- 19 Kasım 2014
- 425
- 417
MİNİCİK MELEKLERİME,,
Bu yüce varlıklara kavuşmama izin veren yaradan’a hep şükredeceğime; sizi bildiğim ve elde edebildiğim en iyi olanaklarla yetiştireceğime, ruhunuzu güzelliklerle süslemesine, bedeninizin kıymetini bilmesine yardımcı olacağıma; sevmeyi, ve sevgiyi öğreteceğime, sizi sayacağıma ve size saygıyı anlatacağıma mutlu anınızda da kederli anınızda da daima seizin yanında olacağıma, ancak emek Verdim diyerek haksız beklentiler içine girmeyeceğime,gözümün nuru, evimin neşesi, hayatımın anlamı olan Bebeklerimi kendi arzularını gerçekleştirmesi yönünde destekleyeceğime, ama kendi arzularımı sende yaşatmaya çalışmayacağıma, kendi çıkarlarından önce toplumsal değerleri ön planda tutmasını size öğreteceğime, anneliğin içimde yeşerttiği, zenginlikleri, isteyen herkesle mutluluk duyarak paylaşacağıma, ve sizi yazıyla, kışıyla, gündüzüyle, gecesiyle, bütün varlılığımla daima sevip koruyacağımıza söz veriyorum minik kızlarım…
O kadar zaman olmuştuki ve öyle uzun yıllar geçmiştiki bir kadın olarak sizsizliği tercih etmiştim..Doktor bana hamilesin dediğinde evliliğimde 17 sene geçmiş ve defalarca hamile kalıp rahmimin bebekleri kabul etmeyişi ve dışarı atışına alışmıştı bu ruh,,bu beden,öylemi dedim ve umutsuzca doktora rahmim bana ait değil onla baş edemiyorum 8 hamilelik geçirmiş biriyim ben ve 2 aya girmeden düşükle sonuçlanan,,Sebebi yoktu,,nedeni yoktu,rahmim yabancı olarak algılıyordu ve boğuyordu bebekleri...
Bir ay geçti,,2 ay geçti,3..4..Allahım diyordum ümitleniyor acaba acaba diyordum ama heveslenmek istemiyor,,ama kalbim lütfen allahım lütfen diye dua ediyordu..Ya 6. haftalıkken doktora gittiğimde ultrasonda 2 tane kalp olduğunu söylediğinde nasılda ağlamıştım söylemeyin dedim doktor bey söylemeyin umutlanmak istemiyorum ..Vee ilk kıpırdadığınızda.Bu karnımda hissettiğim neydi allahım.benimle bütünleşen bu canlıları alma elimden artık diye ağlıyor dua ediyordumm..37 yaşında bir kadının dışarıya yansıttığı gözyaşlarıydı artıkk...Bana verilmiştiniz devamlı ultrasonda kalmak istiyor o atan kalbiniz duracakmı acaba diye o korkuyla beklemek istiyordum..Allahım yaşadığım o aylar sene gibi gelmiş.geçmek ,gitmek,bilmiyordu..Sezeryanla geldiniz kucağıma şu anda yanımdasınız ..Nefes alıyorum ben sizinle,minik ellerinizi yüzüme değdiriyor,, koynuma sokuluyor,,Benim varlığımla siz,,sizin varlığınızla ben yaşıyorum....
Bu yüce varlıklara kavuşmama izin veren yaradan’a hep şükredeceğime; sizi bildiğim ve elde edebildiğim en iyi olanaklarla yetiştireceğime, ruhunuzu güzelliklerle süslemesine, bedeninizin kıymetini bilmesine yardımcı olacağıma; sevmeyi, ve sevgiyi öğreteceğime, sizi sayacağıma ve size saygıyı anlatacağıma mutlu anınızda da kederli anınızda da daima seizin yanında olacağıma, ancak emek Verdim diyerek haksız beklentiler içine girmeyeceğime,gözümün nuru, evimin neşesi, hayatımın anlamı olan Bebeklerimi kendi arzularını gerçekleştirmesi yönünde destekleyeceğime, ama kendi arzularımı sende yaşatmaya çalışmayacağıma, kendi çıkarlarından önce toplumsal değerleri ön planda tutmasını size öğreteceğime, anneliğin içimde yeşerttiği, zenginlikleri, isteyen herkesle mutluluk duyarak paylaşacağıma, ve sizi yazıyla, kışıyla, gündüzüyle, gecesiyle, bütün varlılığımla daima sevip koruyacağımıza söz veriyorum minik kızlarım…
O kadar zaman olmuştuki ve öyle uzun yıllar geçmiştiki bir kadın olarak sizsizliği tercih etmiştim..Doktor bana hamilesin dediğinde evliliğimde 17 sene geçmiş ve defalarca hamile kalıp rahmimin bebekleri kabul etmeyişi ve dışarı atışına alışmıştı bu ruh,,bu beden,öylemi dedim ve umutsuzca doktora rahmim bana ait değil onla baş edemiyorum 8 hamilelik geçirmiş biriyim ben ve 2 aya girmeden düşükle sonuçlanan,,Sebebi yoktu,,nedeni yoktu,rahmim yabancı olarak algılıyordu ve boğuyordu bebekleri...
Bir ay geçti,,2 ay geçti,3..4..Allahım diyordum ümitleniyor acaba acaba diyordum ama heveslenmek istemiyor,,ama kalbim lütfen allahım lütfen diye dua ediyordu..Ya 6. haftalıkken doktora gittiğimde ultrasonda 2 tane kalp olduğunu söylediğinde nasılda ağlamıştım söylemeyin dedim doktor bey söylemeyin umutlanmak istemiyorum ..Vee ilk kıpırdadığınızda.Bu karnımda hissettiğim neydi allahım.benimle bütünleşen bu canlıları alma elimden artık diye ağlıyor dua ediyordumm..37 yaşında bir kadının dışarıya yansıttığı gözyaşlarıydı artıkk...Bana verilmiştiniz devamlı ultrasonda kalmak istiyor o atan kalbiniz duracakmı acaba diye o korkuyla beklemek istiyordum..Allahım yaşadığım o aylar sene gibi gelmiş.geçmek ,gitmek,bilmiyordu..Sezeryanla geldiniz kucağıma şu anda yanımdasınız ..Nefes alıyorum ben sizinle,minik ellerinizi yüzüme değdiriyor,, koynuma sokuluyor,,Benim varlığımla siz,,sizin varlığınızla ben yaşıyorum....
Son düzenleme:
