Çocuk Ayrımı..

selena19

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
13 Şubat 2012
1.115
0
0
İstanbul
İyi akşamlar arkadaşlarr..
başlıktan anlayacağınız üzere annem tarafından yapılan bir ayrım var ortada yada yok ben böyle hissediyorum bilemiyorum.
Ki sizden fikir almak adına buradayım zaten. Ben 20 yaşındayım üniversite öğrencisiyim. Abimde 27 yaşında üniversite bitirimiş iş güç sahibi biri çok seviyorum onu,kendiside bunu çok iyi bilir zaten. Fakat annem hep oğlunu bir adım önde tutar.. en iyisini benim oğlum yaptı,yapacak şeklinde kalıplaşmış düşünceleri var ne yazıkki. Annemle aram iyidir abimle kıyaslamaya başladığı ana kadar.. En basit bir örnek vereyim abimin atkısı kaybolmuştu annem seferberlik ilan etti resmen bulabilmek için sanırsınızki milyon dolarlar kaybolmuş oğlunun alt tarafı bir atkı. onu o an oğlu istediği için bulmak ve ona vermek zorunda zaten kendini o derece şartlamış. bende sanki kaşınıyormuşum gibi anne ben iplik alayımda kendime atkı öreyim dedim malum tatile girdi okulum banada bir uğraş olur gibisinden cevap şu : ''git başımdan seninle mi uğraşıcam bunca şeyin arasında.''
söylediğime söyliyeceğime pişman oldum. bunlar en basit küüçümsenecek örneklerden arkadaşlar.. mesela yüksek sesle müzik dinliyorum makyaj yaparken,bakım falan yaparken kendime bana sormadan gelir kapatır. ama abime başı çatlasa dahi tek bir şey söylemez. belkide ben abartıyorum ama zoruma gidiyor.. yardımcı olurmusunuz ne yapmalıyım?
 
cnm haklısın,senin yerinde ben olsam bende alınırdım...
seni de çok seviyordur mutlaka ama o dengeyi ayarlayamamış...
erkek çocuk diye abinin üzerine düşüyo olabilir mi acaba?
bazı ailelerde vardır ya hani..
 

Canım belkide dediğin gibi erkek olduğu için ama benimle sürekli laf yarıştırma peşinde.
babamda benim üstüme daha çok titrer ama o dengeyi abim yanımızdayken ayarlayabiliyor..
 
peki annenle konuştun mu hiç...
senin neler hissettiğini söyledin mi? veya onun davranışlarının farkında olup olmadığını sordun mu?
 

zor bir durum ..ama abinizi de mağdem seviyorsunuz.üzülmeyin...bu durumu takmamaya çalışın ...yani bir insan 7 sinde ne ise 70 inde de odur.annenizi bu yaştan sonra değiştiremezsiniz bence...
illa ki söylemişsinizdir ,açılmışsınızdır annenize ...
siz çocuklarınıza aynı şeyi yapmazsınız..yapmayınızzz...
ben çocuklarımın iyiliğini isterim...hep yanlarında olmayı isterim..
ve çocuklarım arasında adaletli olduğumu düşünüyorum...

ben de 3 çocuklu bir evde büyüdüm..bizde de vardı kardeş ayrımı..hissedebiliyordum ki..kimse söylemesede...
bu yüzden ben çocuklarıma adaletli olacağıma söz verdim..öyle de yapmaya çalışıyorum
 

Ben kendi kendime bunun sözünü çoktan verdim canım.. asla çocuklarımı kayırmayacağım.
ama sürekli bi yarış halinde benimle.. çok üzülüyorum..
bazı koularda çok iyiyken söz konusu abimken hep bir adım geride tutuluyorum..
 
Mesela benim tarihim zayıf. herkes her dersi başarmak zorunde değil bence.
Ah şimdi oğlum girseydi o sınava hepsini yapardı gözükapalı diyor.
 
Ben senin yerinde olsam , abine ve annene olan ilgini biraz azaltabilirsin. Hani sevmekten vazgeç demiyorum . Bir süre konuşma . Gülme yüzlerine .

Emin ol bir süre sonra onlar sana gelecek kızım canım neyin var neden böylesin diye soracaklar sana .

