Mutlu bir çocuk ama hatamız şu ki, prematureydi, hassasti, hiç sorumluluk vermedik. Utanıyorum ama hala yemeğini ben yediriyorum, kıyafetlerini ben giydiriyorum. Bu konuda eşim de bende hataliyiz.
sizinki prematüreymiş fazla özenli davranmışsınız
oğlumun arkadaşı ilkokul 2 ye giderken annesi pijamasını kıyafetlerini vs giydiriyormuş
hatta bir yere yemeğe gittik çocuklar anneler
kadın eline telefondan video açıp verip yemeğini yedirdi
şok olduk
benimkine yedirsem herhalde beni orada paralardı
ama bu anlattığım çocuk herkese üstten bakan, onun dediği olmadığında hırçınlık yapan, hep onun dediğinin yapılmasını istediği için de grup içinde sevilmeyen bir çocuk
ama annesi oğlunun çok saygılı, sevgi dolu olduğunu, hep onun yanlış anlaşıldığını vs düşünüyor
ne olur bırakın kızınızın özgüveni gelişsin bir birey olsun
aç falan kalmaz bir yemez iki yemez öğrenir arada hasta olur nazlanır vs yedirin de durduk yere neden yediresiniz
bir de büyüğe yedirip giydirince küçüğe de aynısını yapmak gerekir çocuklar özbakım becerilerini edinemez
sorumluluk duygusunu vermek gerekir
her şeyini takip ederseniz diğer konularda da hep yardım bekler
öğretmeni dinlemek bile sorun olur onun için birisi yapmam gerekeni söylesin der
mesela evde soru çözün soruyu muhtemelen okumaya üşemiyordur şunu yap deyince yapabiliyordur vs