çocuğun sorumluluğunun tamamen annenin üzerine yıkılması.. herkes böyle mi?

benim esimi anlatayim...

Kendiside uykum var dinlenmem lazim diye yatagini ayirdi. evlenmeden önce ortak hesabimiz vardi. evlenincede en cokben calistim. hem okudumhem calistim...yillarca sabah ciktim, geldigimde gene pijamalariyla yeni kalkan bir es buldum.
sonra hamile kaldim,gene calistim.tam cocuk oldu, calismaya basladi.
ehliyetim var diye cocugu alip ben doktora götürdüm aile ziyaretleri yaptim vs. bebek görmeye gelen milleti yardim olmaksizin ben agirladim, sirf merasim düzenlemeyi kabul etmedigi icin.
bir gün evimi temizledim, cocugu alip markete gideyim dedim. aradim yemek yapamiyorum, ya alisveris ya yemek yapabilirim, acaba buseferlik bir sey alip gelirmisin diye sordum. tamam dedi.
alisveristen dondugumde oda yeni gelmisti. getirdiklerini yerken o yemegini yarim birakip kalkti. ben ilk defa boyle bir rahatligin tadini cikarmayacalisirken, sanki hergün oluyormus gibi, biz disaridan yemege cokmu para harciyoruz dedi ve bogazima dizdi tüm yemegi...

hem calis hem oku hem erken dogmus cocuguna bak hem evi düzende tut misafirlerini agirla sonrada böyle birine katlan...
beterin beteri vardir diyorum. ama hep beni maddi manevi zorluyor...
ailede bir erkegin degilde kadinin ehliyeti olmasida cok kötü... tersideöyledir....
erkegi memnun edemezsin...
simdide hem is bulma kurumuna gönderiyor beni, hemde okulumu bitirmemi istiyor. hemde cocukla hic ilgilenmeyecek...

bu zamana geldiysem Rabbimin sayesinde geldim... ben yaptim ettim de demek istemiyorum...demekki Rabbim bana bu imtihanlari layik görmüs...

ama artik nefret ediyorum. herseyden...
cocuk icin bosanmak istemiyorum... cunku onun ne günahi var...
ama nefret ediyorum...
bana destek olmayan ama her seyi bekleyen bu adamdan nefretediyorum....

baska bir ise girebilirsin diyorum. benimelimden bugeliyor deyip isin icinden siyriliyor.
okulum bitince kazanacagim parayi düsünüyor ama bitirmem icin hic bir sey yapmiyor...
bosansak da farketmez aslinda...zaten yok gibi bir sey... cocuk zamanla unutur... daha cok kücük.

nefret ediyorum. ve neden bu adami sevdim diyorum... beceriksiz, tembel, egoist bu adami neden sevdim??? Neden?

Keske demek icin cok gec...

insaallah hersey düzelir... artik evin erkegidekadinida olmak istemiyorum... yoruldum.

insaallah yaptiklarimi görür anlar ve bana yardim etmeye calisir... Allah kimseyi esine muhtac etmesin!
Amin!
 
Cogunluk boyle canim, olmayani da var. Ama icinden gelerek yapmasini bekleme, tatli tatli konjsup yaptir dediklerini.
Ama sende de hata var, utu diyorsun, gonder kuru temizlwmeye, eve yardimci al. Bi de arada onlari basbasa birak ki ogrensin bebek bakmanin ne zor oldugunu, ve tabii bu sayede aralarindaki bag guclensin.
 
Sen de once okuluna agirlik ver canim, isi de birak, gorsun hanyayi konyayi. Sinir oldum var ya
 
Ben de yapamiyorum diyecksin okuluna odaklanacaksın
 

Allahım sabır versin güç kuvvet versin sana.. öncelikle senin okuluna ve bebeğine odaklanman lazım bırak işi derim çalışsın beyefendi birazda sen nefes almaya çalış bu nedir okurken sinir oldum...
çalışmayan adam düşmanımın başına diyorumm
 
Ben 5 yaşlarımdayken babamı hatırlıyorum da. Kardeşim de 2 yaşındaydı o zaman. Derslerini özellikle sabaha aldırıp öğleden sonra hep bize bakardı. Aç mı bırakırdı, kıyafetlerimiz nasıldı onları hiç hatırlamıyorum ama sürekli parka gittiğimizi ve oynadığımızı hatırlıyorum. Bir hayvan görsün hemen tutup bize sevdirirdi. Ama annemin anlattığına göre bize bakma dışında hiç bir sorumluluk almazmış...sanırım %90 bu şekilde...
 
Eşiniz kaç yaşinda acaba ?

