Çocuğumuz Olmadığı İçin Boşanmak Üzereyiz

Benimde 3 sene olmadı defalarca düşük yaşadım ölü doğum yaşadım.
Ama hiç ayrılmayı düşünmedik.
Açıkcası belli bir noktadan sonra bıraktık olursa olur olmazsa vardır bir hayır dedik.
Çok şükür Allah iki tane nasip etti.
Sizde hayırlısını isteyin 18 ay çocuk olmadı diye de ayrılacaksanız demek ki birbirinizi sevmemişsiniz.
 
bizde 3 yıldır evliyiz 1,5 yıldır deniyoruz. henüz başarılı olamadık bu konuda bende çok sızlandım Allah affetsin inşallah isyanda ettim ağladım da, kafamdan attığım her anda yeni gelen gebelik haberlerine üzülüp başa sardığım çok oldu.
sonra düşündüm de benim bu yaptığım bencillikten başka hiç bir şey değildi. ben hırsıma yenildim. kendimi üzdüm. o kalıyo ben de kalmalıyım nasıl kalamam diye hırs yaptım. halbuki çocuk denen şey hırs uğruna sırf üreme amaçlı yapılacak bir şey değil.. 4 doktora gittim hiç biri bişey demedi doktor tüplerimin yapışık olduğunu söyledi. ay bi rahatlama geldi niyeyse dedim en kötü tedaviyle olur napiyim :D
ama gel gör ki bir an bile ondan boşanmayı düşünmedim. o da aynı şekilde.
insanız, sağlık sorunlarımız olabilir, olmayadabilir. çocuk istiyoruz evet ama baktığında çok büyük ve dönüşü olmayan sonsuz bir sorumluluk. gencim daha diriyim. olmasa da gençliğimi güzelliğimi ve eşimin dinçliğini dibine kadar yaşamayı tercih ederim. :) en kötü evlat ediniriz. kedim de var zaten yaşar gideriz ne yapalım dünyanın sonu mu. :) Allah her şeyin hayırlısını ve sağlıklısını nasip etsin.
 
Ben 11 yılın sonunda 37 yaşında anne olabildim.biz ayrılık süreci yaşadık ama bu durum kesinlikle çocuk ile alakalı değildi.3 yıl bu reddeye gelmek için çok erken bir süre neden bu kadar odaklanıp birbirinizi yiprattiniz? oturup konuşun bence tabi tek sorununuz bu ise.kisa bir tatil ardından iyi bir Dr la tedavi planlayabilirsiniz
 
bizde 3 yıldır evliyiz 1,5 yıldır deniyoruz. henüz başarılı olamadık bu konuda bende çok sızlandım Allah affetsin inşallah isyanda ettim ağladım da, kafamdan attığım her anda yeni gelen gebelik haberlerine üzülüp başa sardığım çok oldu.
sonra düşündüm de benim bu yaptığım bencillikten başka hiç bir şey değildi. ben hırsıma yenildim. kendimi üzdüm. o kalıyo ben de kalmalıyım nasıl kalamam diye hırs yaptım. halbuki çocuk denen şey hırs uğruna sırf üreme amaçlı yapılacak bir şey değil.. 4 doktora gittim hiç biri bişey demedi doktor tüplerimin yapışık olduğunu söyledi. ay bi rahatlama geldi niyeyse dedim en kötü tedaviyle olur napiyim :KK70:
ama gel gör ki bir an bile ondan boşanmayı düşünmedim. o da aynı şekilde.
insanız, sağlık sorunlarımız olabilir, olmayadabilir. çocuk istiyoruz evet ama baktığında çok büyük ve dönüşü olmayan sonsuz bir sorumluluk. gencim daha diriyim. olmasa da gençliğimi güzelliğimi ve eşimin dinçliğini dibine kadar yaşamayı tercih ederim. :) en kötü evlat ediniriz. kedim de var zaten yaşar gideriz ne yapalım dünyanın sonu mu. :) Allah her şeyin hayırlısını ve sağlıklısını nasip etsin.
Bizim bi akraba var. Çocukları olmuyordu bir türlü. Doktora gitmişler, tam tıbbi teşhisi bilmiyorum ama ikisi arasında uyumsuzluk varmış. Yani ancak başkalarından çocuk sahibi olabilirler. Kadın kocasına demiş, hakkındır çocuk istiyorsun boşanabiliriz inan hiç kırılmam. Kocası da karşı çıkmış ben seninle çocuk için evlenmedim diye. Çok mutlu bir çift Allah bozmasın. Çocuklar evlenip gidecekler yine eşler baş başa kalacak. Vefalı eş bin çocuktan değerlidir.

Sonra bunlar çocuk evlat edindiler. Daha bebekti. Aman Allah'ım büyüdükçe çocuk anne babasının kopyası oldu şaka gibi. Kendi çocukları olsa bu kadar benzer miydi bilmiyorum. Hayat küçük sürprizlerle dolu
 
Tokatlı burhan tüp bebek tedavisi ile 42’de ilk çocuğumu doğurdum. 43’te doğal yolla ikinci çocuğum oldu. 🙂 Eski kadınlar pıtır pıtır doğuruyormuş. Şimdi yediğimiz her şey hormonlu, hava kirliliği, radyasyon… doğurganlığı azalttı.
Bir kadın menapoza girmedikçe hamile kalma ihtimali vardır.
konu sahibi eşinizle aranızda hiç mi sevgi bağı yok? Çocuk olmayınca boşanalım diyorsunuz..
Yaa maşallah size. Rabbim kuzucuklara hayırlı güzel ömürler versin
 
Biliyor musun birşeyi aşırı zorlayınca olduğunda da mutlu olamıyoruz.
Tabi ki deneyin veren Allah. Dilerse olur dilemezse de vardır bir hayır. Abartmayın herkes çocuk sahibi olmak zorunda değil
 
Annesinin boğazını kesip balkona atan cani haberini duymuşsunuzdur .Allah hayırlısını versin derim hep .Evlatlık bebeğe hayat vermek onu iyi şartlarda yaşatmak da güzel bir duygu olur.
 
-İlk 5 ay normal yolla olmadı.
-Sonra tüp bebek oldum 3. haftada düşük yaptım.
-Düşükten bir ay sonra normal yolla oldu o da servikal gebelik dendi riskli dendi aldırdım rahmi kaybetme riskim vardı.
-Tam 7 ay tekrar denemedik. Psikolojimiz çok bozulmuştu. Ben 10 kilo verdim aylardır sağlığıma dikkat ediyordum. Bu ay yine denedik ve bugün yine adet oldum.

Eşim günlerdir dua ediyordu. adet olduğumu duyunca biraz sarıldık üzüldük ama evden çekti gitti. Artık o da dayanamaz hale geldi… Bende ağlıyorum. Eşim bana kötü bi şey demedi ama ümitsizlik hissi bizi çok yıprattı artık dayanamaz haldeyiz.

Evliliğimizin 3. yılı doluyor. Ama evde artık çok gerginiz hatta gergin bile değiliz sadece donuk bir hayat yaşıyoruz…

Ben 30 a girmek üzereyim eşim 31 ‘e girmek üzere. İkimizde çok yıprandık hayatın normal akışını unuttuk… Yok işte yaşımız genç de deneriz de tüp bebekte diye kendimizi ikna edemiyoruz 18 aydır böyleyiz… Eşim her an ben artık yapamıyorum ayrılalım diyecek diye bekliyorum… Her gün hamile arkadaş haberi, birinin bebek ziyareti yapmak bebeklere bakıp gözlerimin dolmasından çok yıldım.

