Çocuğunuz kresteyken kendinize part-time bir iş bulsanız? Ya da kurs.
Tüm hayatınız çocuk olmuş, ondan böyle.
Bence hiç sağlıklı bir düşünce değil. Böyle çocuğuna aşırı düşkün/ bagimli annelerin çocuklarının anksiyite bozukluğu yaşadığı ile ilgili çok fazla yazı okudum (çünkü benim annem de bir tık boyleydi). Böyle aşırı sevilen- tüm dünyanın o olduğu - hayatin merkezine onu koyduğun çocukta 'bana bir şey olursa annem ne yapar' anksiyitesi gelişirmis.
Yani ne kadar sevgi o kadar sağlıklı evlat diye bir şey yok.
Tabii ki çocuğunuzu çok sevin ama onun dışında da bir hayatınız olsun..sonuçta onunla dogmadiniz ki, siz onu dogurdunuz.
Bir kız arkadaşım okuduğu şehirden memlekete dönmek istemedi , iş falan buldu. Bu olay teee 2016 senesinde oluyor. Şu an 2023'teyiz, daha bu ay annesi 'sen nasıl evlatsin,bizi terkettin' minvalinde uzun uzun sitemli mesajlar attı.
Sonunuzun böyle olmaması için odak noktanızı çocuğunuz yapmaktan vazgecin
