Çocuğuna vurup pişman olana tavsiye.

Merhaba 2.5 yaşındaki kızım 1 yaşındaki kardeşini doğduğu günden beri hırpalıyor,vuruyor bazen ısırırıyor.İlk zamanlar internetteki tavsiyeleri uyguladım.Bebeğin bakımına dahil ettim bir şeyleri getir götür yaptırdım.Anneanne,dede ve teyzesi hep yardım ettiler.İlgisiz hiç kalmadı.Yazdan bu yana benimde sinirlerim çok bozuk kardeşine vurunca bende ona vurmaya başladım.Sonra çok pişman oluyorum.Her zaman dayağa karşıyımdır ama o anda kendimi kontrol edemiyorum.Minik tokatlar büyük vuruşlara dönüştü.Kendimden korkar hale geldim. Onun cezai ehliyetinin olmadığını bile bile cezalandırmak çözüm değil.Şimdiden teşekkür ederim..Ne yapabilirim?Kendimi nasıl kontrol ederim diye diye düşünüp araştırırken prozak'ı keşfettim.ilk günden beri içimdeki öfkeyi dindirdi.İçimdeki şeytanı süktü attı.bir gün bile kaçırsam arada sinirlenebiliyorum.İlacı alırken pamuk gibiyim.Sizede şiddetle tavsiye ediyorum.

Ona üzüldüğünü belli et. Küsmüş gibi. Kızım 19 aylık üzüldüğümü anlayınca gelip öpüyor annecim diyor. Ona vurmuyorum ama o yokmuş gibi davranıyorum anlıyo hemen . Birimde kardeş yolda inşlh. Kızım beni babasından kıskanıyor. Ne yaparım bilmiyorum

İlaç bi yere kadar bende sinirleniyorum kızıyorum ama o kadar çok üzülüyorum ki ikincisi yolda benimde kızım 2.5 yaşında ne yapacağım bilmiyorum benden daha çok heycanlı herşeyi kardeşime alalım diyor doğduktan sonra bakalım neler olucak Rabbim hepimizin yardımcısı olsun ve ben yalnızım kimse yok yanımda

İlaçla vucudumuzda ekssilmiş olan serotonin hormonunu tamamlıyor.Depolar dolunca herhalde bende sinirsiz sabırlı bir insan olurum.İlacı ne zaman keseceğinide insan sanırım analiz yapabilir.Tabii benim emzirme dönemim bitti.

Bir yandan yaparken bir yandan yıkan ilaclar isimleri farkli ama etkileri ayni bende lustral kullanmıştım. Dikkatli kullanmalı başlarkende bırakırkende miktarlari var ceyrek baslayip yarım tam bırakırkende aynı sekilde Antidepresanlar kesinlikle doktor tavsiyesiyle kullanilmali yanlıs anlamayın beni bunu okuyup bende sabirsizim bende boyleyim gidip alayim iceyim demesin kimse herkesin sorunu farklidir kimi terapiyle cozulur ilaca gerek bile kalmaz

Şiddetle şiddete mi çare arıyorsunuz?

Bence yapma canım benim küçücük çocuğa vurmak neyi çözer ki seni öcü gibi mi görsün istiyorsun senden korkmasın doğruyu yanlışı öğret dövmeden lütfen ..

foggie .!.:

Merhaba 2.5 yaşındaki kızım 1 yaşındaki kardeşini doğduğu günden beri hırpalıyor,vuruyor bazen ısırırıyor.İlk zamanlar internetteki tavsiyeleri uyguladım.Bebeğin bakımına dahil ettim bir şeyleri getir götür yaptırdım.Anneanne,dede ve teyzesi hep yardım ettiler.İlgisiz hiç kalmadı.Yazdan bu yana benimde sinirlerim çok bozuk kardeşine vurunca bende ona vurmaya başladım.Sonra çok pişman oluyorum.Her zaman dayağa karşıyımdır ama o anda kendimi kontrol edemiyorum.Minik tokatlar büyük vuruşlara dönüştü.Kendimden korkar hale geldim. Onun cezai ehliyetinin olmadığını bile bile cezalandırmak çözüm değil.Şimdiden teşekkür ederim..Ne yapabilirim?Kendimi nasıl kontrol ederim diye diye düşünüp araştırırken prozak'ı keşfettim.ilk günden beri içimdeki öfkeyi dindirdi.İçimdeki şeytanı süktü attı.bir gün bile kaçırsam arada sinirlenebiliyorum.İlacı alırken pamuk gibiyim.Sizede şiddetle tavsiye ediyorum.

Genişletmek için tıkla...

canım kızın belliki kıskanıyor, kızına has zaman ayırman lazım, baya bebeğini eşine annene yada birilerine bırak, eskiden yaptığınız bişeyleri yap kızınla, tamamen kızına ait zaman olsun,başbaşa dışarı çıkmak, parka gitmek,beraber pasta yapmak vs gibi. Ve inan çocuklar çok zeki, baya bir yetişkinle konuşur gibi konuş onunla, gözüne bakarak kardeşinin henüz çok küçük olduğunu , şiddetin ona tahmin edeceğinden daha fazla zarar vereceğini bu konuda dikkatli olmasını iste ondan, onun artık bi abla olduğunu ,esas görevinin korumak olduğunu anlat. Ama bu konuyu kısa sürede kapat, anlasada anlamasada. Başbaşa takılma zamanı bitene kadar keyifli zaman geçirin, tamamen ona odaklan. Bunu bir süre sık sık yap, zamanla azaltırsın ama asla tam bitirme. Anlayana kadar her başbaşada aç bu konuyu ama bebeğe şiddetinde bir azalma farketmezsen bu tavrının değişmezse aranızın bozulacağını, çünkü önemli bir konu olduğunu belirtmeye başlarsın. Azalma varsada azaldığını görüyorum,yakında bitireceğinden eminim kızıma güveniyorum gibi motive et onu.
Kolay gelsin :)

foggie .!.:

Merhaba 2.5 yaşındaki kızım 1 yaşındaki kardeşini doğduğu günden beri hırpalıyor,vuruyor bazen ısırırıyor.İlk zamanlar internetteki tavsiyeleri uyguladım.Bebeğin bakımına dahil ettim bir şeyleri getir götür yaptırdım.Anneanne,dede ve teyzesi hep yardım ettiler.İlgisiz hiç kalmadı.Yazdan bu yana benimde sinirlerim çok bozuk kardeşine vurunca bende ona vurmaya başladım.Sonra çok pişman oluyorum.Her zaman dayağa karşıyımdır ama o anda kendimi kontrol edemiyorum.Minik tokatlar büyük vuruşlara dönüştü.Kendimden korkar hale geldim. Onun cezai ehliyetinin olmadığını bile bile cezalandırmak çözüm değil.Şimdiden teşekkür ederim..Ne yapabilirim?Kendimi nasıl kontrol ederim diye diye düşünüp araştırırken prozak'ı keşfettim.ilk günden beri içimdeki öfkeyi dindirdi.İçimdeki şeytanı süktü attı.bir gün bile kaçırsam arada sinirlenebiliyorum.İlacı alırken pamuk gibiyim.Sizede şiddetle tavsiye ediyorum.

Genişletmek için tıkla...

Bu hikayedeki en suçsuz kişi2.5 yaşında ki kızınız, hatalı olan sizsiniz ama ilaç alıyorum diyorsunuz. Kendi halinize onun içinde bulunduğu psikolojiden daha çok önem veriyor gibisiniz. O bebek dayağı yediğiyle kalıyor siz ilaç alıp kendinizi iyi edebiliyorsunuz.

1.5 yaşına kadar tüm ilgi sevgi onun üzerindeyken gelen kardeşi ile birlikte sizi paylaşmak zorunda kalmış kardeşiyle. Sizi o kadar çok seviyor ki sırf sevginizi ve ilginizi tekrar kazanmak için hatalı davranışlarda bulunuyor. Ama siz onu güzelce uyarmak, onu ne kadar sevdiğinizi söylemek yerine cezalandırıyorsunuz ve farkında olmadan kardeşler arasındaki kıskançlığı daha da arttırıyorsunuz. 1 yaşındaki ileride büyüyüp ona cevap vermeye başladığında ne yapacaksınız? O zaman başka bir ilaçla daha takviye yapmaya mı başlayacaksınız? Unutmayın o da 2.5 yaşında ve hala bir bebek. Yürümeye başlaması çat pat konuşabilmesi onu büyük abla yapmaz.

Burada ilaç kullanıyorum çok kötüyüm demektense büyük kızınızın gönlünü alın ve kardeşinin sırf bakıma muhtaç olduğu için yanında daha çok olmak zorunda olduğunuzu anlatın ona. İkisini de çok sevdiğinizi anlatmaya çalışın. Onunla oyunlar oynayın. Akşam babası işten geldiğinde küçüğü babasına verin siz vaktinizi büyük çocuğa ayırın. Kardeşini sevdirin çocuğa. İnternetten okunduğu gibi pişik kremini getir hadi kardeşinin demekle olmuyor malesef.

foggie .!.:

Merhaba 2.5 yaşındaki kızım 1 yaşındaki kardeşini doğduğu günden beri hırpalıyor,vuruyor bazen ısırırıyor.İlk zamanlar internetteki tavsiyeleri uyguladım.Bebeğin bakımına dahil ettim bir şeyleri getir götür yaptırdım.Anneanne,dede ve teyzesi hep yardım ettiler.İlgisiz hiç kalmadı.Yazdan bu yana benimde sinirlerim çok bozuk kardeşine vurunca bende ona vurmaya başladım.Sonra çok pişman oluyorum.Her zaman dayağa karşıyımdır ama o anda kendimi kontrol edemiyorum.Minik tokatlar büyük vuruşlara dönüştü.Kendimden korkar hale geldim. Onun cezai ehliyetinin olmadığını bile bile cezalandırmak çözüm değil.Şimdiden teşekkür ederim..Ne yapabilirim?Kendimi nasıl kontrol ederim diye diye düşünüp araştırırken prozak'ı keşfettim.ilk günden beri içimdeki öfkeyi dindirdi.İçimdeki şeytanı süktü attı.bir gün bile kaçırsam arada sinirlenebiliyorum.İlacı alırken pamuk gibiyim.Sizede şiddetle tavsiye ediyorum.

Genişletmek için tıkla...

Pedagog değilim, neler yapabileceğiniz konusunda size akıl veremem ama Prozac kullanırken cok dikkat etmeniz gerektiğini biliyorum. Umarım bir uzmandan yardım alıyorsunuzdur, zaten Eczaneden gidip recetesiz alamazsınız. Prozac'ı bırakmak gercekten cok zorlu olabiliyor, bagimlilik yaptıgı vakalar var, hatta intihar dahi yan etkilerinin icinde. Lütfen evlatlarınız var, aman dikkat.