Ne yapacağımı bilmiyorum…
Eğer sizi bu kadar kısa süreli bir evlilikte bunun için bırakacaksa, bıraksın daha iyi. Yarın bunun hastalığı, kazası vs var. O zaman da bırakıp gider. Eğer amacı sadece baba olmaksa orasını bilemem. Bu da üzücü. Sizi eş olarak değil, üreme aracı olarak gördü o zaman. Olmayınca da yeni bir araç bulmak için boşanacak mı yani?
 
-İlk 5 ay normal yolla olmadı.
-Sonra tüp bebek oldum 3. haftada düşük yaptım.
-Düşükten bir ay sonra normal yolla oldu o da servikal gebelik dendi riskli dendi aldırdım rahmi kaybetme riskim vardı.
-Tam 7 ay tekrar denemedik. Psikolojimiz çok bozulmuştu. Ben 10 kilo verdim aylardır sağlığıma dikkat ediyordum. Bu ay yine denedik ve bugün yine adet oldum.

Eşim günlerdir dua ediyordu. adet olduğumu duyunca biraz sarıldık üzüldük ama evden çekti gitti. Artık o da dayanamaz hale geldi… Bende ağlıyorum. Eşim bana kötü bi şey demedi ama ümitsizlik hissi bizi çok yıprattı artık dayanamaz haldeyiz.

Evliliğimizin 3. yılı doluyor. Ama evde artık çok gerginiz hatta gergin bile değiliz sadece donuk bir hayat yaşıyoruz…

Ben 30 a girmek üzereyim eşim 31 ‘e girmek üzere. İkimizde çok yıprandık hayatın normal akışını unuttuk… Yok işte yaşımız genç de deneriz de tüp bebekte diye kendimizi ikna edemiyoruz 18 aydır böyleyiz… Eşim her an ben artık yapamıyorum ayrılalım diyecek diye bekliyorum… Her gün hamile arkadaş haberi, birinin bebek ziyareti yapmak bebeklere bakıp gözlerimin dolmasından çok yıldım.

Ne yapacağımı bilmiyorum…
Hakkında hayırlısı canım zor bir durum evet seni çok iyi anlıyorum rabbim gonlune ferahlık versin inşallah bence bu psikolojiden çıkın aranızdaki sevgiyi bilemiyoruz ama bebek için evlilikler bitmemeli tabiki de bu insan için zor birsey hakkında hayırlısını diliyorum bol bol dua et
 
-İlk 5 ay normal yolla olmadı.
-Sonra tüp bebek oldum 3. haftada düşük yaptım.
-Düşükten bir ay sonra normal yolla oldu o da servikal gebelik dendi riskli dendi aldırdım rahmi kaybetme riskim vardı.
-Tam 7 ay tekrar denemedik. Psikolojimiz çok bozulmuştu. Ben 10 kilo verdim aylardır sağlığıma dikkat ediyordum. Bu ay yine denedik ve bugün yine adet oldum.

Eşim günlerdir dua ediyordu. adet olduğumu duyunca biraz sarıldık üzüldük ama evden çekti gitti. Artık o da dayanamaz hale geldi… Bende ağlıyorum. Eşim bana kötü bi şey demedi ama ümitsizlik hissi bizi çok yıprattı artık dayanamaz haldeyiz.

Evliliğimizin 3. yılı doluyor. Ama evde artık çok gerginiz hatta gergin bile değiliz sadece donuk bir hayat yaşıyoruz…

Ben 30 a girmek üzereyim eşim 31 ‘e girmek üzere. İkimizde çok yıprandık hayatın normal akışını unuttuk… Yok işte yaşımız genç de deneriz de tüp bebekte diye kendimizi ikna edemiyoruz 18 aydır böyleyiz… Eşim her an ben artık yapamıyorum ayrılalım diyecek diye bekliyorum… Her gün hamile arkadaş haberi, birinin bebek ziyareti yapmak bebeklere bakıp gözlerimin dolmasından çok yıldım.