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
 
Allah'ıma şükürler olsun,bende eşimi yardım etmez sanırdım burayı okuyunca gördüm...bir baba çocuğuyla ilgilenmeli o sizinse aynı zamanda oda babası böyle olmaz tek başıma dünyaya getirmediğinizi söyleyin hiç olmadı bırakın çocuğu çıkın dışarı öğrensin babalığı...birde ona güvenmediğiniz için çocuğu emanet etmiyorsanız alışmıştır rahatlığa hadi babası su getir hadi babası oyuncağını al deyin ne biliyim onuda katın içinize beraber oynayın çizgi film izleyin...
 
benim eşim;

ev işine çamaşıra bulaşığa her şeye yardım eder. benim hiç yorulmamaı istemez. boşver ütülemeyever. boşver otur toplama. gel sohbet edelim tv izleyelim iş yapma gibi şeyler söyler. benim ev alıp başını gider sesini çıkartmaz.

lakin çocuklar konusunda hiç yardım etmez. bebekkende öyleydi. şimdide ne ders ne bişi. ben aşırı bunalınca birkaç kez ders yaptırdı baştan savma yaptırıp çıktı. kızım bebekken bir kez ben markete gittim. altını değiştirmiş. bana çok kızdı. altını değiştirmek zorunda kaldım diye. neymiş kakaya dokunamaz başka ne dersem yaparmış ama altını değiştiremezmiş

ateşliyken sabaha kadar tek başıma beklerdim çocuğun başını paramız yoktu hast götürecek. döner uyurdu . sen dinlen birazda ben bakayım demezdi.şimdi çocuk düşünüyoruz . bakarım diyor ama inanmam. tutar eder ama gece kalkmaz. alt değiştirmez. o değil ben yatağımı ayırcam. odada bebekle ben o salonda yatsın. o uyanmasın bari işi çooook ağır şimdi o zamanki gibide değil.(doğum iznindeyken)

ama işe başlayınca ne yaparım nasıl başarırım bilmiyorum. iki ay ancak izin kullanırım. işe başlayınca yardım isterim ama nasılolur kestiremiyorum
 

Sanki benim eşimi anlatmışsın. Maalesef bende de durum aynı. Evden çıkarken bebeği hazırlayım derken terin suyun içinde kalıyorum resmen cinlerim geliyor.Arada pış pış dışında bir iş asla yapmayan eşimden çok bunaldım.Böyle evlilik olmaz ya.Çocuk yapma dışında hiçbir işe yaramayan eşlerimiz var. Allah sonumuzu hayır eylesin. Bakalım nereye kadar gider...
 
eşiniz zaten hatalı söylenecek laf yok yalnız ben eşinizden çok sizin tavrınıza takıldım ..
siz anne olmayı ne sanıyorsunuz ki ,bacak bacak üstüne atıp çocuk bakmayı filan mı .
çocuğunuzdan ,evinizin işinden herşeyden gocunur olmuşsunuz .
diğerlerini geçiyorum da ,çocuktan bıkmış olmanız ve bir daha asla çocuk yapmam tarzındaki yaklaşımınız ,herşeyden yakınır tavrınız hoşuma gitmedi doğrusu.
bi de bebeğiniz gece 2-3 kere kalkıyormuş uykusuz kaldım diyorsunuz ,nasıl yani anlamadım ..
benim ikizlerim var 15 aylık ,sabah çıkıp işe gdiyorum ,akşam gelip ikizleri kreşten alıyorum ,eve getir ,yemeklerini yap ,yedir ,içir ,uyut ,gece on kere kalk ,sabah tekrar işe ,evimin işini saymadım bile .
3.bebeğime hamileyim ,5.ayım doldu 6.aya gireceğim ,bu hamile halimle herşeyi yapıyorum ,eşim yardımcı oluyor ama herşey annede biter .
en basiti yavrularım bana çok düşkün ,akşamları her gün oturur oynarım onlarla sever koklarım onca yorgunluk arasında.
ben bütün bunlardan hiç gocunmuyorum ,çünkü yavrularıma bakmak boynumun borcu ,onlar bana emanet ,baları yardım etmeseydi de bakardım ,babaları bakmıyor diye çocuktan bıkılır mı , baba baksa da bakmasa da anne evladına sonsuz fedakarlıkla bakmalı ,annelik böyle bir şey çünkü ,içgüdüsel bir durum ..
sizin tek bebekle bu kadarcık şeyden yakınmanız ve dünyanın sorunu gibi bahsetmeniz doğrusu bana hiç hoş gelmedi..
eşiniz konusunda zaten herkes bir çok şey söylemiş ,ben ancak şunu söyleyebilirim size .
siz sadece çocuğunuza bakın ,eşinize ve eve ait olan işleri yapmayın ,mesela bi gün evde yemek olmasın ,eşiniz geldiğinde neden böyle deyince durumu anlatın çok yorulduğunuzu ,sen yardım etmezsen böyle gider bu durum diye gözünü korkutun ,belki o zaman biraz yumuşar bu konuda.
eşlerine yardım etmeyen erkeklere de ayrıca sinir oluyorum ,sanki onlar baba değil ,o evlat da onların değil .
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…