valla biz eşimle evlenmeden önce 3yıl çocuk yapmayız diyoduk evlendik 2 hafta sonra 2mizde çocuk istedik .. şimdi 8 aylık bi oğlumuz var ...
ama 2.bi çocuğu asla düşünemiyorum bana çok uzak geliyo allah oğluşumun yokluğunu göstermesin ama zormuş gerçekten ..
kendini hazr hissetmeden yapma derim... boşver elalem ne derse desin sonuçta sen bakçan çocuğa onlara ne oluyosa çok biliyolar işte....
Ben de çocuk istemeyenlerdenim...ohaoldumsmile
Çok şükür ki nişanlım da öyle düşünüyor. :asigim:
Bebeklere bayılırım, kucağımdan düşürmem...:asigim:
Ama 3 yaşını geçtikten sonra o şımarıklıklar, bilmişlikler, yaramazlıklar...akannehir
Maalesef çocuklardan hoşlanmıyorum ve bu konuda yeterince sabırlı da değilim.:umursamaz:
Ben mükemmeliyetçi biriyim ve kesin otoriter bir anne olurum olursam. :umursamaz: Bir de o ergenlik dönemi krizlerini hiç çekemem. kafamçokkarıştı
Biz ablamla, epey özgür büyüdük. Ailemiz bizi hiç sıkmadı ve sevgi dolu bir ailede büyüdük. Ama hiç şımarmadık. Yalnız çağımızın çocukları öyle değil ne yazık ki. Bir tane aklı başında çocuk göremiyorum etrafta. Ukalalık gibi olmasın ama ben 12-13 yaşımda her gün gazete okur gündemi takip ederdim,-tatlicadiarzu- gerçekten! sosyal anlamda bir şeylerin peşindeydim. Şimdi bu yaştakiler varsa yoksa bilgisayar oyunu, saçma sapan çizgi film karekterleri, bir konuşmalar, hala bebek gibi kaprisler filan.:bbo:
Şımarık çocuğa zerre tahammülüm yok.:mymeka:
'Büyümüş te küçülmüş' filan derler ya, aman aman uzak olsun!:1no2:
Çocuk çocuk gibi olacak, azcık salak olacak yani...sempatiksalakcinni
Yani, konuyu bir şakayla özetlersem,
Bebeklerin büyümesini 3 yaşında durduracak bir aşı veya ilaç çıkmadıkça çocuk sahibi olmayı düşünmüyorum...:roflol::roflol:
çok güldüedün beni yaaaa:)))
bnde şımarık çoçuğa hiç gelemem
bakalı bizimkş nası olacak
Allah akıl fikir versin ebbeklerimize
Ben çocukların doğuştan şımarık olduklarını düşünmüyorum açıkçası.
Çocuk aile içinde yetişir, herkesin ayrı bir yapısı vardır ama çocuk hamurdur, aile nasıl oynarsa o hamurla öyle olur. Şımarık yetiştirmezseniz, şımarık olmaz. Doğuştan gelen bir özellik olmasa gerek.
HayyaL çok doğru demişsin canım. Tahsil durumuyla direkt ilgili bir durum ama kesin yargılara varmak mümkün değil...Çocuk eğitimi apayrı bir olay.
Ama benim bahsettiğim bu değil, biraz daha açayım.
Ben kendime güvenirim eğitim hususunda. genelde çocuklarla iyi de anlaşırım. Senelerdir türlü çeşit çocuk eğitimi alanında gönüllü veya profesyonel işlerim oldu. Uluslararası anlamda da.
Lakin çocuğu hamur gibi şekillendirmek mümkün olmuyor her zaman.
