-
Yemek yarışmalarımıza kaldığımız yerden devam ediyoruz ve bu sezonun ilk kategorisi "Kırmızı Et Yemekleri!" Mangaldan tencereye, fırından tabağa en iddialı tariflerinizi bekliyoruz. Lezzet dolu bir rekabet sizi bekliyor, siz de bu nefis maceraya davetlisiniz! Hazırsanız önlüğünüzü kapın, mutfakta buluşalım! Yeni sezon, yeni lezzetler! Kırmızı et severler buraya! -
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Çocuk istemiyorum ama eşim istiyor,ne yapacağım ?
- Konu Sahibi brunettee
- Başlangıç Tarihi
- 6 Aralık 2010
- 6.158
- 1.549
- 373
bazen hayal kuruyorum kızlar, böyle kucağımda sevimli bi bebek...ne kadar tatlı olur diorum.
ama sonra mantık çalışmaya başlıyor. eşim yanımda deil sürekli. ailesinin de evimde gelip aylarca kalmasını ve bize maddi manevi yük olmalarını istemiorum. ayrıca bebeğimi kayınvalidemin büyütmesini de istemiorum hiç. benim de oğlum olursa onu da kendi oğulları gibi ana kuzusu yapmaya çalışır diye korkuorum. dşünsenize evinizde bebeğinize bakıor, anne öyle yapma böyle yap bile diyemem. işten gelip ayağımı uzatamam kayınpederimin yanında. kafa dinlemek istesem kitap okumak istesem yapamam. bebeğimle yalnız kalmak istesem bırakmazlar. her şeye müdahele ederler . kötülüklerinden deil, sadece ne kadar ii olurlarsa olsunlar o ev benim evim olmaz. bebeğime baktığı için de hep minnet duymak zorunda kalacağımdan canımı sıkan bişey olsa da sesimi çıkaramam.
daha biz evlenmeden kayınvalidem benm anneme sormuş. annem de çalıştığı için, çocuklara kim baktı demiş kayınvalidem. annem de bakıcıları oldu demiş. ihtiyaç duyulduğunda da aile büyükleri acil durumlarda gelirdi demiş. kayınvaliden de sana yardımcı olur diye umutlanmıştı annem, ama gördü ki çok yayılmacı, ümmetçi bi zihinyetleri var. kendi aile apartmanlarında koloni halinde yaşıolar resmen. asla bana göre deil. çocuk yapmamamdaki en büyük sebep onun ailesinin evime gelmesine bi sebep daha yaratmamak. bu sorun da malesef halledilebilecek gibi deil, daha hamile bile kalmadan kayınvalidemi arayıp ben hamile kalırsam sakın evime gelip yıllarca benmle kalmayı planlamayın diyemiorum
seni çok ii anlıorum canım
ama sonra mantık çalışmaya başlıyor. eşim yanımda deil sürekli. ailesinin de evimde gelip aylarca kalmasını ve bize maddi manevi yük olmalarını istemiorum. ayrıca bebeğimi kayınvalidemin büyütmesini de istemiorum hiç. benim de oğlum olursa onu da kendi oğulları gibi ana kuzusu yapmaya çalışır diye korkuorum. dşünsenize evinizde bebeğinize bakıor, anne öyle yapma böyle yap bile diyemem. işten gelip ayağımı uzatamam kayınpederimin yanında. kafa dinlemek istesem kitap okumak istesem yapamam. bebeğimle yalnız kalmak istesem bırakmazlar. her şeye müdahele ederler . kötülüklerinden deil, sadece ne kadar ii olurlarsa olsunlar o ev benim evim olmaz. bebeğime baktığı için de hep minnet duymak zorunda kalacağımdan canımı sıkan bişey olsa da sesimi çıkaramam.
daha biz evlenmeden kayınvalidem benm anneme sormuş. annem de çalıştığı için, çocuklara kim baktı demiş kayınvalidem. annem de bakıcıları oldu demiş. ihtiyaç duyulduğunda da aile büyükleri acil durumlarda gelirdi demiş. kayınvaliden de sana yardımcı olur diye umutlanmıştı annem, ama gördü ki çok yayılmacı, ümmetçi bi zihinyetleri var. kendi aile apartmanlarında koloni halinde yaşıolar resmen. asla bana göre deil. çocuk yapmamamdaki en büyük sebep onun ailesinin evime gelmesine bi sebep daha yaratmamak. bu sorun da malesef halledilebilecek gibi deil, daha hamile bile kalmadan kayınvalidemi arayıp ben hamile kalırsam sakın evime gelip yıllarca benmle kalmayı planlamayın diyemiorum
seni çok ii anlıorum canım
- 18 Ocak 2009
- 2.360
- 468
- 688
bazen hayal kuruyorum kızlar, böyle kucağımda sevimli bi bebek...ne kadar tatlı olur diorum.
