Önceden bu çocukları kazanalım, ne kadar gayret gerekiyorsa gösterip, iyi bireyler haline getirelim; aileleri ile görüşelim gerekli desteği çıkalım, sınıftan uzaklaştırılmasınlar, onlar daha çok şansı hak eden çocuklar vs diye düşünürdüm. Artık öyle düşünmüyorum.
Baktınız olmuyor, sınıf mı değiştiriliyor ne yapılıyor uzaklaştırılsın, öğretmenle, müdürle vb. konuşun.
Herkesin enerjisi kendi çocuğuna, kendi hayatına kadar; birkaç kere denenir baktınız olmuyor yol verilir. Çocuğumun bu gün neresi morardı, yok gözü mü çıktı diye beklemek nedir? Okula ne diye gönderiyoruz ne biçim saçma şeylerle karşılaşıyoruz... Milletin çocuğunun nazını niyazını da mı biz çekeceğiz? Herkesin hakkı gasp ediliyor. O çocuğun gönderilmesine bakılsın, ya da kimse yaklaşmasın kendi haline kalsın. Bugün düzelttiğinizi yarın bozacak anası babası olduktan sonra, beyhude.