Sen dediğimi yap bence , ilgini azalt . Ne derlerse oralı olma. Hatta onları düşünmüyormuş gibi görün .
 
Canım maalesef bizim aile yapılarımız böyle erkek çocukları hep el üstünde tutulur. Seni sevmediğinden değildir aslında benimde abim var ve annemin düşüncesi ben zaten kendi işlerimi yapmak zorundayım ama onun işlerinide yapmalıyım onun ne ayrıcalığı var banane deyincede kaş göz yapıyo veya susturuyo. Resmen ayrımcılık bu
 
Hiç anlayamayacağım bu tip durumları...
Bir anne, bir çocuğuna bunu nasıl hissettirir, gerçekten anlayamayacağım...
 
ebeveyn olmak için sertifika alınmalı hatta üniversite okunmalı. akıl ve ruh sağlığı kontrolunden geçilmeli (bunu sadece sizin yazınıza i,stinaden degil, bu konuda yazılan, çizilen her sey için söylüyorum)
insan anne - babasını seçemiyor, o yüzden size kırgınlığınızı belli etmekten başka yapacak bir sey kalmıyor
tabi bu deneyimi yaşamış biri olarak çocuklarınıza bu konuda maksimum hassasiyeti göstermek de, çocuklarınız çok şanslı olacak
anneanneniz çocuk ayrımı yapar mı, özellikle kız-erkek ayrımı?
 
Bende de aynı durum söz konusu. Söyledim ama nankör oldum. Değişen birşey de olmadı zaten. Tek çaren takmamaya çalışmak çok zor ama öyle. Bizim elimizden gelen tek şey çocuklarımızı çok güzel yetiştirmek ayrım yapmamak. Eğer tek kız çocuğum olursa öyle güzel yetiştireceğimki, çok iyi anlaşacağım örnek olsun özellikle anneme... Bir erkek bir kız olursa zerre kadar ayrım yapmayacağım, ikisi de eşit şartlara sahip olacak, eşit sevgi vereceğim. Ben çok üzüldüm, ağladım hep gizli gizli. Allah'a dua ediyorum '' Allah'ım ceza verme öteki dünyada ama sor neden yaptın, evlat ayırmak çok yanlış diye göster''. Çünkü biz ne kadar söylesek te anlamazlar değişmezler. Ufak bir örnek vereyim. Abim 29 yaşında, çalışmaz, sigara içer, okuldan atılmıştır. Ben üniversite okudum, sigara içmem, yanlış bir davranışım olmadı. Çalıştım, içimden geldi diye 3 sene 950 tl olan maaşımın 600 ünü anneme verdim. Yemek kartımı full eve harcadım. Kendime ait bir birikim yapmadım hiç hatta borca girdim ailem için. Bir gün abimi dayıma överken duydum annemi. Oğlum benden bir sigara parası bile istemez öyle gururludur diye övüyordu abimi. Düşün 29 yaşında adam çalışmaz etmez nasıl övüyor. Benim içinse ağzını açıp övmedi. O gün karar verdim bir daha onlar için hiçbirşey yapmayacağım diye. Ama dayanamadım yine yaptım yaptım yaptım...
 
Son düzenleme:
Bir de şöyle bir durum var bunu hiç anlamadım. Çok güzel bir kızım çevrem çok beğenir. Her gören ne güzel kızın var maaşallah der. Ama annem bir kere demez benim kızım güzel diye. Ne giysem bir kulp takar, saçımı beğenmez. Gider çevrede x'in kızını beğenir benim yanımda aa ne güzel kızı var der. Halbuki kız güzel değildir, öyle beğenilen biri değildir yani. Bu da çok zoruma gidiyor ne yalan söyleyeyim...
 