ama sonra mantık çalışmaya başlıyor. eşim yanımda deil sürekli. ailesinin de evimde gelip aylarca kalmasını ve bize maddi manevi yük olmalarını istemiorum. ayrıca bebeğimi kayınvalidemin büyütmesini de istemiorum hiç. benim de oğlum olursa onu da kendi oğulları gibi ana kuzusu yapmaya çalışır diye korkuorum. dşünsenize evinizde bebeğinize bakıor, anne öyle yapma böyle yap bile diyemem. işten gelip ayağımı uzatamam kayınpederimin yanında. kafa dinlemek istesem kitap okumak istesem yapamam. bebeğimle yalnız kalmak istesem bırakmazlar. her şeye müdahele ederler . kötülüklerinden deil, sadece ne kadar ii olurlarsa olsunlar o ev benim evim olmaz. bebeğime baktığı için de hep minnet duymak zorunda kalacağımdan canımı sıkan bişey olsa da sesimi çıkaramam.
daha biz evlenmeden kayınvalidem benm anneme sormuş. annem de çalıştığı için, çocuklara kim baktı demiş kayınvalidem. annem de bakıcıları oldu demiş. ihtiyaç duyulduğunda da aile büyükleri acil durumlarda gelirdi demiş. kayınvaliden de sana yardımcı olur diye umutlanmıştı annem, ama gördü ki çok yayılmacı, ümmetçi bi zihinyetleri var. kendi aile apartmanlarında koloni halinde yaşıolar resmen. asla bana göre deil. çocuk yapmamamdaki en büyük sebep onun ailesinin evime gelmesine bi sebep daha yaratmamak. bu sorun da malesef halledilebilecek gibi deil, daha hamile bile kalmadan kayınvalidemi arayıp ben hamile kalırsam sakın evime gelip yıllarca benmle kalmayı planlamayın diyemiorum
İşte bu nedenler beni çocuk düşüncesinden soğutuyor.Bİr arkadaşımız istiyor gibisinde istemiyor gibisinde demiş.Canım istemiyorum.Ama eninde sonunda olması gerekiyor öyle değil mi? Nereye kadar eŞime istemiyorUM diYebileceğim.Hep askerliğini bahane ettim,şimdi o engelimizde kalkıyor aradan.Şimdi ne diycem...Bu arada eşim 29 yaşında ben 25 yaşındayım...
şunu söyleyim sana 8 aylık bebek annesi olarak.ben çok isteyerek anne oldum.öyle olduğu halde bebek büyütmek,hamilelik,doğum hepsi o kadar zor şeyler ki kendimi bildim bileli çocuk istememe rağmen bana bile ağır ve zor geliyor.tüm vaktimi alıyor bebek ve hiç bir şey yapamıyorum,hiç.günlerdir evden dışarı çıkamıyorum,bir markete gitsem mutluluktan ölecek gibi oluyorum.annem ve eşim "ya sen gez biz bakarız bebeğe" diyorlar ama o gün gelince hep bir bahaneleri var ve ben aylardır bir tek arkadaşımla buluşamadım.bazen kendimi tutsak gibi hissediyorum.oooff ooof.
yani istemeden bir çocuğu asla dünyaya getirme.çok zor yapamazsın.o sana çocuk yap diyenler bir gün gelip bakmaz.bebek sadece ve sadece anneye kalıyor her zaman.
yani istemeden bir çocuğu asla dünyaya getirme.çok zor yapamazsın.o sana çocuk yap diyenler bir gün gelip bakmaz.bebek sadece ve sadece anneye kalıyor her zaman.