Ne yapacağımı bilmiyorum…
Allah yardımcınız olsun inşAllah en kısa zamanda Rabbim nasip eder ama kendinizi bu kadar yıpratmayın bence çünkü herşey olacağına varıyor herşeyin hayırlısı olsun inşAllah
 
-İlk 5 ay normal yolla olmadı.
-Sonra tüp bebek oldum 3. haftada düşük yaptım.
-Düşükten bir ay sonra normal yolla oldu o da servikal gebelik dendi riskli dendi aldırdım rahmi kaybetme riskim vardı.
-Tam 7 ay tekrar denemedik. Psikolojimiz çok bozulmuştu. Ben 10 kilo verdim aylardır sağlığıma dikkat ediyordum. Bu ay yine denedik ve bugün yine adet oldum.

Eşim günlerdir dua ediyordu. adet olduğumu duyunca biraz sarıldık üzüldük ama evden çekti gitti. Artık o da dayanamaz hale geldi… Bende ağlıyorum. Eşim bana kötü bi şey demedi ama ümitsizlik hissi bizi çok yıprattı artık dayanamaz haldeyiz.

Evliliğimizin 3. yılı doluyor. Ama evde artık çok gerginiz hatta gergin bile değiliz sadece donuk bir hayat yaşıyoruz…

Ben 30 a girmek üzereyim eşim 31 ‘e girmek üzere. İkimizde çok yıprandık hayatın normal akışını unuttuk… Yok işte yaşımız genç de deneriz de tüp bebekte diye kendimizi ikna edemiyoruz 18 aydır böyleyiz… Eşim her an ben artık yapamıyorum ayrılalım diyecek diye bekliyorum… Her gün hamile arkadaş haberi, birinin bebek ziyareti yapmak bebeklere bakıp gözlerimin dolmasından çok yıldım.

Ne yapacağımı bilmiyorum…
Ya benım ablam 7 yıldır evli
. Tek tüpü patladı. Dış gebelık gecırfı. Tüp bebek tutmadı. İnsanların canı yokmu. Neler yadıo insanlar. Kenfıne gel. Evlılık terapıstı psıkolog. Hem bu psıkolojı ile gebelıkde tutmaz. Rahat ol bıraz.
 
Öncelikle övünmek için yazmıyorum bunu anlamayında ne anlarsınız anlayın. Evliligimizin İlk bir buçuk yılı doğal yolla beklemek ile geçti 1 ay bile korunmadan, daha sonra tahliller önce ilaçlı tedavi 3 kez, aşılama 3 kez hepsi olumsuz kimyasal gebelik dahi oluşmadı. En son 4. Yılımızda tüp bebek ile gebelik elde ettik şuan oğlumuz 5 aylık. Burada yazması kolay ama o 4 yılda ki her ay yaşanan hayal kırıklıklari ağlayarak hastahaneden çıkmalar falan tarifsiz acılar. Şimdiiii asıl kilit nokta ne burda biliyor musun? Biz eşim ile hiç çocuk için birbirimize gerginlik yaşamadık, üzüntümüzü birbirimize destek olarak yaşadık, eşim ben çocuk için evlenmedim seninle hatta psikolojin bozulacaksa gitme hastahaneye falan istemiyorum dedi. Pes etmedim , ben güçlü bir kadındım ve eşim baba olmayı çok hak eden, bana bu kadar iyiyken evladına da aynı özeni gösterecek kadar mükemmel bir baba adayıydı. Sonunda kavuştuk evladimizla bol bol anı biriktiriyoruz Rabbim ömür versin de evimizde bayram havası var hergun. Şuan birbirimizin yüzüne gönül rahatlığı ile bakabiliyoruz, çünkü çocuk hasreti çekerken o imtihan sürecinde asla birbirimizi kırmadık. Rabbim olmayan evlat hasretiyle yanıp tutuşan ve anne baba olmayı hak eden herkese bu mutluluğu yaşatsın. Allah ol derse olur ve herşeyin olduğu gibi insan oğlunun rahme düşmesininde vakti saati vardır. Gerekirse bu mesajı eşine de oku, akışına bırakın elinizden geleni yapın, tıbbın imkanlarını kullanin tevekkül edin elbet bir vesile kavuşturur sizi. Allah yardımcınız olsun.
 
