Çocuğunu yalnız büyütenler...

süpersiniz yaa bunu söylemeniz çok iyi oldu hakikaten benziyormuşuz fikre bayıldım çok can sıkıcı yarın ilk işim bu olacak tabloyu hazırlayıp kızlara sunacağım bayılacaklar buna:))))ben de dediğiniz gibi çocuklar tanıyorum hatta o çok düzenli çocuklar benim eve gelmeye bayılırlar evlerinde yapamadıkları herşeyi yapabiliyorlar çünkü o nedenle evim hep kreş gibidir ama ben nedense bu durumdan şikayetçi değilim çünkü çocukları mutlu etmeye bayılıyorum:)))konu sahibi arkadaştan bende özür diliyorum...

ben de titiz bir tip değilim..herhalde o günler gelirse inşallah sizi hatırlayacağım benzerliklerimle...:16:sohbetiniz bol olsun ben memnun oluyorum bilakis..:16:
 
çocuğu yalnız büyütmenin artıları da var eksileri de

olumlu yönlerinden bir çok arkadaş bahsetmiş, istediğiniz düzende yetiştiriyorsunuz, karışanınız yok, şımarma, asileşme çok fazla yok...

ama eksiler de var, özellikle çalışan bayanlar için..

her şey rayında giderken iyi de herhangi bir aksilik, rutini bozan bir durum fena can sıkıyor ve bazen insana çaresiz hissettiriyor...

mesela bebeğin rahatsızlanması, gece boyu uykusuz kalmak ve sabah işe gittikten sonra, dönüşte ah annem olsaydı da bir saat uyusaydım temennileri

ansızın çıkan bir toplantı, çocuğu bırakacak yerin olmaması ( aksilik hep aynı zamanda bakıcınızın da işi çıkar)

en önemlisi gül gibi sakındığınız çocuğunuzu yabancıya bırakmak zorunda kalışınız ve hep aklınızda kalan şüpheler...

ama yine de güzel, insanın özgüveni gelişiyor, eşler birbirine daha çok yakınlaşıyor, özellikle erkek elini taşın altına daha çok koyuyor...

mesela benim eşim kızımıza benden daha iyi kahvaltı yaptırır ve hafta sonları sürekli bana takılır, beceremiyormuşum da...:9:
 
evet doğru erkekler taşın altına elini koyuyor gerçekten..

ben de bir dönem çalışmıyordum.. eşim sabah işe giderken çocukların bezlerini değiştirip biberonlarına süt koyup öyle gidiyordu, ben biraz daha dinlenebileyim diye...
 
çocuğu yalnız büyütmenin artıları da var eksileri de

olumlu yönlerinden bir çok arkadaş bahsetmiş, istediğiniz düzende yetiştiriyorsunuz, karışanınız yok, şımarma, asileşme çok fazla yok...

ama eksiler de var, özellikle çalışan bayanlar için..

her şey rayında giderken iyi de herhangi bir aksilik, rutini bozan bir durum fena can sıkıyor ve bazen insana çaresiz hissettiriyor...

mesela bebeğin rahatsızlanması, gece boyu uykusuz kalmak ve sabah işe gittikten sonra, dönüşte ah annem olsaydı da bir saat uyusaydım temennileri

ansızın çıkan bir toplantı, çocuğu bırakacak yerin olmaması ( aksilik hep aynı zamanda bakıcınızın da işi çıkar)

en önemlisi gül gibi sakındığınız çocuğunuzu yabancıya bırakmak zorunda kalışınız ve hep aklınızda kalan şüpheler...

ama yine de güzel, insanın özgüveni gelişiyor, eşler birbirine daha çok yakınlaşıyor, özellikle erkek elini taşın altına daha çok koyuyor...

mesela benim eşim kızımıza benden daha iyi kahvaltı yaptırır ve hafta sonları sürekli bana takılır, beceremiyormuşum da...:9:

zor olduğuna değinenler oldu fekat bu durumu açıklamanız güzel olmuş..teşekkürler..bir de sanki anneanne yada babaannenin çocuğa sürekli bakması onlarda zamanla çocuk üzerinde sizden çok hakları varmış gibi bir psikoloji de oluşturabiliyor..bu da bir anne için çok acıdır tahminimce..:50:inşallah aralarda sıkıştıkça gelip yardımcı olurlar, böylece torunlarıyla da özlem giderirler..
 
evet doğru erkekler taşın altına elini koyuyor gerçekten..

ben de bir dönem çalışmıyordum.. eşim sabah işe giderken çocukların bezlerini değiştirip biberonlarına süt koyup öyle gidiyordu, ben biraz daha dinlenebileyim diye...

eşim de bana yardımcı olan biri, sorumluluklarımız artarsa daha çok yardımcı olacağını umuyorum..:16:sizin eşiniz de maşallah çok düşünceliymiş..
 
Back
X