de nedir acaba?
merhamet çocuğuna bir şey olduğunda gözü dönmek değil, her çocuğa aynı hassasiyette yaklaşmaktır...
son cümlenizi çok beğendim. kendi çocuğuna gözü gibi bakıp diğer çocuklara öcü gibi davranınca şiddete karşı çıkmak da komik duruyor... herkesin çocuğu bir tane ve kendine özel, ama bizim çocuğumuz da başkaları için sıradan. kimse kimseden daha özel değil