Sizin içinde zor durum olmalı umarım bir an önce bu durumdan kurtulursunuz bu hissettiklerinizi eşinizle paylaştınız mı?
evet size katılıyorum mesela arkadaşlarım ailem ve eşim ne kadar isterlerse de istesinler bebiğimizi birinci dereceden büyüteck olan benim ve ben bunu istemeden de olamaz ( gerçi eşim sağolsun ev işlerinde de çok yardımcı oluyor) ama sorun sadece bakmak değil bu anlamda kendimi hazır hissetmiyorum artık korkuyorum istemiyorum deyipte bu sefer hiç olmazsa ne yapabilirim diye...:44:
beNde çocuk istemiyorum, çocukluğum gençliğim çok zor şartlarda geçti, bi adama cinsel olarak tam alışamamışken, şu an muhabbet ettiğim hayatımdaki adam " kızım olursa adını şöyle düşünüyorum " filan diye bazan cümleler kuruyor, yorum yapamıyorum,,
lakin beN hiç ama hiç istemiyorum, herkesin bünyesi başkadır, hem o doğum acısı başıma gelsin istemiyorum, hem vücudum bozulursa fit olması işkence gibi, hem de dediğiniz gibi bakımı şusu busu, asıl istememe nedenim ise doğurmak baNa gereksiz geliyor şu çağda, çağımız berbat ki berbat, maruz kaldığımızı saçmalıklara birini daha eklemek istemiyorum, üremek yuva kurmak sünnet biliyorum, fakat annesi babası olmayan birini yetiştirsek daha mantıklı kanımca!
bu fikrimi ona söyleyemiyorum, çekiniyorum, onun konumunda kim olsa kabul etmez gibi, çok zor durumdayım, napcam
ömür boyu yalnız mı yaşayayım..
lakin beN hiç ama hiç istemiyorum, herkesin bünyesi başkadır, hem o doğum acısı başıma gelsin istemiyorum, hem vücudum bozulursa fit olması işkence gibi, hem de dediğiniz gibi bakımı şusu busu, asıl istememe nedenim ise doğurmak baNa gereksiz geliyor şu çağda, çağımız berbat ki berbat, maruz kaldığımızı saçmalıklara birini daha eklemek istemiyorum, üremek yuva kurmak sünnet biliyorum, fakat annesi babası olmayan birini yetiştirsek daha mantıklı kanımca!
bu fikrimi ona söyleyemiyorum, çekiniyorum, onun konumunda kim olsa kabul etmez gibi, çok zor durumdayım, napcam
ömür boyu yalnız mı yaşayayım..
Son düzenleme:
Merhaba bu basligi gorunce iste dedim aradigim konu. Biz 4 yillik evliyiz. Ben evlilikten uzak gelin olma hayalleri hic kurmamis biriyim.fakat birsekilde 24 yasimda evlendim. Evlilik baslarda zor olu ama bekledigim kadar da kotu bir olay degilmis:)simdi mutluyum tabiki problemler var ama genelde mutluyum.esim zaten evlendikten kisa bir sure sonra cocuk konulari acmaya basladi. Ben de hep gecistirdim erken diye. Simdi artik zamani geldi diyor. Ama ben hic hazir degilim. Hayatim boyunca cocuklara karsi bir sempatim olmadi. Hatta neredeyse sevmem bile diyebilirim. Fakat hazir oldugumda anne olma istegim gelir diye dusundum ama yok ben cocuk istemiyorum. Boyle iyiyim. Ama tabi ilerde pisman olurmuyum diye de dusunuyorum. Benim gibi dusunenler varmi . Tam olarak soyleyebilecegim bir mazeretim yok. Maddi durumumuz iyi kayinvaldem cok tatlidir. İzin alabilecegim bir isim var. Cevremde herkesin cocugu oldu falan filan. Offf. Cocuk hic istemiyorum dersem sanirim esimle ayriliriz. Cunku o cok uzun zamandir istiyor ve benimde istememi bekliyor. Yardim edin. Ne yapabilirim. İlerde pisman olurmuyum hayatimda eksiklik yasarmiyim. Anne olmayi istemeden hamile kalirsam hormonlarla annelige alisir cocugu ve kendimi yipratmadan bunu basarabilirmiyim????????? Tesekkurler...
ben cocuk istemiyorum. Boyle iyiyim. Ama tabi ilerde pisman olurmuyum diye de dusunuyorum. Benim gibi dusunenler varmi . Tam olarak soyleyebilecegim bir mazeretim yok. Maddi durumumuz iyi kayinvaldem cok tatlidir. İzin alabilecegim bir isim var. Cevremde herkesin cocugu oldu falan filan. Offf. Cocuk hic istemiyorum dersem sanirim esimle ayriliriz. Cunku o cok uzun zamandir istiyor ve benimde istememi bekliyor. Yardim edin. Ne yapabilirim. İlerde pisman olurmuyum hayatimda eksiklik yasarmiyim. Anne olmayi istemeden hamile kalirsam hormonlarla annelige alisir cocugu ve kendimi yipratmadan bunu basarabilirmiyim????????? Tesekkurler...Benzer Konular
- Anket