Otoriter bir insanım ve eğitim aşığıyım ben. Eğer çocuğum ilerde okumam etmem filan derse, ne yaparım bilmiyorum. Var böyle çocuklar. Zehir gibi zeki, ama uçarı.:bbo: hem de inatçı. :umursamaz: Çok zıtlaşırız, katlanamam ben öyle çocuğa. Benim kriterlerime uymasını isterim, zorlarım filan kesin. Kendimi biliyorum çünkü. benneyaptımki Ama bunların yanında ailesine de bağımlı olmasını istemem.(Bağlı olmak başka, bağımlı olmak başka)Üniversite yaşına geldiğinde, kendi başına bazı şeyleri halledebiliyor olmalı. Olgun olmalı. Bunun için de işte otomatikman okuması şart.
Bir de ben toplumuzu, çocuk gelişimi için sağlıklı bir ortam olarak görmüyorum kesinlikle.
Benim kuşağım bence en son şanslı kuşaktı. Ki bizde de farklı farklı örnekler var. 90 lı nesil çok daha farklı her anlamda.
Ben zaten çağımdan çok öncesinde yaşıyor gibi hissediyorum. Çok geç gelmişim dünyaya sanki.-tatlicadiarzu-
Çocuğumun çağına hiç ayak uyduramayabilirim. Anlaşamayız gibi geliyor...
Canım aklı fikri aile veriyor işte bebişe, o nedenle ben size bol bol sabır diliyorum kaydirigubbakcem
teşekkürler canım....çok sabır gerek hemde çoook
çocuğun hamur gibi olduğunu iddia etmek doğru değil. öğrenmeyi açıklayan bir sürü kuram var. adamlar o kadar uğraşmış, araştırmış. "ne verirsen o olur." deyip bunları göz ardı edemeyiz. sadece davranışçı bilim adamları bunu iddia ediyor. onları da defalarca çürüttüler zaten. ne yazık ki ne verirsen o olmuyor.
keşke iyi eğitmek yeterli olsa çocuğu. sendeki korkular bende de var. keşke 50'lerde doğsaydık diyorum ben de.
çocuğun hamur gibi olmadığı düşüncesine canı gönülden katılıyorum...daha önce söylenenleri okumadım aslında yaptığım doğru değil hepsini okumalıyım ama bu sayfadan dahil olmak istiyorum sohbete...ben çocuğu hamur gibi şekillendirmekten yana değilim çocuğun içindekileri ortaya çıkarmaktan yanayım...çocuğun isteklerine hayallerine çok fazla müdahale etmeden onu geliştirmekten yanayım ben...çocuğum isterse üniversite okumasın kahrolmam...ama okusun, düşünsün, yorumlasın akıllı olsun...doğru tek değildir, insan tek tip olamaz...doğru, dürüst, kendine güvenen, düşünebilen, kendini insanları seven, dünyaya değer katan bir insan yetiştirebilirsem ne mutlu bana...hata yaptığında saklamak yerine dürüstce "yaptım cezamı çekerim bidaha da yapmam" diyebilen
çocuğuma dair hayalim hep şudur aslında : tek tip genç tanımına uymasın ve bundan mutlu olsun.Mesela son model X marka cep telefonu yok diye arkadaşları onunla dalga geçtiğinde umurunda olmasın...ya da facebook hesabı yok diye kendini garip hissetmesin..ha yanlış anlaşılmasın kendini çevresinden soyutlamasın ama çevresi ile aynı olmak zorunda hissedip mutsuz olmasın...(böyle öğrencim var bi kaç tane) ben de otoriter bir öğretmenim ama benim otoriterliğim şu şekilde : öğrencilerim benden asla korkmazlar ama en haylazı bile ne istersem yapar...ben otoriterliği böyle tanımlıyorum...istediğini yaptırabilmek ama gönül rızasıyla....tabi 7 yılımı verdim bu noktaya gelebilmek için ve daha çoook yolum var..
ben yine söyleyeceğim çocuk çok zeki ama okumuyor...eğer zekasını kullanarak kendine ve çevresine yararlı oluyorsa ziyanı yok.....
allaha büyük konuşmayın yarın ne isteyeceğimizi biliyormuyuz.tabiki bebeği isteyerek dünyaya getirmek en iyisi ama üzerine basa basa asla çocuk düşünmüyorum demek çok yanlış.yarında olmaz doktor doktor gezersin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?