Beetlee'nin dediği gibi soyleseniz de bir sey degişmeyecek, takmamaya çalışacaksınız, ailenizi kurup, çocuklarınızla adaletli bir yaşam sürecek, 'gerektiği' kadar ailenizle görüşeceksiniz, aynı seyleri hissettirdikleri anda geri adım atacaksınız.
çok kızdım çok
 
Çok sağolun arkadaşlar..
Bilemiyorum gerçekten annemden bazen böyle ağır laflar duyacak kaadar ne yaptım bilmiyorum..
Annem o benim canım,dostum,arkadaşım.. onu sevmemem mümkün mü? yada onun beni sevmemesi? hayır tabiki..
ama eşitlik yok işte.. içim acıyor.. hep eleştirilen taraf ben oluyorum mükemmel olansa abim..
evet onun bizim ailemize gerçekten bir yanlışı olmadı iyi bir evlaat ama bende anneme kötü birşey yapmadımki,abimin yaptığı birçok şeyi bende onlara veriyorum verebilirim..
o kadar çok dokunuyoki bazen.. bu yemeği oğlum çok sever,bu hafta ondan yapacağım,oğlum bunu beğenir,oğlumu çok severim vs. tamam tabiki sevecek evladı ama bende evladıyım.
mizacı gereği benim bir kere bile başımı okşamamıştır annem. ama onu öyle kabul ediyorum,babam telafi ediyor bu eksikliğini zaten.
tıkandığım oluyor. dediğiniz gibi umursamamak gerekiyor. kimseyi değiştirmemki..
bu arada annemin annesini soran arkadaşım vardı sanırım canım annemin üvey annesiyle büyümüş. öz ve üvey annesiylede görüşür.
 
benimde annem bu şekilde ataerkil yetiştirilmiş aslında toplundam kaynaklı bir sorun olarak düşünüyorum..

facede kardeşime ben ''nasılsın'' desem annem hemen cvp yapıştırırdı ''nasıl olacak çalışıyor çocuk sorduğun soruya bak'' die terslerdi beni..

kardeşim pazardan elma alırdı annem herkesin tabağına iyi güzel olanı bana kötü çürük kurtlu olanı koyardı,bende küserdim yemezdim sonra kardesim mutfaga gider banada güzel bir elma koyardı tabağıma ve ben yemedende yemezdi

anneler gününde benim aldığım hediye kardeşiminkinden daha fiyatlıydı kaliteydi ama annem bana kuru bi sağol kızım dedi..kardeşimide öpücüklere boğdu sarıldı sarmalandı kucağına oturttu sanki 5yaşındaydı.. inanın orada durmak istemedim gözyaşlarımı sile sile odamın yolunu tuttum.

geçen sene bu vakitler kardeşimin evine gittim annemde geldi inanın 4 günü zor ettim.. herşeyime karışıyor sürekli beni bi kötüleme derdinde kardeşime karşı yapmaz bilmez ben daha iyiyim dahalar havada uçuştu sanki yarış atıyız yarış yapıyoruz annemle dedimki anne istemiyosan giderim , al oğlunu başına çal (kardeşim uyuyor sanıyordum meğer mutfak kapısının arkasında bizi dinliyomus) kardeşimde anne sen babamı özlemişsin bence ondan senin bu hırçınlığın dedi annem yine bana patladı ben doldurmusum bu cocugu boyle benim yüzümden düşman bilmiş kendisini zehirlemişim onu düşüncelerimle.

yani bilmiyorum gelecek geline Allah gani gani sabır versinnn.. öz evladıyken bana bunları yapıyor , Allah kardeşime akıl fıkır versin umarım eşini ezdirmez anneme karşı..korur karısını.. annemin bu davranısları psikolojıde bişey sendromu diye geçiyor .hımmm ''rahim kokan erkekler''diye bakarsınız bu değil ama buna benziyor.
 
abiniz de sizinle mi yaşıyor? malum uzakta olanlar daha kıymetli olur..

söyle birşey de var anneler erkek çocuklara, babalar kız çocuklarına daha düşkün olur derler

annenize kırgınlığınızı belirtin ve neden böyle davrandığını kendisine sorun...
 
Son düzenleme:
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

S
Ailem ve Ben...
Yorumlar
4
Görüntüleme
2K
merllins06
M
'Güzel günler sana gelmez, sen onlara yürüyeceksin.'
Yorumlar
13
Görüntüleme
2K
elizzya
A
içimi dökmek istedim sadece
2 3
Yorumlar
48
Görüntüleme
5K
missmadam
Takıntılarımız ve Biz
Yorumlar
0
Görüntüleme
5K
Nevreste
M
devamı-intihar etmeyi düşündüğüm gün veda günü
14 15 16
Yorumlar
305
Görüntüleme
42K
zevcatalibrm
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…