-İlk 5 ay normal yolla olmadı.
-Sonra tüp bebek oldum 3. haftada düşük yaptım.
-Düşükten bir ay sonra normal yolla oldu o da servikal gebelik dendi riskli dendi aldırdım rahmi kaybetme riskim vardı.
-Tam 7 ay tekrar denemedik. Psikolojimiz çok bozulmuştu. Ben 10 kilo verdim aylardır sağlığıma dikkat ediyordum. Bu ay yine denedik ve bugün yine adet oldum.

Eşim günlerdir dua ediyordu. adet olduğumu duyunca biraz sarıldık üzüldük ama evden çekti gitti. Artık o da dayanamaz hale geldi… Bende ağlıyorum. Eşim bana kötü bi şey demedi ama ümitsizlik hissi bizi çok yıprattı artık dayanamaz haldeyiz.

Evliliğimizin 3. yılı doluyor. Ama evde artık çok gerginiz hatta gergin bile değiliz sadece donuk bir hayat yaşıyoruz…

Ben 30 a girmek üzereyim eşim 31 ‘e girmek üzere. İkimizde çok yıprandık hayatın normal akışını unuttuk… Yok işte yaşımız genç de deneriz de tüp bebekte diye kendimizi ikna edemiyoruz 18 aydır böyleyiz… Eşim her an ben artık yapamıyorum ayrılalım diyecek diye bekliyorum… Her gün hamile arkadaş haberi, birinin bebek ziyareti yapmak bebeklere bakıp gözlerimin dolmasından çok yıldım.

Ne yapacağımı bilmiyorum…
Allah aşkına çocuk için mi evlendiniz, bizimde olmadi uzun süre ama ayrılmayı düşünmedik, umudumuzu yitirdik derken hamile kaldım...
 
-İlk 5 ay normal yolla olmadı.
-Sonra tüp bebek oldum 3. haftada düşük yaptım.
-Düşükten bir ay sonra normal yolla oldu o da servikal gebelik dendi riskli dendi aldırdım rahmi kaybetme riskim vardı.
-Tam 7 ay tekrar denemedik. Psikolojimiz çok bozulmuştu. Ben 10 kilo verdim aylardır sağlığıma dikkat ediyordum. Bu ay yine denedik ve bugün yine adet oldum.

Eşim günlerdir dua ediyordu. adet olduğumu duyunca biraz sarıldık üzüldük ama evden çekti gitti. Artık o da dayanamaz hale geldi… Bende ağlıyorum. Eşim bana kötü bi şey demedi ama ümitsizlik hissi bizi çok yıprattı artık dayanamaz haldeyiz.

Evliliğimizin 3. yılı doluyor. Ama evde artık çok gerginiz hatta gergin bile değiliz sadece donuk bir hayat yaşıyoruz…

Ben 30 a girmek üzereyim eşim 31 ‘e girmek üzere. İkimizde çok yıprandık hayatın normal akışını unuttuk… Yok işte yaşımız genç de deneriz de tüp bebekte diye kendimizi ikna edemiyoruz 18 aydır böyleyiz… Eşim her an ben artık yapamıyorum ayrılalım diyecek diye bekliyorum… Her gün hamile arkadaş haberi, birinin bebek ziyareti yapmak bebeklere bakıp gözlerimin dolmasından çok yıldım.

Ne yapacağımı bilmiyorum

İki birbirini severek evlenmis insan cocuk olmuyor diye bosanma asamasına geldiyse siz ztn askında hic biz olmamıssınız demektir. Evlilik kötü anlarıda beraber yasamaktır gögüslemektir, sorun su ki bu zamanlar gectikten sonra cocuk sahibi olduğunuzda birbirinizi tükettiğiniz icin karı- koca değil anne baba olarak evliliğinize devam edebilirsiniz ki bu gercekten kötü bisey.
 
