- 14 Mayıs 2011
- 2.082
- 2.014
- 103
- Konu Sahibi showingnoemotions
- #1
Kardeşimle farklı ülkelerdeyiz. 2-3 yılda bir görüşüyoruz. Eşini sevmiyoruz, en fazla 15 gün kalıyoruz. Artıyor bile.
5 yaşlarında çocukları var. Çocuk yapmasını istemedikleri bir davranış yapınca çocuğa bağırıyorlar ama öyle böyle değil. Zannediyorlar ki, çocuk bağırınca korkacak yapmayacak. Mesela kardeşim çocuğa bağırıyor, çocuk kardeşime bağlıyor, bu olay çocuk ağlayana kadar devam ediyor. Sonra zavallı çocuk gelip öpüyor. Anne de aynı şekilde. Yani biz çocuğu dövmeden eğitiyoruz, aynısını on kere söylersek anlarlar diye düşünüyorlar. Bu öyle, böyle yüksek sesle bağırma değil, bayağı bağırıyorlar. Bizim moralimiz bozuldu, bağırma diyince ''o bizim çocuğumuz, senin çocuğun yok, sen anlamazsın, seni ilgilendirmez'' diyorlar.
Yeni nesil dayaksız çocuk eğitim modeli bu mu? Üzüldüm.
5 yaşlarında çocukları var. Çocuk yapmasını istemedikleri bir davranış yapınca çocuğa bağırıyorlar ama öyle böyle değil. Zannediyorlar ki, çocuk bağırınca korkacak yapmayacak. Mesela kardeşim çocuğa bağırıyor, çocuk kardeşime bağlıyor, bu olay çocuk ağlayana kadar devam ediyor. Sonra zavallı çocuk gelip öpüyor. Anne de aynı şekilde. Yani biz çocuğu dövmeden eğitiyoruz, aynısını on kere söylersek anlarlar diye düşünüyorlar. Bu öyle, böyle yüksek sesle bağırma değil, bayağı bağırıyorlar. Bizim moralimiz bozuldu, bağırma diyince ''o bizim çocuğumuz, senin çocuğun yok, sen anlamazsın, seni ilgilendirmez'' diyorlar.
Yeni nesil dayaksız çocuk eğitim modeli bu mu? Üzüldüm.