Bu ne hız? 😮

Zaten doktorlar bir yıl normal deneyim olmazsa kontrole gelin diyorlar siz 5 aylık evlilikte tüp bebek yapan merkezi nasıl buldunuz? Başka hiçbir yok denenmemiş, direkt en uç çözüme gidilmiş.

Bu süreçlerden sonrada vücut hiç dinlenmemiş üstüste düşük yaşanmış.
Sonra da zaten 7 ay denememişsiniz. (En doğru karar bu)

Panik olmadan doktorların önerisiyle ilerleyin, bir de şunu sormak zorundayım gebeliğe engel bir hastalık bulundu mu?

Zira 5 ay çok erken, acele karar verildiğini düşünüyorum. Sorunu bilirseniz daha rahat ilerlersiniz.
 
Çocuk için mi evlendiniz diyenler bence empati kuramıyor. Bir kayıp yaşamışsınız bunun üstüne bu kadar çocuk odaklı olmanız çok normal. Ben başka bir açıdan bakacağım. İlla biyolojik olarak anne baba olmanız şart mı? sizin çocuk özleminiz gibi kapıda, pencerede biri gelsin de ilgilensin diye bekleyen onlarca anne ve babasız çocuk var. Evlat edinmeyi düşündünüz mü hiç? Allah yardımcınız olsun. Bu konu cinselliğe girecek diye keseceğim ama stresli olduğunuz sürece çocuk sahibi olmayı geciktirirsiniz.
 
Biz 10,5 yıllık evliyiz defalarca tedaviler aşılamalar tüp bebek denedik en son canımdan oluyordum dedim yeter benim canımdan hiç birşey kıymetli değil başlarım haaaa dedim kiiii kendiliğimden hamile kaldım.. bu sürecin sadece en başında ben eşime birkaç kez olgunlukla istersen boşanabiliriz baba olmak hakkın doğanın kanunu demiştim fakat o ben seninle evlendim çocuk için değil demişti. o gün den sonra keyfimizie baktık sizin tutumlarınız eşiizle çok yanlış..


şimdi size bana ışık olan o geceyi anlatayım belki size de ışık olur...

evliliğimin ilk başlarında yine bebek olmadığı haberini almıştım sabaha karşı 4-5 gibi ağlamaktan şiştiğim için balkona çıktım hava almak için, hem ağlıyorum sessizce tabii beyin durur mu düşünüyor da düşünüyor.
sonra bir an durdum dedim ki ağlamak üzülmek çare mi sana bebek mi getirecek yooo..
peki olmayınca sen elinden geleni yaptıysan ne yaparsan yap nafile mi nafile
bebek işi nasip kısmet işidir. fakirsindir çok çalışırsın yemezsin içmezsin sıkarsın kendini maddi durmunu düzeltirsin
atıyorum kilon vardır spor yaparsın diyet yaparsın lmadı mı gider ameliyat olursun zayıflarsın bu da senin elindedir
ama bebek öyle değil ki

bunlar aklıma gelince o gün son ağlamam oldu..
 
Arkadaşım sen naptın? Yazını okuyan seni menapoza girmesine ramak kala doğurmak isteyen, bin senedir deneyen biri zanneder. Öncelikle önce fiziksel bedenine sonra ruhsal bedenine bu denli yüklenme. Sen ittirdikçe beden kendini kapıyor farkında mısın? Çünkü stres altında ve stres altında hiçbir hormonumuz hücremiz adam gibi çalışamaz alarm durumunda yaşar. Diken üzerinde yaşadığın hayattan zevk alabilir misin? Rahmin ve yumurtalıkların şuan sayende diken üzerinde . Lütfen yavaşla ve relaks. Çok acil meşguliyet edin, sevişirken döllenme beklentini aklından at. Mümkünse tatile git
 
Back
X